Χτυπώντας τις καμπάνες της Notre Dame



Χτυπώντας τις καμπάνες της Notre Dame

Όλα πεθαίνουν στη ζωή. Ελάχιστα επιβιώνουν στην πανανθρώπινη συνείδηση. Όπως επιβιώνει ο καθεδρικός  της Παναγίας των Παρισίων παρά την πυρκαγιά χάρη στο κλασσικό επικό μυθιστόρημα του Βίκτορ Ουγκώ.
Η εκκλησία που χρειάστηκαν αιώνες για να χτιστεί θα ήταν ένας ακόμη καθεδρικός παρά την κομβική του σχέση με την ιστορία του Παρισιού αν ο Ουγκό δεν την διάλεγε σα σκηνικό της συγκλονιστικότερης ερωτικής ιστορίας, πού όσο και αν διασκευάστηκε, εικονογραφήθηκε, κινηματογραφήθηκε δεν παύει να μένει επίκαιρη. 
Η "Παναγία των Παρισίων" δεν είναι απλώς μια καταγγελία για την κοινωνική ανισότητα, ένα αντιρατσιστικό μανιφέστο, μια αποκάλυψη της υποκρισίας των κληρικών, ένα ξεσκέπασμα της αναλγησίας των ισχυρών κάθε κοινωνικής δομής, μια καταγγελία της θρησκευτικής υποκρισίας, ένα παράπονο των απλών θνητών που δεν ευνοήθηκαν από τη μοίρα με όσα θεωρούνται αυτονόητα (υγεία, εξυπνάδα, ευμορφία), μια δυσπιστία απέναντι στην καλοσύνη των θεών και τη φυσική τάξη πραγμάτων, ένα μοιρολόι για την μοίρα των απόκληρων, μια επαναξιολόγηση της ομορφιάς, της ηθικής αξίας και του πλούτου. 
Αυτό που η Παναγία των Παρισίων θυμίζει στον καθένα μας είναι ο Καμπανοκρούστης, που όλοι καλά κρύβουμε μέσα μας ακόμη και αν περήφανα περιφέρουμε την ομορφιά της Εσμεράλδας στα πανηγύρια της ζωής. Είναι το τρυφερό μοιρολόι, που μαρτυρεί ότι δυστυχώς μόνο μέσα στο θάνατο η αληθινή αγάπη επιβιώνει.
Σήμερα που στην Ευρώπη το σκηνικό θυμίζει επιστροφή στο Μεσαίωνα των αποκλεισμών, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας μια μέρα σημαδιακή για τους Χριστιανούς, Μεγάλη Δευτέρα, η κατάρρευση του κλασσικού κωδωνοστασίου κατά την πυρκαγιά χτύπησε τις καμπάνες πολύ πιο δυνατά απ' όσο ο δύσμορφος Καμπανοκρούστης της. 
Ο καθεδρικός ναός σίγουρα θα ξαναχτιστεί σίγουρα συντομότερα απ' όσο χρειάστηκε για να χτιστεί και είναι ευτύχημα ότι πολλοί θησαυροί που περιείχε επιβίωσαν. Αυτό που πρέπει να αναγεννηθεί είναι οι ιδέες, που εξακολουθεί να συμβολίζει στην καρδιά κάθε ανθρώπου. Και γιαυτό ποτέ δεν πρέπει να πάψουμε να χτυπάμε τις καμπάνες της συλλογικής συνείδησης.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Εικόνα
Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ        Πόρος. Το πρώτο επισκεπτήριο για τους νεοσύλλεκτους ναύτες και ψάχνεις για τη σωστή πύλη εξόδου κάπου εκεί κοντά στο ηρωικό αντιδικτατορικό «Βέλος» και ξάφνου πλημμυρίζει ο τόπος μπλε στολές μ’ άσπρα καπέλα τριγυρισμένα από παρδαλές αγκαλιές κι ο γιός σου ένας απ’ αυτούς.        «Ο ομορφότερος ναύτης!» σκέπτεσαι πριν τον σφίξεις στην αγκαλιά σου.        10 μέρες με τηλεφωνήματα πικρά. «Μας ξυπνούν από τις 5.... Μελάνιασε ο ώμος μου από το όπλο..... Φέρτε μου αντηλιακό, μας έφαγε ο ήλιος...και ωτασπίδες , 6 ροχαλίζουν στο θάλαμο...και τηλεκάρτες πολλές»       10 μέρες μ’ εκνευρισμό. «Πώς κακομάθαμε τούτη τη γενιά; Τι να λέγαν κι οι παλιότεροι με τα καψόνια;»       10 μέρες αγωνίας. «Καλομαθημένος. Μέχρι τώρα όλα του πήγαν τόσο καλά! Διαβάζεις τόσα! Μέχρι κι αυτοκτονίες στη σκοπιά.        Η Λυδία λίθος, Θ’ αντέξει; Πώς τον μεγάλωσα; Πόσ...
Διαβάστε περισσότερα

«Motherboard connected» Θεατρικό έργο των Γεωργίας Μπίρμπα- Στέλλας Αρκέντη

Εικόνα
  Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε στο θέατρο «Αλκμήνη» το σύγχρονο θεατρικό έργο των Γεωργίας Μπίρμπα και Στέλλας Αρκέντη  «Motherboard connected» , που αφορά το μοντέρνο πρόβλημα των σχέσεων των γονιών με τα όλο και περισσότερα παιδιά, που εθίζονται στα διαδικτυακά παιχνίδια και βρίσκεται στο δεύτερο μήνα παραστάσεων. Ο τίτλος παίζει με το εξάρτημα του υπολογιστή και τη μητρική σύνδεση, ενώ το θέμα εξοργίζει και προβληματίζει τους θεατές ειδικά όσους απορούν πώς τα σύγρονα παιδιά που τα έχουν όλα από τους γονείς τους καταφεύγουν σε τεχνητούς παραδείσους.  Το έργο ήταν καλογραμμένο με ισορροπημένο προβληματισμό των δύο απόψεων και παρέθετε και τις αιτίες που οδηγούν τους νέους σε αυτή την συχνά θανατηφόρα απόδραση.  Γνωρίζω προσωπικά λόγω συντοπιότητας στη Δίβρη τη συνάδελφο γιατρό λογοτέχνιδα και φίλη Γεωργία Μπίρμπα και πάντα εκτιμούσα το συγγραφικό της λόγο. Πιστεύω ότι με αυτό το έργο κάνει ένα βήμα περισσότερο στην εκφραστική της δεινότητα.  Άλλωστε η...
Διαβάστε περισσότερα

Άυλη πολιτιστική κληρονομιά και τα θρησκευτικά μας έθιμα

Εικόνα
  Η Ελλάδα έχει υπογράψει τη  Σύμβαση για την Προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς – UNESCO 2003 και ήδη έχει καταγράψει 119 στοιχεία ανάμεσα στα οποία πολλά αποτελούν θρησκευτική παράδοση κάθε τόπου όπως η ψαλτική τέχνη, το έθιμο του Αι Γιώργη στη Νεστάνη, τα πανηγύρια του Αγίου Συμεών στο Μεσολόγγι, του Αγίου Πέτρου στα Σπάτα, της Παναγίας στην Ελευσίνα,  το Μοιρολόι της Παναγίας στα Γιάνεννα και πολλά άλλα. Η εγγραφή στο Εθνικό μας ευρετήριο είναι απλή και γίνεται συνήθως με αίτηση πολιτιτικού Συλλόγου  στο https://ayla.culture.gr/%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%ba%ce%ae/ Στην άγρια εμπορευματοποίηση που επέβαλε ο τουρισμός στη Σαντορίνη είναι θαύμα το ότι επιβιώνουν αναλοίωτα τόσα στοιχεία άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως τα περίφημα πανηγύρια, και τα πασχαλινά μας έθιμα, όπως ο Λάζαρος, τα περίτεχνα βάγια και τα υπόλοιπα κατανυχτικά έθιμα, που έκαναν τη Μεγαλοβδομάδα μας μοναδική σε ευλάβεια. Στο Μεγαλοχώρι ανέκαθεν υπήρχαν κάποιες ιδιαιτερότητες. Οι ευσ...
Διαβάστε περισσότερα