Αφιέρωμα στη Μακεδονία

Αφιέρωμα στη Μακεδονία

Στο τεύχος 108 (Απρίλιος-Ιούνιος 1992) σαν διευθύντρια συντάξεως του Δελτίου της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών ¨Κασταλία" (ήμουν τότε γενική γραμματέας με πρόεδρο το Νίκο Ζακόπουλο) με αφορμή την τότε επικαιρότητα είχα την πρωτοβουλία της έκδοσης τεύχους αφιερωμένου στην Μακεδονία.

Παραθέτω το προλογικό σημείωμα, το οποίο εξακολουθεί να με εκφράζει και σκαναρισμένα όλα τα κείμενα των γιατρών λογοτεχνών που περιέχονται.

Η Μακεδονία είναι μια και ελληνική" Αυτό το σλόγκαν διαφημίζεται από τα ΕΛΤΑ μέχρι τις παγωτοβιομηχανίες. Οι Έλληνες βάλθηκαν να πείσουν τους Έλληνες για το αυτονόητο της ελληνικότητας της Μακεδονίας.

Οι ξένοι μειδιούν ειρωνικά στις ογκώδεις διαδηλώσεις της ομογένειας. "Μα ο Μέγας Αλέξανδρος θα αισθανόταν πανευτυχής ιδρύοντας μια νέα Μακεδονία!!!" διατύπωσε έγκριτη αμερικανική εφημερίδα. Και βέβαια έχει δίκιο. Ο κόσμος είναι σπαρμένος με Αλεξάνδρειες, ενώ μόνο στην Αμερική υπάρχουν δεκάδες Αθήνες δίχως ποτέ να διαμαρτυρηθούν οι πανέλληνες για το copyright της ονομασίας.

Θα διαμαρτυρόμαστε, αν σήμερα ιδρυόταν μια Μακεδονία στις όχθες του Τίγρη και του Ευφράτη, εκεί όπου πέρυσι αποκαλύφθηκαν τα ερείπια μιας ελληνιστικής πολιτείας ή θα αισθανόμαστε εθνικά υπερήφανοι για την εξάπλωση του Ελληνικού θαύματος στα πέρατα του κόσμου;

Τι είναι αυτό που προσδίδει το χαρακτήρα σφετερισμού της πατρικής μας κληρονομιάς στη διεκδίκηση του ονόματος Μακεδονία από τα Σκόπια; Και πώς μπορεί μια Εταιρεία με σαφώς προσδιορισμένους στόχους όπως η ΕΕΙΛ να συμβάλει στην αποκατάσταση της αλήθειας σε αυτό το κρίσιμο εθνικά πρόβλημα;

Η Ελλάδα από την εποχή των Μηδικών πολέμων και το Βυζάντιο μέχρι τις μέρες μας στάθηκε η ασπίδα του Πολιτισμού, το όστρακο για το μαργαριτάρι, που η ίδια δημιούργησε, γιατί ο πολιτισμός της εποχής μας είναι παιδί της Ελλάδας και αυτό κανένας πολιτισμένος άνθρωπος δε μπορεί να το αμφισβητήσει. Έννοιες όπως η Ελευθερία και η Δημοκρατία εδώ γεννήθηκαν κι εδώ έφθασαν στον ύψιστο βαθμό ανάπτυξής τους σ' ένα θαύμα ανεπανάληπτο τον "Χρυσούν αιώνα" της αθηναϊκής δημοκρατίας.

Όλοι πιστεύουμε ότι τα έθνη μπορούν να επιζήσουν μόνο με την αλληλοκατανόηση και την προσπάθεια να γεφυρωθούν οι διαφορές. Η ευημερία των λαών χτίζεται σε συνθήκες ειρήνης και δημοκρατίας και η φιλία ανάμεσα στα έθνη είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη. Όμως η φιλία προϋποθέτει το σεβασμό των δικαιωμάτων κάθε μέλους. Στις μέρες μας δεν αρκεί να έχει κάποιος δίκιο. Πρέπει να μπορεί να το αποδείξει και να το προβάλει. Σήμερα η Ελλάδα καλείται να παλέψει ταυτόχρονα σε δυο πεδία. Ν' αντιμετωπίσει τη μόνιμη τουρκική απειλή και ν' αποκρούσει την κάθοδο των πεινασμένων ορδών που ξεχύθηκαν μόλις άνοιξε ο ασκός του Αιόλου από την κατάργηση της Σοβιετικής Ένωσης.

Σήμερα διεκδικούμε την αξιοπρέπεια της εθνικής μας κληρονομιάς, το μερίδιο του πλούτου που κατανάλωσε η ανθρωπότητα από την παραγωγή Πνεύματος τούτου του ξερού αλλά γόνιμου ηθικά τόπου. Δεν καπηλευόμαστε τις πατρικές δάφνες. Η Ελλάδα πρόσφερε στην παγκόσμια παλαίστρα του πολιτισμού, όποτε της ζητήθηκε κι πλήρωσε πάντα πολύ ακριβά με φόρο αίματος την προσήλωσή της σε αξίες -δυστυχώς ξεπερασμένες- όπως η Ελευθερία. Και δεν ανταμείφθηκε. Χώρες που δε συνέβαλαν στη νίκη της δημοκρατίας κατά του φασισμού φέρονται ευνοημένες από τη θέση τους στη σκακιέρα του κόσμου.

Η Ελλάδα ζει μόνιμα κάτω από την απειλή ενός πολέμου και αυτό το γεγονός αναχαιτίζει την παραγωγική της προσπάθεια. Ποια άλλη χώρα της ΕΟΚ βρίσκεται στη θέση του κυματοθραύστη τόσων απειλών;

Η Ελλάδα είναι μικρό αλλά Μέγα έθνος. Γενναιόδωρη πρόσφερε τη λάμψη του πολιτισμού της δίχως ποτέ να ζητήσει "πνευματικά δικαιώματα". Δεν είναι το όνομα που τσιγκουνεύεται το έθνος που ξαπλώθηκε με αυτό το όνομα μπολιάζοντας με πολιτισμό όλα τα έθνη. Είναι που τόσα έπαθε από τους φίλους στην πρόσφατη ιστορική πορεία. Είναι που από την Τουρκοκρατία μέχρι τη Μικρασιατική καταστροφή κι από την Κατοχή μέχρι τον πόλεμο του Κόλπου, τούτος ο λαός προδόθηκε ξανά και ξανά και όμως αγόγγυστα τραβά την ανηφόρα. Είναι που τα Σκόπια ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι μιας αγιάτρευτης πίκρας.

Και ο γιατρός; Τι ρόλο παίζει στην πολιτική σκηνή με το σκοτεινό παρασκήνιο; Ο γιατρός- λογοτέχνης; Ο γιατρός -διανοούμενος; ο Ιατροφιλόσοφος; Ο ισόθεος ιατρός του Ιπποκράτη;

Στόχος του κάθε γιατρού είναι να προλαβαίνει τις επιδημίες, να θεραπεύει τα δεινά, να συμβουλεύει, να τεκμηριώνει επιστημονικά τη διάγνωση πριν δώσει την κατάλληλη αγωγή.

Σήμερα που απειλητικά μηνύματα μας κυκλώνουν, που ο πόλεμος επεκτείνεται επιδημικά νοιώσαμε το καθήκον να υπογραμμίσουμε τη δημιουργική προσφορά των Ελλήνων γιατρών στο χώρο της Μακεδονίας από την αυγή του πολιτισμού ως τις μέρες μας. Σε σύντομο χρονικό διάστημα συλλέξαμε κείμενα αντιπροσωπευτικά για την Ιατρική στη Μακεδονία και τους γιατρούς της και ποιήματα γραμμένα από γιατρούς λογοτέχνες.

Γιατί η Ιστορία διδάσκει και ο πολιτισμός κληρονομείται. και η Μακεδονία, όπως κάθε ελληνική γωνιά μοσκοβολά τον πολιτισμό που αναπηδά από κάθε λιθάρι, κάθε τάφο, κάθε μνημείο, κάθε επιγραφή, κάθε λέξη, κάθε τραγούδι, κάθε έθιμο, κάθε στιγμή που περικλείει την αιωνιότητα που χώρεσε σε αυτό τον τόπο.

Η Μακεδονία, όπως η Ελλάδα δεν είναι μια λέξη, που να μπορούν να καπηλευτούν οι όποιοι πλαστογράφοι.

Η Ελλάδα επέζησε μέσα από την ρωμαϊκή πυγμή για ν' αναπηδήσει το θαύμα του Βυζαντίου. Η Ελλάδα έφερε την άνοιξη στον ευρωπαϊκό Μεσαίωνα με μόνο εφόδιο την πίκρα της προσφυγιάς που γέννησε η Τουρκοκρατία. Η Ελλάδα αντιστάθηκε και λευτερώθηκε στα 400 χρόνια της σκλαβιάς. Η Ελλάδα πρωτοστάτησε στη νίκη κατά του φασισμού, η Ελλάδα και κάθε γωνιά της θα επιζήσει.

Η Μακεδονία είναι ελληνική. Θα είναι ελληνική όσο υπάρχουν Έλληνες, όσο η γλυκόηχη λαλιά του ελληνισμού μένει χαραγμένη στους γενέθλιους βράχους της. Αυτό δεν έχουμε ανάγκη να το αποδείξουμε. Αρκεί να μη ξεχνάμε.