Maria Sotiropoulou

    Ο Γεώργιος Παπανικολάου, με το Παπ τεστ έγινε από τους μεγαλύτερους ευεργέτες των γυναικών. Γιαυτό και έχει τεράστιο ενδιαφέρον να μελετήσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο αυτός ο αρχιερέας του μυστηρίου της θηλυκής γονιμότητας αντιμετώπιζε το ασθενές φύλον. Η ζωή του στάθηκε μια οδύσσεια στο χώρο της επιστήμης. Μόνο που η δική του Πηνελόπη δεν περίμενε καθισμένη στον αργαλειό, μα τον συνόδευε ακούραστη σκιά του σ' όλο το δύσβατο μονοπάτι. Είναι γνωστό πως η αναρρίχηση στις κορφές της έρευνας είναι εξουθενωτική και πολλές φορές ασυμβίβαστη με τα συνηθισμένα όρια που θέτουμε προσδιορίζοντας την ανθρώπινη ευτυχία. Όλοι οι μεγάλοι άνθρωποι, καλλιτέχνες ή επιστήμονες, σπάνια δημιουργούν ευτυχισμένα σπιτικά, γιατί ζουν μόνο μέσα από την αθανασία που προσδοκούν από το έργο τους, παραμερίζοντας τα απλά καθημερινά πράγματα που συνθέτουν την αρμονική συμβίωση ανάμεσα στους ανθρώπους. Γιαυτό και είναι κανόνας οι μεγά...

Με αφορμή την καταδίκη μαιευτήρα για τον τραγικό θάνατο μιας νέας γυναίκας κατά τον τοκετό ήλθε ξανά στην επικαιρότητα το θέμα των ιατρικών λαθών και της βιομηχανίας δικαστικών αγωγών για την είσπραξη παχυλών αποζημιώσεων, οι οποίες αν και δεν ανακουφίζουν από τον πόνο της απώλειας, προσφέρουν στην κοινή γνώμη ένα αίσθημα ανακούφισης, μια παρηγοριά ότι αποκαταστάθηκε το δίκαιο, μια ελπίδα ότι το επόμενο κρούσμα θα μπορούσε να προληφθεί. Η τεράστια τεχνολογική πρόοδος του 20ου αιώνα θεοποίησε την Ιατρική, αλλά αποκαθήλωσε το γιατρό στα μάτια του ασθενούς του. Από τη μια τα μηχανήματα παρεμβαίνουν στη διαπροσωπική σχέση κι από την άλλη η τεχνολογία υποκαθιστά τη θρησκεία παίζοντας με το γενετικό υλικό και υποσχόμενη την αθανασία. Η Ιπποκρατική ηθική ανατρέπεται με τους επώδυνους πειραματισμούς σε ανίατες αρρώστιες την ίδια ακριβώς ώρα που επιδημίες ιάσιμων ασθενειών θερίζουν τους μη προνομιούχους. Την ώρα που στην Ινδία η πλειοψηφία των κατοίκων της λιμοκτονούν, εμείς αγωνιούμε ...

 Η περίπτωση της Marie Pasteur Στη σκιά ενός μεγάλου ερευνητή     Πώς θα σας φαινόταν αν, όντας κόρη του κοσμήτορα της Ακαδημίας του Στρασβούργου, αντί πρότασης γάμου λαβαίνατε μιαν επιστολή που να λέει: «Δεν έχω τίποτε που να τραβάει τη συμπάθεια ενός νέου κοριτσιού, οι αναμνήσεις μου όμως μου λένε πως όσοι με γνώρισαν πολύ καλά με αγάπησαν πάρα πολύ» Ποια γυναίκα, ειδικά σε αυτή την εποχή θα δεχόταν μια τέτοια ερωτική εξομολόγηση; Η Μαρί Λωράν όμως δε δίστασε να πει το ναι σε ένα ενθουσιώδη καθηγητή που μόλις είχε κάνει την πρώτη του ανακάλυψη. Είχε βρει ότι στη φύση υπάρχουν κάποιες παράξενες χημικές ενώσεις που μοιάζουν όπως το αντικείμενο με το είδωλό του στον καθρέφτη. Και η μαντάμ Παστέρ, όπως ο ίδιος την ανέφερε, πίστεψε σε αυτόν. «Ξέρετε ότι αν πετύχουν τα πειράματα θα μας δώσουν ένα Νεύτωνα ή ένα Γαλιλαίο;» έγραφε στον πατέρα του. Έτσι εκτός από σύζυγος και μητέρα των παιδιών του έγινε και η γραμματέας και κυρίως ο ούριος άνεμος που ανύψωνε το ...

 Η περίπτωση της Έμυ Κοχ Στη σκιά ενός μεγάλου ερευνητή Η Εμυ Φραντς ήταν πολύ λογικός άνθρωπος. Στα ερωτικά τους ραντεβού στην προκυμαία του Αμβούργου, ο Ρόμπερτ Κοχ της έταζε ρομαντικά ταξίδια γύρω από τον κόσμο, όμως εκείνη τον προσγείωνε. Θα τον παντρευόταν μονάχα αν ξεχνούσε όλες αυτές τις ανοησίες για περιπέτειες και αποφάσιζε να ασκήσει το επάγγελμα του γιατρού και να γίνει ένας χρήσιμος πολίτης στη Γερμανία. Ο ερωτευμένος Κοχ συμβιβάστηκε κι έτσι παντρεύτηκαν για να ζήσουν την πληκτική ζωή του επαρχιακού γιατρού σε διάφορα χωριά της Πρωσίας. Φθάνοντας στο Βολστάιν η Εμυ χάρισε στον άνδρα της για την 28η επέτειο των γενεθλίων του ένα μικροσκόπιο για να διασκεδάζει την πλήξη του. Αλίμονό της ! Το καινούριο αυτό παιχνιδάκι τράβηξε τον άντρα της σε περιπέτειες πιο παράξενες από αυτές που θα περνούσε στα μακρινά ταξίδια που της έταζε σαν ερωτευμένος. Η Εμυ δεν τον καταλάβαινε. Εκείνος παραπονιόταν για την μπλόφα της Ιατρικής που καθησύχαζε τ...

Οι Σεϋχέλλες στο νου των ελλήνων, ειδικά μετά το γνωστό τραγουδάκι, φαντάζουν σαν ο ύψιστος τουριστικός προορισμός. Λίγοι θυμούνται ότι μόλις το 1956 ήταν ο τόπος εξορίας του Μακαρίου και ελάχιστοι γνωρίζουν ότι αυτό το λιλιπούτειο νησιωτικό κράτος κατέκτησε την ανεξαρτησία του από τους βρετανούς μόλις το 1976, ενώ από το 1979 έως το 1991 υπήρχε μονοκομματική σοσιαλιστική κυβέρνηση. Μην πάτε, λοιπόν, στις Σεϋχέλλες για τρέλες ολονύχτιου κλάμπινγ στυλ Μυκόνου. Ούτε αν επιθυμείτε μαζικές πολυτελείς διακοπές σε πεντάστερο ξενοδοχείο με φθηνό φαγητό και πάμφθηνη μαϊμουδίσια αγορά. Ούτε αν θεωρείτε τη συσκευή της τηλεόρασης απαραίτητο εξάρτημα του δωματίου ή αν μένετε προσκολλημένοι στο κινητό (έχουν μόνο 3G και οι ελληνικές εταιρείες δεν συνδέονται) ή αν απαιτείτε υψηλές ταχύτητες στο Ίντερνετ. Από αυτή την άποψη οι Σεϋχέλλες παραμένουν τόπος εξορίας για τους τεχνολογικά εξαρτημένους. Υπάρχουν μπαρ, αλλά μόνο σε ξενοδοχεία ή ντισκοτέκ. Πουθενά δε συναντάς ολόκληρες συνοικίες νυχτερινής δι...

   Τα κάστρα μας.  Γιορντάνι από ματωβαμμένες πέρλες σ’ ένα παζάρι όπου οι έλληνες διάβαιναν σαν πετροχελίδονα.. Θρύλοι, σκοτεινά χρόνια, καταπίεση, λιμοί, αρπαγές, λεηλασίες από κουρσάρους και κατακτητές, ρήγισσες κι υποτακτικοί, τόποι εγκλεισμού και καταφυγή λύτρωσης.  Περήφανα ακόμη υψώνουν το στήθος αντίκρυ στα πέλαγα, ριζωμένα στο βράχο, θεμελιωμένα στον πόνο, τον τρόμο και την ελπίδα. Τα πιο πολλά γυμνά στη φθορά του χρόνου, ατενίζουν αφ’ υψηλού τις υποταχτικές νιόχτιστες πολιτείες ή γίνονται ντεκόρ για τις παραλίες με τα γαλάζια σημαιάκια που ανεμίζουν σαν παράσημα στρατηγών άκαπνων.  Γιατί, τι προσθέτει η όποια διάκριση στη γαλήνη της αμμουδιάς που σκιάζεται απ’ το κάστρο της Μεθώνης; Ή τι καλύτερο απ’ το να κολυμπάς στην παρθένα απέραντη ακτή με μόνους συντρόφους καλαμάκια με πινακίδες που σε προειδοποιούν για τις φωλιές της Καρέτα Καρέτα;  Με τι συγκρίνεται η γεύση της ζωντανής ιστορίας όταν κολυμπάς στη ρίζα του Αναπλιού;  Πώς περι...

Νησίδες απορίας και κλειστά σύνορα στο νέο πρόσωπο του παζαριού. Δεν αφθονούν πλέον τα ζιζάνια της περιφέρειας. Όλα στο πλαίσιο του καθωσπρεπισμού. Απέπνεαν μικροαστική συγκατάβαση σε εποχές οικονομικής λιτότητας.      Κάτι από την ευωδιά της αναρχίας εξατμίστηκε. Κανόνες. Διαβήτες και μοιρολογνωμόνια χαράζουν την άσφαλτο σε οικόπεδα εφήμερου εμπορίου. Ανακατατάξεις. Παπούτσια αντί ζαρζαβατικών και πατσουλιά αντί ειδών κιγκαλερίας.  Μόνο σταθερό σημείο οι πλάνητες κουλουρτζήδες και οι σταυροδρόμιοι επαίτες που ανταλλάσουν τύψεις με κέρματα.     «Καλές δουλειές» η σταθερή ευχή στην εξερεύνηση της νέας γεωγραφίες την ώρα που επιδημία λουκέτων κατακλύζει το σταθερό εμπόριο.   Κενά ορύγματα οδόντων οι πλάνητες της κληρωτίδας χρυσοφόρου πιάτσας.   Ζατρίκιον υπό τον καλπασμόν των ηλεκτρικών συρμών και τους εις την διαπασών οδυρμούς λαθραίων CD.   Μαξιλαράκια καρδιόσχημα κραυγάζουν «σ’ αγαπώ, μωράκι μου» σε τερατώδεις μάσκες και υ...