Άνθρωποι και ποντίκια

Όλα ξεκίνησαν όταν ένας αξιοσέβαστος ερευνητής ήπιε ένα καφέ με μιαν ανταποκρίτρια του Associated Press. Off the record ανέφερε ότι επί τέλους μετά πό 20 χρόνια προσπαθειών οι όγκοι στα ποντίκια μειώθηκαν αισθητά. Για τους ανθρώπους, πρόσθεσε, χρειαζόμαστε τουλάχιστον ενάμισυ χρόνο ακόμη για να ξεκινήσουν πειράματα.

Μια τέτοια βόμβα δε μένει αναξιοποίητη στα χέρια τρομοκράτη. Έτσι η καλή δημοσιογράφος πέταξε την είδηση. Έκρηξη ελπίδας. «Βρέθηκε το φάρμακο για τον καρκίνο» αλάλαζαν οι δορυφόροι εκτινάσσοντας σερπαντίνες πολύγλωσσων τηλεοπτικών μηνυμάτων. Ανέσυραν από τη λήθη κάποια βίντεο από ιατρικά συνέδρια όπου προ δεκαετίας ο ερευνητής εξηγούσε στους συναδέλφους του την πρωτοποριακή πράγματι σκέψη του να στραγγαλίσει τους όγκους με τις στατίνες, και άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου. Ετοιμοθάνατοι καρκινοπαθείς απαιτούσαν να είναι τα πρώτα πειραματόζωα. Σ’ ενάμισι χρόνο θα έχουμε πεθάνει δήλωναν μπροστά στις κάμερες. Κανείς δεν πρόσεξε την απουσία του ίδιου του ερευνητή από τα ρεπορτάζ και τις συνεντεύξεις που έκαναν το γύρο του κόσμου. Κανείς δεν άκουσε το «Unfair» που άρθρωσε κατά της δημοσιογράφου.

Στα δικά μας κανάλια εισαγγελείς τηλεπαρουσιαστές -μετά το σχετικό ρεπορτάζ που ανέφερε ότι ποσότητες θαυματουργικών ουσιών για μαζική χρήση δε μπορούσε να παρασκευασθούν πριν από πέντε χρόνια- καυτηρίαζαν γιατρούς αντικαρκινικών νοσοκομείων γιατί δεν είχαν ήδη χορηγήσει σε έλληνες ασθενείς την πειραματική ουσία.. Ουρές καρκινοπαθών στα ίχνη του αστέρα της ελπίδας αντί σε φάτνη κατέληγαν στα κυκλώματα «θανατεμπόρων» (κατά το «δουλεμπόρων» για τους λαθρομετανάστες).

Μέσα στο χάος πέρασε στα ψιλά η εκτίναξη στα χρηματιστηριακά ύψη των μετοχών της ερευνήτριας φαρμακευτικής εταιρείας.

Όσοι τόλμησαν να ψελλίσουν ότι πολλά ποντίκια θυσιάστηκαν σε φρούδες ελπίδες, λοιδωρήθηκαν σα νεκροθάφτες των λαϊκών ελπίδων.

Ο ερευνητής σιωπηλός και μόνος συνέχισε τα μακροχρόνια πειράματα με υπομονή και αυτοκριτική. Ο Φλέμιγκ το είχε πρωτοπεί. «Είναι καθαρά θέμα τύχης. Όπως όποιος ψάχνοντας στην ακροθαλασσιά για όστρακα πέσει πάνω στο μαργαριτάρι.»

Θαύματα όπως της πενικιλίνης είναι η κορφή του Έβερεστ ανάμεσα σε αναρίθμητα αποτυχημένα πειράματα κορυφαίων ερευνητών που θάφτηκαν στη λήθη μαζί με τα ποντίκια που συντρόφευαν τις ελπίδες τους πιστά στο βωμό μιας ελπίδας που δεν παύει να φυσά ούριο άνεμο σε πλοία που δεν είναι ιστιοφόρα. Ο τυφώνας της δημοσιότητας κάποτε θα εξαντληθεί. Πουλάνε κι άλλα.