Αναρτήσεις

Μετά το Ισραήλ και οι ΗΠΑ βομβαρδίζουν ΠΑΡΑΝΟΜΑ πυρηνικές εγκαταστάσεις

Εικόνα
                                               Οι παράνομες επιθέσεις  στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν  αρχικά από το Ισραήλ και χθες από τις ΗΠΑ (αμέσως μετά την εκ νέου διαβεβαίωση του προέδρου της ΙΑΕΑ Gen. Grossi ότι το Ιράν ΔΕΝ κατασκευάζει πυρηνικά και την προειδοποίηση του προέδρου του ΠΟΥ Τέντρος Αντανομ Γκεμπρεγέσους ότι ο κίνδυνος βομβαρδισμού πυρηνικών εγκαταστάσεων είναι τεράστιος)  έφερε ξανά στο προσκήνιο τον άμεσο πλέον πυρηνικό κίνδυνο.  Τα όπλα είναι πράγματι η   μεγαλύτερη απειλή για την επιβίωσή μας και αποτελούν υπαρξιακή απειλή για τον πολιτισμό, όμως ο σκόπιμος  βομβαρδισμός  πυρηνικών εγκαταστάσεων, απειλεί την ευρύτερη περιοχή με πυρηνικό δυστύχημα μεγαλύτερο των Τσέρνομπιλ και Φουκουσίμα.  Η IPPNW είναι η πρωτοπόρος Ιατρική οργάνωση η οποία τιμήθηκε με Νόμπελ Ειρήνης 1985 για τη συμβολή της στη...

Από το σεισμό του 1956 μέχρι τα «σμήνη» σήμερα

Εικόνα
    Ήμουν 4,5 ετών όταν συνέβη ο καταστροφικός σεισμός της Σαντορίνης το 1956 κι έτσι μετά από τόσα χρόνια κι απανωτές εξιστορήσεις δεν είναι πια βέβαιο πόσα ανήκουν στις δικές μου αναμνήσεις και πόσα στα ακούσματα που όλοι οι Σαντορινιοί είχαν να πουν για το τρομαχτικότερο γεγονός της ζωής τους. Θυμάμαι έντονα τις εικόνες από το πανέμορφο αρχοντικό κάτω από τον εικονιζόμενο Γουλά των Φηρών από το οποίο νοικιάζαμε μόνο κάποια δωμάτια, ουσιαστικά τη γωνία προς την Καλντέρα, την τεράστια βεράντα από την οποία σώζονται οι οικογενειακές μας φωτογραφίες, την κουζίνα με το «φανάρι» όπου κάποτε είχε πλημμυρίσει με σαλιγκάρια, όταν η κοπέλα που είχαμε είχε ξεχάσει αποβραδύς να κλείσει καλά το καπάκι της κατσαρόλας, τους ήχους των πουλερικών από τις κάναβες από κάτω που η μαμά μου πειραματιζόταν στην εκτροφή πουλερικών, την βαριά εξώπορτα με το πλατύ επιστέγασμα που οδηγούσε σ’ ένα κατηφορικό στενό που έβγαζε κατ’ ευθείαν στο Πετράκειο Γυμνάσιο όπου οι γονείς μου εργαζόντουσαν σαν φι...

Βάλσαμος και Θεώνη Πιτσικάλη. Mια διαχρονική ιστορία αγάπης

Εικόνα
            Aπονομή βραβείου στο Βάλσαμο Πιτσικάλη 12-1-2009 διπλα του στο πανελ Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου,  ο αρχηγός του Λιμενικού Σώματος Ανδρέας  Συρίγος και ο δικηγόρος εκδότης των Θηραικών Νέων Μανώλης Λυγνός   Η   ΘΕΩΝΗ ΜΟΥ   μαρτυρία αγάπης του Βάλσαμου Πιτσικάλη Από  πέντε  χρονών  είμαι ορφανός,  διότι ο  πατέρας μου  πνίγηκε με το πρώτο Ελληνικό Εμπορικό πλοίο, που τορπίλισαν  οι  Γερμανοί με το υποβρύχιο U44. Eπειδή όμως η Ελλάδα δεν είχε μπει ακόμα στον Πόλεμο θεωρήθηκαν ως  θύματα πολέμου  «αμάχου  πληθυσμού»  και μας έδωσαν  μία μικρ ή   πολεμική  σύνταξη, την οποία δυστυχώς μας την  έκοψε ο τότε πολύς  και  σπουδαίος Υπουργός του  Παπάγου Μαρκε ζίνης και έτσι μας στέρησε το  δικαίωμα να μάθουμε  γράμματα, δ ιότι  από τα δεκαπέντε ...