Επίσκεψη στο Εθνικό Νομισματικό Μουσείο.

Επίσκεψη στο Εθνικό Νομισματικό Μουσείο

Παραμονή Χριστουγέννων και δώσαμε με αγαπημένο φίλο ραντεβού στο καφέ που βρίσκεται στην αυλή του Νομισματικού Μουσείου. Μιας και πήγα νωρίτερα αποφάσισα να το επισκεφθώ πίσω από κάποια παιδιά που μπήκαν για να πούν τα κάλαντα.
 "Καλήν ημέραν άρχοντες" τραγουδούσαν. Έτσι λοιπόν, για να νιώσω αρχόντισσα κι εγώ, χρονιάρες μέρες της οικονομικής κατήφειας, πήγα κι εγώ στο Μουσείο των Χρημάτων!! Τόσες φορές περνούσα απ' έξω και ποτέ δεν διάβηκα την πόρτα του.
"Τι το ενδιαφέρον μπορεί να κρύβει ένα μουσείο για τα νομίσματα", σκεπτόμουν. "Δεν είμαι τραπεζίτης." 
Μεγάλο μου λάθος. Πρώτα απ' όλα το ίδιο το κτίριο, που έχτισε ο Τσίλερ για να στεγασθεί η οικογένεια του Σλήμαν είναι και μόνο του ένα κόσμημα στην καρδιά της Αθήνας.
 Και μόνο για να θαυμάσει το "Ιλίου Μέλαθρον" θάπρεπε κάθε αθηναίος που περνά απ' έξω να το επισκέπτεται ξανά και ξανά, τώρα που είναι τόσο ωραία ανακαινισμένο.
 Στον κήπο του μάλιστα στεγάζονται κάποια αγάλματα θεών που κάποτε στόλιζαν την οροφή του. Μάλιστα λέγεται ότι όταν οι αθηναίοι δυσανασχέτησαν επειδή κάποια ήταν γυμνά, ο Σλήμαν τα έντυσε !! για να αντιληφθουν τη γελοιότητα των επιχειρημάτων τους.
 Έπειτα το προσωπικό που σε καλοδέχεται και πρόθυμα σε ξεναγεί. 
Και τελικά το ίδιο το Μουσείο που ειδικά την εποχή της οικονομικής κρίσης σε κάνει να ξανασκέπτεσαι την αξία του χρήματος.  
Ευτυχώς (για μένα) δεν είναι πολυσύχναστο Μουσείο.
Περιδιαβαίνεις αργά και μοναχικά κάθε δωμάτιο και θαυμάζεις αρχικά την αισθητική του χώρου (δεν ξέρεις τι να πρωτοκοιτάξεις, τους ζωγραφισμένους τοίχους, τις υπέροχες οροφές τα υπέροχα τζάκια  ή τα ψηφιδωτά πατώματα) και μετά τα εκθέματα. Το κτίριο ήταν από τότε πρωτοποριακό αφού εφάρμοζε μεθόδους βιοκλιματισμού που μόλις πρόσφατα ξανάρχισαν να χρησιμοποιούν οι κατασκευαστές.
Τι να πρωτοκοιτάς; Αυτό το πάτωμα, την υπέροχη οροφή, τους ζωγραφισμένου τοίχους ή τα εκθέματα;;;
Η μεγάλη αίθουσα έχει ένα υπέροχα ζωγραφισμένο ταβάνι που καθρεφτίζεται στις προθήκες σαν υπόμνηση του τι μπορεί ν' αποκτήσει κάποιος με το χρήμα!!


Η ωραία κλίμακα που ανεβάζει στον πάνω όροφο όπου και έμενε η οικογένεια του ιστορικού εμπόρου -αρχαιολόγου και της ελληνίδας συζύγου ου καταλήγει σε σοφά ρητά που μάλλον ενέπνεαν τον ιδιοκτήτη "Μηδέν άγαν" "Θεόν σέβου" και "Καιρόν Γνώθι"


Δε χορταίνεις να γεύεσαι την αισθητική ηδονή κάθε δωματίου, την αρμονία των χρωμάτων και ν' αφουγκράζεσαι την εξέλιξη της χρήσης των νομισμάτων στην ιστορική πορεία των ανθρώπων, τη χρήση των σταθμών, να περνάς από την συλλεκτική ηδονή στην φιλαργυρία ή τη φιλανθρωπία.




Και βέβαια ειδικά σήμερα στέκεσαι με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη Δραχμή και την αξία της στην ιστορική πορεία του τόπου. Από το πρώτο Αθηναικό νόμισμα στη Δραχμή που οι σύγχρονοι θυμόμαστε.

από τις δεκάρες στις πιστωτικές κάρτες

Η διαχρονική αξία της δραχμής σε σχέση με τρέχοντα αγαθά

Το νόμισμα από μόνο του δεν έχει ηθική αξία. Εμείς το χρησιμοποιούμε, το αποταμιεύουμε, το σπαταλάμε ή το μετατρέπουμε σε κόσμημα.





Και το Νομισματικό Μουσείο είναι ανεκτίμητος θησαυρός στην καρδιά της Αθήνας μας.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Ο Τηλέμαχος από τη Δίβρη δεν έφυγε ποτέ

Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης