Να καταργηθεί το μάθημα της χειρόγραφης γραφής·

Να καταργηθεί το μάθημα της χειρόγραφης γραφής;

Φίλη από τη Γερμανία με πληροφόρησε ότι εκεί γίνεται έντονη συζήτηση για την πιθανότητα κατάργησης του μαθήματος της χειρόγραφης γραφής στα Δημοτικά σχολεία «επειδή όλοι πλέον πληκτρολογούν από νήπια».

Για μας, τη γενιά  που εκτονωνόναστε και επικοινωνούσαμε, σε ομαλούς ή δύσκολους καιρούς, γράφοντας σε οποιοδήποτε χαρτί, με όποιο μελάνι προσφερόταν, ακόμη και με το αίμα μας, αυτή η εξέλιξη φαίνεται παράλογη. 

Δε μπορούμε να φανταστούμε μια κοινωνία που σε περίπτωση μπλακ άουτ δε θα μπορούσε να επικοινωνήσει με τη γραφή. Όμως ζήσαμε τέτοιες αλλαγές. Είδαμε Τράπεζες, νοσοκομεία και αεροδρόμια να νεκρώνουν σε μιαν απεργία της ΔΕΗ και ο κόσμος πλέον αδιαμαρτύρητα αποδέχεται το γεγονός ότι τίποτε δε λειτουργεί χωρίς το ενεργειακό υπόβαθρο.

Δεν είναι μόνο η πιθανότητα μιας πολιτισμικής κατάρρευσης που μας απειλεί. Είναι το γεγονός ότι τα εγγόνια μας θα χρειάζονται τη βοήθεια ειδικού για να αποκωδικοποιήσουν ακόμη και το γραφικό μας χαρακτήρα. Εγώ που συγκινήθηκα πρωτοδιαβάζοντας σε αρχαία ελληνικά στην Δήλο τις αφιερώσεις των προσκυνητών, που εμπνεύστηκα ανακαλύπτοντας τα γράμματα του παππού, που δε γνώρισα, δε μπορώ να φανταστώ αυτό το αύριο. 

Ήδη η εγγονή μου Μαρία δήλωσε ότι θαυμάζει τον τρόπο που γράφω (πλάγια και συνεχόμενα) επειδή στο σχολείο διδάσκονται να γράφουν στρογγυλά και αυθαίρετα. Όχι όπως εμείς το μάθαμε με κανόνες «από πάνω προς τα κάτω και από αριστερά στα δεξιά» Σήμερα τα παιδιά συνεχίζουν να γράφουν αυθαίρετα, όπως πάει το χέρι τους, όπως έμαθαν να ζωγραφίζουν στο Νηπιαγωγείο, απ’ όπου ήδη έχουν πληκτρολογήσει γράφοντας τουλάχιστον το όνομά τους. 

Η άσκηση καλλιγραφίας, όπως εμείς τη γνωρίσαμε,  ήταν πάντα βαθύτερη εκπαίδευση στο χαρακτήρα των παιδιών, αφού ασκούσε στην υπομονή, την επιμονή, την ανεκτικότητα στη διαφορά και τη δημοκρατία στον κόσμο της γραφής, αφού όλα τα γράμματα πλην των κεφαλαίων (που πάντα κάτι δηλώνουν) έπρεπε να είναι ίσα.

https://mariasot.blogspot.com/2014/05/blog-post_16.html

Όμως ο κόσμος εξελίσσεται. Κάποτε τα Γκρίγκλις μας φαινόντουσαν παράλογη ιδέα και τώρα γενικεύτηκε στο Διαδίκτυο. 

Ας θυμηθούμε την ταινία «Fareneigh 451», που βασίστηκε στο μυθιστόρημα του  Ρέι Μπραντμπερι (1953) και μιλά για μια κοινωνία που έκαιγε τα βιβλία (ο τίτλος είναι η θερμοκρασία ανάφλεξης του χαρτιού) και που πράξη αντίστασης ήταν η απομνημόνευση των κλασσικών κειμένων για να επιβιώσουν στις επόμενες γενιές. 

Θα χρειαστεί άραγε η ανθρωπότητα να επανεφεύρει εξ αρχής, τον κοινό κώδικα επικοινωνίας, τη Γραφή στην επόμενη πολιτιστική κατάρρευση, ίσως μετά τον Τρίτο Παγκόσμια πόλεμο; Ή μήπως σε κάποια απομακρυσμένα σημεία της Γης θα επιβιώσουν κάποιες υπανάπτυκτες φυλές που ακόμη θα θυμούνται να γράφουν με το χέρι στο βράχο, το ξύλο, τον πάπυρο, την περγαμηνή, το χαρτί ή το ίδιο τους το σώμα; 

Προσθήκη λεζάντας

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου