Maria Sotiropoulou

    Από τις αντιπολεμικές αναφορές στην κλασσική λογοτεχνία στους τεχνικούς όρους του πολέμου σήμερα        Είναι η  Ιλιάδα  αντιπολεμικό κείμενο; Φαίνεται ότι για τον  Όμηρο  ο πόλεμος ήταν μια φυσική τάξη πραγμάτων. Μέχρι και οι θεοί πολεμούσαν – εκ του ασφαλούς- αφού δε διακινδύνευαν να χάσουν τη ζωή τους. Όμως η σκληρότητα στις περιγραφές των πολεμικών σκηνών είναι απωθητικά ρεαλιστική. Το ίδιο γυμνά μας παραδίδονται και τα πάθη των αντιπάλων. Σε αντίστιξη ανάγλυφα αναδύονται ο πόνος του θανάτου, η τρυφερότητα και ο παραλογισμός στις ανθρώπινες σχέσεις.      Αντίθετα με όλα τα γνωστά έπη, που εξιδανικεύουν τον αγώνα για επιβίωση του κάθε έθνους, στην Ιλιάδα ο πόλεμος της Τροίας δεν είναι ο αγώνας των “καλών” Ελλήνων κατά των “κακών” Τρώων. Μήπως αυτό οφείλεται στο ότι οι Τρώες αναγνωριζόντουσαν σαν ελληνικό φύλο, αφού είχαν την ίδια γλώσσα, θρησκεία, και έθιμα; Ήταν ο Τρωικός πόλεμος ένας ακόμη εμφύλιος, στην αδι...

  Έφυγε η αγαπημένη σε όλους μας, αδελφή, μάνα, γιαγιά   Μαίρη Σωτηροπούλου- Αβραντίνη. Επειδή δεν είχα την τύχη να γνωρίσω την πεθερά μου την οποία ο άνδρας μου αγαπούσε τόσο ώστε να βαφτίσει δύο από τα παιδιά μας με το όνομά της (Αδαμάντιος ο πρωτότοκος και Διαμαντούλα το τρίτο παιδί) από την αρχή της γνωριμίας μας το ρόλο της μάνας του έπαιζε για μένα η μονάκριβη αδελφή του η Μαίρη. Στο σπίτι της πήγα για την πρώτη οικογενειακή γνωριμία και έλεγε πάντα ότι εκείνη είχε πει στο Σωτήρη ότι είμαι η κατάλληλη νύφη, όταν με είχε πρωτοδεί μαζί του στο Τζάννειο νοσοκομείο, όπου τότε παρακολουθούσα σαν φοιτήτρια. «Διαμαντή μην κάνεις ανάκριση στο κορίτσι!» μάλωσε τον άνδρα της, που με ρωτούσε διάφορα για τη ζωή μου όσο κείνη ετοίμαζε το άψογο όπως πάντα τραπέζι. Εκείνη και ο Διαμαντής ήλθαν στους γονείς μου για την πρώτη συγγενική γνωριμία. «Εξαιρετική οικογένεια!!!» είπε η θεία μου Αργυρούλα, όταν τους γνώρισαν. (Εκείνη την εποχή η «καλή οικογένεια» ήταν -και μάλλον πάντα ε...