6 Αυγούστου 2014

6 Αυγούστου 2014

Θερινό ηλιοστάσιο της θλίψης από το “Μικρό αγόρι” του 1945. Ηλίου φαεινότερη η Χιροσίμα! Στάχτη μετά. Ενσάρκωση υπερρεαλισμού το ρολόι που λιώνει στην ανυπαρξία. Με το αριθμητήρι μετράμε ακόμη χαίνουσες πληγές στον ηλεκτρονικό παράδεισο της Ανατολής. Χιμπακούσα ρομφαιοφόροι ευαγγελίζονται την επανάσταση των κεκαυμένων. Στους λειμώνες των πυρηνικών μανιταριών πρωτόπλαστοι!

Πάντα εξ ίσου απάνθρωποι. Αν και κραδαίνει το πυρηνικό του όπλο, αντί σφενδόνης, ο πάνοπλος Δαβίδ δεν αρκείται στην απειλή του ολέθρου. Παράνομα πάντα σπέρνει το θάνατο στους αθώους της Γάζα. Ισοπεδώνει τις ελπίδες, διαμελίζει το όνειρο, καταρρακώνει το Δίκαιο.  Με δυο μέτρα και δυο σταθμά μετρούν το θάνατο οι ισχυροί. Ασφυξία από την αποφορά του άδικου πνίγει τους τουρίστες που συνωθούνται στις ασφαλείς ακτές της Μεσογείου, αγνοώντας τις καραβιές μεταναστών που σκυλοπνίγονται παρέκει. Διασκεδάζουν ξεδιάντροπα στη Μύκονο κλείνοντας τα μάτια στην τραγωδία της Παλαιστίνης. "Το αίμα Του επί των κεφαλών μας και επί των τέκνων ημών" επαναλαμβάνουν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι στο Πραιτώριο του ΟΗΕ. Σταύρωσον, σταύρωσον τον Παλαιστινιακό λαό, που έχει το θράσος να συνεχίζει να αντιστέκεται. Ο Ισμαήλ πρέπει ξανά να εξοριστεί από τη γη της επαγγελίας. Ξανά ο γιος της δούλης δε μετρά ίδια με το για της Σάρρας!! Αν δε φύγει με το καλό ο Αβραάμ πρόθυμα  τον θυσιάζει. Τα παιδιά δε μετρούν στο εβραϊκό Πάνθεον. Ο Ιεχωβά δεν έδειξε ποτέ οίκτο για κανένα, κυρίως για τους αθώους. Σόδομα και Γόμορα η Γάζα. Κατακλυσμός αίματος. Ο Σίβα είναι σπλαχνικότερος. 

Κουρελάκια οι ελπίδες μας στο δέντρο Μπο δε λένε ν' ανθίσουν. Πυρφόροι Βούδες χαμογελούν ανεξιχνίαστα. Τους τάζουμε το αθάνατο νερό και αποκρίνονται "Άβυσσος το ιμάτιον αυτού” και “'Ίδε ο άνθρωπος!”. Κάιν και Άβελ, ταυτίζονται. Τα θύματα του Χίτλερ μεταμορφώθηκαν σε χειρότερους Ναζί στο κρεματόριο της Δύσης. Και οι ανθρωπιστικοί νόμοι κουρελόχαρτα στα συντρίμμια της Λωρίδας της αντίστασης.  

 Ανάδελφοι ανθρωποκτόνοι συνεχίζουμε να επιτελούμε χαρακίρι. Οργή και καταισχύνη, μίσος και οίκτος, έρωτας και καταφρόνια στοιχειώνουν τις καρδιές μετά τη Χιροσίμα.  Οίκτος δίχως κόμπο δάκρυ. Εξαερώθηκε το πένθος από τη φρίκη της αυτογνωσίας. Όλοι μας φταίχτες. Όλοι μελλοντικά θύματα. Όλοι Παλαιστίνιοι.

Στη θερινή ραστώνη απόστρατοι πολεμομάχοι πορεύονται. "Free Gaza" φτεροκοπά στο Διαδίκτυο. Ο Έκτορας έβγαλε το κράνος που τρόμαζε το μικρό του γιο και γεύτηκε τον ασπασμό των αγγέλων πριν από τη μάχη. Ο Νορίτο δεν πρόλαβε να τρομάξει από το θρίαμβο του φωτός. Η μάνα του, ίδια Εκάβη, μοιρολογεί ακόμη χαϊδεύοντας τις ουλές της Ύβρης. Ανδρομάχη το όνομα της μάταιης ελπίδας μας.

 Οι αγέννητοι σοδιάζονται νούμερα σε στατιστικές. Με ποσοστά υπολογίζουν την οδύνη οι πολεμολάγνοι. Τα σπλάχνα επαναστατούν. Εκτρώσεις ιδεών, τυφώνες αλαζονείας, ανομβρίες αισθημάτων, πλημμύρες παραίτησης, μετάλλαξη ψυχών. Απελπισία. Η βόμβα μας παραμόρφωσε όλους ή τέρατα γεννηθήκαμε και η απόλυτη πυρηνική καταστροφή είναι η μόνη "τελική λύση" του προβλήματος Απάνθρωπος; 

6 Αυγούστου  και οι καθρέφτες βουβάθηκαν. Απόψε η Χιροσίμα σωπαίνει κι αγκαλιάζει τα παιδιά της Γάζα. 

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου