Τρομοκράτες Χούλιγκαν

Τρομοκράτες Χούλιγκαν

Κυριακή 7,30 το Μετρό γεμάτο από ανθρώπους που πήγαιναν δουλειά ή διασκέδαση φθάνει στο σταθμό ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ όπου ορδές νεαρών (έφηβοι την πλειοψηφία), με πράσινα κασκόλ, φωνάζουν υβριστικά συνθήματα, που υποτίθεται ότι υπογραμμίζουν το θρίαμβο της δικής τους ομάδας. 

Στριμώχνονται στο ήδη πλήρες βαγόνι κι αρχίζουν με μεγαλύτερη βιαιότητα να ουρλιάζουν τα συνθήματα του δήθεν ανδρισμού "Γ... τον Μαρινάκη, τη μάννα του την αδελφή του και όλο του το σόι" ταυτόχρονα χτυπούσαν με τις γροθιές τα τζάμια και τις πόρτες, ενώ αναπηδούσαν όλοι μαζί μέσα στο βαγόνι, έτσι που ο συρμός συντονιζόταν επικίνδυνα και ο μηχανοδηγός σοφά δεν ξεκινούσε.

Κάποια ηλικιωμένη τόλμησε να τους πει να μη πηδάνε και ότι τα βαγόνια δεν ανήκουν στο Μαρινάκη, αλλά η παρέμβαση και κυρίως το όνομα του εχθρού εξόργισε ακόμη περισσότερο τους νεαρούς που με μεγαλύτερο ζήλο ανέβασαν την ποικιλομορφία των ύβρεων. 

- Ντροπή, Υπάρχουν και παιδιά είπε κάποιος άλλος, αλλά ούτε που ακούστηκε στην οχλαγωγία, ενώ ήδη άρχισαν να χτυπούν με μίσος και τα παράθυρα και τις πόρτες φωνάζοντας στον μ... μηχανοδηγό να ξεκινήσει επιτέλους. 

Κάποιοι κατέβηκαν από το συρμό περιμένοντας ηρεμότερο βαγόνι. Κανείς δεν αστυνόμευε το σταθμό, κανείς δεν τολμούσε ν' αντιμετωπίσει τους χουλιγκάνους, που ευτυχώς μόλις ο συρμός ξεκίνησε κάπως ηρέμησαν και αποβιβάσθηκαν οι περισσότεροι πάντα με δυνατές κραυγές στην επόμενη στάση .

Παραμονές εκλογών και η νεολαία εκτονώνεται στην Αθήνα τρομοκρατώντας τους αδιάφορους με το ποδόσφαιρο επιβάτες. 

Δεν έχει σημασία αν οι συγκεκριμένοι ήταν ΠΑΟ, Ολυμπιακός ή όποια άλλη ομάδα. Τις προάλλες υπό βροχήν κι ενώ οι Ολυμπιακοί συνέρρεαν για κάποιο αγώνα οπαδός μου είπε ότι δεν έχω δικαίωμα να περνώ από το στάδιο Καραΐσκάκη κρατώντας λαχανί ομπρέλα!!! Παράλογη ισοπέδωση! Όλοι τρέφονται από αυτό το φανατισμό και όλοι τον καλλιεργούν. Η ίδια η κοινωνία υποθάλπει το φαινόμενο, αφού είναι αδιανόητο το να μη ανήκεις ή έστω υποστηρίζεις κάποια οποιαδήποτε ποδοσφαιρική ομάδα.

Την εποχή που η νεολαία δε βρίσκει δουλειά και  στην οικογένεια λείπουν τα βασικά για την επιβίωση, ουρές σχηματίζονται στα κισσέ των εισιτηρίων για τους αγώνες. Την εποχή που η πλειοψηφία των νέων δεν πάει να ψηφίσει ομηρικές μάχες γίνονται για το γκολ του οιουδήποτε χρυσοπληρωμένου συνήθως εισαγόμενου ποδοσφαιριστή. Ο χουλιγκανισμός είναι το αδελφάκι του κάθε φασισμού γιατί δημιουργεί άκριτα φανατικούς οπαδούς και τους οδηγεί σε ιδιότυπη στράτευση.

Ανοίγοντας την τηλεόραση το ίδιο βράδυ με φρίκη διαπίστωσα ότι και ο πολιτικός προεκλογικός λόγος μοιάζει με τις κραυγές των νεαρών χούλιγκαν στο ΜΕΤΡΟ. Τα επιχειρήματα έχουν αντικατασταθεί με υβρεολόγια, ενώ η ανωτερότητα της "Αλήθειας" κάθε κόμματος θεωρείται αδιαπραγμάτευτη. Σε ένα συρμό όλοι συντονιζόμαστε στις αναπηδήσεις συνθημάτων σίγουροι για την ανωτερότητα της ομάδας μας. Οι περισσότεροι αηδιασμένοι μαυρίζουν την οθόνη. Οργή και φόβος εξυφαίνουν την χλωμή ελπίδα. Ας υπάρξει το ΑΥΡΙΟ. Ας είναι καλύτερο.

 Κουραστήκαμε από την αδιάλειπτη αιμορραγία. Σιχαθήκαμε τις απανωτές διαψεύσεις. Δεν κατεβαίνουμε από το βαγόνι της ζωής. Ελπίζουμε ότι κι αυτοί οι χούλιγκαν θ' αποβιβασθούν στην επόμενη στάση. 

Εμείς δεν τα φάγαμε μαζί με δαύτους, δε σπαταλήσαμε, δεν στείλαμε στις τράπεζες της Ελβετίας το λιγοστό μας αποταμίευμα. Εμείς το μόνο που υπερασπιστήκαμε είναι το κεραμίδι πάνω απ΄το κεφάλι μας που με τόσο μόχθο χτίσαμε και το ψωμί στο καθημερινό μας τραπέζι. Εμείς το μόνο που γυρέψαμε είναι να μπορούμε να πηγαίνουμε απ' τη δουλειά στο σπίτι με ασφάλεια. Εκείνοι, οι καθημερινοί μας τρομοκράτες, ας κατεβούν επιτέλους από το βαγόνι.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου