Maria Sotiropoulou

Το Λεύκωμα        “Καληνύχτα Κεμάλ. Ο κόσμος δε θ' αλλάξει ποτέ”  Μάνος Χατζηδάκης καταλήγοντας την μουσική επένδυση του ΚΕΜΑΛ του Nίκου Γκάτσου Η καθηγήτρια μούπιασε το σχολικό μου Λεύκωμα. -Δε ντρέπεστε να χαζολογάτε την ώρα του μαθήματος ηλίθιες; μας φώναξε. Το ξεφύλλισε οργισμένα και το μάτι της έπεσε αμέσως σε αυτά που την αφορούσαν. -Ώστε έτσι, ξεφώνισε κατακόκκινη. Δε σέβεστε τους καθηγητές σας που θυσιάζονται για σας, ζώα, για να σας κάνουν ανθρώπους, παλιοτόμαρα. Τώρα έτρεμε από το κακό της. -Έλα αμέσως μαζί, μου φώναξε. Κι εσύ κι η άλλη. Πήρα τη Νταίζη από το χέρι, συνεργό στο έγκλημα και την ακολουθήσαμε στο γραφείο της γυμνασιαρχίνας. -Ωχ, σκέφθηκα αμέσως. Τώρα θα δει πως τη λέμε “μικρή Λουλού”! Μα ας μη χτενιζόταν έτσι αστεία να μη της έμοιαζε. Άθελά μου μου ξέφυγε ένα νευρικό γελάκι. -Γιατί γελάς; με ρώτησε παίζοντας στα μικροσκοπικά παχουλά χεράκια της το ωραίο μου Λεύκωμα. Το χαμόγελο πάγωσε στα χείλη μου ...

Γ ια τα 50 χρόνια από το θάνατο του Λαμπράκη   Ένα λουλούδι στη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη στον τάφο του στο στο Α Νεκροταφείο Αθηνών 50 χρόνια από τη δολοφονία του ηγέτη του κινήματος ειρήνης και βουλευτή της αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη. Για να τιμήσουν τη μνήμη του Γρ. Λαμπράκη, στελέχη του φιλειρηνικού κινήματος και της Δ.Ν.Λαμπράκη μας μαζεύτηκαν στο Α΄ Νεκροταφείο την Τετάρτη ώρα 11 π.μ. να αφήσουν ένα γαρύφαλλο στον τάφο  του πρωτοπόρου αγωνιστή γιατρού, μαραθωνοδρόμου της ειρήνης και αγωνιστή της δημοκρατίας. Να επαναδιακηρύξουν ότι ο Λαμπράκης Ζει! Να επαναδεσμευτούν ότι συνεχίζουν να πορεύονται στα βήματά του και ότι τιμούν τα ιδανικά και τις αξίες για τα οποία θυσιάστηκε. Η πρωτοβουλία ανήκει στην  Πανελλήνια Ιατρική Εταιρεία κατά της Πυρηνικής και Βιοχημικής Απειλής  και υποστηρίζεται από τους: Τάκη Μπενά, Γραμματέα της Δ.Ν. Λαμπράκη, Νίκο Κιάο, Γραμματέα του Συνδέσμου Νέων «Μπέρτραντ Ράσσελ», Ανδρέα Θεοφίλου, Βασίλη Κωτούλα, Στέφανο Λ...

Το αίμα της ανθρωπιάς μας Ειλικρινά έμεινα εμβρόντητη όταν μετά την ανόητη προσπάθεια δημιουργίας Τράπεζας αίματος από τη «Χρυσή Αυγή» ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ, διάβασα στην επίσημη ιστοσελίδα του 902 (17-5-2013) ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για αιμοδοσία ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ. Ποτέ δε φανταζόμουν ότι το ΚΚΕ, του οποίου την ιστορική διαδρομή σέβομαι απεριόριστα και με το οποίο συμπορεύθηκα επί πολλά χρόνια σε δρόμους ειρήνης θα υιοθετούσε Χρυσαυγίτικες πρακτικές σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα, όπως η Αιμοδοσία. Επειδή επί πολλά χρόνια είχα εργασθεί σε Σταθμούς Αιμοδοσίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό και ήδη πήρα θέση απέναντι στην πρόκληση της ΧΑ  http://mariasot.blogspot.gr/2012/07/blog-post_10.html  καταθέτω υπεύθυνα. 1)Το αίμα εδώ και πολλά χρόνια στην Ελλάδα ΔΕΝ είναι καταναλωτικό αγαθό και ΔΕΝ αφορά ανέργους, καταπιεζόμενους εργάτες ή πλουτοκράτες, αλλά ΜΟΝΟ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ανθρώπους που συνήθως η ...

Το παν αθρώπινο δικαίωμα στην περίθαλψη Με αφορμή την ανακοίνωση της οργάνωσης ΕΣΤΙΑ των στρατιωτικών γιατρών σχετικά με την περίθαλψη των ακριτικών περιοχών της Ελλάδας   Είναι πια γνωστή πια η τραγική υποβάθμιση της υγείας όλων των κατοίκων της Ελλάδας μετά την επιβολή του Μνημονίου. Την ώρα που η κυβέρνηση θριαμβολογεί για τη μείωση των τιμών των φαρμάκων, καθένας ξέρει καλά ότι πληρώνει από την τσέπη του τα περισσότερα από τα φάρμακα που συχνά χρησιμοποιεί (αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη, αντιγριππικά, αντιρευματικά κλπ- που έχουν διαγραφεί από τη λίστα των Ταμείων), ενώ και στα συνταγογραφούμενα μετά από ταλαιπωρία στον ΕΟΠΥΥ, αναγκάζεται εκτός από τη συμμετοχή να καλύπτει από την τσέπη του τη διαφορά από το φθηνότερο φάρμακο σε κείνο, που πραγματικά χρειάζεται για να γιατρευτεί. Καθένας πια εύχεται -περισσότερο από άλλοτε και πάνω απ' όλα- να μην αρρωστήσει, αφού τα νοσοκομεία νοσούν, πολλές εργαστηριακές εξετάσεις αποκλείονται, ενώ εργαστήρια στα οποία ο...

O οικογενειακός τάφος   Σπυρί σπυρί τις μάζευαν τις οικονομίες τους για τα προικιά της Καλλιρρόης  Εργατικοί άνθρωποι, μεροκαματιάρηδες. Πετραδάκι πετραδάκι τόστησαν το αυθαίρετο, φτερό στον άνεμο πάνω στο ξεροβούνι, κατάντικρυ στα ηρωικά στενά της Σαλαμίνας. Νύχτα βροχερή στην καταιγίδα το σήκωσαν όπως όπως, μια σκεπή λαμαρινένια πάνω από τα κεφάλια τους να στάζει -δε βαριέσαι! Αρκεί που είναι δική μας- κι η Καλλιρρόη με τα μεγάλα μάτια της πάντα υγρά σαν της λαφίνας να κοιτά τη θάλασσα, που αυλακωνόταν από τις αστραπές -τι θάλασσα; βούρκος μαθες- και τα νεκρά καράβια στην Ψυττάλεια αδρές φιγούρες σαν το πεπρωμένο. Σιγά σιγά, μέρα τη μέρα χτίσαν ένα δωμάτιο, ίσα να κοιμούνται, μια κουζινίτσα ίσα να χωρά το τσουκάλι τους, ο καμπινές με πόρτα εξωτερική κι ένα μικρό κοτέτσι για νάχει το παιδί πάντα το φρέσκο το αβγό. Σιγά σιγά η πετρωμένη γη ντύθηκε με άσπρους τενεκέδες βασιλικά, γεράνια και γαρούφαλα και το νερό ευλαβικά να χύνεται σαν αγιασμός, με...