Στην Παναγιά την Πλάκα

Στην Παναγιά την Πλάκα

Είχα επτά χρόνια να την κατέβω, βουλιάζοντας ξανά στις αναμνήσεις μου, πασχίζοντας να ξαναδώ τη Σαντορίνη που χάνεται πριν ισοπεδωθεί και παραμορφωθεί στο κυνήγι της τουριστικής αξιοποίησης. Όχι ότι είναι κακό, ειδικά σε αυτή την οικονομική λαίλαπα που αφανίζει την υπόλοιπη Ελλάδα. Απλώς όσο γερνάμε τόσο κρατάμε φυλαχτό τις αναμνήσεις μας και ξετυλίγουμε το κουβάρι των πρώτων εντυπώσεων ψάχνοντας τι επιβίωσε στη φθορά του χρόνου.
αυτός ο ιντερνετικά διάσημος κύριος  μας  καλωσορίζει στο δρόμο προς την Πλάκα
στις διασημότητες πάντα ζητάμε αυτόγραφο
Η Πλάκα είναι από τις θεμελιώδεις μνήμες μου. Πάντα με γοήτευε ο κίνδυνος και οι ιστορίες που κουβαλούσε.
http://mariasot.blogspot.gr/2017/05/blog-post_25.html
Η αγριοβιολέτα νομίζει ότι μπαίνοντας πρώτο πλάνο έκλεψε τις εντυπώσεις

Φαραοσυκιά για μας Φραγκοσυκιά για τους άλλους. Και ωραία άνθη και οι γλυκύτεροι καρποί

ωραίο μεν άγνωστο σε μένα δε το όνομά του




ανθίζουν τα βράχια;;;

ανθίζει όλο το καλοκαίρι αλλά πώς το λένε;;;;

και φοίνικες στο βάθος της κοιλάδας

Έτσι πριν από 7 χρόνια ξανακατέβηκα και κολύμπησα στα πιο επικίνδυνα τώρα βράχια (αφού τα πολλά πλοία που κυκλοφορούν ακόμη και με καλό καιρό φέρνουν πολλά απόνερα που μπορεί να σε πετάξουν στα κοφτερά της βράχια) καταγράφοντας τις αλλαγές και σήμερα το τόλμησα ξανά αψηφώντας τα χρόνια που μας βαραίνουν. Δεν ξεχνώ ότι ο μακαρίτης ο πατέρας μου που έπασχε από στένωση στεφανιαίων στον Πειραιά δυσκολευόταν να περπατήσει δυο στενά χωρίς υπογλώσσιο, ενώ στην Πλάκα κατέβηκε το τελευταίο καλοκαίρι απνευστί. 
-Είναι η ψυχή που δίνει φτερά, απαντούσε στις ιατρικές μας επιπλήξεις.
Έτσι λοιπόν με τα φτερά της ψυχής μου κατηφόρισα στην Πλάκα γυρνώντας την πλάτη στις πολλές και ωραίες τουριστικά αξιοποιημένες ακτές της πατρίδας μου.

κίτρινο ξαδελφάκι της παπαρούνας

κολύμπι με θέα την Καλντέρα και το Ηφαίστειο Αξία ανεκτίμητη




αυτή τη θέα δεν τη χορταίνεις

τα χρώματα της λάβας

μούσλια στη λάβα

η Κουφοξυλιά στη Σαντορίνη ονομάζεται Πλάτανος!!!!


ανθισμένη θρούμπα

έχει αγκάθια αλλά μοσκοβολά

πανταχού παρούσα Κάπαρη

φυσική τρύπα στο βράχο 

θέα προς το Ακρωτήρι

θέα προς τα Φηρά

ακόμη ανθίζουν οι  παπαρούνες
οι αγριοβιολέτες φυτρώνουν παντού και κάνουν παρέα σε κάθε φυτό

το μονοπάτι στα εύκολα


Η κατάβαση είναι γοητευτική και στοργικά οριοθετημένη. Σε αρκετά σημεία έχουν κατασκευάσει σκαλοπάτια και κοντά στις εκκλησιές είναι σχεδόν δρόμος. Τα ποικιλόχρωμα βράχια και τα ευωδιαστά φυτά συντροφεύουν κάθε προσεκτικό βήμα σου, γιατί η κίσυρη γλυστρά και κάθε βήμα πρέπει να ζυγίζεται με σέβας. Είναι δύσκολη ειδικά όταν κάνει ζέστη και ο ήλιος στη Σαντορίνη χτυπά κατακέφαλα. Όμως είναι σαγηνευτική γιατί τα χρώματα των αγριολούλουδων ανακατεύονται με την έντονη παλέτα της λάβας και τα βότανα λόγω του άνυδρου εδάφους μοσκοβολούν μεθυστικά, ενώ απολαμβάνεις αργά αργά τη θέα όλης της Καλντέρας με τους οικισμούς και τα πλοία που ολάκερες πολιτείες επισκέπτονται με θάμπος το νησί. 
και τ' αγκάθια είναι όμορφα όταν ανθίζουν

τι να φωτογραφίζει; το φανταστικό τοπίο μπροστά ή να βγάζει σέλφις με τα εκπληκτικά βράχια πίσω του;;;

μπουμπούκι γαιδουράγκαθο
Η Πλάκα προσφέρεται για σπουδή στη ματαιότητα των εγκοσμίων και την διαμάχη των θεών με τους ανθρώπους για κάθε αλλαγή στο πιο επικίνδυνο σημείο της γης, στην Καλντέρα του ηφαιστείου. Κελιά ισοπεδωμένα από τεράστιους βράχους μαρτυρούν τη σταθερή νίκη των δυνάμεων της καταστροφής, όμως η ισοπεδωμένη στέρνα της εκκλησιάς γρήγορα ξαναγεννήθηκε με τη φροντίδα των ανθρώπων που διενδίκησαν με επιτυχία το χώρο λατρείας τους. 
κελί που γλίτωσε όταν το διπλανό του ισοπεδώθηκε

ο άγιος Νικόλαος πάνω από την Πλάκα

η Παναγιά η Πλάκα με την στέρνα κατεστραμμένη από βράχο πριν 7 χρόνια


η εκκλησία σήμερα


το εσωτερικό της Παναγιάς της Πλάκας
Αντίθετα τα λουτρά, οι μπανιέρες, τα κελιά, οι φούρνοι και τα αποχωρητήρια εγκαταλείφθηκαν στα τερτίπια του καιρού και του χρόνου, όσο η τουριστική αξιοποίηση δεν πρόλαβε να τα αγγίξει.

η ερημωση των λουτρών





η Παναγιά της Πλάκας από τη θάλασσα
μόνο για τους τολμηρούς

η δική μας θάλασσα έχει και πολλές πεταλίδες

Ως πότε;; Στα πρώτα βήματα της κατάβασης κάποιοι από σκοπιμότητα ή μεράκι χάραξαν στην κισυρη καρδιόσχημη οπή που έγινε διάσημη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς πλαισιώνει ιδανικά το ηφαίστειο. Καθώς οι παλιότεροι τουριστικοί προορισμοί θυμίζουν γήπεδα σε πρωτάθλημα, ήδη τουριστικά πρακτορεία οδηγούν τα τουριστικά στίφη και σε λιγότερο ασφυκτικές περιοχές και τα πρώτα βήματα τουριστών στην Πλάκα είναι γεγονός. 
η καρδιόσχημη διάσημη οπή κατεβαίνοντας
 
έτσι διαφημίζονται τα αξιοθέατα
Μακάρι κάποιοι να συγκινηθούν από τις αθέατες ακόμη ομορφιές αυτού του νησιού, όμως προς Θεού μη καταστρέψουν και αυτή τη γωνιά του τόπου, όπως έκαναν στον αη Νικόλα το μαύρο Ραχίδι, για ν’ αποκτήσουν πρόσβαση τα πούλμαν για την Κόκκινη παραλία, που πια  πλήρως εκπορνεύθηκε.
και πάντα κοιτώντας το ηφαίστειο 


Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Σχόλια

  1. Ρένα Σκοπελίτου Δρόσου Καλησπέρα! Πολύ όμορφη η ξενάγηση σας και ακομη περισσότερες οι μνήμες που ξαναζωντανεψαν από τα παιδικά μας χρόνια !Πήγαινα παιδί με την γιαγιά μου και έκανε ιαματικά μπάνια στον μπάρμπα Κοσμά και τώρα τα είδα εγκαταλειμμένα και λυπήθηκα! Οπότε μου δοθεί ευκαιρία θα προσπαθήσω να πάω μιας και αναμοχλευσατε μνήμες από μοναδικά κομμάτια του ευλογημένου τόπου. Παντως ευχαριστώ και πάλι. Ήταν εξαιρετικό!!!
    · Απάντηση · 1 · 1 ώρα

    Ioanna Vassilopoulou Τι ωραία αφήγηση & πολυ όμορφες φωτογραφίες!!!
    Μου αρέσει! · Απάντηση · 1 · 1 ώρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ! Κείμενο και φωτό !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ageliki Maniadaki Είναι η ψυχή που δίνει φτερά...!!!Πόση αλήθεια!Και τι αίσθηση αυτή των αναμνήσεων!!!


    Κυριακή Σιγάλα Όμορφο το αφιέρωμά σου στην Πλάκα. Υπέροχες οι φωτογραφίες.
    Ξύπνησες πολλές και γλυκιές αναμησεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Ο Τηλέμαχος από τη Δίβρη δεν έφυγε ποτέ

Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης