2 χρόνια από Φουκουσίμα

ΙΔΡΥΜΑ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΑ

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΙΚΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ

Δ Η Μ Ο Σ Ι Α  Σ Υ Ζ Η Τ Η Σ Η

«Ο ΟΛΕΘΡΟΣ ΤΗΣ ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ –

ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ : Δύο Χρόνια μετά …»

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013, ώρα 6.30 μ.μ.

Αίθουσα «Ευρώπη», Νομική Βιβλιοθήκη

Μαυρομιχάλη 23, Αθήνα

Π Ρ Ο Γ Ρ Α Μ Μ Α

Συντονίστρια : Θεοδώρα Παπαδοπούλου, Ομότιμη Καθηγήτρια του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου

● Takaaki Nemoto, Πρώτος Γραμματέας της Ιαπωνικής Πρεσβείας στην Ελλάδα

Φουκουσίμα – Ιαπωνία : Δύο χρόνια μετά …

● Απόστολος Δ. Παναγιώτου, Ομότιμος Καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Πυρηνικοί αντιδραστήρες : Πού βρισκόμαστε σήμερα δύο χρόνια μετά τη Φουκουσίμα

● ΄Ολγα Αθανίτη, Αντιπρόεδρος του Μεσογειακού Αντιπυρηνικού Παρατηρητηρίου

Το πρόγραμμα των πυρηνικών εργοστασίων και οι κινητοποιήσεις των πολιτών σε Τουρκία και Βουλγαρία

● Μαρία Αρβανίτη-Σωτηροπούλου, Γιατρός-Συγγραφέας, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ιατρικής Εταιρείας κατά της Πυρηνικής και Βιοχημικής Απειλής

Οι συνέπειες του πυρηνικού ατυχήματος της Φουκουσίμα στην ανθρώπινη υγεία

● Ιωάννης Τσιπουρίδης, Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Επιστημονικής Ένωσης Αιολικής Ενέργειας

Μια εναλλακτική προσέγγιση στην παραγωγή Ενέργειας

παρέστη ο τ. πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών κ. Κων/νος Δεσποτόπουλος ο οποίος κατέθεσε κείμενό του κατά των πυρηνικών εργοστασίων που είχε δημοσιευτεί το 1955

 η κα Αλίκη Γιωτοπούλου Μαραγκοπούλου υπενθύμισε τη δράση του Ιδρύματος κατά των όπλων Απεμπλουτισμένου Ουρανίου και δήλωσε ότι θα απαιτήσει εκ νέου τη δίκη της προσφυγής κατά του ΝΑΤΟ για τη χρήση όπλων Απεμπλουτισμένου Ουρανίου στη Γιουγκοσλαβία στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης

Οι επιπτώσεις στην υγεία 

2 χρόνια από την Φουκουσίμα
εισήγηση 
Μαρίας Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Η κατάσταση στην Ιαπωνία θυμίζει ελληνική τραγωδία. Οι γιαπωνέζοι σαν τον Οιδίποδα ήταν καλοπροαίρετοι. Όλα τα χρόνια μετά το τέλος του 2ου παγκόσμιου πολέμου πάσχιζαν να επουλώσουν με ειρηνόφιλες πρακτικές τις χαίνουσες μνήμες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, να ξορκίσουν τις τύψεις τους για τη στυγνή κατοχή που είχαν επιβάλει στους λαούς της Ασίας και να αναπτυχθούν οικονομικά με εργατικότητα και ευσυνειδησία.

Η ύβρις ήταν ότι, αν και τα πρώτα και μοναδικά μέχρι σήμερα θύματα της πυρηνικής βόμβας, όχι μόνο δεν ξόρκισαν τον πειρασμό, αλλά επένδυσαν πάνω του χτίζοντας 55 πυρηνικούς αντιδραστήρες για να θεμελιώσουν την οικονομική τους ανάπτυξη. Όλοι ορκιζόντουσαν στο όνομα της ιαπωνικής υπεροχής στον τομέα της ασφάλειας και της αντισεισμικής προστασίας. Και πραγματικά είναι οι καλύτεροι. Οι ουρανοξύστες στο Τόκυο άντεξαν χωρίς συνέπειες τα πρωτοφανή 9 Ρίχτερ του σεισμού. Ακόμη περισσότερο οι κάτοικοι έδειξαν αξιοθαύμαστη ψυχραιμία και υπευθυνότητα, που βασιζόταν σε εντατική εκπαίδευση και αποδοχή των συχνών για τη χώρα σεισμικών επεισοδίων. Πριν λίγα χρόνια το Κόμπε είχε ισοπεδωθεί από σεισμό και σε λίγους μήνες ξαναχτίστηκε ασφαλέστερο και ωραιότερο.

Ότι άντεξε στο σεισμό το σάρωσε το τσουνάμι. Αν ο δυτικός άνθρωπος τρόμαξε στη θέα των καταστροφών στην ΝΑ Ασία, τώρα πανικοβλήθηκε βλέποντας ότι οι οχυρωμένες πόλεις της υπέρτατης τεχνολογικής προόδου είναι το ίδιο ευάλωτες στη μανία της φύσης με τα καλύβια της Ινδονησίας και της Σρι Λάγκα.

Τα πυρηνικά εργοστάσια αντιμετωπίστηκαν δυστυχώς σαν κοινά κτίρια και παρατάθηκε η λειτουργία τους πέρα των 30 χρόνων. Όμως ο σεισμός στάθηκε άτεγκτος κριτής των ανθρωπίνων παραβλέψεων. Το τσουνάμι σάρωσε και την ασφάλεια των πυρηνικών εγκαταστάσεων.

Η Νέμεση για την Ιαπωνία ήταν σκληρή. Ενώ ο ένας αντιδραστήρας του Τσερνομπίλ μοίρασε λίγο πολύ δίκαια την ραδιενέργεια σε όλο τον πλανήτη, η πυκνοκατοικημένη Ιαπωνία συγκρατεί όλη τη ραδιενέργεια, που προέκυψε από την καταστροφή 4 πυρηνικών αντιδραστήρων.

Οι υπέρμαχοι της πυρηνικής τεχνολογίας ξεσπάθωσαν ξανά και για τρίτη φορά μετά το Τσερνομπίλ και το Κοζλοντούι προσπάθησαν λυσσαλέα να υποτιμήσουν τον κίνδυνο. Στα δύο χρόνια από το τραγικό ατύχημα στη Φουκουσίμα εμφανίστηκαν κάποιες μελέτες, οι οποίες μιλούσαν για αμελητέες επιπτώσεις, αν και η περιοχή σε ακτίδα 30 χλ είναι έρημη, εκκενώθηκαν πάνω από 160.000 άνθρωποι και για όσους παρέμειναν οι ιατρικές συνέπειες είναι σημαντικές.

Από την άλλη πλευρά ένα τσουνάμι επιστημονικών ανακοινώσεων έρχεται να τεκμηριώσει τις ανησυχητικές μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις σε ανθρώπους, φυτά και ζώα στην Ιαπωνία λόγω της τήξης 3 αντιδραστήρων και της συνεχιζόμενης διαρροής μεγάλων ποσοτήτων ραδιενέργειας.

Επισημαίνεται ότι στη Φουκουσίμα συνεχίζεται η μεγαλύτερη ραδιενεργός ρύπανση του Ειρηνικού ωκεανού και σε μεγάλες περιοχές εδάφους, συμπεριλαμβανομένου του Τόκυο, ενώ οι επιπτώσεις έφθασαν σε απομακρυσμένες περιοχές περιλαμβανόμενης της Αμερικής και της Αυστραλίας.

Καταγράφονται μεταλάξεις και τερατογενέσεις σε πουλιά, έντομα και φυτά στη ζώνη αποκλεισμού της Φουκούσιμα, που μοιάζουν με κείνες που παρατηρήθηκαν στο Τσερνόμπιλ το 1986, ενώ σε ανθρώπους αναφέρεται μιαν άνευ προηγουμένου αύξηση Λευχαιμιών και ανωμαλιών στο Θυρεοειδή αδένα, συμπεριλαμβανομένου του Καρκίνου κυρίως σε παιδιά που ζουν στην επαρχία της Φουκούσιμα.

Η αλήθεια είναι ότι το ατύχημα της Φουκούσιμα δεν τελείωσε και ούτε πρόκειται να τελειώσει. Το ραδιενεργό υπόλειμα (fallout), το οποίο παραμένει τοξικό για εκατοντάδες μέχρι χιλιάδες χρόνια και καλύπτει μεγάλες περιοχές της Ιαπωνίας δεν πρόκειται ποτέ να καθαριστεί. Θα συνεχίσει να μολύνει τροφές, ανθρώπους και ζώα για πάντα.

Παρά τις διαβεβαιώσεις της TEPCO οι 3 αντιδραστήρες που έχουν λιώσει ολικά, δεν πρόκειται ποτέ να μεταφερθούν ή να γίνουν ασφαλείς, λόγω των τεραστίων ποσοτήτων ραδιενέργειας που θα συνεχίσουν να εκπέμπουν. Η κατάσταση είναι χειρότερη στον αντιδραστήρα 4, ο οποίος έχει τη μεγαλύτερη ζημιά και κινδυνεύει να καταρρεύσει απελευθερώνοντας 100 τόνους εξαιρετικά ραδιενεργού υλικού, που βρίσκεται στην πισίνα ψύξης.

Είναι βασικό να θυμόμαστε ότι οι αισθήσεις μας δεν ανιχνεύουν τις βιοι ατρικές επιπτώσεις της ραδιενέργειας, η οποία απορροφάται από τα κύτταρα φυτών, ζώων και ανθρώπων.

Είναι ήδη γνωστές οι βλάβες από την εσωτερική μόλυνση που προκαλούν στοιχεία που απορροφώνται εκλεκτικά σε ορισμένα όργανα όπως το Ραδιενερό Ιώδιο στο Θυρεοειδή, το Καίσιο στους μυες, την καρδιά και τους ενδοκρινείς αδένες, το Στρόντιο 90 στα οστά και δόντια, και το Πλουτώνιο, το πλέον τοξικό στα οστά, ήπαρ, πνεύμονες, γεννητικούς αδένες και τα έμβρυα. Από εκεί, σιωπηρά ακτινοβολούν τα περιβάλλοντα κύτταρα για πολλά χρόνια και προκαλούν μετάλλάξεις των φυσιολογικών γονιδίων, τα οποία ελέγχουν την κυτταρική διαίρεση. Μετά από κάποια χρόνια αυτά τα κύτταρα διαιρούνται ανεξέλεγκτα προκαλώντας καρκίνους, που διασπείρονται στο σώμα και νέες γενετικά προκαθορισμένες ασθένειες.

Ο κίνδυνος από την έκθεση στη ραδιενέργεια είναι ίδιος για κάθε κάτοικο της γης. Δεν υπάρχει χαμηλότερη επιτρεπόμενη τιμή έκθεσης στη ραδιενέργεια. Η ραδιενέργεια στην επιφάνεια του πλανήτη -το μηδενικό δηλαδή σημείο έχει αυξηθεί μετά της ατμοσφαιρικές πυρηνικές δοκιμές και ιατρικά η επιτρεπόμενη έκθεση στη ραδιενέργεια είναι το μηδέν.

Οι υπερασπιστές της πυρηνικής τεχνολογίας, ακριβώς όπως έκαναν στο Τσερνομπίλ, ζητούν να τους επιδείξουμε νεκρούς και φθάνουν μάλιστα στο θράσος να λένε ότι σε σύγκριση με τους νεκρούς από το σεισμό και το τσουνάμι θα είναι αμελητέοι.

Πράγματι όπως και στο Τσερνομπιλ από οξεία έκθεση στη ραδιενέργεια μετράμε (και μάλιστα αποκλειστικά από αναφορές στα ΜΜΕ) μόνο τις δεκάδες εργαζομένων, που πάλεψαν να περιορίσουν την καταστροφή και ήδη έχουν ανακοινωθεί από τα ΜΜΕ κάποιοι θάνατοι.

Η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού συνεχίζει να μολύνεται αρχικά από τον αέρα μέσω της εισπνοής και του δέρματος και τώρα μέσω της τροφικής αλυσίδας. Αυτοί θα εμφανίσουν όχι άμεσα, αλλά μετά από έτη ή δεκαετίες συνέπειες που αφορούν όχι μόνο τους ίδιους, αλλά και τους απογόνους τους.

Το κοινό χαρακτηριστικό των κληρονομικών ανωμαλιών και των καρκινοπαθειών που προκαλούνται από τη ραδιενέργεια είναι οι αλλοιώσεις στο DΝΑ. Οι πιο συνηθισμένες μορφές καρκινοπαθειών, που προκαλούνται από την ακτινοβολία είναι λευχαιμίες, καρκίνοι του μαστού, του μυελού των οστών, του πνεύμονα, των οστών, του εντέρου, του θυρεοειδούς, του ήπατος, του λεπτού εντέρου και του δέρματος.

Ο τύπος του καρκίνου έχει σχέση και με το ραδιοϊσότοπο που επικρατεί. Για παράδειγμα στο Τσερνομπίλ υπήρξε τεράστια αύξηση των κρουσμάτων Καρκίνου του Θυρεοειδούς λόγω προσλήψεως Ραδιενεργού Ιωδίου, γιαυτό και θα έπρεπε άμεσα να χορηγηθούν ταμπλέτες Ιωδίου κάτι που δυστυχώς δεν έγινε στην Ιαπωνία.

Η λανθάνουσα περίοδος εμφάνισης της νόσου ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου. Οι λευχαιμίες αρχίζουν αμέσως μετά την έκθεση και φθάνουν το μέγιστο μετά 7 έτη, ενώ η εκδήλωση των εντοπισμένων καρκίνων αρχίζει 7 χρόνια μετά την έκθεση και φθάνει το μέγιστο 40 χρόνια μετά. Το 50% των κρουσμάτων αναμένεται στην πρώτη περίπτωση εντός διαστήματος 12,5 ετών ενώ στην δεύτερη περίπτωση στα 25 χρόνια.

Οι κληρονομικές ανωμαλίες διακρίνονται σε μεταλλάξεις και χρωματοσωματικές αλλοιώσεις. Σαν μεταλλάξεις ορίζομε τις τοπικές βλάβες στο DNA, που δε συνοδεύονται από ορατές αλλοιώσεις στη δομή του χρωματοσώματος. Χρωματοσωματικές αλλοιώσεις προκύπτουν από μη επιδιορθούμενες βλάβες των χρωματοσωμάτων, που είναι συνήθως ορατές στο μικροσκόπιο. Απόγονοι που προέρχονται από γεννητικά κύτταρα με χρωματοσωματικές αλλοιώσεις, εκδηλώνουν κληρονομικές ανωμαλίες τύπου Μογγολισμού (σύνδρομο Down) και είναι προβλέψιμες από προγεννητικές εξετάσεις όπως η αμνιοκέντηση. Αντίθετα οι μεταλλάξεις δεν είναι ανιχνεύσιμες με το μικροσκόπιο, χρειάζονται εξειδικευμένες εξετάσεις ή ανοσοβιολογικές αναλύσεις για την ανίχνευσή τους και είναι πιο επικίνδυνες, γιατί τα κύτταρα συμμετέχουν στη δημιουργία απογόνων.

Δεν υπάρχει δόση κατωφλίου για τη δημιουργία μεταλλάξεων. Όσο μικρή κι αν είναι η ποσότητα ακτινοβολίας, που απορροφά ένα κύτταρο πάντοτε δημιουργείται αυξημένη πιθανότητα πρόκλησης μεταλλάξεων. Το σημαντικότερο όμως πρόβλημα προκύπτει από το γεγονός του ότι η πλειοψηφία των μεταλλάξεων είναι υπολειπόμενου τύπου, έτσι που δεν εκδηλώνονται στην πρώτη γενεά, αλλά περνώντας μέσα από το γενετικό του υλικό φθάνει στους απογόνους το ίδιο επικίνδυνη ανεξάρτητα με το πόσες γενιές θα περάσουν. Οι μεταλλάξεις είναι στην πλειοψηφία τους δυσμενείς για τα άτομα στα οποία εκδηλώνονται και παράδειγμα μετάλλαξης υπολειπόμενου τύπου είναι η γνωστή μας Μεσογειακή αναιμία. Φέτος για την 2η επέτειο της Φουκουσίμα η ΠΟΥ εξέδωσε μιαν αναφορά η οποία υποτίθεται ότι έγινε από 30 διεθνείς ειδικούς οι οποίοι εμφανίζονται σαν ανεξάρτητοι. Στη πραγματικότητα όλοι είναι υπάλληλοι του ΙΑΕΑ ή εργάζονται σε εξαρτώμενα από την πυρηνική βιομηχανία Ιδρύματα και είναι γνωστοί προπαγανδιστές της πυρηνικής ενέργειας. Ανάμεσα στο πάνελ των ερευνητών δεν βρίσκεται ούτε ένας από εκείνους που δημοσιεύουν μελέτες για τις επιπτώσεις της ραδιενέργειας στην ανθρώπινη υγεία, ούτε ογκολόγοι ειδικευμένοι στη σχέση ραδιενέργειας – καρκίνου.

Τα ευρήματα των ανεξάρτητων σταθμών μέτρησης ραδιενέργειας δεν αναφέρονται καθόλου, ενώ σε όλα τα στοιχεία (έκθεση σε ραδιενέργεια, εκτιμήσεις δόσεων, και πιθανές επιπτώσεις στην υγεία) περισσότερα παραλείπονται παρά περιέχονται.

Η ποσότητα και επιλογή των δειγμάτων τροφών είναι ανεπαρκής και έρχεται σε αντίθεση με τα δημοσιευόμενα απο τις Ιαπωνικές αρχές. Οι εκτιμήσεις εκπομπών ραδιενέργειας είναι σημαντικά χαμηλότερες από αυτές που ανεξάρτητα Ινστιτούτα αλλά και η ίδια η ΤΕΡCO .

Παρ' όλα αυτά σύμφωνα και με αυτή τη αισιόδοξη μελέτη αναμένεται

για την Ιαπωνία
αύξηση 4% σε όλα τα είδη συμπαγών καρκίνων για γυναίκες που εκτέθηκαν σε νηπιακή ηλικία
αύξηση 6% σε Καρκίνους μαστού γυναικών που εκτέθηκαν σε νηπιακή ηλικία
αύξηση Λευχαιμιών 7% σε ανδρες που εκτέθηκαν σε νηπιακή ηλικία

αύξηση Καρκίνων του Θυρεοειδούς κατά 70% σε άτομα που εκτέθηκαν σε νηπιακή ηλικία (ο φυσιολογικά αναμενόμενος κίνδυνος καρκίνου του Θυρεοειδούς είναι 0,75%)

Δυστυχώς η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας συνεχίζουν τη συγκάλυψη μετά τη συμφωνία που υπέγραψαν στις 28 Μαΐου 1959 σύμφωνα με την οποία «είναι αναγκαίο να υπάρξουν κάποιοι περιορισμοί στη δημοσιοποίηση εμπιστευτικών πληροφοριών»

Πριν από αυτό και συγκεκριμένα το 1956 η WHO προειδοποιούσε «Η γενετική κληρονομιά είναι το πιο πολύτιμο στοιχείο της ανθρωπότητας. Καθορίζει τη ζωή όλων μας, την υγεία και την αρμονική ανάπτυξη των επόμενων γενεών. Όπως οι ειδικοί επιστήμονες, έτσι και μεις εκτιμούμε ότι η υγεία των μελλοντικών γενεών απειλείται από την ανάπτυξη της πυρηνικής βιομηχανίας και των πηγών ραδιενέργειας... Επίσης πιστεύουμε ότι οι μεταλλάξεις που προκαλούνται είναι βλαπτικές για τους ανθρώπους και το μέλλον της ανθρωπότητας». Μετά το 1959 η WHO δεν εξέδωσε ούτε μια ανακοίνωση για τη σχέση υγείας και ραδιενέργειας.

Σκοπός της WHO είναι η εξασφάλιση της υγείας των κατοίκων της γης, ενώ της ΙΑΕΑ βάσει του καταστατικού της το 1957 η προώθηση της πυρηνικής ενέργειας. Αυτά δεν είναι συμβατά.

Η ΙΕΑΕ μετρά μόνο τα άμεσα θύματα της πυρηνικής έκρηξης και δεν υπολογίζει ούτε καν τις επιπτώσεις των ατμοσφαιρικών πυρηνικών δοκιμών παρ’ ότι είναι τόσο καλά τεκμηριωμένες που οδήγησαν στην απαγόρευσή τους. Δεν υπολογίζει για το Τσερνομπιλ ούτε το ένα εκατομμύριο λιγότερες γεννήσεις που καταγράφηκαν στην Ευρώπη μετά το Τσερνομπίλ. Μόνο στην Ελλάδα σύμφωνα με τη μελέτη του Τριχόπουλου 23% των κυήσεων πρώτου τριμήνου τερματίστηκαν δηλαδή 2.500 επιθυμητές κυήσεις. Ευτυχώς, επειδή ενώ για τις τερατογενέσεις των οποίων η αύξηση έχει καταγραφεί σε όλη την Ευρώπη, δεν υπάρχει στατιστική στην Ελλάδα, για τις Λευχαιμίες των παιδιών υπάρχει στατιστική (Ε. Πετρίδου) και αυξήθηκαν λόγω ενδομήτριας μόλυνσης κατά 2.6 φορές (σχεδόν τριπλασιάστηκαν). Δεν υπολογίζει σαν σημαντικές τις επιπτώσεις από την έκθεση σε χαμηλή δόση ραδιενέργειας παρ’ ότι μπαίνει μέσα στον οργανισμό και ακτινοβολεί για χρόνια περισσότερα από όσο το αναμενόμενο ανθρώπινης επιβίωσης.

Εμείς οι γιατροί που ζούμε δίπλα στον ετοιμοθάνατο γνωρίζουμε πότε πρέπει να μιλήσουμε για ανίατη ασθένεια και σε τέτοιο στάδιο έχει πια προχωρήσει η ανθρωπότητα από τη ραδιενέργεια, που έχουμε διασπείρει στον πλανήτη.

Οι επιπτώσεις από το Τσερνομπίλ εξακολουθούν να προκαλούν θύματα και θα συνεχίσουν για τουλάχιστον 60 χρόνια, όσο θα εξακολουθεί να ακτινοβολεί το Καίσιο, που αυτή τη στιγμή περιέχεται σε αυξημένες ποσότητες στα τρόφιμα όλης της Ευρώπης. Ας σημειωθεί ότι μετράται μόνο το Καίσιο και όχι το Στρόντιο και το πολύ πιο επικίνδυνο Πλουτώνιο, επειδή η μέθοδος ανίχνευσής τους είναι δαπανηρή και χρησιμοποιείται το Καίσιο απλώς σαν δείκτης επιπολασμού της ραδιενέργειας. Το Στρόντιο ήταν το στοιχείο που ανιχνεύθηκε στα νεογιλά δόντια των παιδιών μετά τις ατμοσφαιρικές πυρηνικές δοκιμές εξακολουθεί να ανιχνεύεται και σήμερα στην Ευρώπη στα παιδιά της Ουκρανία και Λευκορωσίας, τα οποία θα αναπτύξουν ή έχουν ήδη αναπτύξει Λευχαιμίες.

Πληθυσμοί που εκτέθηκαν σε ραδιενέργεια λόγω της καταστροφής του Τσερνομπίλ

1) Εκκαθαριστές 830.000

2) Εκκενώθηκαν από την περιοχή των 30 χλμ 350.000

3) Πληθυσμός που ζει σε υψηλά μολυσμένες περιοχές στη Ρωσία, Λευκορωσία, και Ουκρανία 8.300.000

4) Ευρωπαϊκός πληθυσμός σε περιοχές που δέχθηκαν χαμηλότερες δόσεις ραδιενέργειας 600.000.000

Για τη συνεχιζόμενη καταστροφή από τη Φουκούσιμα οι αναμενόμενες επιπτώσεις στην υγεία θα είναι ανάλογες με το Τσέρνομπιλ.

Αυτή την ώρα 6.770,000 άνθρωποι παραμένουν σε υψηλά μολυσμένες περιοχές 870 τχμ πέραν της ζώνης εκκένωσης και εκτίθενται σε υψηλή ραδιενέργεια μέχρι και 200 φορές πάνω του φυσιολογικού υπεδάφους.

Εν τούτοις η μεγαλύτερη απειλή είναι η συνεχιζόμενη εσωτερική έκθεση σε τροφή και νερό ή η εισπνοή ραδιενεργών ισοτόπων. Η μόλυνση ανιχνεύεται σε κάθε είδος φρούτα και λαχανικά και στο κρέας, ψάρι θαλασσινά ρύζι, τσάι, και νερό, ακόμη και μέσα στο Τόκυο.

Ας σημειωθεί ότι η κατανάλωση μόνο 500 γραμ μολυσμένων λαχανικών προκαλούν εσωτερική έκθεση 100 φορές μεγαλύτερη από την ετήσια επιτρεπόμενη δόση και 200 φορές μεγαλύτερη για τα παιδιά.

Τα παιδιά απειλούνται περισσότερο επειδή έχουν μεγαλύτερη ραδιοευαισθησία και τα σώματά τους εκτίθενται περισσότερο σε μεγαλύτερη δόση. Η απόφαση να αυξηθούν τα επιτρεπόμενα όρια από το 1 στα 20 mSv/ έτος αυξάνει την έκθεση των παιδιών, -ενώ δεν είχαν καν διανεμηθεί προληπτικά ταμπλέτες Ιωδίου- οφείλεται για το μεγαλύτερο και από το Τσέρνομπιλ κίνδυνο Καρκίνου Θυρεοειδούς λόγω της έκθεσης σε Ι-131 τουλάχιστον κατά 70%.

H Εταιρεία μας έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας μόλις έμαθε ότι η κυβέρνηση της Ιαπωνίας αποφάσισε το δεκαπλασιασμό της αποδεκτής δόσης ραδιενέργειας στους παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία της Φουκουσίμα.

Η Διεθνής Επιτροπή Ραδιολογικής Προστασίας συνιστά ότι για το γενικό πληθυσμό η μεγαλύτερη δυνατή δόση συμπεριλαμβανομένων των εκθέσεων για ιατρικές δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1 mSv ανά έτος.

Και επειδή οι ιατρικές πράξεις (εξετάσεις ή θεραπείες) προβάλλονται από τη βιομηχανία σαν άλλοθι επισημαίνουμε και τις βλάβες από την ασύνετη χρήση ιατρικών τεχνικών, που εκθέτουν σε αυξημένη ακτινοβολία ασθενείς και κυρίως παιδιά. Τονίζουμε όμως ότι σε τέτοιες περιπτώσεις η έκθεση είναι μετρήσιμη και ελεγχόμενη, σε αντίθεση με την ανεξέλεγκτη ακτινοβόληση, που συμβαίνει σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού σαν συνέπεια των επιλογών της πυρηνικής βιομηχανίας, σε όλα τα επίπεδα από την εξόρυξη Ουρανίου μέχρι τη συχνά ανεξέλεγκτη αποκομιδή πυρηνικών αποβλήτων.

Από την ανακάλυψη της ραδιενέργειας άπειρες μελέτες τεκμηρίωσαν τις επιπτώσεις της σε τουλάχιστον τρεις γενιές πειραματοζώων. Και όμως για τους ανθρώπους οι μελέτες στη δεύτερη γενιά των Hibahusha δεν έγιναν ποτέ, ενώ τόσο στο Τσέρνομπιλ και τη Φουκουσίμα, όσο και στην χρήση όπλων Απεμπλουτισμένου Ουρανίου οι σχετικές μελέτες μπλοκάρονται.

Τα περισσότερα κράτη χρησιμοποιούν τα πυρηνικά εργοστάσια σαν προθάλαμο κατασκευής πυρηνικών όπλων γιαυτό και η εμμονή του Ιράν να προχωρήσει στην κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου χρησιμοποιείται από τις ΗΠΑ σαν αφορμή πολέμου, ακριβώς όπως είχε συμβεί και στην περίπτωση του Ιράκ.

Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ούτε πράσινη, ούτε φθηνή, ούτε ασφαλής. Αυτό επιτέλους το κατάλαβαν κυβερνήσεις όπως της Γερμανίας και της Ιαπωνίας και δεσμεύτηκαν για τον επανασχεδιασμό της ενεργειακής τους πολιτικής. Αντίθετα η Βρετανία με ανακοίνωση Κάμερον (20-3-2013) εμμένει στην κατεύθυνση των πυρηνικών και η κυβέρνηση Ομπάμα κρατά στάση αναμονής. Στη γειτονιά μας η Τουρκία με ρωσική τεχνογνωσία συνεχίζει απτόητη τα σχέδια κατασκευής πυρηνικών εργοστασίων στο Ακούγιου και τη Σινώπη, ενώ δημοψήφισμα (ευτυχώς άκυρο) στη γειτονική Βουλγαρία απέβη ΥΠΕΡ των πυρηνικών εργοστασίων. Τόσο στην περίπτωση της Βρετανίας όσο και στη Βουλγαρία, το κίνητρο που προτάθηκε ήταν οι νέες θέσεις εργασίας. Έτσι ενώ αρχικά με το διαρκώς αυξανόμενο κόστος και τα προβλήματα στην ασφάλεια, είδαμε την κατασκευή νέων πυρηνικών εργοστασίων να φρενάρει, η οικονομική εξαθλίωση φαίνεται ότι ωθεί τους ανθρώπους να διακινδυνεύσουν ακόμη και το μέλλον της ανθρωπότητας για μια θέση στην απασχόληση.

Επιμένουμε ότι δεν υπάρχει ασφάλεια στα πυρηνικά. Από την εξόρυξη του Ουρανίου, τις πυρηνικές δοκιμές, τις βόμβες, τα ατυχήματα, τα ραδιενεργά απόβλητα και τα όπλα Απεμπλουτισμένου Ουρανίου όλος ο επικίνδυνος κύκλος των πυρηνικών όπλων και εργοστασίων σε αμφίδρομη σχέση στραγγαλίζει την υγεία του πλανήτη μας.

Καιρός πια να απαιτήσουμε ΤΩΡΑ 2 χρόνια μετά τη Φουκουσίμα τον τερματισμό αυτού του παραλογισμού.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου