Maria Sotiropoulou

         Σε φλεγόμενο πλοίο βουλιάζουμε . Όλοι μας. Μόνη ελπίδα η ανθρωπιά μας. Προσμένουμε τα  ανθρώπινα χέρια, -που κρέμονται πάνω απ' τη φύση και τα λάθη μας- να μας ανυψώσουν σε μηχανές ασφάλειας. Προδομένοι από την απληστία εξακολουθούμε να πιστεύουμε στην ανθρώπινη επιδεξιότητα, Το θαύμα της τεχνολογικής προόδου οφείλει ν' αγκαλιάζει κάθε άνθρωπο διαφορετικά δεν αποτελεί δείκτη πολιτισμού, αλλά ύβρη της Ιστορίας.  Άσχημος χρόνος αυτός που πέρασε. Συνηθίσαμε πια να είμαστε οι απόβλητοι της Ευρώπης, τα πειραματόζωα των οικονομικών πειραμάτων των αγορών.   Ξεπουληθήκαμε. Δεν έχουμε πια άλλο να δώσουμε. Μόνο σε κάποιο θαύμα ελπίζουμε. Στον από μηχανής θεό.  Πάντως εθελούσια δε ξαναμπαίνουμε στο μαντρί που μας προτείνουν ξανά. Τώρα πια δεν έχουμε τίποτε να χάσουμε. "Αποθανέτω η ψυχή μας μετά των αλλοφύλων." Ή θα υπάρξει η Ευρώπη των ονείρων μας ή ας διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη.  Πιστέψαμε στις Σειρήνες, που μας έταζαν....

Επίσκεψη στο Εθνικό Νομισματικό Μουσείο Παραμονή Χριστουγέννων και δώσαμε με αγαπημένο φίλο ραντεβού στο καφέ που βρίσκεται στην αυλή του Νομισματικού Μουσείου. Μιας και πήγα νωρίτερα αποφάσισα να το επισκεφθώ πίσω από κάποια παιδιά που μπήκαν για να πούν τα κάλαντα.  "Καλήν ημέραν άρχοντες" τραγουδούσαν. Έτσι λοιπόν, για να νιώσω αρχόντισσα κι εγώ, χρονιάρες μέρες της οικονομικής κατήφειας, πήγα κι εγώ στο Μουσείο των Χρημάτων!! Τόσες φορές περνούσα απ' έξω και ποτέ δεν διάβηκα την πόρτα του. "Τι το ενδιαφέρον μπορεί να κρύβει ένα μουσείο για τα νομίσματα", σκεπτόμουν. "Δεν είμαι τραπεζίτης."  Μεγάλο μου λάθος. Πρώτα απ' όλα το ίδιο το κτίριο, που έχτισε ο Τσίλερ για να στεγασθεί η οικογένεια του Σλήμαν είναι και μόνο του ένα κόσμημα στην καρδιά της Αθήνας.  Και μόνο για να θαυμάσει το "Ιλίου Μέλαθρον" θάπρεπε κάθε αθηναίος που περνά απ' έξω να το επισκέπτεται ξανά και ξανά, τώρα που είναι τόσο ωραία ανακαινισμένο.  Στον...