Τίποτε δεν καταλαβαίνουν


Τίποτε δεν καταλαβαίνουν
Τριγύρω περήφανα βουνά. Το σπίτι λιθόκτιστο με το τζάκι να καπνίζει. Αλυχτήματα σκύλων, βελάσματα και κουδούνια προβάτων, παράκαιροι λαλήματα πετεινών. Ορεινό χωριό. Κάτοικοι δύο. Ένα ζευγάρι διασωθέντων πρωτοπλάστων. Υπέργηρων. Χωρίς ελπίδα πολλαπλασιασμού, όπως ο Λωτ. Εκτός αν όπως ο Δευκαλίων και η Πύρρα αναδημιουργήσουν τη γη από τις γύρω άφθονες πέτρες. 
Δαιμόνια ρεπόρτερ καλύπτει τηλεοπτικά τους βουνίσιους Ροβινσώνες. 
«Γιατί μένετε;» ρωτά με την άγνοια της νιότης. Τι σας αρέσει εδώ;» 
«Όλα» απαντά ο γέρος αγκαλιάζοντας με μια κίνηση την πλάση. 
Εκείνη κοιτώντας δύσπιστα τη βλοσυρή ζωντάνια των ουρανών, με φόβο τα σύννεφα που τρέχουν να συγκεντρωθούν σε τάγματα κάτω απ’ τις προσταγές των μακρινών αστραπόβροντων, με καχυποψία τους ψίθυρους των δέντρων που ανασύρουν μύθους κακών λύκων 
«Έχετε μπει ποτέ σε ασανσέρ;» ρωτά πιστεύοντας ότι αυτό είναι το προκλητικότερο δείγμα πολιτισμού της πόλης. 
«Α παπα» απαντά με βδελυγμία ο γέρος. 
«Ούτε στο μετρό;» 
«Ούτε». 
«Δε θα θέλατε να πετάξετε με αεροπλάνο;»
 Δεν το ήθελε. Ούτε λεωφορείο, ούτε καράβι, ούτε σινεμά, ούτε ταβέρνα, ούτε σουπερμάρκετ, ούτε μπαρ, ούτε οτιδήποτε όλοι εμείς θεωρούμε αυτονόητη καθημερινότητα. 
«Δε φοβάστε τους κλέφτες;» 
«Κει κάτω είναι πιο πολλοί», επιμένει ο γέρος. «Το βλέπουμε στην τηλεόραση. Ούτε Σικάγο πια. Πού βρέθηκαν τόσα κουμπούρια; Αρκούδες κυνηγάτε στην Αθήνα;» 
«Τι θέλετε λοιπόν;» απηύδησε η ρεπόρτερ. «Μήπως καινούριο δρόμο για ν’ αναπτυχθεί το χωριό και νάρχονται οι τουρίστες;» 
«Την υγειά μας για συνεχίσουμε να ζούμε εδώ» απάντησε ο γέρος την ώρα που η γριά σέρβιρε τη σπιτική χορτόπιτα. 
«Δε θα φεύγατε λοιπόν;» 
«Με καμιά κυβέρνηση» της αποκρίνονται με μια φωνή. 
«Τι θα κάνατε στην πόλη;» συνεχίζει, ενώ ήδη ανυπομονεί να ξεφύγει απ’ τις λάσπες και τη μυρουδιά των ζώων. -«Θα κάνω ένα αφρόλουτρο!» σκέπτεται ηδονικά,- ενώ με μια φωνή «Θα πέθαινα στην πόλη» της απαντούν οι γέροι. 
«Μοναδική τους διασκέδαση η επίσκεψη κάποιων κατοίκων γειτονικών χωριών» κατέληγε το ρεπορτάζ. 
«Τίποτε δεν κατάλαβε αυτή» μονολόγησε ο γέρος και βγήκε στην αυλή να μαζέψει τα «πράματα» στο μαντρί. καθώς ο ήλιος πυρπολούσε τον ουρανό. 
«Τίποτε δεν καταλαβαίνουν» επαναλαμβάνει ανασαίνοντας βαθιά με απόλαυση τον καθαρό παγωμένο αγέρα.
Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Σχόλια

  1. Maria Arvaniti Sotiropoulou21 Φεβρουαρίου 2013 στις 12:04 π.μ.


    Διονυσία Πάλμου μπράβο σας! μάλλον ήρθε η ώρα όλοι να προβληματιστούμε και να επαναπροσδιορίσουμε τον τρόπο αποτίμησης των πραγμάτων διακρίνοντας και προκρίνοντας πλέον το ουσιώδες και το αληθινό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Εικόνα
Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ        Πόρος. Το πρώτο επισκεπτήριο για τους νεοσύλλεκτους ναύτες και ψάχνεις για τη σωστή πύλη εξόδου κάπου εκεί κοντά στο ηρωικό αντιδικτατορικό «Βέλος» και ξάφνου πλημμυρίζει ο τόπος μπλε στολές μ’ άσπρα καπέλα τριγυρισμένα από παρδαλές αγκαλιές κι ο γιός σου ένας απ’ αυτούς.        «Ο ομορφότερος ναύτης!» σκέπτεσαι πριν τον σφίξεις στην αγκαλιά σου.        10 μέρες με τηλεφωνήματα πικρά. «Μας ξυπνούν από τις 5.... Μελάνιασε ο ώμος μου από το όπλο..... Φέρτε μου αντηλιακό, μας έφαγε ο ήλιος...και ωτασπίδες , 6 ροχαλίζουν στο θάλαμο...και τηλεκάρτες πολλές»       10 μέρες μ’ εκνευρισμό. «Πώς κακομάθαμε τούτη τη γενιά; Τι να λέγαν κι οι παλιότεροι με τα καψόνια;»       10 μέρες αγωνίας. «Καλομαθημένος. Μέχρι τώρα όλα του πήγαν τόσο καλά! Διαβάζεις τόσα! Μέχρι κι αυτοκτονίες στη σκοπιά.        Η Λυδία λίθος, Θ’ αντέξει; Πώς τον μεγάλωσα; Πόσ...
Διαβάστε περισσότερα

«Motherboard connected» Θεατρικό έργο των Γεωργίας Μπίρμπα- Στέλλας Αρκέντη

Εικόνα
  Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε στο θέατρο «Αλκμήνη» το σύγχρονο θεατρικό έργο των Γεωργίας Μπίρμπα και Στέλλας Αρκέντη  «Motherboard connected» , που αφορά το μοντέρνο πρόβλημα των σχέσεων των γονιών με τα όλο και περισσότερα παιδιά, που εθίζονται στα διαδικτυακά παιχνίδια και βρίσκεται στο δεύτερο μήνα παραστάσεων. Ο τίτλος παίζει με το εξάρτημα του υπολογιστή και τη μητρική σύνδεση, ενώ το θέμα εξοργίζει και προβληματίζει τους θεατές ειδικά όσους απορούν πώς τα σύγρονα παιδιά που τα έχουν όλα από τους γονείς τους καταφεύγουν σε τεχνητούς παραδείσους.  Το έργο ήταν καλογραμμένο με ισορροπημένο προβληματισμό των δύο απόψεων και παρέθετε και τις αιτίες που οδηγούν τους νέους σε αυτή την συχνά θανατηφόρα απόδραση.  Γνωρίζω προσωπικά λόγω συντοπιότητας στη Δίβρη τη συνάδελφο γιατρό λογοτέχνιδα και φίλη Γεωργία Μπίρμπα και πάντα εκτιμούσα το συγγραφικό της λόγο. Πιστεύω ότι με αυτό το έργο κάνει ένα βήμα περισσότερο στην εκφραστική της δεινότητα.  Άλλωστε η...
Διαβάστε περισσότερα

Άυλη πολιτιστική κληρονομιά και τα θρησκευτικά μας έθιμα

Εικόνα
  Η Ελλάδα έχει υπογράψει τη  Σύμβαση για την Προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς – UNESCO 2003 και ήδη έχει καταγράψει 119 στοιχεία ανάμεσα στα οποία πολλά αποτελούν θρησκευτική παράδοση κάθε τόπου όπως η ψαλτική τέχνη, το έθιμο του Αι Γιώργη στη Νεστάνη, τα πανηγύρια του Αγίου Συμεών στο Μεσολόγγι, του Αγίου Πέτρου στα Σπάτα, της Παναγίας στην Ελευσίνα,  το Μοιρολόι της Παναγίας στα Γιάνεννα και πολλά άλλα. Η εγγραφή στο Εθνικό μας ευρετήριο είναι απλή και γίνεται συνήθως με αίτηση πολιτιτικού Συλλόγου  στο https://ayla.culture.gr/%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%ba%ce%ae/ Στην άγρια εμπορευματοποίηση που επέβαλε ο τουρισμός στη Σαντορίνη είναι θαύμα το ότι επιβιώνουν αναλοίωτα τόσα στοιχεία άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως τα περίφημα πανηγύρια, και τα πασχαλινά μας έθιμα, όπως ο Λάζαρος, τα περίτεχνα βάγια και τα υπόλοιπα κατανυχτικά έθιμα, που έκαναν τη Μεγαλοβδομάδα μας μοναδική σε ευλάβεια. Στο Μεγαλοχώρι ανέκαθεν υπήρχαν κάποιες ιδιαιτερότητες. Οι ευσ...
Διαβάστε περισσότερα