Τα Θεοφάνεια που χάσαμε το Σταυρό στη Σύρο
Τα Θεοφάνεια που χάσαμε το Σταυρό στη Σύρο Των Φώτων ήταν πάντα για μένα μια γιορτή μελαγχολική γιατί αντίθετα με τ’ όνομά τους σήμαινε το τέλος της φανταχτερής γιορτινής ατμόσφαιρας των Χριστουγέννων και την είσοδο στη σκοτεινή ρουτίνα της καθημερινότητας. Όμως δεν έπαυε να με συνεπαίρνει το τελετουργικό του αγιασμού των Υδάτων με τον επιμελή καθαρισμό του σπιτιού να τελείται από την παραμονή, οπότε και ο παπάς περιόδευε σε κάθε σπίτι και άγιαζε μεθοδικά κάθε δωμάτιο εισπράττοντας το αντίτιμο της ευλογίας του και την επομένη νηστικοί να πάμε στην εκκλησιά για να μεταλάβουμε όλοι το Μέγα Αγιασμό (έχει την ίδια δύναμη με τη Θεία Κοινωνία!) και να ξαναραντίσουμε όλο το σπίτι. Συχνά το περίσσευμα το ρίχναμε στη στέρνα μέχρις ότου κάποια ευσεβής θεία αναρωτήθηκε μήπως από δω και μπρος δε θα μπορούμε να πίνουμε νερό νηστικοί, αφού είχαμε μια στέρνα τόσο αγιασμένη, αλλά ο παπάς μας έλυσε το πρόβλημα λέγοντας ότι των Φώτων και μόνο τότε όλα τα νερά αγιάζονται. Στην Ερμούπολη ,πόλ