Γερνώντας


Γερνώντας

Βρίσκομαι ήδη στην έκτη δεκαετία της ζωής μου, με καλήν υγεία και ήδη ευτυχής γιαγιά, τυχερή γιατί έζησα τόσο πολυεπίπεδα αυτή την εποχή και στη συγκεκριμένη χώρα, έτσι που σήμερα να μου διασφαλίζεται υψηλό προσδόκιμο επιβίωσης. Ο κύκλος της ζωής μου κλείνει και μπορώ να παρατηρώ με ενάργεια και με κάποια ιατρικά διαστροφική ματιά της επιπτώσεις της φθοράς στον οργανισμό μου.
Σε όλη μου τη ζωή ήμουν βιαστική υπερδραστήρια. Πήγα ένα χρόνο νωρίτερα στο σχολείο, μπήκα αμέσως στο Πανεπιστήμιο, έκανα τα 2 από τα 4 παιδιά μου φοιτήτρια, γεγονός που δε με σταμάτησε από το να πάρω Ιούνιο το πτυχίο της Ιατρικής και να γίνω η νεότερη γιατρός στην Ελλάδα. Όσο ήμουν νέα απεχθανόμουν τη ραθυμία και απολάμβανα το να κάνω πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Άλλωστε η δική μας γενιά θεωρούσε αυτονόητο για τις γυναίκες το να είναι εξ ίσου και ταυτόχρονα επιτυχημένες σαν σύζυγοι και νοικοκυρές, μανάδες επιστήμονες και επαγγελματίες και ίσως σαν χόμπι να ασχολούνται με κάτι πιο καλλιτεχνικό, όπως η λογοτεχνία. 
Σε όλη μου τη ζωή κυριολεκτικά ένιωθα τύψεις αν δεν είχα κάτι παραγωγικό να κάνω μέρα και νύχτα και τα κατάφερνα παντού καλά νιώθοντας περηφάνια γιατί ήμουν γυναίκα και σίγουρη ότι κανείς άνδρας δε θα μπορούσε να κάνει όσα εγώ. 
Μάθαινα εύκολα, μέχρι πρόσφατα χειριζόμουν εύκολα τη νέα τεχνολογία και ήμουν ευκίνητη σαν παιδί μέχρι την 5η δεκαετία της ζωής μου. Δούλευα ακόμη όταν με λύπη μου διαπίστωσα για πρώτη φορά ότι δε μάθαινα πια ευκολότερα από τις νέες παρασκευάστριες τους αναλυτές, που άλλαζαν κάθε χρόνο, δυσκολευόμουν να διαβάζω τ’ αποτελέσματα στις οθόνες και οι κινήσεις μου είχαν αποκτήσει ένα αυτόματο φρένο, που με καθυστερούσε στο ανεβοκατέβασμα των ορόφων (πάντα απέφευγα τα ασανσέρ) και μια φορά είχα μπουρδουκλωθεί στο ίσιωμα και βρέθηκα φαρδιά πλατιά στο έδαφος χωρίς προφανή αιτία. 
Τυχαία ακτινογραφία άκρας χείρας αποκάλυψε τις βλάβες από την εκφυλιστική αρθροπάθεια (τον πόνο ποτέ δεν τον έπαιρνα στα σοβαρά) η οποία εξελίχθηκε σε βαθμό που να δυσκολεύει την κάθε μου κίνηση και τιθασεύτηκε μόνο χάρη στη γυμναστική που με επανεκπαίδευσε στη σωστή χρήση των αρθρώσεών μου. 
Το μικρό πρόβλημα προσαρμογής των ματιών λόγω ηλικίας δυσκολεύει εδώ και δέκα χρόνια αφόρητα την ανάγνωση κάθε βιβλίου, ενώ όλο  σπανιότερα συναντάς κάτι που να μην έχει ήδη ειπωθεί, κάτι που ν’ αξίζει τον κόπο να κουραστείς για να μελετήσεις. Άλλωστε και το μυαλό γίνεται όλο και πιο δυσκίνητο και κολλημένο στα παλιά. Θυμάμαι στα νιάτα μου την αποθάρρυνση που είχαν νιώσει για την έκπτωση κάθε σπουδαίου ανθρώπου, που επέρχεται με την ηλικία όπως με ακρίβεια τεκμηριωνένα περιγράφεται με τη μελέτη σωρείας διανοητών στο «Η δύναμη της ηλικίας» της Σιμόν ντε Μποβουάρ. 
Το ευτύχημα είναι ότι οι κομπιούτερ προσφέρουν μεγένθυνση κειμένων, αλλά ταυτόχρονα σε εκτρέπουν σε διαφορετικές αναγνώσεις, ενώ οι ταινίες ειδικά σε μεγάλη οθόνη υποκαθιστούν τη μαγεία των μυθιστορημάτων.
«Είμαστε όσο φαινόμαστε,» λένε ή άλλοι πιο αισιόδοξοι «Είμαστε όσο όσο αισθανόμαστε». Η αισθητική χειρουργική και οι σταρ προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει ηλικία και ότι όλα διορθώνονται, τουλάχιστον αν έχεις αρκετά χρήματα. 
Η αλήθεια είναι διαφορετική. Αυτή η υπέροχη μηχανή του ανθρώπινου σώματος έχει τους σωστούς διακόπτες, που προσαρμόζουν τη συμπεριφορά σύμφωνα με την ηλικία μας. Τα παιδιά είναι αεικίνητα και οι ηλικιωμένοι αργοί επειδή έτσι πρέπει. Η κίνηση είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη των νέων, ενώ  τα κατάγματα απέβαιναν μοιραία για τους ηλικιωμένους πριν από την πρόοδο της χειρουργικής σε αυτό τον τομέα. 
Δεν είναι μόνο οι ρυτίδες (για τις γυναίκες) ή η σεξουαλική έκπτωση (για τους άνδρες) το υπέρτατο κακό. Δεν είμαστε «όσο φαινόμαστε ή όσο μπορούμε». Είμαστε όσο το βιολογικό μας ρολόι μας υπαγορεύει ότι είμαστε.
Δυστυχώς σήμερα ενώ το προσδόκιμο παρατείνεται, η νιότη θεοποιείται. Κάποτε εκτιμούσαν την εμπειρία της ηλικίας χαρακτηρίζοντας τους γέρους σοφούς. Σήμερα τα παιδιά που γνωρίζουν τη ζωή μέσα από τις οθόνες του υπολογιστή θεωρούν τους λίγο μεγαλύτερους ξεκουτιασμένους επειδή δε μπορούν να προσαρμοσθούν γρήγορα στις αλλαγές της τεχνολογίας.
Δέχονται τις υπηρεσίες των γιαγιάδων, αλλά περιφρονούν τη γνώση που βασίζεται στην πείρα αιώνων και ουσιαστικά διαμόρφωσε και τη δική τους γενιά. 
Την εποχή που όλα είναι σχετικά και θριαμβεύει όποιος προλάβει, η εμπειρία δε μεταγγίζεται μέσα από διηγήσεις και εξομολογήσεις. Δε θα υπήρχε "Χρυσή Αυγή", αν τα παιδιά μάθαιναν σαν παραμύθι τι πέρασαν οι γονείς και οι παππούδες τους κατά την Κατοχή και τη δικτατορία.
Η ζωή όμως συνεχίζεται και κατά την Τρίτη ηλικία. Παρά την ορατή φθορά η προοπτική του τέλους, που σιμώνει δίνει άλλο βάρος σε κάθε τι. Το τέλος της επαγγελματικής ζωής δε σημαίνει το τέλος του ανθρώπου που είναι πολυεπίπεδος. Αντίθετα είναι μια αφορμή ν’ ανακαλύψεις νέες πτυχές τόσο του κόσμου όσο και του ίδιου σου του εαυτού. Οι σχέσεις μας με τους δικούς μας ανθρώπους επαναξιολογούνται και σφιχτοδένονται, αν και πια με την αέναη υποψία μιας επερχόμενης τελικής απουσίας. Οι αναμνήσεις αποκτούν πολυχρωμία και μοιράζονται ευκολότερα σε όποιους θέλουν να θυμηθούν.
Μόλις πήρα σύνταξη κάθισα για πρώτη φορά να πιω καφέ με την αδελφή μου χωρίς άγχος και τώρα μπορώ να χαλαρώσω όσο θέλω ελεύθερη από χρονικούς περιορισμούς. Μπορώ επιτέλους να εκτιμήσω την ομορφιά ενός οικογενειακού γεύματος στο σπίτι, το παιχνίδι των γατιών η την πρόοδο των λουλουδιών στις γλάστρες μου. Η ζωή δεν επιτρέπει το κενό και έτσι νέες υποχρεώσεις γεμίζουν τη ζωή, όμως όλα γίνονται πιο αργά, έτσι που ν’ απολαμβάνεις τη στιγμή. 
Η ύψιστη απόλαυση είναι το παιχνίδι με τα εγγόνια μου. Μέσα από τα δικά τους μάτια ξανανακαλύπτω τη ζωή βήμα με βήμα. Και η ζωή παραμένει εκθαμβωτική σε κάθε νέα γεύση. 
Με την ηλικία παραιτείσαι από φιλοδοξίες και υπέρτατους στόχους. Δεν πιστεύεις πια ότι εσύ θ’ αλλάξεις τον κόσμο, ούτε ότι είσαι τόσο σημαντικός για να σε μνημονεύουν οι άνθρωποι. Απλώς συνεχίζεις με συνέπεια την πορεία των αγώνων σου με την ευχή κάτι καλό να προκύψει, αν και όλες οι βεβαιότητες έχουν καταργηθεί. "Γηράσκω αεί διδασκόμενος" για τη σχετικότητα της Αλήθειας. Συμβιβάζεσαι με τον εαυτό σου, μαθαίνεις τα όριά του, ξεπερνάς  τις εξαρτήσεις με την επίγνωση της μοναξιάς του θανάτου κάθε ύπαρξης. Προσπαθείς να προλάβεις την αναπόφευκτη φθορά του αύριο και  να γευτείς φέτος ότι ίσως του χρόνου δε θα μπορείς να απολαύσεις. Εκτιμάς διαφορετικά την κάθε στιγμή επειδή πια δεν βλέπεις μπροστά τον ορίζοντα απέραντο, αλλά λογαριάζεις την κάθε καινούρια μέρα σαν κέρδος. 
Ευγνωμονείς το θεό ή τη Μοίρα επειδή την κάθε μέρα επιβιώνεις. Και αυτό είναι το πιο πολύτιμο δώρο τη ζωής στους προνομιούχους που φθάνουν να γεράσουν.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Σχόλια


  1. Anna Mihopoulou
    4:17 μ.μ. (Πριν από 2 ώρες)

    προς Εμένα
    Πάρα πάρα πάρα πολύ ωραίο κείμενο!!!
    Εύγε, Μαρία.
    Το να είσαι νέος και ωραίος δεν είναι επίτευγμα.
    Τέχνη είναι να γερνάμε ωραία –αυτό το έμαθα από το παράδειγμα του παππού μου, που ήταν για μένα ο πιο ωραίος άντρας στον κόσμο! Και είναι ακόμη.
    Γιατί είχε το χαμόγελό του ανέπαφο. Δεν επιβάρυνε τους άλλους, όσο μπορούσε, δεν είχε παραξενιές.
    Και ευχαριστιόταν τις μικρές χαρές της ζωής –το καφεδάκι του, το τσιγαράκι του (μόνο με τον καφέ), το σταυρόλεξο, την πασιέντζα, την παρέα στο καφενείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Richard Lee Deaton A real hoot....some people are slower than others. LOL
    Χθες στις 3:20 μ.μ. · Δεν μου αρέσει · 1

    Παύλος και Πίτσα Κωνσταντινίδης .......ας ευχηθούμε να γερνάμε επιτυχώς!!!!!
    1 λεπτό · Μου αρέσει!
    Χθες στις 3:42 μ.μ. · Δεν μου αρέσει · 1

    Maria Sotiropoulou με αξιοπρέπεια Πίτσα μου
    Χθες στις 5:37 μ.μ. · Δεν μου αρέσει · 2

    Νικος Φαραζης Πολύ όμορφο, ρεαλιστικό και ελπιδοφόρο.
    23 ώρες · Δεν μου αρέσει · 1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εξαιρετικό το κείμενο σας, το οποίο βρήκα τυχαία. Γράφετε πολύ ωραία, με έναν τρόπο που τείνει να χαθεί, όπως εξελίσσεται η γραπτή επικοινωνία στο Ίντερνετ. Σχετικά με το διάβασμα, είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσατε μέσω κάποιου εξειδικευμένου τύπου tablet (πχ Amazon Kindle) να διευκολυνθείτε στην ανάγνωση βιβλίων. Να είστε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. << ΓΕΡΝΩΝΤΑΣ >>
    ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ , της φίλης, ΜΑΡΙΑΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ- ΑΡΒΑΝΙΤΗ .
    Έχω ξανα- αναφέρει το πόσο υπερήφανος αισθάνομαι στην ζωή μου, που γνωρίζω διαδικτυακά, και μή, μερικές εκατοντάδες φίλους και φίλες, πραγματικά αξιόλογους ανθρώπους, αλλά και ενεργούς πολίτες, που όπως εσείς, περίπου 700 διαφορετικά άτομα, διαβάζετε , καθημερινά, τις αναρτήσεις μου, έτσι και εγώ, διαβάζω τις δικές τους, και χαίρομαι, με το επίπεδο σκέψης τους, και την πολιτική και κοινωνική τους κρίση, η απλά, βλέπω τα ποσταρίσματα τους, που μπορεί να μην είναι όλα δικά τους, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία, σημασία, έχει η ποιότητα του όλου, που παρουσιάζουν, στις σελίδες τους, ακόμη και αν αυτό, αφορά σχεδόν αποκλειστικά shares, η, αναδημοσίευση πληροφοριών και ειδήσεων, ( μία πολύ καλή σελίδα είναι ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΡΟΝ, και η σελίδα, στο φατσοβιβλίο, του επίσης φίλου Δ.Αποστολίδη, εκ Λουτρακίου ορμώμενου !).
    Ένας, και μία !, απο αυτούς, και η γιατρός Μαρία Σωτηροπούλου, στέλεχος του ελληνικού κινήματος Ειρήνης, πολυγραφότατη , και σκεπτόμενη πολίτις, μάνα, σύζυγος, και άνθρωπος, που είναι απορίας άξιο, το πώς δεν έχει εκδώσει ακόμη, πλειάδα βιβλίων, με τα εξαιρετικά δημοσιεύματα, και ποσταρίσματα της, ( βέβαια λόγω της αναξιοκρατίας που επικρατεί, στην ελληνική κοινωνία, και η Μαρία, αλλά και αρκετές , άλλες και άλλοι, δεκάδες, και εκατοντάδες , απο εσάς, δεν θα έχουν ποτέ στην ζωή τους, την τύχη, να εκδώσουν τα πονήματα τους, παρότι ταλαντούχοι, και καθόλα άξιοι...).
    Το ποστάρισμα της, στο εξαίρετο blogspot, που διατηρεί, http://mariasot.blogspot.gr/2014/11/blog-post_25.html, με τίτλο, << ΓΕΡΝΩΝΤΑΣ>> , με συγκίνησε ιδιαίτερα, όπως με έχουν συγκινήσει, και οι αναρτήσεις της, για την ιδιαίτερη πατρίδα της, και τις Κυκλάδες.
    Σύζυγος, του εξαίρετου πολίτη, και επιστήμονος ΣΩΤΗΡΗ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, εκ Δίβρης Ηλείας, ορμώμενου, που με τιμάει εδώ και πολλά χρόνια, με την φιλία του, που τίμησε και εξακολουθεί, να τιμάει , έναν από τους ωραιότερους νομούς στην Ελλάδα, με καλούς ανθρώπους, κατά ... τόπους, και κάκιστους, κατά πλειοψηφία, πολίτες, ( που δυστυχώς δεν τον τίμησαν ποτέ, παρά μόνο, τον τίμησε, ... η Εκκλησία, που τον... τάραξε , εντελώς άδικα, στις ... μηνύσεις...), η Μαρία, τιμάει την Ελλάδα, και τα πιστεύω της.
    Θα χαίρομαι, πάντα , να την διαβάζω !
    Κ.ΣΤ.ΤΣΙΠΗΡΑΣ
    6-1-2015
    (ανήμερα των Φωτώνε, όπως λένε !, και στη Ζάκυθο , και καλή μας ... φώτιση !).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Από: Ιωαννης Μπίρμπας
    Ενα εκπληκτικο κειμενο καταθεσης ψυχης. Εκφραζει ολους της γενιας μας,τωρα που πηρε να βραδιαζει..........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητέ κύριε Σωτηρόπουλε,

    πριν καιρό διάβασα το εξαιρετικό κείμενο της συζύγου σας με τίτλο «Γερνώντας». Με συγκίνησε βαθιά, μου άρεσε πολύ, γιατί η συγγραφέας κατάφερε να αποτυπώσει τα πράγματα όπως είναι, όταν κάποιος ωριμάζει, «μεγαλώνει», γερνάει. Να την ευχαριστήσετε εκ μέρους μου για αυτό το μικρό δώρο σοφίας και να της διαβιβάσετε τους θερμούς χαιρετισμούς μου και τις ευχές μου, σε αυτήν, όπως και σε εσάς για Καλές Γιορτές με τους αγαπημένους σας ανθρώπους και Καλό Πάσχα.
    Να είστε και οι δύο καλά.

    Με εκτίμηση από τα Χανιά,

    Δρ. Κλειώ (Κλεάνθη) Νικ. Πατεράκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  7. Μαρούσι, 24 Απριλίου 2015
    Διαβάζοντας το κείμενο της κυρίας Μαρίας Σωτηροπούλου «Γερνώντας», στην στήλη «Εκ Βαθέων», που διατηρεί πλέον στην ιστοσελίδα sotirissotiropoulos.blogspot, εξεπλάγην από τον βαθύτατα ειλικρινή και υψηλοτάτου επιπέδου λόγο.
    Η αρχική μου έκπληξη, σύντομα ολοκλήρωσε την εικόνα μου για την κ. Σωτηροπούλου.
    Προσωπικά, η γνωριμία μας περιορίζεται σε 4 – 5 χειραψίες ,σε πληθυντικό ευγενείας (από βαθύτατο σεβασμό) και όχι αποστάσεως.
    Οι όποιες προσλαμβάνουσες έχω για το πρόσωπό της προέρχονται από την πολυσχιδή προσωπικότητά της, από το περιοδικό «ΔΙΒΡΗ» και από τις διάφορες εκδηλώσεις που συμμετείχε, όπου με μεγάλη ευκολία, ξεδίπλωνε τις πολύμορφες και πολύπλευρες αρετές της.
    Με ξένισε το γεγονός του ότι, δεν είδα κάποιο σχόλιο, αλλά θέλω να πιστεύω ότι ο αφοπλιστικός λόγος της και συνάμα η υψηλής παιδείας γραφή της, υποχρέωσε τα μολύβια να κατέβουν και τα πληκτρολόγια να σιγήσουν……
    Επειδή όμως, τόσο όσοι εκτίθενται δημόσια ,όσο και ο δημόσιος λόγος τους, μπορεί και πρέπει να σχολιάζονται ή και να κρίνονται, θα αποτολμήσω τα παρακάτω χωρίς να υπερθεματίσω, γιατί πιστεύω βαθύτατα ότι η κυρία Σωτηροπούλου αποτελεί λαμπρό παράδειγμα και θα προσπαθήσω από τη δική μου οπτική γωνία να το τεκμηριώσω.
    Α. Κάθε άνθρωπος έχει τόση αξία, όση τα πράγματα με τα οποία έχει ασχοληθεί – Μάρκος Αυρήλιος.
    Μέσα στη γενική μετριότητα που μας μαστίζει σήμερα, λίγοι άνθρωποι έχουν το θείο δώρο να δημιουργήσουν οικογένεια, να εντρυφήσουν στην επιστήμη τους, να κατακτήσουν πολύπλευρα γνωστικά αντικείμενα και να ενασχοληθούν με τα κοινά, εκπροσωπώντας με προσήλωση ιδέες και πρακτικές, ανθρωπιστικού κυρίως χαρακτήρα είτε σε Ελληνικό είτε σε διεθνές επίπεδο.



    Β. Τα όρια της γλώσσας μας είναι τα όρια του κόσμου μας – Ludwig Wittgenstein
    Μελετώντας επί σειρά ετών τα κείμενά της και έχοντας παρακολουθήσει αρκετές ομιλίες – εισηγήσεις της, εύκολα διαπιστώνει κανείς τη δυναμική του λόγου της και την πνευματική της διαύγεια, που δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από αποτέλεσμα κατακτήσεων πολλών γνωστικών πεδίων.
    Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την έκπαγλη καλλονή και την ψυχική ωραιότητα, που εκπέμπει, καθιστούν αναγκαία την αξιοποίησή της γιατί η κοινωνία μας έχει ανάγκη τέτοιες προσωπικότητες, που μπορούν να βοηθήσουν στα κρίσιμα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Δυστυχώς, μας έχουν οδηγήσει στον προθάλαμο των «ΝΕΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΧΡΟΝΩΝ», που σύντομα θα κληθούμε να διαβούμε…
    Κυρία Σωτηροπούλου,
    Υπήρξατε και είστε πολίτης του κόσμου. Αν δεν σας αξιοποιήσουν με κάτι σημαντικό, έχετε σκεφτεί ότι μπορείτε να γίνετε μια πάρα πολύ καλή πρέσβειρα της Περιφέρειάς μας ή και του Δήμου μας;
    Θανάσης Ζαφειρόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Agni Zisidou Το "Γήρας" σου, εξαίρετο !!
    Δεν μου αρέσει · Απάντηση · 1 · 1 ώρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μιχαλης Χανιωτακης ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΑΡΙΩ!!!!! ΜΕ ΣΥΝΑΡΠΑΖΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΟΥ.....ΜΕ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΣΟΥ ΚΑΛΙΕΡΓΕΙΑ .....ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗ....ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!!!!.ΣΕ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΔΙΑΦΩΝΩ ΣΤΗΝ ΛΕΞΙ ΓΕΡΝΩΝΤΑΣ......ΕΓΩ ΘΑ ΕΒΑΖΑ ΤΗΝ ΛΕΞΙ ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ !!!!! Η ΩΡΙΜΑΖΟΝΤΑΣ !!!!! ΑΛΛΑ ΤΑ ΩΡΙΜΑ ΦΡΟΥΤΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΛΥΚΟ ΧΥΜΟ !!!!! ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ....ΣΕ ΘΑΥΜΑΖΩ.......ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΑΡΩΝΩ.....
    Δεν μου αρέσει · Απάντηση · 3 · 4 ώρες

    Maria Andrellou όλοι την καμαρώνουμε και όλους μας διδάσκει...
    Δεν μου αρέσει · Απάντηση · 1 · 3 ώρες

    ΜΑΡΙΑ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΥ Υπέροχο!!!! Και αληθινό!!!!!!
    Δεν μου αρέσει · Απάντηση · 1 · 2 ώρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΘΕΡΜΟΤΑΤΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΡΑΦΗ ΣΑΣ,ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ.ΣΑΣ ΘΑΥΜΑΖΩ

    ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΑΝ ΕΣΑΣ ΣΤΟΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

    ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Έχει τόση αμεσότητα η γραφή σας που συγκινεί και αφυπνίζει ταυτόχρονα και είναι τόσο ειλικρινής !!Avgi Kommata

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Agni Zisidou Ακόμα ένα εξαιρετικό σου!!
    Μου αρέσει! · Απάντηση · 1 · 19 ώρες

    Katia Kolomvou Τέλειο κείμενο !!!!!
    Μου αρέσει! · Απάντηση · 1 · 12 ώρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Georgia Birba Εξαιρετικό το κείμενο σου! Πολύ αληθινό! Θα το κοινοποιήσω γιατί πρέπει κάθε τι όμορφο, ανθρώπινο να το μοιραζόμαστε με τους άλλους συνταξιδιώτες της ζωής μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΥΡΙΓΟΥ Πολλά συγχαρητήρια Μαρία !!!! Από τις ωραιότερες αναρτήσεις που έχω διαβάσει εδώ μέσα !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  15. Ntina Zisidou Tzini Εξαιρετικο κειμενο !!!!


    Kika Mara Απλά τέλειο και αληθινό......!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Plakiotis Anargiros Μαρία μου..Τα παρακάτω λόγια σου, με εκφράζουν απόλυτα, θα τα κρατώ σαν κάτι όμορφο για μένα και θα τα δανείσω σε όσους μου τα ζητήσουν, αφού: " Εκτιμάς διαφορετικά την κάθε στιγμή επειδή πια δεν βλέπεις μπροστά τον ορίζοντα απέραντο, αλλά λογαριάζεις την κάθε καινούρια μέρα σαν κέρδος.
    Ευγνωμονείς το θεό ή τη Μοίρα επειδή την κάθε μέρα επιβιώνεις. Και αυτό είναι το πιο πολύτιμο δώρο τη ζωής στους προνομιούχους που φθάνουν να γεράσουν.¨"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μαρία τέλειο κείμενο. Χρόνια σου πολλά. Υγεία, Φως, Αγάπη. Κάθε πρωί που σηκώνομαι η πρώτη λέξη είναι "ευχαριστώ" που σηκώθηκα και σήμερα. Καλή μας ημέρα και σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Χρόνια πολλά Μαρία μου!! Με υγεία και όμορφες στιγμές! Το κείμενό σου είναι εξαιρετικό και αληθινό. Είναι όμορφο να μεγαλώνουμε, με αξιοπρέπεια, εκτιμώντας τα καλά της ζωής και ξεπερνώντας τα άσχημα ως εμπειρίες που μας έκαναν σοφότερους. Ειλικρινά μέσα στα γραφόμενά σου βρήκα σκέψεις και προβληματισμούς μου! Υγεία να έχουμε πάνω απ΄ όλα και να απολαμβάνουμε την χαρά της δημιουργίας, με όποιον τρόπο επιλέγει ο καθένας, εκτιμώντας τις μικρές καθημερινές στιγμές ξεγνοιασιάς που τόσο μας έλειψαν!! 🌿💐🌿 Georgia Birba

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Εξαιρετικό κείμενο αγαπημένη συμπατριώτισσα!!!"Πάντα εν σοφία εποίησε"
    Χριστόφορος Ασιμής

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Ο Τηλέμαχος από τη Δίβρη δεν έφυγε ποτέ

Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης