Ιφιγένεια εν Ελλάδι 2ο
Ιφιγένεια εν Ελλάδι μυθιστόρημα 2η συνέχεια Κι έπειτα ζήσαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα. Κάπως έτσι δεν τελειώνουν τα παραμύθια; Μα η ζωή δε φαίνεται να τελειώνει πουθενά. Γυρνά γυρνά ασταμάτητα. Και η ζωή της Ελένης βρέθηκε σε σκόρπια φύλλα μαθητικού τετράδιου πεταμένη στο αποθηκάκι του υπόγειου της πολυκατοικίας μας δίπλα στο λεβητοστάσιο του καλοριφέρ. Τα ποντίκια είχαν φάει κάμποσα φύλλα. Ότι κατάφερα να διακρίνω το κατάγραψα. Πάλεψα να τα συναρμολογήσω με αγάπη. Τούτα στάθηκαν η αρχή της ιστορίας μου. ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ Μάρτης 1975 Σε θέλω με τη δίψα που η άμμος ρουφά καθ'αφρό το θαλάσσιο κύμα. Σε θέλω σαν το χώμα ζητά του χινόπωρου τις πρώτες ψιχάλες. Σε θέλω πέρα απ 'τη ζωή πάνω απ' το θάνατο έξω απ 'την αθανασία. Σε θέλω πέρα απ' το χρόνο ή στιγμή. Με σε γεννιέμαι και πεθαίνω κι ανασταίνομαι. Είμαι η ίδια η ζωή, η ίδια η χτίση. Είσαι ο πλάστης και θεός μου. Είμαι η άνοιξη. Στα χέρια σου ανθοβολώ. Δέξου με όπως η φύση μ...