Ιωνικός όρθρος

Ιωνικός όρθρος

Ανεμίζουν οι σκέψεις, ξέφτια φωτός. Τραμπαλίζεται το βαρκάκι στη χαίτη των κυμάτων. Η Λέρος απλώνει πλοκάμια μνήμης. 
Λύνονται οι αρμοί της συγκρότησης. 
Χωρίς σύνορα το ηλιοβασίλεμα στοργικά κουκουλώνει της θάλασσας το λίκνο. Μητρικός μαστός η προπέτεια των νησιών προσφέρεται σε άπληστα αιολικά χείλη. Ιωνικός όρθρος αντιλαλεί κι ο μουεζίνης αποκρίνεται αντίκρυ.
Όσο υπάρχει άνθρωπος οι θεοί θα συνδιαλέγονται με το χρόνο.
 Όσο υπάρχει χρόνος οι άνθρωποι θ’ απορούν με την ευτέλεια της τελειότητας της πλάσης.
Όσο υπάρχει θάνατος οι θνητοί θα κορφολογούν την ελπίδα με ούζο και λιαστό χταπόδι.
Όσο υπάρχει χρήμα οι παράδεισοι θα διαφημίζονται σε ιλουστρασιόν αφίσες που ξεθωριάζουν στη συμπίεση του πρώτου τουριστικού πακέτου.
Ένα τρεχαντήρι καλπάζει στο μελτέμι. Δελφινιών άμιλλα συνοδεύει την αλισάχνη που μας αγιάζει. Γυμνοί βράχοι ανώνυμοι στεφανηφόροι αφρών προπονούν τα κύματα στο «μετ’ εμποδίων».
Θαυμάζω την βλοσυρή έπαρση των Πυραμίδων.

 Την ακροβασία του Παρθενώνα στην αιωνιότητα συμπονώ. Συμπάσχω με τους γλύπτες των πάγων, τους εφήμερους ιχνογράφους των τοίχων, τους αρχιτέκτονες των αμμοπόλεων. Προσκυνώ των οικοκυράδων τον ατέρμονα μόχθο.


Ένα καλοστρωμένο κρεβάτι, η υπόσχεση του κρεμμυδιού που τσιγαρίζεται, η ευλαβική σιωπή του συγυρισμένου σπιτιού, που αφουγκράζεται την θύελλα της παιδικής ακαταστασίας να σιμώνει, τούτα βαραίνουν πιότερο θαρρώ από την παντοτινή απώλεια των έξι -από τα εφτά- θαυμάτων του κόσμου μας. 

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Ο Τηλέμαχος από τη Δίβρη δεν έφυγε ποτέ

Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης