Maria Sotiropoulou

Ενδιαφέρουσα διαδικτυακή επιστημονική συζήτηση έγινε χθες με θέμα τις αγίες την εποχή του Βυζαντίου.  Ομιλήτρια ήταν η Άννα Μιχοπούλου (εξαιρετική ερευνήτρια Ιστορίας των γυναικών και αγαπημένη ξαδέλφη μου), και το θέμα κάπως βαρύ  Μητερικόν:  βίοι αγίων μητέρων, ζωές βυζαντινών γυναικών Σχολιαστής: ήταν ο εξαιρετικός  Δημήτρης Κυρίτσης  (ιστορικός, Πανεπιστήμιο Κρήτης) Συντόνιζε η Σπυριδούλα (Ντένια) Αθανασοπούλου-Κυπρίου (εκπαιδευτικός, Δρ. Παν/μίου Μάντσεστερ) Αν και επειδή κατά τα εφηβικά μου χρόνια είχα περάσει από Χριστιανικές οργανώσεις και έχοντας βιώσει έντονα τον παραλογισμό των πατριαρχικών εντολών της Χριστιανικής εκκλησίας (αποκλεισμός των γυναικών από το ιερατείο, απαγορεύσεις κατά τη διάρκεια της περιόδου και 40 μέρες μετά τον τοκετό, ενδυματολογικές εντολές για να μη σκανδαλίζονται οι άνδρες, υποταγή και πλήρης στέρηση κάθε δικαιώματος στα πλαίσια του γάμου κλπ) νιώθω αποστροφή για την αναμάσηση των πρακτικών που ήδη έχω απορρίψει, η ομιλία της...

  Όλοι πλέον έφυγαν. Ο παπα Λευτέρης στα νιάτα του, ο πατέρας μου Νίκος Αρβανίτης και ο Νικόλαος Ακύλας με την Παναγιά στην αγκαλιά τους Το σπίτι που βρίσκεται απέναντι από την πόρτα της Παναγίας στο Μεγαλοχώρι το πρωτοθυμήθηκα ερείπιο. Μετά το σεισμό υπήρχαν μόνο οι κάναβες που είχε αγοράσει ο αείμνηστος Γιαννακόπουλος για να στεγάσει την πρώτη γεννήτρια που έφερε την ηλεκτροδότηση στο Μεγαλοχώρι. Βέβαια τότε το ηλεκτρικό ερχόταν μόνο για 2-3 ώρες τη νύχτα και ίσα που έφθανε να φωτίσει τους ελάχιστους λαμπτήρες των προνομιούχων σπιτιών. Και αν και τότε δεν το θεωρούσαμε σημαντικό ήταν η αφορμή όταν ήλθε η ΔΕΗ αναγκαστικά να γίνει το Μεγαλοχώρι το πρώτο χωριό που απέκτησε ηλεκτροδότηση και θυμάμαι καθαρά την περιφορά του Επιταφίου όπου οι μεγαλοχωριανοί καμάρωναν επειδή ο σήμερα φωτόλουστος τη Μ. Παρασκευή Πύργος, ήταν τότε σκοτεινός, όταν το χωριό μας είχε ήδη λαμπτήρες στους δρόμους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αντιπαλότητα των χωριών όπως και των συνοικιών ήταν καθεστώς. Εμείς λ...