Maria Sotiropoulou

Δράσεις της Εταιρείας μας στην Ελλάδα από το Τσέρνομπιλ 1986 μέχρι τη Φουκουσίμα 2011 Πολύ περιεκτικό και τεκμηριωμένο άρθρο της Δανάης Μαραγκουδάκη με τίτλο "Προπαγάνδα και πληροφόρηση για το Τσέρνομπιλ στην Ελλάδα του 1986 " δημοσιεύτηκε στο διαδικτυακό Inside story με άφθονο αρχειακό υλικό και τα Ιστορικά πλέον σχετικά βίντεο  για όσα έγιναν εκείνες τις ημέρες στην Ελλάδα.  Έχει και κάποιες δικές μου δηλώσεις για τα θύματα και το βίντεο από ένα επετειακό αφιέρωμα  το 1993 στον ΑΝΤΕΝΑ, όπου σε παρθενική τηλεοπτική εμφάνιση, δείχνω στην παρουσιάστρια Λιάνα Κανέλη (πριν γίνει ΚΚΕ) το πρόσφατο τότε έντυπο του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης στο οποίο με φωτογραφίες γινόταν η σύσταση όταν πέσει πυρηνική βόμβα τα παιδιά να κρύβονται πίσω από τη σάκα τους!!!! https://insidestory.gr/article/chernobyl-greece-propaganda?token=49I4QJTQPQ&fbclid=IwAR2wQXszSsg7cLwR-r-Z_h3P39s-QhbVcD6WHqvO2RtUqmBP2MTH2cldGbE Δεν ξεχνώ τους καυγάδες στα σούπερ μάρκετ για...

Ο γέρος και η θάλασσα Ξανά στο σύνορο του κόσμου. Χθες είχα ξανά την ευκαιρία ν' αναμετρηθώ με τη θάλασσα. Το Πήλιο, που βούλιαξε τον Περσικό στόλο, φημίζεται και για τις καλοκαιρινές του τρικυμίες. Τρικυμία τη βάφτισαν, επειδή τα κύματα πάνε σε τριάδες δυο χαμηλότερα κι ένα πιο δυνατό, έλεγαν οι παλιοί.  Εμείς, οι  νησιώτες, από παιδιά περιφρονούσαμε την παθητικότητα της μπουνάτσα και διασκεδάζαμε παίζοντας με τα κύματα. Το μαθαίναμε στην πράξη. Όσο δυνατά κι αν είναι, όταν επιπλέεις η θάλασσα σε κρατά στην επιφάνεια. Ο κίνδυνος υπάρχει να σε συντρίψουν τα κύματα μπαίνοντας ή βγαίνοντας ή να σε παρασύρει στα ανοιχτά μέχρις να σε εξοντώσει. Σα νέοι δύσκολα κατανοούσαμε τον πνιγμό σε μια θάλασσα, που -αν της αφεθείς- πάντα σε διασώζει.  Η αίσθηση του να εγκαταλείπεσαι στο νερό, κάνοντας "τον ψόφιο" σε γαλήνιο νερό είναι ψυχοθεραπευτική -Θαλασσολαγννεία, την βάφτισε ο Μυριβίλης- αλλά πληκτική. Δεν συγκρίνεται με τη ζωντανή γεύση επικοινωνίας με τη φύση, το ...

Beyond Nuclear International Home About News Events & Actions People Beyond Nuclear DiaNuke NFFA Join Donate Contact Executed for being an anti-nuclear activist    Posted on  June 23, 2019  by  beyondnuclearinternational    1 Comment The incredible unknown story of “nuclear martyr” Nikos Nikiforidis On March 5, 1951, 22-year-old Nikos Nikiforidis was executed in Greece because he was promoting the Stockholm Antinuclear Appeal (1950). Honoring his death, Greek IPPNW and PADOP organized an event this March in Athens to commemorate him and his courage. Below is an amalgamation of two presentations given about Nikiforidis at that event. By Maria Arvaniti Sotiropoulou and Panos Trigazis   Under present conditions, it seems inconceivable that a 22-year-old fighter for the anti-nuclear movement was arrested, sentenced to death by court martial and executed in Thessaloniki, on a charge of co...

Μια "Καλημέρα" είναι αυτή!!!   Χαμογελάστε παρακαλώ. Στην εποχή, που η αγένεια εμφανίζεται σαν κυρίαρχη συμπεριφορά, οι γείτονες δε γνωρίζονται και η παραχώρηση προτεραιότητας θεωρείται αδυναμία, υπάρχουν ακόμη τα ήθη πολιτισμού, που αντιστέκονται κι επιβιώνουν.  Έζησα τα παιδικά μου χρόνια στην Ερμούπολη όπου στο σπίτι και το σχολειό μας δίδασκαν ότι πάντα χαιρετάμε ευγενικά όποιον συναντάμε, οπωσδήποτε τους μεγαλύτερους, στους οποίους κάνουμε ευχαρίστως κάποια μικροθελήματα (τα οποία συνήθως ανταμείβονταν με κάποιο μικρό κέρασμα). Αυτή η ευπρέπεια ήταν ταυτόσημη σε κάθε Κυκλαδίτικο νησί. Έτσι στο χωριό μου στη Σαντορίνη, κάθε που καταφθάναμε στην πλατεία, πάντα πρόθυμα χέρια απλώνονταν να κουβαλήσουμε τα πράγματα μέχρι το σπίτι, μέχρι που ήλθε ο τουρισμός και δίδαξε ότι κάθε πράξη έχει αντίτιμο. Μέχρι τότε γλυκοχαιρετούσαμε κάθε άνθρωπο, που συναντούσαμε και το κέρασμα στον ξένο ήταν απαραίτητο ακόμη και σε περιόδους εσχάτης ένδειας. Το μόνο που επιβιώνει πια από ...

Ξανά στη Σύρο μου Σε ένα αέναα μεταβαλλόμενο κόσμο είναι υπέροχο κάποια πράγματα, που αγάπησες, να παραμένουν σταθερά. Όπως η γοητευτική Ερμούπολη της Σύρου, που, κάθε χρόνο,  δεν παύει να με με εκπλήσσει.  Η Σύρος είναι το νησί που έζησα κατά την κρίσιμη ηλικία από 2α Δημοτικού μέχρι 2α Γυμνασίου και ουσιαστικά με διαμόρφωσε. Η πόλη με τις νωχελικές συνήθειες της, οι βόλτες στην πλατεία και την παραλία μέχρι το Νησάκι, οι άνθρωποι που δε ντρέπονται ν' απλώσουν το χέρι να σε προσεγγίσουν, ο παιχνιδιάρης Ερμής -ύψιστος θεός- σε ένα τόπο, όπου τα θρησκευτικά σύνορα υπάρχουν για να γεφυρώνονται, το λιμάνι ορθάνοιχτη πύλη για πόνο και χαρές, ο σεβασμός στη μνήμη των νεκρών από χρόνια γονιών μου, που ακόμη επιβιώνει στα λόγια των τότε μαθητών τους και η παιδική φιλία, που ο χρόνος μεταμόρφωσε σε αμύθητης αξίας διαμάντι.  Σε αντίθεση με το πατρικό μου νησί, τη Σαντορίνη, που μεταμορφώθηκε -επώδυνα για μένα- τόσο που πίσω από το γοητευτικό σκηνικό να πρέπει να ψάξε...