Βιβλία στο Διαδίκτυο


Βιβλία στο Διαδίκτυο
Από τις ΗΠΑ η είδηση. Κυκλοφόρησαν ήδη στο Διαδίκτυο μυθιστορήματα αριστουργηματικά όπως το «Πόλεμος και ειρήνη» και «η Καλύβα του μπαρμπα Θωμά» διαβασμένα από γνωστούς ηθοποιούς και με την κατάλληλη κλασσική μουσική επένδυση. 
Επανάσταση; Όχι βέβαια. Η ανάγνωση στα πρώτα της βήματα ήταν ακρόαση, τότε που τα βιβλία ήταν δυσεύρετα και πανάκριβα ενώ οι εγγράμματοι δυσεύρετοι. Η μυστική σχέση σου σιωπηλού αναγνώστη με το δικό του αντίτυπο είναι πολύ πρόσφατη κατάκτηση  κι έγινε δυνατή  χάρη στην επανάσταση της Τυπογραφίας.
 Όμως και  σχετικά πρόσφατα όλοι με ευχαρίστηση ακούγαμε τις εκπομπές «Το θέατρο στο ραδιόφωνο» που έφερναν το θέατρο στο πιο απομονωμένο χωριό. Ήταν κέρδος.  Δεν υποκαθιστούσαν τη μαγεία του θεάτρου, αλλά ερέθιζαν τη φαντασία των ακροατών έτσι ώστε να γίνου θεατρόφιλοι. Υπήρχε η αναγκαία δημιουργική απόσταση. 
Αντίθετα το Θέατρο στην τηλεόραση πάντα παράπαιε ανάμεσα στο φιλμ και το γυμνό μαγείας θέατρο. Η ανάγνωση είναι και ακρόαση. Αγαπήσαμε τα παραμύθια που μας διάβαζαν όταν είμαστε παιδιά. Η προσωπική όμως σχέση βιβλίου - αναγνώστη ορίζεται στη σωματική επικοινωνία. Πιθανότατα θα υπάρξουν βιβλιοθήκες  CD, μπορεί κάποιοι να ενδιαφερθούν ν’ ακούν μυθιστόρημα όταν έχουν κάποια πληκτική χειρονακτική ασχολία.

Ουδέν καινόν υπό τον ήλιο και ήδη από το 18ο αιώνα στην Κούβα οι εργάτες που έφτιαχναν τα περίφημα πούρα πλήρωναν από το μεροκάματό τους κάποιο να τους διαβάζει την ώρα της δουλειάς, συνήθειο που μετέφεραν με τη μετανάστευσή τους και στις ΗΠΑ. 
Τα σοβαρά βιβλία όμως είναι απαιτητικά και απαιτούν προσήλωση και αποκλειστικότητα. Το πιθανότερο είναι ότι θα επαναληφθεί αυτό που γνωρίσαμε με τη μείωση του αναλφαβητισμού. Οι εγγράμματοι σήμερα προτιμούν ελαφρά αναγνώσματα με πολλές εικόνες και λίγα λόγια. Το  CD μέχρι σήμερα προσφέρονται σε εικονολάτρες για παιχνίδια με διαφημιστικού στυλ ενημέρωση. Οι νέοι που κυκλοφορούν με τα γουόκμαν ακούν μουσική και όχι λόγια. 
Αν το πείραμα πετύχει οι Ντοστογιέφσκι θα εκτοπισθούν από τα μπεστ σέλλερ που πάνε με όλα και παντού. Έτσι κι αλλιώς τα κλασσικά CD είναι απόκτημα για την ανθρωπότητα. Ας σκεφθούμε την απόλαυση όσων που έχουν προβληματική όραση και δεν είναι λίγοι. 
Και μόνο γιαυτό αξίζει να ευχηθούμε  «καλό ταξίδι» στο ηλεκτρονικό μυθιστόρημα. Το βιβλίο ποτέ δεν πεθαίνει όσο υπάρχουν άνθρωποι.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Ο Τηλέμαχος από τη Δίβρη δεν έφυγε ποτέ

Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης