Από τη Χιροσίμα στη Φουκουσίμα

25 χρόνια μετά το Τσέρνομπιλ η ανθρωπότητα βιώνει ξανά τον πυρηνικό εφιάλτη και μάλιστα στην πολύπαθη Ιαπωνία, η οποία ακόμη μετρά τις πληγές από τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.

Η αστάθεια και η άνοδος των τιμών στην αγορά του πετρελαίου έδωσαν ξανά βήμα στους προαγωγούς της πυρηνικής βιομηχανίας. Περίπου για 20 χρόνια η μνήμες του Τσερνομπίλ ήταν νωπές και δεν τολμούσαν να μιλήσουν. Σιγά σιγά και με τη συνέργεια της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, η οποία εμφάνισε κατάπτυστη στατιστική σύμφωνα με την συνθήκη συγκάλυψης που έχει υπογράψει από το 1959 με την Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, οι υπέρμαχοι της πυρηνικής τεχνολογίας άρχισαν ξανά να διαφημίζουν την πυρηνική ενέργεια σαν φθηνή και πράσινη.

Η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας είναι εξ ορισμού προστάτης της πυρηνικής βιομηχανίας. Το είδαμε καλά και κατά τη διάρκεια του Τσέρνομπιλ και με την περίπτωση του Κοζλοντούι όπου χρειάστηκαν τεράστιες πιέσεις από τις οικολογικές οργανώσεις για να παραδεχθούν το πρόβλημα και να προχωρήσουν στην επιτήρηση και την με συζητήσιμο τρόπο διόρθωσή του με υλικά από την υπό διάλυσιν Ανατολική Γερμανία. Και τώρα στην περίπτωση της Ιαπωνίας προσπαθούσαν επίμονα να υποβαθμίσουν το πρόβλημα στην ψύξη, την ώρα που το διαδίκτυο βοούσε ήδη από την 11-3-2001 για καταγγελίες μέτρησης Καισίου στην ατμόσφαιρα. Μιλούσαν για «τοπικές επιπτώσεις» λες και η ζωή των 36 εκατομμυρίων κατοίκων του Τόκυο και η ρύπανση της πυκνοκατοικημένης Ιαπωνίας να ήταν αμελητέα. Ήταν επανάληψη της παράστασης, που είχε δοθεί κατά τη διάρκεια του Τσερνομπίλ που το συνέκριναν με τροχαίο!

Το θράσος των υπερασπιστών της πυρηνικής βιομηχανίας ήταν τόσο ώστε και εν μέσω της καταστροφής στις 14-3-2011 να εμφανίζεται αμερικανός «ειδικός» στις ειδήσεις του ΑΝΤ1 ο οποίος χαμογελαστός δήλωνε ότι «δεν υπάρχει ΑΜΕΣΟΣ κίνδυνος» και ότι οι συνέπειες θα είναι μόνο οικονομικές την ώρα που ο αμερικανικός στόλος απομακρυνόταν, επειδή είχαν ήδη παρουσιαστεί μόλυνση σε κάποια μέλη των πληρωμάτων τους.

Και βέβαια οι επιπτώσεις δεν είναι άμεσες. Αυτό που δε λένε είναι ότι ο κάθε εργοστασιακός αντιδραστήρας περιέχει ραδιενέργεια 1000 φορές μεγαλύτερη από τη βόμβα της Χιροσίμα και ότι οι επιπτώσεις για την υγεία και το περιβάλλον είναι ολέθριες και μακροχρόνιες.

Ήδη από την πρώτη έκρηξη στη Φουκιζίμα παρατηρήθηκε μόλυνση της περιοχής και αν και μιλούσαν για ανέμους που έστειλαν το νέφος στον ωκεανό, δικαιολογούσαν την αύξηση της ραδιενέργειας στο Ουναγκάουε ότι οφειλόταν δήθεν στη συγκεκριμένη πρώτη έκρηξη. Μετά διαρκώς μιλούσαν για χαμηλά επίπεδα ραδιενέργειας θυμίζοντας την συμπεριφορά των σοβιετικών κατά την τραγωδία του Τσερνομπίλ.

Στην περίπτωση της Ιαπωνίας φαίνεται ότι μέχρι τώρα δεν θα έχουμε άμεσους θανάτους από οξεία έκθεση στη ραδιενέργεια όπως αυτούς που είδαμε στους πυροσβέστες του Τσερνόμπιλ, αλλά αυξήσεις καρκίνων και τις συνέπειες των μεταλλάξεων λόγω απορρόφησης ραδιενέργειας από εισπνοή, το δέρμα και την κατάποση. Για τη μείωση των επιπτώσεων ζητήθηκε η εκκένωση 210.000 ατόμων σε ακτίνα 20 χιλ (στο Τσερνομπίλ είχε γίνει εκκένωση 120.000 σε ακτίνα 30 χμ) η παραμονή του κόσμου στα σπίτια τους, κλείσιμο των σχολείων, χορήγηση δισκίων Ιωδίου για την προστασία από τους Καρκίνους του Θυρεοειδή και δειγματολογικές μετρήσεις σε άτομα που απέδειξαν από νωρίς το πρόβλημα.

Μέσω διαδικτύου μπορούσαμε βήμα βήμα να παίρνουμε έγκυρες πληροφορίες, που μας στερούσε η επίσημη πληροφόρηση και να παρακολουθούμε με μεγάλη αγωνία την πρόσθετη τραγωδία που έπληξε τον πολύπαθο ιαπωνικό λαό.

Ευτυχώς ο κόσμος δεν άργησε να κινητοποιηθεί. Αντιπυρηνικές διαδηλώσεις γίνονται πια σε όλο τον κόσμο και ήδη οι κυβερνήσεις αναθεωρούν τις αποφάσεις τους να επενδύσουν στην πυρηνική βιομηχανία. Ο αυστριακός πρωθυπουργός ζήτησε από τη Γαλλία να πει γιατί κρατά σε λειτουργία τους γηρασμένους πυρηνικούς σταθμούς της. Αν και το Κοσλοντούι έβγαλε ανακοίνωση που υπερασπίζεται την ασφάλειά του είναι σαφές ότι υπάρχουν πολλά ερωτηματικά για τις συνθήκες επισκευής του. Μόνος αμετανόητος ηγέτης εμφανίστηκε ο τούρκος πρωθυπουργός Ερτογάν, ο οποίος σε ρόλο παρωδίας Ντε Γκολ δήλωσε ότι η Τουρκία θα προχωρήσει (με ρωσική τεχνολογία!!) στη δημιουργία των προγραμματισμένων εργοστασίων στις σεισμοπαθείς περιοχές Ακούγιου και Σινώπη.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα πυρηνικά εργοστάσια είναι ο προθάλαμος παραγωγής πυρηνικών και ραδιενεργών όπλων. Η Ινδία και το Πακιστάν έτσι προχώρησαν στην κατασκευή των πυρηνικών τους όπλων, ενώ το Ιράν κατηγορείται γιαυτή την πρόθεση. Οι πυρηνικές δυνάμεις προωθούν την κατασκευή τους συνήθως σε φτωχές αλλά αξιόπιστες χώρες με στόχο την απόκτηση πρώτης ύλης για το πυρηνικό τους οπλοστάσιο.

Η εξελισσόμενη τραγωδία στην Ιαπωνία πρέπει να αφυπνίσει τους λαούς, που θα απαιτήσουν ΤΩΡΑ το κλείσιμο όλων των πυρηνικών εργοστασίων. Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ούτε φθηνή, ούτε πράσινη, αντίθετα αποσπά πόρους από τις ανανεώσιμες πηγές. Πόσες τραγωδίες θα πρέπει να ζήσει η ανθρωπότητα για να σταματήσει αυτός ο εφιάλτης;

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου