Πυρηνική Σύντηξη «Ορόσημο επίτευγμα» για ποιους;;;

 Ο ανταγωνισμός μαίνεται μεταξύ των ομάδων που εργάζονται σε διάφορες χώρες για την πυρηνική σύντηξη. Ωστόσο, αυτός ο ανταγωνισμός δεν διαδραματίζεται στα επιστημονικά πεδία, αλλά απλώς στο επίπεδο των δημοσίων σχέσεων. Παρόμοια δημοσιεύματα με ηχηρούς τίτλους έγιναν από τη Le Monde σαν παράδειγμα τίτλου διεθνούς εμβέλειας στις 12 Νοεμβρίου 1991 με τίτλο «Οι Ευρωπαίοι κάνουν ένα αποφασιστικό βήμα στη θερμοπυρηνική σύντηξη», στις 12 Δεκεμβρίου 1993 «Οι Αμερικανοί κάνουν μια σημαντική ανακάλυψη στη θερμοπυρηνική σύντηξη» και τριάντα χρόνια αργότερα,στις 13 Δεκεμβρίου 2022 «Πυρηνική σύντηξη: μια «μείζων επιστημονική ανακάλυψη» που ανακοινώθηκε από ένα αμερικανικό εργαστήριο».

Το πρόσφατο δημοσίευμα έκανε το γύρο του κόσμου σαν ιστορική αποκάλυψη με αποσιώπηση του γεγονότος ότι η επιτυχία προερχόταν από στρατιωτικά εργαστήρια και δεν είχε σχέση με την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Όπως έγραψε η Washington Post: «Το πρόγραμμα σύντηξης του έθνους δημιουργήθηκε αρχικά με στόχο την αποτελεσματικότερη διαχείριση του αποθέματος πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ.»

Ίσως κάποιοι πουν ότι δεν θα είναι η πρώτη φορά που προγράμματα εξοπλισμού καταλήγουν χρήσιμα για τους πολίτες, όπως το πρόγραμμα Μαγχάταν έφερε την πυρηνική ενέργεια ή ο «Πόλεμος των άστρων» γέννησε το Ίντερνετ.

Όμως πόσο μεγάλη ήταν πραγματικά η σημαντική ανακάλυψη; Χειροκροτήσαμε το γεγονός ότι το πείραμα απέδωσε για δύο δευτερόλεπτα 3,15 megajoules ενέργειας, Για τα 2,05 megajoules που παρήχθησαν, τα 192 λέιζερ που το παρήγαγαν απαιτούσαν 300 megajoules ενέργειας ποσοστό πολύ μικρότερο από τα πειράματα των ανταγωνιστών.

Δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι η σύντηξη δεν έχει τώρα, ποτέ δεν είχε και ποτέ δεν θα έχει καμία πρακτική εφαρμογή στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Η Cindy Folkers το εξηγει περισσότερο στο Beyond Nuclear:

«Το πείραμα Σύντηξης NIF μοιάζει πολύ περισσότερο με τη διαδικασία μιας (πολύ μικροσκοπικής) θερμοπυρηνικής κεφαλής. Δεδομένου ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν δοκιμάσει πυρηνικά όπλα από το 1992, τα δεδομένα από πειράματα όπως αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε προσομοιώσεις υπολογιστή για να διασφαλιστεί ότι τα ατομικά όπλα θα παραμείνουν αξιόπιστα, παρά τις δεκαετίες αδρανειας. Αν και είναι καλό να μην δοκιμάζουμε ατομικές βόμβες σε ανοιχτό περιβάλλον, θα ήταν πολύ καλύτερο να τις καταργήσουμε εντελώς».

Η Σύντηξη σε αντίθεση με την πυρηνική σχάση που γίνεται στα πυρηνικά όπλα και τα λειτουργούντα πυρηνικά εργοστάσια είναι η διαδικασία κατά την οποία οι πυρήνες δύο ατόμων (Δευτέριο και Τρίτιο) εξωθούνται είτε με πολύ υψηλές θερμοκρασίες είτε με λέιζερ να συνενωθούν σε νέο πυρήνα. Αυτή η διαδικασία δεν παράγει ραδιενεργά κατάλοιπα, δεν ρυπαίνει και χρησιμοποιεί σαν πρώτη ύλη το Υδρογόνο που πρακτικά είναι ανεξάντλητο και προκαλεί θερμοκρασίες πάνω από 100 εκατομμύρια βαθμούς την οποία, αν μπορούσαμε (προς το παρόν εν υπάρχει υλικό που αντέχει σε αυτές τις θερμοκρασίες) να αποθηκεύσουμε, θα αξιοποιούσαμε όπως σε κάθε θερμοηλεκτρικό εργοστάσιο.

Δυστυχώς η θερμοπυρηνική ενέργεια ακόμη και όταν κατακτηθεί απαιτεί εξαιρετικά προηγμένες, υψηλής τεχνολογίας και υψηλού κόστους εγκαταστάσεις και θα είναι άσχετη με τις ενεργειακές ανάγκες του κόσμου, που πλέον είναι οι άνθρωποι, που ζουν στις χώρες που τώρα κάπως ευφημιστικά αποκαλούνται «αναπτυσσόμενες».

Είναι Ύβρις να κοκορευόμαστε ότι κατακτήσαμε με τη Σύντηξη, την κινητήρια δύναμη του ήλιου, την ώρα, που ήδη αξιοποιούμε αποδοτικά και δημοκρατικά τη θαλπωρή της ακτινοβολίας του σε όλο τον πλανήτη.

Δεν ξεχνώ την έκπληξή μου όταν σε καλύβες χωριού μέσα στη ζούγκλα στο Λάος είδα ότι ηλιακά πάνελ εξασφάλιζαν τη λειτουργία τηλεφώνου, ηλεκτρικού ψυγείου και τηλεόρασης.

Πιστεύω ότι είναι παράλογο την ώρα που οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας εκτινάσσονται στα ύψη, ενώ η τιμή τους πέφτει, το στρατιωτικό λόμπι εξακολουθεί να προωθεί σαν ενεργειακή λύση τα πυρηνικά εργοστάσια και απίστευτα χρηματικά ποσά συνεχίζουν να σπαταλώνται για την άπιαστη επιδίωξη της σύντηξης.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου