Σερφάροντας στο Διαδίκτυο


Σερφάροντας στο Διαδίκτυο

 Σερφάροντας στο Διαδίκτυο η εμπορευματοποίηση κατακλύζει τις κλιματιζόμενες στεγανές ψυχές. Περιφρονημένη η αφή μαραίνεται, η όσφρηση ατονεί, η γεύση διαλύεται, η όραση διαστρέφεται, η ακοή μονοδρομείται.     Υπάρχουμε σε σύνδεση με κάποια μόνιτορ από τη μητρική γαστέρα. Ο ομφάλιος λώρος της τεχνολογίας μας συνοδεύει στ’ αβέβαια βήματά μας στον αφιλόξενο πλανήτη της ύπαρξης. Καλωδιωμένοι πορευόμαστε παιδιά, έφηβοι, νέοι μεσήλικες, γέροι. Γουόκμαν, βίντεο, τηλεοράσεις, κινητά, κομπιούτερ, αναπνευστήρες, καρδιογράφοι, εγκεφαλογράφημα, δονητές, ψυχογράφοι.  Πλήρης υποκατάσταση των εμβίων δυνατοτήτων. Ασφάλεια για τους διαθέτοντες το αντίτιμον του εισιτηρίου. Παράδεισος σε διατίμηση. 
    Και πώς να ξεκινήσεις το τραγούδι από την αρχή; Τα παραμύθια τέλειωσαν. Αυτοί εζούσανε καλά και μεις πάντα καλύτερα μας τάζαν. Όλα ειπώθηκαν λοιπόν. Ούτε ίχνος λευκό στη μουτζούρα του κόσμου. Ανακατασκευή των στοιχείων. Λέγκο ή παζλ. Παιχνίδι. Στημένο πάντα στο καζίνο της ύπαρξης. Ανασύσταση της πληρότητας.  
   Δε χωράμε πια στο γλαυκό του ουρανού. Το άμορφο του υγρού στην προσωρινότητα των αγγείων συμβιβάζεται. Ψευδαίσθηση δημιουργίας. Προσωρινότητα επικοινωνίας. Μύθοι της διαχρονικής αλήθειας. Ευτέλεια της αιωνιότητας. Παντοδυναμία της ανυπαρξίας. Τ’ όνειρο της ζωής και οι εφιάλτες της. Πάντοτε κατά τας Γραφάς. Συνδιαλλαγή υπάρξεων.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Ο Τηλέμαχος από τη Δίβρη δεν έφυγε ποτέ

Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης