Maria Sotiropoulou

Για τη σημαία της ανθρωπιάς «Σας στέλνω ένα λεβέντη και τώρα μου στέλνετε μια σημαία!» λέει η μάνα του κάθε φαντάρου μέσα στον καημό της πάνω από το μνήμα. Τιμητική από το κράτος τελετή. Πόσο όμως παρηγορεί τη μάνα ή το παιδί του θύματος που με απορημένο βλέμμα αγκαλιάζει στην εκκλησιά το φέρετρο το καλυμμένο με τη σημαία και παίζει με το καπέλο της στολής του; Αγκαλιασμένοι με τη σημαία κάποιοι αυτοπυρπολούνται. Κάποιοι άλλοι πυρπολούν σημαίες, όπως σε καιρό πολέμου θα βίαζαν τις γυναίκες του εχθρού. Οι σημαίες έχουν τη δική τους ιστορία, που δε χάνεται στα βάθη του χρόνου. Σύμβολο κατ’ εξοχήν πολεμικό εφευρέθηκε από την ανάγκη να μην αλληλοσφάζονται οι στρατιώτες του ιδίου στρατεύματος. Στην αρχαιότητα χρησιμοποιήθηκαν αντί σημαιών κειμήλια και θρησκευτικά σύμβολα ανυψωμένα σε κοντό. Πάντα οι θεοί καλούνται να μεροληπτήσουν στους ανθρώπινους καυγάδες.  Οι εβραίοι δε δίσταζαν να κουβαλούν στη μάχη ολόκληρη την Κιβωτό να τους συντρέξει ο ένας θεός στο σφαγιασμό των άλλω...

Το όνομα του Ρόδου και το όνομα της Μαρίας Από τις πρώτες οργανωμένες κοινωνίες το όνομα συνδέεται με την ύπαρξη και είναι συνυφασμένο με την ατομικότητα κάθε ανθρώπου, ενώ πίστευαν ότι επειδή έκρυβε υπερφυσικές ιδιότητες είχε αποφασιστική σημασία για το μέλλον του. Γιαυτό και συνήθιζαν, όπως και σήμερα, να επιλέγουν προσεκτικά το όνομα του κάθε παιδιού και σε μερικές κοινωνίες έδιναν διπλά ονόματα κρατώντας μυστικό εκείνο, που είχε μαγική ικανότητα προστασίας.  Οι Έλληνες του Ομήρου φέρουν ονόματα σύμφωνα με τη δράση τους Αγαμέμνων (άγαν +μίμνω =επίμονος, μεγαλοπρεπής), Οδυσσεύς (οδύσσομαι= ο διωκόμενος), αλλά και πατρωνυμικά Αχιλλεύς Πηλείδης κοκ.  Κατά τους ιστορικούς χρόνους οι έλληνες εξακολουθούν να συνδυάζουν το ατομικό όνομα με το πατρώνυμο Περικλής ο Ξανθίππου, Σωκράτης ο Σωφρονίσκου και κάποιες φορές και της πόλης Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς, Θουκυδίδης ο Αθηναίος, ενώ αποκλειόταν η χρήση κάποιου αξιώματος ακόμη και μετά θάνατον.  Οι Ρωμαίοι πολίτες έπαι...

Η ιστορία του αντιπυρηνικού κινήματος και ο ειρηνιστής γιατρός Γρηγόρης Λαμπράκης ομιλία στο φιλόξενο Κτήμα Μερκούρη, στο Κορακοχώρι (23-10-2016)   με τον ιδιοκτήτη του κτήματος Μερκούρη κο Χρίστο Κανελακόπουλο κατά τη σζήτηση με το κοινό ΜΝΗΜΗ ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ ΣΤΟ ΚΤΗΜΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ   Χρίστου Κανελλακόπουλου Φίλες και Φίλοι, Το Κτήμα Μερκούρη σας καλωσορίζει σε μια ανοιχτή συνάντηση που ενώνει σημαντικές στιγμές της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας με κάποια από τα μεγάλα ζητούμενα της εποχής μας τα οποία ξεπερνούν τα δικά μας σύνορα αλλά που μαζί αφορούν θέματα ζωτικής σημασίας για μας τους ίδιους, την κοινωνία μας,  αλλά και τον πλανήτη μας. Ήμουνα δεκαεξάχρονος μαθητής του γυμνασίου την άνοιξη εκείνη του 1963 και δεν ξεχνώ την τραγική είδηση της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη και τα θλιβερά γεγονότα που την ακολούθησαν. Το φιλμ Ζ. (που σήμαινε ζει) του Κώστα Γαβρά, βασισμένο στο κείμενο του βιβλίου του Βασίλη Βασιλικού με...