Για τις παρελάσεις
Για τις παρελάσεις
Πολύ ενδιαφέρον κείμενο του φίλου Κώστα Τσιπήρα που αλίευσα στο φβ. Το αναρτώ επειδή με εκφράζει απόλυταΜαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΡΕΛΑΣΗ;;;
ΕΙΝΑΙ ΜΗΠΩΣ << ΦΑΣΙΣΤΑΣ >> ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΟΥΣ;;;
ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ... ΠΑΡΕΛΑΥΝΟΥΝ;;;...
Το αρχαίο ρήμα << ελαύνω>>, σημαίνει, απλά, οδηγώ, κινώ, κάποιον, ή, κάτι, αλλά και προχωρώ .
Και << παρελαύνω>>, σημαίνει , οδηγούμαι, κινούμαι, μαζί με άλλους. Για να κάνω τί; Να κάνω ... επίδειξη οπλικών συστημάτων, όπως πρωτο- καθιέρωσαν στην Δύση, οι έμποροι και κατασκευαστές όπλων; Να εορτάσω τις νέες μου κατακτήσεις ,όπως έκαναν οι ... ρωμαίοι; Να φέρω ιθαγενείς, για να τους επιδείξω στα πλήθη, όπως έκαναν οι ιγγλέζοι αποικιοκράτες; Ή, να, δηλώσω την δήθεν ανωτερότητα της , ανύπαρκτης, αρίας φυλής, όπως έκαναν οι αισχροί ναζιστές γερμανοί;
Ή, τέλος, να τιμήσω τους ήρωες μου, και την ιστορία μου, όπως έκαναν, από αρχαιοτάτων χρόνων, οι έλληνες;;;
Τα τελευταία χρόνια, ανάμεσα στα άλλα παράλογα και ανιστόρητα, ακούμε πολύ συχνά κάποιους, που κατευθύνονται από σιτιζόμενους ιστορικούς , εθνο- μηδενιστές, να φωνάζουν ότι πρέπει να καταργηθούν οι παρελάσεις, γιατί, δήθεν, είναι φασιστικές... Φυσικά, δεν είναι τυχαία όλα αυτά. Ο στόχος είναι να κυριαρχήσει η παγκοσμιοποίηση και πρέπει να αποκοπούν μία – μία οι ρίζες που μας συνδέουν με το ένδοξο προγονικό παρελθόν. Δηλαδή, η γλώσσα, η ιστορία, η όποια θρησκεία, ο πολιτισμός .
ΕΙΝΑΙ ΜΗΠΩΣ << ΦΑΣΙΣΤΑΣ >> ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΟΥΣ;;;
ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ... ΠΑΡΕΛΑΥΝΟΥΝ;;;...
Το αρχαίο ρήμα << ελαύνω>>, σημαίνει, απλά, οδηγώ, κινώ, κάποιον, ή, κάτι, αλλά και προχωρώ .
Και << παρελαύνω>>, σημαίνει , οδηγούμαι, κινούμαι, μαζί με άλλους. Για να κάνω τί; Να κάνω ... επίδειξη οπλικών συστημάτων, όπως πρωτο- καθιέρωσαν στην Δύση, οι έμποροι και κατασκευαστές όπλων; Να εορτάσω τις νέες μου κατακτήσεις ,όπως έκαναν οι ... ρωμαίοι; Να φέρω ιθαγενείς, για να τους επιδείξω στα πλήθη, όπως έκαναν οι ιγγλέζοι αποικιοκράτες; Ή, να, δηλώσω την δήθεν ανωτερότητα της , ανύπαρκτης, αρίας φυλής, όπως έκαναν οι αισχροί ναζιστές γερμανοί;
Ή, τέλος, να τιμήσω τους ήρωες μου, και την ιστορία μου, όπως έκαναν, από αρχαιοτάτων χρόνων, οι έλληνες;;;
Τα τελευταία χρόνια, ανάμεσα στα άλλα παράλογα και ανιστόρητα, ακούμε πολύ συχνά κάποιους, που κατευθύνονται από σιτιζόμενους ιστορικούς , εθνο- μηδενιστές, να φωνάζουν ότι πρέπει να καταργηθούν οι παρελάσεις, γιατί, δήθεν, είναι φασιστικές... Φυσικά, δεν είναι τυχαία όλα αυτά. Ο στόχος είναι να κυριαρχήσει η παγκοσμιοποίηση και πρέπει να αποκοπούν μία – μία οι ρίζες που μας συνδέουν με το ένδοξο προγονικό παρελθόν. Δηλαδή, η γλώσσα, η ιστορία, η όποια θρησκεία, ο πολιτισμός .
Η παρέλαση γινόταν, στην Ελλάδα , φυσικά, όχι για δήθεν μιλιταριστικούς, ή, εθνικιστικούς λόγους, αλλά , για να τιμήσουμε τους ήρωες που θυσιάστηκαν, που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία μας. Και οι ήρωες αυτοί ήταν νέοι άνθρωποι σε όλες τις εποχές, της ελληνικής ιστορίας . Ο μέσος όρος, ηλικίας, των ηρώων αγωνιστών των Θερμοπυλών, ήταν 19 ετών,... Ο μέσος όρος των οπλαρχηγών του '21, ήταν... 28 ετών ! Στους βαλκανικούς πολέμους μάλιστα νέα παιδιά 18, 19, 20 ετών έδωσαν ηρωικά τη ζωή τους σε μάχες καθοριστικές.
Όλα αυτά ήταν νέα παιδιά με όνειρα για τη ζωή! Παιδιά που ήθελαν να ζήσουν, να ονειρευτούν για το αύριο. Και πέθαναν, για την ελευθερία, και όχι για κάποιο πολιτικό σύστημα.
Γιατί, λοιπόν, να μη παρελαύνουμε γι’ αυτούς; Γιατί να μην τους τιμάμε; Γνωρίζουμε τι θα πει «χρέος»; Παρελαύνω σημαίνει , και, «τρέχω δίπλα στους ήρωες της συγκεκριμένης νίκης», η οποία εορτάζεται μεγαλοπρεπώς, για να τους τιμήσουμε…
Οι παρελάσεις γίνονταν, στον ελληνικό χώρο, από τους αρχαίους χρόνους με παρόμοιους τρόπους με τον σημερινό. Τον 7ο αιώνα π.Χ. , π.χ. , στη Σπάρτη αναδείχτηκε ο ποιητής Τυρταίος, ο οποίος εκτός από τα ποιήματα που ονόμασε «Υποθήκες»(=Συμβουλές), έγραψε και εμβατήρια. Τα εμβατήρια αυτά ήταν πολεμικά άσματα που τραγουδιόνταν με τη συνοδία αυλού από τους στρατιώτες πριν από τη μάχη, καθώς ξεκινούσαν με βηματισμό μέχρι να πλησιάσουν τον εχθρό για να αρχίσει η μάχη. Μετά τη νίκη με τα εμβατήρια αυτά πανηγύριζαν για τη νίκη τους, παρελαύνοντας !!!.
«Τι τιμή στο παλικάρι,
όταν πρώτο στη φωτιά
σκοτωθεί για την πατρίδα
με τη σπάθα στα δεξιά».
Γενικά, στην αρχαία Ελλάδα οι παρελάσεις συνοδεύονταν από παιάνες. Οι παιάνες αρχικά ήταν ύμνοι που απευθύνονταν στο θεό Απόλλωνα. Κατόπιν εξελίχτηκαν σε νικητήριους ύμνους, νικητήριους επαίνους, ειδικά στρατιωτικά άσματα που συνόδευαν τις παρελάσεις. Σήμερα ακούμε να λέγεται: «Η φιλαρμονική παιανίζει». Έτσι, λοιπόν, με την συνοδεία παιάνων «ανέβαιναν» στην οδό της εκστρατείας ή έμπαιναν στα πλοία, ή τουςς υποδέχονταν, όσους ... επιζούσαν, στην γενέτειρα τους . Γι’ αυτόν το λόγο μάλιστα μέχρι σήμερα οι παιάνες ονομάζονται «εμβατήρια άσματα».
Και στην αρχαία και δημοκρατική Αθήνα, όμως, γίνονταν παρελάσεις, όπου συμμετείχαν , σε οργανωμένες ομάδες, οι 3 σημαντικότερες ηλικίες, των πολιτών της . Πρώτα παρέλαυναν οι γέροντες, μετά οι άνδρες, και μετά τα παιδιά, (οι γυναίκες συμμετείχαν σε άλλες παρελάσεις και πομπές...).
Και μετά την παρέλαση, σχηματίζονταν , επίσης, τρεις χοροί, αντίστοιχα, για τις τρεις ηλικίες. Άρχιζε πρώτος το τραγούδι ο χορός των γερόντων: <<Ήμασταν κάποτε γενναία παλληκάρια >> . Ακολουθούσε ο χορός των ανδρών που απαντούσε και έλεγε: << Είμαστε εμείς τώρα (εννοείται: παλληκάρια) αν θέλεις δοκίμασε >>.
Ο τρίτος χορός των παιδιών απαντούσε: << Εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροι, από εσάς...>>.
Στους Επιτάφιους λόγους, επίσης, πάντοτε το πρώτο σημείο λόγου και αναφοράς ήταν ο έπαινος των προγόνων. Στον Επιτάφιο (τοις Κορινθίων βοηθοίς) του Λυσία βλέπουμε και το εξής: «πρώτον μεν ουν τους παλαιούς κινδύνους των προγόνων δίειμι…».
Αλλά, είναι γνωστός και ο επιτάφιος του Περικλή (Θουκυδίδης, 2, 36) που αναφέρει: «Θα αρχίσω την ομιλία μου πρώτα από τους προγόνους μας. Διότι είναι όχι μόνον δίκαιο, αλλά και πρέπον συγχρόνως σε τέτοια ευκαιρία, όπως η παρούσα, να αποτίσουμε στη μνήμη τους τον φόρο αυτόν της τιμής. Καθ’ όσον, κατοικούντες οι ίδιοι πάντοτε μέχρι σήμερα την ίδια χώρα κατά την διαδοχή των αλλεπαλλήλων γενεών, μας την παρέδωσαν ελεύθερη με την ανδρεία τους».
Για την ελευθερία μιλάει ο δημοκρατικός ΠΕΡΙΚΛΗΣ.
ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ,...
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι οι παρελάσεις και οι άλλες εκδηλώσεις γινόταν για να τιμηθούν οι πρόγονοι που πολέμησαν, αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας.
Δηλαδή ποιούς αγώνες;
π.χ. την μάχη του Μαραθώνα, που δεν έγινε μόνο για την προάσπιση της Αθήνας, αλλά κυρίως του δημοκρατικού καθεστώτος της, που απειλείτο, από την περσική ολιγαρχία, την μάχη των Θερμοπυλών,κατ' εξοχήν μάχη, για την Ελευθερία, την μάχη των Δερβενακίων, την μάχη του Σαραντάπορου, την μάχη της Πίνδου, κλπ.
Ήταν << φασιστικοί >> , και << αντιδραστικοί >> αυτοί οι αγώνες;
Εσείς, διαλέγετε.
Δηλαδή, ποιάς, επίσης , πατρίδας;
Σύμφωνοι. Η μεγαλύτερη πατρίδα μας, είναι ο πλανήτης μας, στον οποίο, και όλοι ζούμε.
Μετά είναι η μικρή μας πατρίδα .
Και πιό μετά, η ακόμη μικρότερη ... πατρίδα, η ... οικογένεια μας.
Να μην τα τιμήσουμε όλα αυτά;;;
Η Νέα τάξη , δυστυχώς, επιδιώκει να αποκοπούν οι ρίζες που μας συνδέουν με το ένδοξο προγονικό μας παρελθόν. Δηλαδή η γλώσσα, η ιστορία, η όποια θρησκεία, ο πολιτισμός .
Οι παρελάσεις, στην σημερινή, δε, πραγματικότητα, ενδυναμώνουν, και το φρόνημα του ελληνικού λαού εναντίον της παγκοσμιοποίησης, πολτοποίησης... Γι’ αυτό και δεν τις θέλουν καθόλου. Γι’ αυτό τις πολεμούν και τις μέμφονται…
ΟΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ, όμως, ΠΑΡΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΙΜΗΣ, ΠΡΟΣ ΤΟΥ ΗΡΩΕΣ, ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ, ανεξάρτητα, από το τι πίστευαν, ή, το τι ... ψήφιζαν, αυτοί,....
ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ , ΣΤΟΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟ ΑΥΤΟ, ΤΟΠΟ.
ΔΕΝ ΤΙΣ ΚΑΘΙΕΡΩΣΕ Ο ΔΙΚΤΑΤΟΡΑΣ ΜΕΤΑΞΑΣ, ΟΠΩΣ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΙ.
Εμάς αντέγραψαν διάφοροι λαοί, με τις παρελάσεις τους, τις οποίες και διαστρέβλωσαν .
ΔΕΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝΤΑΙ ΜΕΣΩ ΑΥΤΩΝ , ΟΥΤΕ Ο ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟΣ, ΟΥΤΕ Η ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ, τουλάχιστον , στην πλειοψηφία των πολιτών, αλλά η ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑ .
ΟΥΤΕ ΦΥΣΙΚΑ, Ο ΓΕΛΟΙΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ, Ή, Ο ΑΙΣΧΡΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟ- ΝΑΖΙΣΜΟΣ.
ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ , φυσικά, ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ, ΜΕ ΞΕΝΑ ΟΠΛΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΕΜΠΟΡΩΝ ΟΠΛΩΝ.
ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ, όμως, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΛΑΥΝΟΥΝ, ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ, ΚΑΙ ΤΑΞΕΙΣ, ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, και όλες οι δραστηριότητες του, λαός και στρατός, νεολαία, και... γηρατειά.
Όλοι μαζί, όπως στην ελληνική αρχαιότητα.
Καί , μόνο στο άκουσμα της λέξης ( η μπάντα - φιλαρμονική, αυτή είναι η σωστή ελληνική λέξη !) << παιανίζει >>, λέξη πανάρχαιη, δεκάδων χιλιάδων χρόνων, να δακρύζετε,...
Τιμείστε τους ήρωες, το παρελθόν, τιμείστε την ιστορία μας, παρελάστε, χωρίς τύψεις, αφήστε τους εθνομηδενιστές, και τους παγκοσμιοποιητές, να ... << κουρεύονται >>, και δώστε μία ελπίδα, στην πατρίδα μας, που δεν είναι τίποτα άλλο, παρά, το επί μέρους κοινό μας σπίτι,...
Και , μετά, πηγαίνετε, στα σπίτια σας, και ... ψηφήστε, όποιαν, και όποιον , θέλετε,...
Κ.ΣΤ.ΤΣΙΠΗΡΑΣ.
30-3-2015
Όλα αυτά ήταν νέα παιδιά με όνειρα για τη ζωή! Παιδιά που ήθελαν να ζήσουν, να ονειρευτούν για το αύριο. Και πέθαναν, για την ελευθερία, και όχι για κάποιο πολιτικό σύστημα.
Γιατί, λοιπόν, να μη παρελαύνουμε γι’ αυτούς; Γιατί να μην τους τιμάμε; Γνωρίζουμε τι θα πει «χρέος»; Παρελαύνω σημαίνει , και, «τρέχω δίπλα στους ήρωες της συγκεκριμένης νίκης», η οποία εορτάζεται μεγαλοπρεπώς, για να τους τιμήσουμε…
Οι παρελάσεις γίνονταν, στον ελληνικό χώρο, από τους αρχαίους χρόνους με παρόμοιους τρόπους με τον σημερινό. Τον 7ο αιώνα π.Χ. , π.χ. , στη Σπάρτη αναδείχτηκε ο ποιητής Τυρταίος, ο οποίος εκτός από τα ποιήματα που ονόμασε «Υποθήκες»(=Συμβουλές), έγραψε και εμβατήρια. Τα εμβατήρια αυτά ήταν πολεμικά άσματα που τραγουδιόνταν με τη συνοδία αυλού από τους στρατιώτες πριν από τη μάχη, καθώς ξεκινούσαν με βηματισμό μέχρι να πλησιάσουν τον εχθρό για να αρχίσει η μάχη. Μετά τη νίκη με τα εμβατήρια αυτά πανηγύριζαν για τη νίκη τους, παρελαύνοντας !!!.
«Τι τιμή στο παλικάρι,
όταν πρώτο στη φωτιά
σκοτωθεί για την πατρίδα
με τη σπάθα στα δεξιά».
Γενικά, στην αρχαία Ελλάδα οι παρελάσεις συνοδεύονταν από παιάνες. Οι παιάνες αρχικά ήταν ύμνοι που απευθύνονταν στο θεό Απόλλωνα. Κατόπιν εξελίχτηκαν σε νικητήριους ύμνους, νικητήριους επαίνους, ειδικά στρατιωτικά άσματα που συνόδευαν τις παρελάσεις. Σήμερα ακούμε να λέγεται: «Η φιλαρμονική παιανίζει». Έτσι, λοιπόν, με την συνοδεία παιάνων «ανέβαιναν» στην οδό της εκστρατείας ή έμπαιναν στα πλοία, ή τουςς υποδέχονταν, όσους ... επιζούσαν, στην γενέτειρα τους . Γι’ αυτόν το λόγο μάλιστα μέχρι σήμερα οι παιάνες ονομάζονται «εμβατήρια άσματα».
Και στην αρχαία και δημοκρατική Αθήνα, όμως, γίνονταν παρελάσεις, όπου συμμετείχαν , σε οργανωμένες ομάδες, οι 3 σημαντικότερες ηλικίες, των πολιτών της . Πρώτα παρέλαυναν οι γέροντες, μετά οι άνδρες, και μετά τα παιδιά, (οι γυναίκες συμμετείχαν σε άλλες παρελάσεις και πομπές...).
Και μετά την παρέλαση, σχηματίζονταν , επίσης, τρεις χοροί, αντίστοιχα, για τις τρεις ηλικίες. Άρχιζε πρώτος το τραγούδι ο χορός των γερόντων: <<Ήμασταν κάποτε γενναία παλληκάρια >> . Ακολουθούσε ο χορός των ανδρών που απαντούσε και έλεγε: << Είμαστε εμείς τώρα (εννοείται: παλληκάρια) αν θέλεις δοκίμασε >>.
Ο τρίτος χορός των παιδιών απαντούσε: << Εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροι, από εσάς...>>.
Στους Επιτάφιους λόγους, επίσης, πάντοτε το πρώτο σημείο λόγου και αναφοράς ήταν ο έπαινος των προγόνων. Στον Επιτάφιο (τοις Κορινθίων βοηθοίς) του Λυσία βλέπουμε και το εξής: «πρώτον μεν ουν τους παλαιούς κινδύνους των προγόνων δίειμι…».
Αλλά, είναι γνωστός και ο επιτάφιος του Περικλή (Θουκυδίδης, 2, 36) που αναφέρει: «Θα αρχίσω την ομιλία μου πρώτα από τους προγόνους μας. Διότι είναι όχι μόνον δίκαιο, αλλά και πρέπον συγχρόνως σε τέτοια ευκαιρία, όπως η παρούσα, να αποτίσουμε στη μνήμη τους τον φόρο αυτόν της τιμής. Καθ’ όσον, κατοικούντες οι ίδιοι πάντοτε μέχρι σήμερα την ίδια χώρα κατά την διαδοχή των αλλεπαλλήλων γενεών, μας την παρέδωσαν ελεύθερη με την ανδρεία τους».
Για την ελευθερία μιλάει ο δημοκρατικός ΠΕΡΙΚΛΗΣ.
ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ,...
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι οι παρελάσεις και οι άλλες εκδηλώσεις γινόταν για να τιμηθούν οι πρόγονοι που πολέμησαν, αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας.
Δηλαδή ποιούς αγώνες;
π.χ. την μάχη του Μαραθώνα, που δεν έγινε μόνο για την προάσπιση της Αθήνας, αλλά κυρίως του δημοκρατικού καθεστώτος της, που απειλείτο, από την περσική ολιγαρχία, την μάχη των Θερμοπυλών,κατ' εξοχήν μάχη, για την Ελευθερία, την μάχη των Δερβενακίων, την μάχη του Σαραντάπορου, την μάχη της Πίνδου, κλπ.
Ήταν << φασιστικοί >> , και << αντιδραστικοί >> αυτοί οι αγώνες;
Εσείς, διαλέγετε.
Δηλαδή, ποιάς, επίσης , πατρίδας;
Σύμφωνοι. Η μεγαλύτερη πατρίδα μας, είναι ο πλανήτης μας, στον οποίο, και όλοι ζούμε.
Μετά είναι η μικρή μας πατρίδα .
Και πιό μετά, η ακόμη μικρότερη ... πατρίδα, η ... οικογένεια μας.
Να μην τα τιμήσουμε όλα αυτά;;;
Η Νέα τάξη , δυστυχώς, επιδιώκει να αποκοπούν οι ρίζες που μας συνδέουν με το ένδοξο προγονικό μας παρελθόν. Δηλαδή η γλώσσα, η ιστορία, η όποια θρησκεία, ο πολιτισμός .
Οι παρελάσεις, στην σημερινή, δε, πραγματικότητα, ενδυναμώνουν, και το φρόνημα του ελληνικού λαού εναντίον της παγκοσμιοποίησης, πολτοποίησης... Γι’ αυτό και δεν τις θέλουν καθόλου. Γι’ αυτό τις πολεμούν και τις μέμφονται…
ΟΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ, όμως, ΠΑΡΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΙΜΗΣ, ΠΡΟΣ ΤΟΥ ΗΡΩΕΣ, ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ, ανεξάρτητα, από το τι πίστευαν, ή, το τι ... ψήφιζαν, αυτοί,....
ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ , ΣΤΟΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟ ΑΥΤΟ, ΤΟΠΟ.
ΔΕΝ ΤΙΣ ΚΑΘΙΕΡΩΣΕ Ο ΔΙΚΤΑΤΟΡΑΣ ΜΕΤΑΞΑΣ, ΟΠΩΣ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΙ.
Εμάς αντέγραψαν διάφοροι λαοί, με τις παρελάσεις τους, τις οποίες και διαστρέβλωσαν .
ΔΕΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝΤΑΙ ΜΕΣΩ ΑΥΤΩΝ , ΟΥΤΕ Ο ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟΣ, ΟΥΤΕ Η ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ, τουλάχιστον , στην πλειοψηφία των πολιτών, αλλά η ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑ .
ΟΥΤΕ ΦΥΣΙΚΑ, Ο ΓΕΛΟΙΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ, Ή, Ο ΑΙΣΧΡΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟ- ΝΑΖΙΣΜΟΣ.
ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ , φυσικά, ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ, ΜΕ ΞΕΝΑ ΟΠΛΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΕΜΠΟΡΩΝ ΟΠΛΩΝ.
ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ, όμως, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΛΑΥΝΟΥΝ, ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ, ΚΑΙ ΤΑΞΕΙΣ, ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, και όλες οι δραστηριότητες του, λαός και στρατός, νεολαία, και... γηρατειά.
Όλοι μαζί, όπως στην ελληνική αρχαιότητα.
Καί , μόνο στο άκουσμα της λέξης ( η μπάντα - φιλαρμονική, αυτή είναι η σωστή ελληνική λέξη !) << παιανίζει >>, λέξη πανάρχαιη, δεκάδων χιλιάδων χρόνων, να δακρύζετε,...
Τιμείστε τους ήρωες, το παρελθόν, τιμείστε την ιστορία μας, παρελάστε, χωρίς τύψεις, αφήστε τους εθνομηδενιστές, και τους παγκοσμιοποιητές, να ... << κουρεύονται >>, και δώστε μία ελπίδα, στην πατρίδα μας, που δεν είναι τίποτα άλλο, παρά, το επί μέρους κοινό μας σπίτι,...
Και , μετά, πηγαίνετε, στα σπίτια σας, και ... ψηφήστε, όποιαν, και όποιον , θέλετε,...
Κ.ΣΤ.ΤΣΙΠΗΡΑΣ.
30-3-2015
δεν έχω καλό μνημονικό... αλλά η πρώτη παρέλαση για την 25 Μαρτίου έγινε προς το σπίτι του Μακρυγιάννη σαν ήταν άρρωστος για να τον τιμήσουν οι επιζώντες...
ΑπάντησηΔιαγραφή