Τα κόκκινα μολύβια

 Προς τον κο Χαράλαμπο Δαρζέντα
διευθυντή Γυμνασίου Θήρας
 σχετικά με το  μαθητικό περιοδικό "Τα κόκκινα μολύβια"

Αγαπητέ μου κύριε Δαρζέντα

Με μεγάλο ενθουσιασμό διάβασα ξανά και ξανά "τα κόκκινα μολύβια",  που κάνουν τα επαγγελματικά περιοδικά να μοιάζουν με καρικατούρες.

Θερμά συγχαρητήρια σε σας και τους καθηγητές που επιβλέπουν και καθοδηγούν αλλά κυρίως στα παιδιά για το άριστο επίπεδο αυτής της έκδοσης. Σε αυτό το περιοδικό καταφέρατε να συγκεντρώσετε όλη την πραγματική ζωή του νησιού μας, να αναδείξετε τις προσωπικότητες και τις πρωτοβουλίες που εμπνέουν με το ζωντανό τους παράδειγμα, να σκιαγραφήσετε την παράδοση του τόπου και να προβάλετε τις άσημες μη τουριστικές περιοχές της μαγευτικής μας γενέθλιας γης.

Είναι μια ολοκληρωμένη προσπάθεια που αναδεικνύει σφαιρικά όλους τους τομείς δράσεις των σαντορινιών, από τον ποιητή της θάλασσας και ζωντανή ιστορία της Θηρασιάς κ. Βάλσαμο Πιτσικάλη, μέχρι τις αξιέπαινες και συνεπείς πρωτοβουλίες όπως της Τράπεζας Αιμοδοσίας με την ψυχή της τον κο Μάινα, και την αδιάκοπη προσφορά του Σαντορινιού Ερυθρού Σταυρού με μπροστάρηδες τις κκ Πελεκάνου, Κορωνιού κλπ. Η Σαντορίνη που τα παιδιά αναδεικνύουν μέσα από τις εύστοχες συνεντεύξεις τους είναι ελπιδοφόρα και πρότυπο κοινωνικό για όλη την Ελλάδα.

Αναδεικνύει συνταγές παραδοσιακών προϊόντων και τα έθιμα που παραμένουν ζωντανά στο νησί μας.Το περιοδικό όμως καταπιάνεται με σύγχρονα θέματα όπως τα γκριγλις και οι σέλφις και με πολύ ενδιαφέρουσες στατιστικές αναδεικνύει το πρόβλημα που θ' αντιμετωπίσει η ελληνική γλώσσα σε λίγα χρόνια αφού ήδη το 60% των μαθητών χρησιμοποιούν συνεχώς τα γκριγκλις (σκόπιμα τα γράφω με ελληνικούς χαρακτήρες). 

Εδώ θα μου επιτρέψετε να καταθέσω μια σχετική μαρτυρία μου. Στην Ελληνική Εταιρεία Ιατρών Λογοτεχνών, που ήμουν γεν. γραμματέας, ήδη από το 1975 ο Κώστα Δημόπουλος, ένας χαλκιδαίος γιατρός λογοτέχνης πρότεινε στο διεθνές μας συνέδριο "να γράφουμε σε λατινικούς χαρακτήρες για να διευκολύνουμε τους ξένους στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας και την κατανόηση της ελληνικής λογοτεχνίας".  Όλοι θεωρήσαμε τότε παράλογη την πρόταση. Δεν φανταζόμαστε ότι η τεχνολογία θα επέβαλε αυτή την "ευκολία" στα παιδιά μας. 

Θα ήθελα να σας συγχαρώ προσωπικά για την εξαιρετική σας προσφορά στα παιδιά μας και σας παρακαλώ να μεταφέρετε στους εκλεκτούς σας συναδέλφους κκ Περιστέρα Μπαμπλούδη και Ευάγγελο Θωμάτο καθώς και σε όλα τα παιδιά της συντακτικής ομάδας τις ευχές μου για κάθε καλό στη ζωή τους. Σε αυτούς τους δίσεκτους καιρούς το κέφι τους όπως αποτυπώθηκε στις σελίδες των Κόκκινων Μολυβιών μας δίνει ελπίδα που τόσο τη χρειαζόμαστε.

με βαθειάν εκτίμηση

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου