Maria Sotiropoulou

Νέες Ιώσεις  Άνεμος ιώσεων απειλεί ξανά την γηραιά Ευρώπη. Πασχαλιάτικη εισβολή Κορωνοιού από τη Τζέντα κινητοποιεί τις αρχές στην Αθήνα. Καραντίνα στη σύζυγο του ασθενή. Αναζήτηση μέσα από κάμερες του ταξιτζή που τον μετέφερε από το αεροδρόμιο στο σπίτι. Ευτυχώς που δεν χρησιμοποίησε λεωφορείο!! Πώς θα μαντρώνανε τόσους επιβάτες; Πανικός στους κρατούντες. Ανατριχίλα στα υποψήφια θύματα. Τι φταίει; Γιατί όλο νέοι θανατηφόροι ιοί; Μήπως μας ψεκάζουν; Μήπως θέλουν να μας δολοφονήσουν, όλους τους έλληνες, με νέους ιούς, αφού αντέχουμε τα μέτρα τους για την οικονομία;  Μήπως είναι η νέα πρόταση για τον περιορισμό στη "σπατάλη" στην Υγεία, όπως καυχάται ο Μυγχάουζεν υπουργός της; Μήπως τα δημιουργούν επίτηδες οι φαρμακευτικές εταιρείες; Δεν είδαμε τι έγινε με τον Η1Ν1 και το χρυσοφόρο PAMIFLU που αποδείχθηκε άχρηστο αφού θησαύρισε γιατρούς και φαρμακάδες και φαλίρισε κράτη όπως η Ελλάδα,  με την προτροπή και συμβολή του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Γιατί όχι; Ιός δ...

Τω αγνώστω Θεώ Στην προεκλογική μάχη για τις δημοτικές εκλογές στην Αθήνα και η ανέγερση τεμένους, που πια θυμίζει το γεφύρι της Αρτας, εδώ και 20 χρόνια όλο εξαγγέλλεται και ποτέ δε χτίζεται.  Στην Πνύκα κάθε χρόνο, συνάζονται χρυσοστόλιστοι ιερείς για να γιορτάσουν το Ιωβηλαίο του Χριστού στα βήματα των σόου τελετουργιών που χάραξεν ο πάπας. Από το ίδιο βήμα, μας θυμίζουν, είχε πρωτοκηρύξει ο απόστολος Παύλος κατά τη παράδοση ξεκινώντας την ομιλία του με αφορμή το βωμό που είδε στην Αθήνα αφιερωμένο «τω αγνώστω Θεώ» και με αυτό το πρόσχημα παλεύοντας να πείσει τους λόγιους αθηναίους ότι αυτός ο άγνωστος δεν ήταν άλλος από το δικό του τρισυπόστατο Σωτήρα.  Οι αθηναίοι δεν τον πήραν με τις πέτρες, όπως οι περισσότεροι κάτοικοι των πόλεων απ’ όπου πέρασε. Ούτε και τον φυλάκισαν. Προσπάθησαν να κάνουν διάλογο μαζί του, αποφάσισαν ότι δεν έχει επιχειρήματα και τον απέρριψαν. Όλοι εκτός από ένα, τον Διονύσιο τον αρεοπαγίτη. Αυτός στάθηκε αρκετός για μαγι...

Ικάρειον κέλυφος             Πετούσαμε περήφανοι στο κυβερνητικό φάλκον. Γεράκι χαρισμένο από την αγορά κάποιων πολεμικών μιράζ. Πολυέξοδο γιαυτό ξαναδωρισμένο στην κυβέρνηση για τις επίσημες μετακινήσεις. Λίγο γρουσούζικο. Συνήθιζαν ν’ αστειεύονται οι υπουργοί αν θάφθαναν τελικά στον προορισμό τους. Καλοπροαίρετα. Όπως συνηθίσαμε να μιλάμε για τ’ αεροπλάνα της Ολυμπιακής που θάναι έκπληξη αν πετάξουν στην ώρα τους. Θάπρεπε νάναι το κόσμημα. Το ασφαλέστερο των αεροπλάνων αφού μετέφερε μόνο υπουργούς και δημοσιογράφους. Έτσι το πίστευαν. Όλες οι συνεντεύξεις γίνονταν στα όρθια εν πτήσει, άπειρες φορές είχαμε δει από τις κάμερες σκηνές πανηγυρισμών -σαμπάνιες κι εναγκαλισμούς- μετά κάποιαν εθνική επιτυχία. Τυπική πτήση μέχρι σε μια γειτονική πρωτεύουσα το Βουκουρέστι. Άρκεσαν 1-2 λεπτά. Τα κέρινα φτερά του Ίκαρου δεν έλιωσαν από τον ήλιο. Η αλαζονεία του ανθρώπου είναι τόσο εύθραυστη! Απότομη πτώση, περιδίνηση, η είσοδος στο...

Το μαύρο κουτί Εξέπνευσαν οι ελπίδες για την ανεύρεση του Μαλαισιανού αόρατου αεροπλάνου. Επαψε να εκπέμπει πια το «μαύρο» του κουτί.  Σε αυτό κρεμόντουσαν οι ελπίδες όλων. Δίχως νάναι η πρώτη φορά. Το «μαύρο» κουτί είναι η ψυχή κάθε μέσου μεταφοράς, η αποκάλυψη κάθε δράματος. Αυτό ψάχναμε πάντα. Αυτό μας έλυνε το μυστήριο. Θυμηθείτε μόνο πρόσφατα περιστατικά, που μας εντυπωσίασαν. Ένα πυρηνικό υποβρύχιο αύτανδρο στον παγωμένο βυθό των Βόρειων θαλασσών κι έπειτα ένα αιρμπας γεμάτο παιδιά στη ζεστή αγκαλιά του Κόλπου. Λίγο πιο πριν το Κόνκροντ φλεγόμενο διέγραψε τους μύθους της ασφάλειας των πανάκριβων πτήσεών του. Την ίδια ώρα πυρκαγιές και πλημμύρες αγκαλιάζουν την Υδρόγειο, ενώ τροχαία και φόνοι συνωθούνται στα δελτία ειδήσεων. Κάποτε αναζητούσαμε την αιτία των δεινών στα προστάγματα των δαιμόνων. Ακόμη κάποιοι επικαλούνται αυτά τα δεινά σαν απόδειξη του επικείμενου τέλους και τη δικαίωση των προφητών της Τελικής Κρίσης. Οι περισσότεροι εκλογικεύουμε το φόβο που μας π...

Ο αποκεφαλισμός του παραμυθιού Όχι δεν τέλειωσε η ιστορία του φεμινισμού τώρα που οι κόρες μας βαδίζουν πια τις λεωφόρους της ισότητας που χάραξαν οι αγώνες των μανάδων μας. Γιατί φεμινισμός είναι η επανάσταση των ονείρων του θηλυκού ανθρώπου και τα όνειρα εξατομικεύονται. Το πείραμα δεν τέλειωσε. Ήταν τόσο σύντομη αυτή η πορεία προς το φως. Μόλις λίγες γενιές, μόνο στις δυτικές κοινωνίες, μια χούφτα γυναίκες έγειραν τη ζυγαριά προς το δίκιο που θεωρούσε τόσους αιώνες φυσικό νόμο την ανδρική παντοκρατορία. Όμως φεμινισμός είναι το δικαίωμα στη διαφορά και σεβασμός στην ιδιαιτερότητα του άλλου και τώρα μπορούμε επιτέλους ν’ αφουγκραστούμε τις αληθινές μας ανάγκες σε μια κοινωνία που μεταβάλλεται πρωτεϊκά. Δεν είναι φεμινισμός ο ευνουχισμός κι η στείρα άρνηση, μήτε ο ακρωτηριασμός της ομορφιάς  και ο αποκεφαλισμός του παραμυθιού. Η μικρή γοργόνα είναι αδελφή μας. Φεμινισμός είναι αντίθετα το τραγούδι της αλληλεγγύης, το μοιρολόι για την ορφάνια, η ποίηση της καθημερινότητας, ...

ΤΟ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ   Το παλιό αρχοντικό που οι περαστικοί σταματούσαν να θαυμάσουν ήταν πλημμυρισμένο βρομερά ποντίκια. Τίποτε δε συγκρατούσε τον πολλαπλασιασμό τους. Οι γάτες τρό­μαζαν κι έφευγαν, οι φάκες δεν έφταναν, τα ποντικοφάρμακα είχαν πια ξεπεραστεί. Οι ποντικοί επιζούσαν κόντρα στην ανθρώπινη υπεροψία. Μαγικός αυλός δεν υπήρχε πια. Το παραμύθι είχε γκρεμιστεί με το γειτονικό μεσότοιχο. Η καινούρια στενόκαρδη πολυκατοικία παραπονιόταν για τη βρομιά του διατηρητέου.  Και όμως! Εκείνη ήταν υπεύθυνη. Οι ένοικοι των τριγύρω πολυτελών διαμερισμάτων ξεφορτωνόντουσαν τ' άχρηστα και τα σκουπίδια τους στον αγριε­μένο κήπο του. Οι περικοκλάδες σφιχταγκάλιαζαν τους τοί­χους, έκλειναν τα ξεχαρβαλωμένα θυρόφυλλα. Στο μεγάλο σαλόνι καταμεσής ανάμεσα στο υπόλοιπο του δρύινου πα­τώματος ξεφύτρωσε μ' αναίδεια κάποια συκιά. Τ' αγγελά­κια στην πρόσοψη, τα μαρμάρινα φουρούσια άντεχαν μ' αξιοπρέπεια. Οι σιδεριές σκουριασμένες μ' ανθεκτικές, οι  μισόκλειστες αλλ' ατόφιε...