Σημαιοφόροι με λαχνό ή αριστείο;;


Εκείνη την εποχή σημαιοφόρος ηταν ο γιός του δημάρχου που αν και δεν ήταν ο άριστος όλοι τον αγαπούσαμε και τα άριστα κορίτσια ήταν σαν γλάστρες γύρω του (ο άριστος ήταν ο κοντός - μόνο αγόρι ανάμεσα στις παραστάτιδες-στο τέλος)
Σημαιοφόροι με λαχνό ή αριστείο;

Η σημαία έχει μιαν ιερότητα για τη συνείδηση κάθε έθνους. Γιαυτήν πολεμάμε, σε αυτήν ορκιζόμαστε, κάτω από αυτήν νιώθουμε ενωμένοι σε κάθε παγκόσμιο συναγωνισμό από τους Ολυμπιακούς αγώνες, μέχρι το Μουντιάλ και τη Γιουροβίζιον. Γιαυτό και συνηθιζόταν σε κάθε εθνική γιορτή να την παραδίδουμε στα χέρια των αρίστων κατά τις σχολικές παρελάσεις. Ήταν η ύψιστη τιμή για τον πρώτο στη βαθμολογία.
Παλαιότερα σημαιοφόροι γίνονταν πάντα μόνο τα αγόρια στο Δημοτικό ή στα Μεικτά σχολεία, ακόμη και αν τα κορίτσια είχαν καλύτερες επιδόσεις. Βέβαια υπήρχαν και παρασπονδίες που κανείς δεν σκεφτόταν τότε να κατακρίνει, αν ο άριστος ήταν πολύ κοντός ή από μη εθνικόφρονα οικογένεια ή αν κάποιος ψηλός ήταν ο γιος του δημάρχου κοκ. Χρειάστηκαν αγώνες και κοινωνικές αλλαγές για να πάρουν και οι άριστες στο σχολειό τη σημαία στα χέρια τους, έτσι που αντί της τότε ταυτόσημης για όλους σχολικής στολής (μπλε- άσπρης), σήμερα στις παρελάσεις βλέπουμε συντεταγμένα με στολή να παρελαύνουν μόνο τα ιδιωτικά σχολεία, ενώ στα δημόσια, αν και συχνά το κοντάρι της σημαίας καρφώνεται στο χείλος του κάτω μέρους της φούστας της μινιφορούσας σημαιοφόρου, πρόκληση θεωρείται η μαντήλα, που φορά κάποια άλλη μαξιφορούσα σημαιοφόρος.  
Τα τελευταία χρόνια το αν πρέπει οι αλλοδαποί άριστοι να γίνονται σημαιοφόροι προκάλεσε φανατισμό και ανέδειξε μια ξενοφοβία, που έχει ρίζες στην ανασφάλεια των ελλήνων λόγω της οικονομικής κρίσης, αφού ποτέ δεν θα σκεπτόμαστε να αμφισβητήσουμε το ίδιο δικαίωμα παιδιού ενός δυτικού πολίτη, που επέλεξε να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα.  
Πρόσφατα φαινόμενα, όπως των αδελφών Αντετοκούμπο ευτυχώς εξισορρόπησαν την δυσφορία, που προκάλεσε η εξέλιξη της περίπτωσης Τσενάι και η κυβέρνηση προφανώς για να σταματήσει την αναμόχλευση του μίσους με αφορμή την εθνικότητα των αριστούχων αποφάσισε ότι η θεά Τύχη θα πρέπει ν’ αποφασίζει για το ποιος θα κρατά τη σημαία στις σχολικές παρελάσεις. Όπως ήταν αναμενόμενο ακολούθησε η αντικυβερνητική αντίδραση για την ισοπέδωση στη δημόσια παιδεία λόγω της κατάργησης του αριστείου.
Είναι σαφές ότι οι άριστοι (και όχι μόνο στα μαθήματα ή τις γυμναστικές επιδόσεις) πρέπει να διακρίνονται στο σχολείο, όπως και στη ζωή. Όμως οι άριστοι  δεν είναι εκείνοι, που συνήθως θριαμβεύουν στη ζούγκλα της βιοπάλης. Το να κρατήσουν τη σημαία ήταν ένας στόχος, που συχνά παιζόταν σε κλάσματα βαθμολογίας προκαλώντας υπαρξιακά δράματα και έριδες οικογενειακές και ενδοσχολικές. Γιατί και το σχολείο ποτέ δεν ήταν παράδεισος και το κλάσμα της βαθμολογίας κρινόταν και από άσχετους με την πρόοδο παράγοντες. Δυστυχώς όσο γερνάμε τόσο και σκληρότερα διδασκόμαστε ότι αξιοκρατία δεν υπάρχει στην ανθρώπινη κοινωνία. Είναι καλό όμως τουλάχιστον τα παιδιά να πιστεύουν σε αυτό το μύθο για νάχουν το κουράγιο να συνεχίσουν να παλεύουν για να επιβιώσουν. Δυστυχώς σήμερα οι έλληνες γονείς ζητούν από το σχολείο μόνο το πιστοποιητικό, που θα εξασφαλίσει στα παιδιά τους μια καλή θέση εργασίας και όχι το σύστημα Παιδείας, που θα τα βοηθήσει να γίνουν ολοκληρωμένοι άνθρωποι. Και συχνά σε αναζήτηση του καλύτερου Αύριο σπρώχνουν τα παιδιά τους έξω από την Ελλάδα. Και τότε, μόλις κατακτήσουν την κορφή, ευτυχώς από επιλογή και όχι από τύχη, καθένα από αυτά τα παιδιά στη συντριπτική τους πλειοψηφία νιώθει την ανάγκη και σηκώνει ψηλά τη Γαλανόλευκη.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Σχόλια

  1. Το χτύπησες στην καρδιά του, το θέμα, μπράβο φίλη μου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ageliki Maniadaki ''Το σχολείο ποτέ δεν ήταν παράδεισος...'' Έτσι,Μαρία μου!
    Μου αρέσει! · Απάντηση · 1 · 2 ώρες

    Agni Zisidou Το χτύπησες κατ ευθείαν "στην καρδιά" το θέμα! Μπράβο, φιλενάδα μου!
    Agni Zisidou Εγώ πάντως "με το σπαθί μου" εικονίζομαι εκεί, ήμουν πολύ καλή....στην αριθμητική....τότε !!
    Μου αρέσει! · Απάντηση · 1 · 2 ώρες

    Georgia Birba Εύστοχο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Annitsa Varchalama Arvaniti Εξακολουθώ να πιστευω ότι πρεπει να αμοιβεται ο μαθητης που δουλευει και κουράζεται ολο το χρονο και του αξιζει μια διακριση σε αντιθεση με τον μαθητη που ισως δεν ξερει πως είναι το βιβλιο της γραμματικης επισης ετσι δημιουργείται κιενας ευγενης ανταγωνισμος οσο για το θεμα τον καποιων χαριστικών βαθμων ολοι το αντιμετωπίσαμε δεν θελω να επεκταθώ χωρις μεγαλες αποκλισειςκαι όπως ειπε κι ο Αριστοτέλης ''Δεν υπαρχει πιο ανισο από την ιση μεταχειριση των ανισων ''
    Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις · Απάντηση · 1 · 12 ώρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπήλιω Παπαδοπούλου Μηπως ειμαστε εκτος θεματος??
    Μου αρέσει! · Απάντηση · 1 · 11 ώρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Ο Τηλέμαχος από τη Δίβρη δεν έφυγε ποτέ

Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης