32 χρόνια χωρίς το Νίκο Ξυλούρη

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Εικόνα
Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ        Πόρος. Το πρώτο επισκεπτήριο για τους νεοσύλλεκτους ναύτες και ψάχνεις για τη σωστή πύλη εξόδου κάπου εκεί κοντά στο ηρωικό αντιδικτατορικό «Βέλος» και ξάφνου πλημμυρίζει ο τόπος μπλε στολές μ’ άσπρα καπέλα τριγυρισμένα από παρδαλές αγκαλιές κι ο γιός σου ένας απ’ αυτούς.        «Ο ομορφότερος ναύτης!» σκέπτεσαι πριν τον σφίξεις στην αγκαλιά σου.        10 μέρες με τηλεφωνήματα πικρά. «Μας ξυπνούν από τις 5.... Μελάνιασε ο ώμος μου από το όπλο..... Φέρτε μου αντηλιακό, μας έφαγε ο ήλιος...και ωτασπίδες , 6 ροχαλίζουν στο θάλαμο...και τηλεκάρτες πολλές»       10 μέρες μ’ εκνευρισμό. «Πώς κακομάθαμε τούτη τη γενιά; Τι να λέγαν κι οι παλιότεροι με τα καψόνια;»       10 μέρες αγωνίας. «Καλομαθημένος. Μέχρι τώρα όλα του πήγαν τόσο καλά! Διαβάζεις τόσα! Μέχρι κι αυτοκτονίες στη σκοπιά.        Η Λυδία λίθος, Θ’ αντέξει; Πώς τον μεγάλωσα; Πόσ...
Διαβάστε περισσότερα

Μνήμες της αγαπημένης μας Μαίρης

Εικόνα
  Έφυγε η αγαπημένη σε όλους μας, αδελφή, μάνα, γιαγιά   Μαίρη Σωτηροπούλου- Αβραντίνη. Επειδή δεν είχα την τύχη να γνωρίσω την πεθερά μου την οποία ο άνδρας μου αγαπούσε τόσο ώστε να βαφτίσει δύο από τα παιδιά μας με το όνομά της (Αδαμάντιος ο πρωτότοκος και Διαμαντούλα το τρίτο παιδί) από την αρχή της γνωριμίας μας το ρόλο της μάνας του έπαιζε για μένα η μονάκριβη αδελφή του η Μαίρη. Στο σπίτι της πήγα για την πρώτη οικογενειακή γνωριμία και έλεγε πάντα ότι εκείνη είχε πει στο Σωτήρη ότι είμαι η κατάλληλη νύφη, όταν με είχε πρωτοδεί μαζί του στο Τζάννειο νοσοκομείο, όπου τότε παρακολουθούσα σαν φοιτήτρια. «Διαμαντή μην κάνεις ανάκριση στο κορίτσι!» μάλωσε τον άνδρα της, που με ρωτούσε διάφορα για τη ζωή μου όσο κείνη ετοίμαζε το άψογο όπως πάντα τραπέζι. Εκείνη και ο Διαμαντής ήλθαν στους γονείς μου για την πρώτη συγγενική γνωριμία. «Εξαιρετική οικογένεια!!!» είπε η θεία μου Αργυρούλα, όταν τους γνώρισαν. (Εκείνη την εποχή η «καλή οικογένεια» ήταν -και μάλλον πάντα ε...
Διαβάστε περισσότερα

Τα έλατα πεθαίνουν στο δάσος της Δίβρης

Εικόνα
  Τα δένδρα πεθαίνουν όρθια, λένε. Τα έλατα στο δάσος της Δίβρης πεθαίνουν σε οποιαδήποτε θέση. Με την ευκαιρία της γιορτής του Μοναστηριού της Χρυσοπηγής ανεβήκαμε στο βουνό και περπάτησα μέχρι την βρύση της Αβορίτσας όπου είχα ξαναπάει πριν από κάμποσα χρόνια. Το ελατοδάσος της Δίβρης ήξερα εδώ και πολλά χρόνια ότι ήταν καταδικασμένο σε θάνατο όχι μόνο λόγω της κλιματικής αλλαγής αλλά και λόγω της ανεξέλεγκτης βοσκής των αιγοπροβάτων που δεν επιτρέπει τη φυσική αναδάσωση. Αν και μέσα από το χωριό διακρίνονται και από μακριά τα πολλά ξερά δένδρα, από κοντά η εικόνα ήταν αποκαρδιωτική. Παντού όρθια ή ξερριζωμένα όχι υλοτομημένα όπως παλιότερα τα έλατα αποσαθρώνονται γυμνώνοντας το έδαφος, ενώ δεν φαίνεται κάποιο άλλο είδος δένδρου να διεκδικεί τον ελεύθερο χώρο. Παρ’ ότι το μονοπάτι προς την Αβορίτσα έχει καταστραφεί ο σωλήνας που μεταφέρει το νερό έδειχνε το δρόμο, αν και κατολισθήσεις (που μετέφεραν μέχρι και χαλασμένα πλυντήρια που ποιος ξέρει ποιος ασυνείδητος πέταξ καταμεσίς σ...
Διαβάστε περισσότερα