Maria Sotiropoulou

Ένας μήνας νέα κυβέρνηση Κλείνοντας ένα μήνα με τη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ και απ' όλες τις πλευρές βγάζουν μαχαίρια. Αναμενόμενο; Είμαστε παρορμητικός λαός. Μετά τα "Ωσαννά" σε μια βδομάδα τα "Σταυρωθείτω". Κι ενώ θα ήταν αναμενόμενο από την ΑΝΕΛ να ξεκινήσει η γρίνια για τους αναμενόμενους συμβιβασμούς είδαμε την εσωτερική κριτική και μάλιστα από ανθρώπους σύμβολα να ταυτίζεται με τη στρατηγική εκείνων που ευθύνονται για τη σημερινή κατάντια μας. 1) Πρώτα απ' όλα η εντολή του ελληνικού λαού προς τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν να βελτιώσει την κατάσταση όπως διακήρυττε στη Θεσ/νικη παραμένοντας ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΥΡΩ. Άσχετα με τις προσωπικές επιλογές ή τις τοποθετήσεις των τάσεων ενώ ο κόσμος ψήφιζε με το σκεπτικό "Ας κάνουν και τα μισά απ' όσα κάνουν" δεν αμφισβητούσε την παραμονή στο ΕΥΡΩ.  2) Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απέκτησε πλήρη πλειοψηφία για να εφαρμόσει τη δική του πολιτική. Συνεργάστηκε με το πλέον αντιμνημονιακό δεξιό κόμμα για να πετύχει τα μέγιστα στη δ...

Γιαυτό πια δε μας τρομάζουν Βρισκόμαστε σε δύσκολο σταυροδρόμι. Με η χωρίς ΕΥΡΩ; όπως μας απειλούν πια ανοικτά. Αυτό που λησμονούν οι εκβιαστές και υβριστές είναι ότι πια η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν έχει και πολλά να χάσει γιαυτό και δε διαπραγματευόμαστε μιαν επιστροφή στα ίδια πριν από τις εκλογές της 25 Ιανουαρίου 2015 συμφωνημένα από τους προηγούμενους. Δε είμαστε στην αρχή της κρίσης και ήδη ξεπουλήσαμε όλα τα αγαθά που υποτίθεται ότι είχαμε κερδίσει.  Ποτέ δεν είμαστε πλούσιοι στην Ελλάδα. Πάντα προσπαθούσαμε να εξοικονομήσουμε την πατρική κληρονομιά και να την αποδώσουμε στα παιδιά μας, περισσότερο από σεβασμό στην παράδοση παρά από φιλαργυρία.  Αρχικά και βέβαια πανηγυρίσαμε μπαίνοντας στο ΕΥΡΩ, γιατί θα ταξιδεύαμε πιο ελεύθερα και θα μπορούσαμε ν' αγοράζουμε χωρίς δασμούς κάποια προιόντα. Η Ευρώπη σαν κοινό μας σπίτι δεν ήταν για τους περισσότερους μόνο μια Νομισματική Ένωση. Ήταν κυρίως πολιτισμική και ιστορική ενοποίηση που απεικονιζόταν...

Ιστορικές στιγμές Ζούμε ξανά ιστορικές στιγμές. Όπως τις έζησαν οι γονείς μας το 1940, όπως την ξαναζήσαμε την εποχή του Πολυτεχνείου. Όλοι οι έλληνες με μια καρδιά και ένα εθνικό στόχο. Το νέο στοιχείο η στοίχιση πίσω από μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, που επιτέλους ενσαρκώνει τις προσδοκίες όλων των ελλήνων.  Συγκινητική η παγκόσμια αλληλεγγύη, που θυμίζει σε μας τους παλιούς την εποχή της Χούντας. Κάτι αλλάζει στην ατμόσφαιρα της Γηραιάς Ηπείρου. Κάτι που αν και ακόμη δεν άγγιξε τους κυβερνήτες, συνεπήρε ήδη τις καρδιές των πολιτών. Φυσάει ελπίδα σε μια περιοχή όπου ακόμη λυσσομανούν οι φλόγες του πολέμου.  Δεν ήταν μόνο τα χρόνια της λιτότητας. Η ευμάρεια είχε διαβρώσει την αλληλεγγύη, ο καταναλωτισμός είχε καταστρέψει την συλλογικότητα, ο καπιταλισμός είχε παραμορφώσει τις νεανικές προτεραιότητες. Καθένας για τον εαυτό του και όποιος φάει τον άλλο ήταν οι κανόνες της αγοράς. Η χυδαιότητα των κανόνων του Κεφαλαίου  που δεν έχουν σχέση με τη δημοκρατι...