Εξαρτημένοι από την τεχνολογία



            Εξαρτημένοι από την τεχνολογία

   Παλιά τα μοναχικά μας ταξίδια συντρόφευαν  κάποια βιβλία και χαρτιά. Αργότερα -χάρη στην τεχνολογία- και η μουσική με τα ακουστικά μας. Τώρα πια αν και στη βαλίτζα μας κουβαλάμε και λαπτοπ και τάμπλετ είμαστε πλήρως εξαρτημένοι από τα κινητά, που είναι τα μοναδικά που μας συνδέουν με ότι ορίζουμε σαν προσωπική μας ζωη.
Μπαίνοντας στο πλοίο σήμερα κάποια στιγμή νόμισα ότι είχα ξεχάσει το κινητό μου. Παρακάλεσα ένα υπάλληλο της Εταιρείας να κάνω από το κινητό του κάποιο τηλεφώνημα, γιατί είχα χρόνο μέχρι τον απόπλου, για να μου το φέρουν από το σπίτι και ο άνθρωπος ευχαρίστως συναίνεσε. 
Το πρόβλημα είναι ότι όλοι πλέον αποθηκεύουμε τους αριθμούς των τηλεφώνων στις συσκευές ή το διαδίκτυο και κανείς δε θυμάται τον αριθμό του κινητού ακόμη και των πιο κοντινών του ανθρώπων, ενώ στα σταθερά τηλέφωνα (που κατακλύζονται από διαφημιστικά τηλεφωνήματα) οι περισσότεροι δεν απαντούν, καθώς οι πραγματικά δικοί μας άνθρωποι ξέρουν και το κινητό μας.
Κάποτε ήταν φυσική η αίσθηση της απομόνωσης. Τώρα νιώθουμε την ανάγκη να ενημερωνόμαστε έστω και από τίτλους, για τις ειδήσεις και τον καιρό μέσα από το κινητό μας που προς το παρόν είναι η μόνη συσκευή που συνδέεται παντού στο Ίντερνετ. Έτσι με φρίκη μου διαπίστωσα ότι χωρίς το κινητό θα ήμουν αποκομμένη όχι μόνο για τις 4-5 ώρες του ταξιδιού, αλλά για όλο τα διάστημα των διακοπών μου.
Βασικά είμαι μοναχικό πλάσμα, αλλά ξαφνιάστηκα διαπιστώνοντας ότι χωρίς το κινητό ένιωθα κάπως ανάπηρη. Παρατηρώντας, αργότερα, τους συνταξιδιώτες μου διαπίστωσα ότι και η συντριπτική τους πλειοψηφία ζούσε το ταξίδι μέσα από το κινητό, είτε βγάζοντας με παρέα σέλφι φωτογραφίες, είτε μοναχικά οι μεν ηλικιωμένοι παίζοντας τα διάφορα παιχνίδια, οι δε νεότεροι παρακολουθώντας ταινίες ή συνομιλώντας στην πανανθρώπινη Βαβέλ μέσω βιντεοκλήσεων.
Τελικά το κινητό είχε χωθεί σε μια γωνιά της τσάντας μου (τα κλειδιά και τα κινητά έχουν την τάση να εξαφανίζονται..) και η ανακάλυψή του μου επέτρεψε να επιβιβαστώ με ηρεμία στο πλοίο απολαμβάνοντας το ταξίδι, συντροφιά με τη μουσική, την ανάγνωση, την πληροφόρηση, τη σιγουριά της επαφής με τους αγαπημένους μου και το αίσθημα της συνύπαρξης στην παγκόσμια ιντερνετική οικογένεια.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Εικόνα
Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ        Πόρος. Το πρώτο επισκεπτήριο για τους νεοσύλλεκτους ναύτες και ψάχνεις για τη σωστή πύλη εξόδου κάπου εκεί κοντά στο ηρωικό αντιδικτατορικό «Βέλος» και ξάφνου πλημμυρίζει ο τόπος μπλε στολές μ’ άσπρα καπέλα τριγυρισμένα από παρδαλές αγκαλιές κι ο γιός σου ένας απ’ αυτούς.        «Ο ομορφότερος ναύτης!» σκέπτεσαι πριν τον σφίξεις στην αγκαλιά σου.        10 μέρες με τηλεφωνήματα πικρά. «Μας ξυπνούν από τις 5.... Μελάνιασε ο ώμος μου από το όπλο..... Φέρτε μου αντηλιακό, μας έφαγε ο ήλιος...και ωτασπίδες , 6 ροχαλίζουν στο θάλαμο...και τηλεκάρτες πολλές»       10 μέρες μ’ εκνευρισμό. «Πώς κακομάθαμε τούτη τη γενιά; Τι να λέγαν κι οι παλιότεροι με τα καψόνια;»       10 μέρες αγωνίας. «Καλομαθημένος. Μέχρι τώρα όλα του πήγαν τόσο καλά! Διαβάζεις τόσα! Μέχρι κι αυτοκτονίες στη σκοπιά.        Η Λυδία λίθος, Θ’ αντέξει; Πώς τον μεγάλωσα; Πόσ...
Διαβάστε περισσότερα

«Motherboard connected» Θεατρικό έργο των Γεωργίας Μπίρμπα- Στέλλας Αρκέντη

Εικόνα
  Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε στο θέατρο «Αλκμήνη» το σύγχρονο θεατρικό έργο των Γεωργίας Μπίρμπα και Στέλλας Αρκέντη  «Motherboard connected» , που αφορά το μοντέρνο πρόβλημα των σχέσεων των γονιών με τα όλο και περισσότερα παιδιά, που εθίζονται στα διαδικτυακά παιχνίδια και βρίσκεται στο δεύτερο μήνα παραστάσεων. Ο τίτλος παίζει με το εξάρτημα του υπολογιστή και τη μητρική σύνδεση, ενώ το θέμα εξοργίζει και προβληματίζει τους θεατές ειδικά όσους απορούν πώς τα σύγρονα παιδιά που τα έχουν όλα από τους γονείς τους καταφεύγουν σε τεχνητούς παραδείσους.  Το έργο ήταν καλογραμμένο με ισορροπημένο προβληματισμό των δύο απόψεων και παρέθετε και τις αιτίες που οδηγούν τους νέους σε αυτή την συχνά θανατηφόρα απόδραση.  Γνωρίζω προσωπικά λόγω συντοπιότητας στη Δίβρη τη συνάδελφο γιατρό λογοτέχνιδα και φίλη Γεωργία Μπίρμπα και πάντα εκτιμούσα το συγγραφικό της λόγο. Πιστεύω ότι με αυτό το έργο κάνει ένα βήμα περισσότερο στην εκφραστική της δεινότητα.  Άλλωστε η...
Διαβάστε περισσότερα

Άυλη πολιτιστική κληρονομιά και τα θρησκευτικά μας έθιμα

Εικόνα
  Η Ελλάδα έχει υπογράψει τη  Σύμβαση για την Προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς – UNESCO 2003 και ήδη έχει καταγράψει 119 στοιχεία ανάμεσα στα οποία πολλά αποτελούν θρησκευτική παράδοση κάθε τόπου όπως η ψαλτική τέχνη, το έθιμο του Αι Γιώργη στη Νεστάνη, τα πανηγύρια του Αγίου Συμεών στο Μεσολόγγι, του Αγίου Πέτρου στα Σπάτα, της Παναγίας στην Ελευσίνα,  το Μοιρολόι της Παναγίας στα Γιάνεννα και πολλά άλλα. Η εγγραφή στο Εθνικό μας ευρετήριο είναι απλή και γίνεται συνήθως με αίτηση πολιτιτικού Συλλόγου  στο https://ayla.culture.gr/%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%ba%ce%ae/ Στην άγρια εμπορευματοποίηση που επέβαλε ο τουρισμός στη Σαντορίνη είναι θαύμα το ότι επιβιώνουν αναλοίωτα τόσα στοιχεία άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως τα περίφημα πανηγύρια, και τα πασχαλινά μας έθιμα, όπως ο Λάζαρος, τα περίτεχνα βάγια και τα υπόλοιπα κατανυχτικά έθιμα, που έκαναν τη Μεγαλοβδομάδα μας μοναδική σε ευλάβεια. Στο Μεγαλοχώρι ανέκαθεν υπήρχαν κάποιες ιδιαιτερότητες. Οι ευσ...
Διαβάστε περισσότερα