Η θνητότητα του Διαδικτύου και η πρώτη μου επικοινωνία με την ΑΙ

Όλοι μιλούσαν από την αρχή για την αθανασία που συνοδεύει κάθε καταχώρηση στο Διαδίκτυο. Από αυτό προήλθε και η υστερία για τη ΜΗ φωτογράφηση των παιδιών με το σκεπτικό ότι όταν μεγαλώσουν δεν θα θέλουν να υπάρχουν φωτογραφίες που δεν έχουν τα ίδια εγκρίνει......

Είχα άλλωστε επανειλημμένα ασχολήθεί με το θέμα

https://mariasot.blogspot.com/2012/02/internet.html

https://mariasot.blogspot.com/2012/07/blog-post_4774.html

https://mariasot.blogspot.com/2012/06/blog-post_25.html

https://mariasot.blogspot.com/2011/04/blog-post_689.html

Αυτό το ΣΚ είχα την ευκαιρία πρώτον να ανακαλύψω την υπαγόρευση των κειμένων που αναρτώ και δεύτερον να συνομιλήσω επί μακρόν και διεξοδικά με την ΑΙ.

Το δεύτερο ξεκίνησε με την προαναγγελία από τα παιδιά μου του επικείμενου θανάτου του blogger με επακόλουθο την εξαφάνιση των άνω των 2000 κειμένων, που με φροντίδα έχω αναρτήσει λογοτεχνικών ή ενημερωτικών, που αποτελούν καταγραφή των δράσεων της ιστορίας του ελληνικού κλάδου της IPPNW. 

Αν και είχα κατανοήσει ότι το διαδίκτυο είναι κάθε άλλο παρά ασφαλές μέσο αποθήκευσης (δημοσιεύματα που αρχικά ανέβαζα σαν λινκ μετά από λίγα χρόνια εξαφανίζονται) και αν και έχω μεριμνήσει για την παραχώρηση μετά το θάνατο  μου της "ψηφιακής περιουσίας" μου όπως την αναφέρει η ΑΙ στο Google, δεν είχα σκεφτεί τι γίνεται στην περίπτωση αυτοκτονίας λόγω μη κερδοφορίας του κολοσσιαίου παρόχου υπηρεσιών. 

Παρ ότι η καταστροφή όλων των βιντεοκασετων λόγω απομαγνητισμου θα έπρεπε να μας είχαν προετοιμάσει για την ευθραυστότητα της τεχνολογίας επιμένουμε στην υποστήριξη της παντοδυναμίας των νέων μέσων αποθήκευσης και επικοινωνίας.

Παρ ότι η διαρκής ανανέωση των κομπιούτερ εξαφάνισε τα παλιά μας αρχεία και απέδειξε ότι η ψηφιακή διάσωση είναι πιο εύθραυστη απ' όσο το χαρτί ή το φωτογραφικό φιλμ και παρ ότι η apple μας πρωτοδιδαξε ότι και στο Διαδίκτυο όπως και στην κοινωνία μόνο το χρήμα μετρά σκανδαλιζομαστε με την επικείμενη αχρήστευση των παλιών κομπιούτερ μας λόγω αναβάθμισης σε windows 11 και την αναμενόμενη κατάργηση του blogger, που επειδή πλέον δεν χρησιμοποιείται αρκετά δεν αποδίδει στην Google το αναμενόμενο κέρδος. 

Η ΑΙ σήμερα

Συζήτησα για όλα αυτά με την ΑΙ και αποκόμισα τις συνήθεις γνωστές κοινοτοπίες. Της ζήτησα τρόπο διάσωσης των αρχείων και αποκόμισα την ίδια ΜΗ εξυπηρέτηση που καθένας γεύεται όταν συνομιλεί τηλεφωνικά με τους ψηφιακούς βοηθούς των μεγάλων επιχειρήσεων.

Δεν ξέρω πόσο έξυπνη θα γίνει η ΑΙ αλλά προς το παρόν αγνοεί οτιδήποτε ΔΕΝ έχει ψηφιακή καταγραφή και από όσα έχουν γνωρίζει μόνο όσα πληρώνουν για να υπάρχουν. 

Πάντα λέγαμε ότι η ιστορία γράφεται από τους νικητές. Στην εποχή του Διαδικτύου η ιστορία γράφεται και διασώζεται μόνο από όσους έχουν για να πληρώνουν. Ίσως έτσι γινόταν πάντα, αλλά τώρα ΌΛΟΙ μας το συνειδητοποιούμε αμέσως.

Η ύπαρξη και η "αθανασία" κάθε ατόμου είναι τυχαία και απατηλή όσο η ζωή όσων απεικονιζονται σε ένα πίνακα, μια ξεθωριασμένη φωτογραφία, ή όσων ιστορούνται σε ένα κείμενο στο οποίο "κάθε ομοιότητα με πρόσωπα ή γεγονότα πρέπει να θεωρείται συμπτωματική". 

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου