Αρκετά με το κήρυγμα για τον αποκλειστικό θηλασμό!

Αρκετά με το κήρυγμα για τον αποκλειστικό θηλασμό! 
Η αυτοδιάθεση του κορμιού μας αποτελεί φεμινιστική κατάκτηση

  Η εγκυμοσύνη και ο τοκετός παραμένουν αποκλειστικά γυναικείο προνόμιο. Και αν και είναι μια φυσιολογική διαδικασία πάντα περιέχει κινδύνους τόσο για τη μάνα, όσο και για το παιδί, ειδικά τώρα που η μέση ηλικία τεκνοποίησης των γυναικών ανέβηκε λόγω των σπουδών και του κυνηγιού της καριέρας. Η διαδικασία του τοκετού επιτέλους έγινε ανώδυνος, χάρη στην Eπισκληρίδιο αναισθησία, αν και παρατηρείται μια αυξημένη τάση για Καισαρικές.
 Αρκετοί αγνοούν πόσο πρόσφατη κατάκτηση είναι ο ανώδυνος τοκετός. Στη δική μας γενιά η καθιερωμένη πεποίθηση ήταν ότι μόνο με πόνους γεννιέται σωστά το παιδί και οι πρακτικές μιας ανώδυνης γέννας καθυστέρησαν πολύ να εφαρμοσθούν. Άλλωστε και το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του κορμιού μας δεν είναι παρά η κατάκτηση του φεμινισμού της δικής μου γενιάς καρπός των αγώνων των μανάδων μας. Μέχρι τότε ήταν αυτονόητο ότι ο άνδρας αποφάσιζε και επέβαλε τον αριθμό των παιδιών, που θα γεννούσε η γυναίκα του.
Γέννησα φυσιολογικά μετά το 1973 τέσσερα παιδιά και μόνο στο τελευταίο (1979) απόλαυσα τη διαδικασία του τοκετού χάρη σε φίλο μαιευτήρα, που είχε μόλις επιστρέψει από την Αγγλία με τη γνώσης της Επισκληριδίου. Αν και είμαι πολύ ανθεκτική στον πόνο στον πρώτο τοκετό σκεπτόμουν “Τι ήθελα και το έκανα;” στο δεύτερο “Αφού το ήξερα γιατί το ξανάκανα;” και στο τρίτο που χρειάστηκε μετασχηματισμό, επειδή ερχόταν εγκάρσια, προτιμούσα να πεθάνω παρά να συνεχισθεί η διαδικασία. Παρ' όλη την ταλαιπωρία, τότε οι μαιευτήρες παρά την ταλαιπωρία των γυναικών δεν προχωρούσαν τόσο εύκολα στην Καισαρική, επειδή οι επίτοκες ήταν νεότερες και υπήρχε πάντα το ενδεχόμενο να θέλουν ν' αποκτήσουν περισσότερα παιδιά. Σήμερα που οι περισσότερες γυναίκες τεκνοποιούν μετά τα 30, και με την τραγική οικονομική συγκυρία, τα δυο παιδιά θεωρούνται αρκετά και η Καισαρική η ασφαλέστερη -για γιατρό, μάνα και νεογνό- επιλογή. Επειδή οι περισσότεροι μαιευτήρες είναι άνδρες συχνά δεν κατανοούν τα προβλήματα της μητέρας, αν και παραδόξως οι γυναίκες που παλιότερα εμπιστευόντουσαν τις μαίες, τώρα προτιμούν άνδρες μαιευτήρες.
   Η Ιατρική τόσο στη Μαιευτική, όσο και στην Παιδιατρική πράξη δίνει αμερικανόφερτες προσταγές, που ακολουθούν κύκλους σαν τη μόδα.
Εκείνη την εποχή η Ιατρική προπαγάνδιζε με φανατισμό το μπιμπερό με εξανθρωποποιημένο γάλα και τα ασφαλή πλήρη γεύματα σε βαζάκια, από τον 6ο μήνα. Σήμερα απαιτεί με την ίδια εμμονή αποκλειστικό θηλασμό μέχρι τον 6ο μήνα.
   Οι επιταγές της δυστυχώς δεν έχουν σαν αφετηρία τις ανάγκες της μάνας ή του παιδιού, όπως προπαγανδίζεται, αλλά τις ενοχές του ιατρικού κόσμου. Η μόδα και τα κέρδη των φαρμακοβιομηχάνων, που πρωτολανσάρισαν το βρεφικό γάλα σε χώρες του Τρίτου κόσμου, προκάλεσαν πολλά θύματα λόγω της κακής αποστείρωσης. Πραγματικά ήταν τερατώδες να ταΐζεις με μπιμπερό παιδιά σε περιοχές, που το νερό είναι μολυσμένο και όταν ο μητρικός μαστός είναι η εύκολη ασφαλής λύση. Κατηγορήθηκαν και οι γυναίκες ότι απέφευγαν το θηλασμό για να διατηρήσουν ωραίο στήθος και σιγά σιγά η μόδα αντιστράφηκε. Οι ανώτερες τάξεις άρχισαν να προπαγανδίζουν την επιστροφή στη φύση, με εκκεντρικές τάσεις, ζητούσαν τοκετούς μέσα σε νερό (λες και οι γυναίκες είναι φάλαινες) ή να το συνδυάσουν με πάρτι στο σπίτι!!! ξεχνώντας ότι δε ζούμε πια στην εποχή που επιβιώνουν όσα παιδιά θέλει ο Θεός, ότι κάθε τοκετός μπορεί να εξελιχθεί από ευλογία σε τραγωδία και ότι, αν δεν έχεις το χειρουργείο έτοιμο, ζωή μάνας και παιδιού πάντα κρέμονται από μια κλωστή.
  Σήμερα ευτυχώς και στη Ελλάδα τα Μαιευτήρια είναι ευχάριστοι και κυρίως ασφαλείς -για μάνα και παιδί= χώροι. Όμως είναι απαράδεκτη αυτή η πλύση εγκεφάλου για τον αποκλειστικό θηλασμό, που έχει καθιερωθεί σαν κυρίαρχη νοοτροπία. Αν και είναι σωστό η γυναίκα να ξεκινήσει το θηλασμό, είναι λάθος να υπερτονίζεται η σημασία του στην εξέλιξη του παιδιού και στο δήθεν δέσιμο με τη μάνα, έτσι που να δημιουργούνται ενοχές στη γυναίκα που δεν έχει αρκετό γάλα, ταλαιπωρείται αφόρητα από τη διαδικασία ή οι επαγγελματικές της συνθήκες δεν επιτρέπουν τη μετατροπή της σε ζωντανό μπιμπερό.
   Πραγματικά ο θηλασμός είναι ιδανικός για μια γυναίκα, που δουλεύει στα χωράφια κι έχει το μωρό να κοιμάται κάτω από το δένδρο. Αν το γάλα είναι αρκετό και η διαδικασία όχι επίπονη (τις περισσότερες φορές ο πόνος και η ταλαιπωρία είναι δεδομένες) ειδικά σήμερα που το γάλα είναι ακριβό, ο θηλασμός συμφέρει για όσο διάστημα η μητέρα μένει μακριά από τη δουλειά της, δηλαδή μάξιμουμ 4 μήνες και ανάλογα με τον εργοδότη. Οι γελοιότητες τηλεοπτικών παρουσιαστριών που 20 μέρες μετά τη γέννα, εργαζόμενες στο πλατό διακήρυτταν με θράσος ότι εξακολουθούν να θηλάζουν είναι ένα απλό σύμπτωμα της γενικευμένης παράκρουσης γύρω από το θέμα.
  Πράγματι στους 3 πρώτους μήνες ο θηλασμός είναι η ασφαλέστερη και φθηνότερη λύση, αν η μητέρα νιώθει ευχάριστα με τη διαδικασία, δε ντρέπεται να θηλάζει δημόσια, ή δεν έχει ζωή έξω από το σπίτι. Γιατί πρακτικά, όλοι όσοι απαιτούν τον αποκλειστικό θηλασμό πρέπει να υπολογίσουν πόση προσωπική ζωή έχει μια γυναίκα, που ανά 3 ώρες, καλείται να θηλάζει τουλάχιστον επί 1 ώρα!! και μάλιστα όταν υπάρχει και άλλο παιδί να φροντίζει στο ίδιο σπίτι. Η λύση που προτείνεται να μαζεύουν με το θήλαστρο γάλα για τις περιπτώσεις, που πρέπει να βγουν από το σπίτι είναι εφικτή μόνο στη μειοψηφία των γυναικών, που παράγουν τόσο γάλα, ώστε σε παλιότερες εποχές θα μπορούσαν να το διαθέτουν -συχνά επ' αμοιβή- σαν “παραμάνες” στις λιγότερο τυχερές που πάντα ήταν η πλειοψηφία. Η διαδικασία δε παρέμενε κοπιαστική και τα ατυχήματα θανάτου νεογνών από μητέρες που τα πλάκωναν γιατί κοιμόντουσαν την ώρα που τα θήλαζαν δεν ήταν σπάνια. Θυμηθείτε το κλασσικό μυθιστόρημα του Βιζυηνού “Το αμάρτημα της μητρός μου” όπου περιγράφονται οι ενοχές από ένα τέτοιο ατύχημα.
   Ναι είμαι θυμωμένη! Παραμένω θυμωμένη από την εποχή, που απόλαυσα την γέννα της μικρής μου Νίκης (συνειδητά το όνομά της σημαίνει για μένα τη νίκη της Ιατρικής πάνω στην δήθεν κατάρα της Εύας να γεννά με οδύνες τα παιδιά της). Σκεπτόμουν τότε ότι αν οι άνδρες γεννούσαν θα είχαν βρει πολύ συντομότερα τη λύση. Ποιος τότε, έβγαζε δόντι ή έκανε την απλούστερη επέμβαση χωρίς αναισθησία, την ώρα που απαιτούσαν από τις γυναίκες να γεννούν με τους χειρότερους πόνους;
   Σήμερα διαπιστώνω ότι αυτή η ενοχή του προπατορικού αμαρτήματος τείνει να διοχετευθεί στη σύγχρονη Εύα, μέσα από τον πειθαναγκασμό του αποκλειστικού θηλασμού και θέλω να το επισημάνω στις κόρες μας.
   Η γυναίκα, που μπορεί να είναι η πιο επιτυχημένη επαγγελματίας νιώθει αποτυχημένη στο σημαντικότερο ρόλο της, αν δεν καταφέρει να θηλάσει. Το οξύμωρο είναι ότι μετά τους λίγους μήνες αναγκαστικού εγκλεισμού για θηλασμό, η γυναίκα επιστρέφει στη δουλειά με το εξοντωτικό ωράριο από το πρωί μέχρι το βράδυ και το παιδί το αναλαμβάνει -στην καλύτερη περίπτωση- η γιαγιά.
   Στο ανθρώπινο είδος η γονεϊκή σχέση είναι πλατύτερη από το ένστικτο και πολύ πιο βαθιά και περίπλοκη από την υπέροχη φυσιολογική διαδικασία της διαιώνισης κάθε ζωικού είδους. Η σωματική επικοινωνία παραμένει σημαντική για την εξέλιξη της προσωπικότητας, αλλά ήδη και ο άνδρας άρχισε να συμμετέχει στην ανατροφή των παιδιών -κάτι που δε γινόταν παλιότερα. Ιδανικές συνθήκες ανατροφής δεν υπάρχουν και οι συνταγές σωστής ανάπτυξης μεταλάζουν. Οι ευτυχισμένοι γονείς, που αγαπούν τα παιδιά τους έχουν περισσότερες πιθανότητες να δημιουργήσουν σωστούς ευτυχέστερους ανθρώπους. Δυστυχώς χωρίς καμιά εγγύηση επιτυχίας. Μια ευτυχισμένη αυτάρκης μητέρα είναι πιο δοτική στο μωρό της από μια ταλαιπωρημένη από το καταναγκασμό του θηλασμού γαλακτοπαραγωγική μονάδα. Κι ένα χορτάτο από τα σωστά γραμμάρια του μπιμπερό μωρό είναι πιο ήρεμο από ένα αέναα πεινασμένο για το μητρικό μαστό. Τίποτε δεν είναι απόλυτο και όλα εξατομικεύονται. Η Ιατρική υπάρχει για τις ανάγκες του κάθε αρρώστου ξεχωριστά και δεν υπάρχει ισοπεδωτική αντίληψη στην προτεινόμενη αγωγή. Αυτή είναι η σοφία της Ιπποκρατικής σκέψης και φοβάμαι ότι έχει ξεχαστεί στις μέρες μας.
  Σαν γιατρός και γυναίκα θα είχα να προτείνω στους τυχερούς νέους γονείς, να μην αρπάζονται απ' τον Τσελεμεντέ του Ίντερνετ και τις απόλυτες αλήθειες των λάιφ στάιλ για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Καλά τα λένε οι ειδικοί, αλλά καλύτερα εκφράζει τις ανάγκες του το ίδιο το παιδάκι τους. Ας κοιτάξουν τους γονείς τους κι ας σκεφθούν ότι κάποτε κι εκείνοι βρέθηκαν στην ίδια θέση και σήμερα, εκείνοι, τα παιδιά τους θεωρούν λαθεμένες τις περισσότερες από τις επιλογές τους.
  Το μόνο σίγουρο! Και η επόμενη γενιά, αυτό το νεογέννητο, θα επαναλάβει λάθη με την ίδια ακλόνητη σιγουριά της απόλυτης αλήθειας. Γιατί έτσι προχωρεί ο κόσμος μας. Λαθεύοντας από αγάπη.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου


Παραθέτω  την ανώνυμη (για ευνόητους λόγους) συγκλονιστική εμπειρία νεώτερης φίλης μου


"Διάβασα με πολύ προσοχή τα όσα έχετε γράψει για τον μητρικό θηλασμό.
Έχετε απόλυτο δίκιο και εγώ το έζησα με τον πιο απάνθρωπο τρόπο.

Όση αδιαφορία υπήρχε για τον μητρικό θηλασμό πριν 12 χρόνια που γέννησα το πρώτο μου παιδί τώρα έχει γίνει ένας υπέρμετρος ζήλος που καμία ευαισθησία δεν δείχνει στις μητέρες που ακόμα και για πολύ σοβαρούς λόγους δεν μπορούν να θηλάσουν τα μωρά τους. Μέχρι και με τύψεις μπορούν να γεμίσουν μία μητέρα που μόλις έχει γεννήσει και που το μόνο που θέλει είναι να πάρει αγκαλιά το μωρό της και να του προσφέρει όλη της την αγάπη.

Πριν 5 χρόνια έκανα αμφοτερόπλευρη μαστεκτομή γιατί στο στήθος μου βρέθηκε in situ λοβιακό καρκίνωμα. Πριν 2 χρονια ο θεός με ευλόγησε με έναν ακόμα γιο. Ξαναγεννήθηκα μαζί του και η χαρά μου ήταν απερίγραπτη μέχρι την ώρα που μου τον έφεραν στο δωμάτιό μου και που μαζί του μου έφεραν και ένα φυλλάδιο για να ενημερωθώ για τον μητρικό θηλασμό....!!!
Ποιοι???? Αυτοί οι ίδιοι που πριν 12 και 10 χρόνια μου έφερναν τα μωρά μου να τα θηλάσω και που μαζί μου έφερναν και το μπιμπερό...!!! Δεν σταμάτησαν εκεί. Στην πρωινή επίσκεψη για 2 συνεχόμενες μέρες η μαία έπιανε στο στήθος μου για να δει αν κατέβασα γάλα. Κάθε φορά που υπενθύμιζα το γεγονός με κοίταγαν με οίκτο και μου χτύπαγαν φιλικά την πλάτη. Την τρίτη φορά βέβαια το ηφαίστειο έσκασε και ...γνωριστήκαμε !!!
Περιττό να αναφέρω βέβαια ότι είχαν λάβει σχετική ενημέρωση για να μην κάνουν την απίστευτη γκάφα και από τον γιατρό μου αλλά και από τον άντρα μου.

Πιο συγκεκριμένα είχα ξυπνήσει μετά από μία ήρεμη νύχτα. Είχα φάει το πρωινό μου και περίμενα να τελειώσει όλη η πρωινή ρουτίνα των τυπικών επισκέψεων του προσωπικού για να έρθει επιτέλους και ο γιος μου.
Η μαία μπήκε, καλημέρισε και ενώ ήμουν ξαπλωμένη με ρώτησε αν όλα πάνε καλά, ενώ την ίδια ώρα έβαζε το χέρι της κάτω από την νυχτικιά μου για να πιάσει το στήθος μου.
Την προηγούμενη μέρα κάποια άλλη είχε κάνει το ίδιο ενώ είχε προηγηθεί και το περιστατικό με το φυλλάδιο ενημέρωσης για τον μητρικό θηλασμό.
Σηκώθηκα όρθια και ταραγμένη της ζήτησα να πάμε στο γραφείο της. Μάλλον την ώρα εκείνη της έγινε το «κλικ».
-Έχετε διαβάσει τον φάκελο μου; Την ρώτησα.
-Βεβαίως είμαι πολύ καλά ενημερωμένη για την περίπτωσή σας. Μου απάντησε ατάραχη.
-Τότε γιατί πιάσατε το στήθος μου; Για να δείτε αν έχει κατέβει το γάλα; Από πού; Αυτό τελείωσε.
-Ναι το γνωρίζω. Ξαναείπε με θράσος.
-Γιατί έπιασες το στήθος μου; Πάει και ο πληθυντικός ευγενείας και η ένταση όλο και ανεβαίνει. Και τότε έρχεται μία απίστευτη απάντηση.
-Ήθελα απλά να δω αν φοράγατε το σουτιέν σας.
Τι να το κάνω το σουτιέν καλή μου γυναίκα…. Πες μου! 450 cc σιλικόνης έχω και στην μία και στην άλλη πλευρά. Δεν πρόκειται ούτε να αυξηθεί ούτε να μειωθεί.Εκτός αν είσαι τόσο κουτσομπόλα και περίεργη που θες να δεις αν μου έκαναν καλή δουλειά. Την καλύτερη μου έκαναν και αν θες γδύνομαι εδώ μπροστά σου να με δεις.
Την γυναικεία φύση δύο πράγματα την χαρακτηρίζουν. Το στήθος και η μήτρα. Εγώ το ένα το έχασα και θέλησα πριν χάσω και την μήτρα μου να μπορέσω να φέρω ένα παιδί στον κόσμο και να ολοκληρωθώ ακόμα μία φορά σαν γυναίκα. Εσείς εδώ μέσα δεν ξέρω τι δουλειά κάνετε. Υποτίθεται ότι είστε μαιευτήριο άρα ειδικευμένοι στα γυναικεία θέματα. Νοσηλεύετε λεχώνες, γυναίκες δηλαδή σε πολύ ευαίσθητη ψυχολογία. Και εσύ ήρθες σε εμένα σε μία λεχώνα χωρίς στήθος να δεις τι;;;;;; Ξέρεις πόσο αγώνα έχω κάνει για να δεχτώ αυτήν την αναπηρία μου; Εγώ που θήλασα τα δύο μεγαλύτερα παιδιά μου 12 μήνες το καθένα πώς να γεννήσω ένα παιδί που δεν θα μπορεί να τραφεί από το γάλα μου; Ο άντρας μου δεν ήθελε να κάνουμε άλλο παιδί για να μην πληγωθώ και έπρεπε να πείσω τον εαυτό μου και τον ίδιο ότι όλα θα πάνε καλά. Και μέχρι τώρα μια χαρά τα είχα καταφέρει.
-Μα τι λέτε; Μου απάντησε. Ίσα ίσα εσείς αξίζετε πολλά συγχαρητήρια…
Εκεί άρχισαν τα καλοπιάσματα και η υποκρισία και δεν ήθελα να ακούσω άλλα.
-Σε παρακαλώ να μην σε ξαναδώ μπροστά μου. Αυτά που σου είπα σου τα είπα για να καταλάβεις πόσο απαράδεκτη είσαι αλλά μάλλον δεν καταλαβαίνεις. Εμένα με μαχαιρώσατε εκεί που πονούσα. Μην το κάνετε σε άλλη γυναίκα αυτό. Είναι πολύ σκληρό. Πονάει πολύ.
Έκλεισα την πόρτα πίσω μου με φόρα και επέστρεψα στο κρεβάτι μου."



20-4-2013
Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους και όλες που διαβάσατε τις απόψεις μου. Το ότι προκλήθηκε τόσο μαχητικός διάλογος δικαιώνει την δημοσιοποίησή τους. Το γεγονός ότι κάποιοι προσπάθησαν να αποκρούσουν τις απόψεις μου  με προσωπικές εναντίον μου επιθέσεις αποδεικνύει ότι έχει αναπτυχθεί ένας ιδιότυπος φανατισμός, που με τρομάζει. Αυτό που υπογράμμισα είναι η ελευθερία στη γυναίκα να μεγαλώσει τα παιδιά της όσο πιο ανώδυνα μπορεί. Τέτοιες απόλυτες απόψεις, για το πολιτικά ορθόν του "φυσιολογικού", και  το πώς ΠΡΕΠΕΙ οι γυναίκες να μεγαλώνουν τα παιδιά προοιωνίζουν δεινά. Συχνά ιστορικά επέτρεψαν μιαν επιστροφή στον εγκλεισμό του γυναικωνίτη. 
Θέλω να απευθυνθώ σε όλες σας που θα μπορούσε να είσαστε κόρες ή εγγονές μου. 
Τα δικαιώματα που σήμερα απολαμβάνετε δεν χαρίστηκαν, αλλά κατακτήθηκαν μέσα από αγώνες. Για παράδειγμα στην εποχή μας οι γυναίκες εδικαιούντο αμετάθετα 2 μήνες πριν και 2 μετά στο δημόσιο και 40 μέρες πριν και 40 μετά στον ιδιωτικό τομέα. 
Σήμερα με την οικονομική κρίση πολλά από τα κατακτημένα δικαιώματα ήδη άρχισαν να συρρικνώνονται. Μην επιτρέψετε με κανένα πρόσχημα να  καταστραφεί η συντροφική γονεϊκή σχέση, και το δικαίωμα επιλογής των γονιών για το πόσα παιδιά θα κάνουν και το πώς θα τα αναθρέψουν. Εμείς και οι γιαγιάδες σας κουραστήκαμε πολύ για να το κατακτήσουμε και να το παραδώσουμε σε όλες εσάς στο καλύτερο -όπως ελπίζαμε- Αύριο. 

23-6-2019

Διαβάζοντας σήμερα το σχόλιο της κας Αιμιλίας Χριστάκη πραγματικά συγκινήθηκα επειδή το κείμενο μου εμψυχώνει κάποιες νέες μητέρες στις δυσκολίες της ανατροφής των παιδιών.
Από την εποχή που γράφτηκε αυτό το κείμενο που είχε προκαλέσει θύελλα σχολίων φανατισμού και μίσους, έζησα τη χαρά ν' αποκτήσω ακόμη δυο εγγονάκια από τη μικρή μου κόρη Νίκη (τη νίκη της Ιατρικής που ανέφερα σχετικά με την επισκληρίδιο). 
Δεν το διαφημίσαμε, αλλά και τα δυο είχα τη ευτυχία να τα ταΐσω και εγώ με το μπιμπερό  από το Μαιευτήριο, ενώ (κάτι αδιανόητο για τις γυναίκες της γενιάς μου) -χάρη στο μπιμπερό- το ξενύχτι μοιραζόταν ανάμεσα στο μπαμπά και τη μαμά (που αφού και οι δυο δουλεύουν  μοιράζονται εξ ίσου τα πάντα). 
Η λατρεία στα παιδιά και τα εγγόνια δεν έχει σχέση με το θηλασμό και ούτε κάτι για το οποίο πρέπει να νιώθουμε περηφάνια ή ενοχές. Αποδείχθηκε πια ότι κάθε είδος θυσιάζεται για να επιβιώσει στην επόμενη γενιά το DNA του. Και στην πλειοψηφία κάθε φυσιολογικός άνθρωπος κάνει στη ζωή αυτό που πρέπει να κάνει, όσο καλύτερα μπορεί στη συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία. 
Όσο γερνώ, τόσο περισσότερο αισθάνομαι ότι παρά τους πολλούς και ενδιαφέροντες ρόλους, που με πλούτισαν τόσα χρόνια σαν άνθρωπο, αυτό που με γεμίζει πια, είναι το προνόμιο ν' ανακαλύπτω τη ζωή ξανά χάρη στα εγγόνια μου, για όσο αντέχει βιολογικά το φθαρτό σαρκίο μου.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Σχόλια

  1. Πολύ καλό το κείμενό σας κυρία Σωτηροπούλου.
    Ως μαμά που θήλασα τα παιδιά μου φορτωμένη με πολλές ενοχές για την κούραση και την εξάντληση από αυτή τη διαδικασία, συμφωνώ απολύτως ότι καμία μόδα που καταλήγει ψυχαναγκαστική δεν κάνει καλό σε κανέναν. Ειδικά σε έναν νέο γονιό. Η απόφαση για θηλασμό πρέπει να ανήκει στη μητέρα και μόνο, χωρίς πιέσεις.

    Στέκομαι ιδιαιτέρως στο εξής σημείο:
    «Οι ευτυχισμένοι γονείς, που αγαπούν τα παιδιά τους έχουν περισσότερες πιθανότητες να δημιουργήσουν σωστούς ευτυχέστερους ανθρώπους. Δυστυχώς χωρίς καμιά εγγύηση επιτυχίας. Μια ευτυχισμένη αυτάρκης μητέρα είναι πιο δοτική στο μωρό της από μια ταλαιπωρημένη από το καταναγκασμό του θηλασμού γαλακτοπαραγωγική μονάδα.»

    Θεοδότα Νάντσου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  2. Maria Gasparaki (mgasparaki@gmail.com) 7:43 πμ
    Προς: maria sotiropoulou

    Πέστα, κορίτσι μου!!!!

    Το τί πέρασα όταν γέννησα, δε λέγεται!!!
    Δεν είχα γάλα και όμως επέμεναν στο μαιευτήριο να θηλάζω γιατί θηλάζοντας κατεβαίνει γάλα κλπκλπ
    Εμ, έλα μου, που γάλα ΔΕΝ είχα.. δηλαδή είχα λίγο και ΔΕΝ έφτανε στο μωρό και δώστου να κλαίει, να κλαίει... κι ήθελε συνέχεια νάναι κολλημένο στη θηλή
    Δεν θέλω να σου περιγράψω τί πέρασα, πόσο άθλιες ήταν οι μέρες που λογικά θάπρεπε νάμαι χαρούμενη, μιας και το ίδιο νταχτιρντί συνεχίστηκε κι όταν πήγα σπίτι με το μωρό.

    Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς "ξύπνησα" (μάλλον μετά από τρίμηνο) μιας κι ο παιδίατρος τα ίδια έλεγε... αλλά βρήκα τη λύση τελικά, με σκόνη γάλα-μπιμπερό και το μωράκι μου ΧΟΡΤΑΣΕ και κοιμήθηκε ήσυχο σαν αγγελούδι!!
    Κι εγώ επίσης, κι άντρας μου, πούχαμε γίνει σμπαράλια!!

    εννοείται ότι στο δεύτερο, ούτε στιγμή δεν δίστασα: μόλις είδα πως μετά από 20 λεπτά θηλασμού, έκλαιγε... τσουπ τούδινα συμπλήρωμα και χόρταινε!

    Να πω και κάτι παρατραβηγμένο; Πιστεύω πως αυτό το πρώτο διάστημα καθόρισε καταλυτικά την ψυχοσύνθεση των παιδιών μου: η κόρη μου ήταν -από μωρό- και είναι νευρική ενώ ο γιος μου (β' παιδί) ησυχούλης και ήρεμος σαν αρνάκι.

    Τα ίδια και χειρότερα τράβηξε κι η αδελφή μου! Το χειρότερο = είχαν γίνει πληγες οι θηλές κι έτρεχαν αίμα (από το συνεχές -ανώφελο- πιπίλισμα του μωρού της). Το λέγαμε "βαμπίρ" μιας και περισσότερο αίμα έπινε, παρά γάλα.
    Να σκεφτείς πως το γάλα στο θήλαστρο (είχε πάρει κι απ' αυτό) έβγαινε ροζ!!!

    Γιατί η αδελφή μου το έκανε αυτό, ενώ ήξερε τη δικιά μου εμπειρία; Μα, λόγω "ενοχών", που της δημιούργησαν μαίες και παιδίατροι.
    Τελικά τα παράτησε κι αυτή με τον θηλασμό, αλλά οι τύψεις παρέμειναν.

    Βέβαια, γνωρίζω φίλες μου που είχαν άφθονο γάλα και δεν είχαν πρόβλημα. Το χάρηκα και μακάρι νάταν έτσι όλες μας.
    Αλλά ο ψυχαναγκασμός για όσες δεν μπορούν να θηλάσουν, είναι έγκλημα!!!


    Συγγνώμη για τόσα που έγραψα, αλλά μου ξύπνησες οδυνηρές αναμνήσεις :-)

    Καλή σου μέρα και να χαίρεσαι την κοριτσάρα σου!
    Βαστα γερά!

    Μαίρη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το σχόλιο που φαίνεται ότι έχει αφαιρεθεί είναι αυτό που περιέχεται κάτω από το βασικό μου κείμενο. ΔΕΝ διαγράφω απόψεις, ακόμη και ανώνυμες, εκτός και αν επισείουν ποινικές κυρώσεις.

      Διαγραφή
  4. Caterina Di Μπράβο στη μαμά σου... τα παρουσιάζουν όλα ιδανικά, χωρις επιπλοκές, ενώ στην πράξη η γέννα μπορει να ειναι και κακή εμπειρία, και ο θηλασμός απλά αδύνατος..
    5 ώρες πριν · Μου αρέσει! · 4

    Dimitris Giouzelis Για ότι είσαι δογματικός και απόλυτος στη ζωή είναι πρόβλημα. Υπάρχει η μόδα του μητρικού θηλασμού και ως νέος μπαμπάς θα έλεγα πως όποια μαμά μπορεί, εφόσον οι συνθήκες το επιτρέπουν, ΠΡΕΠΕΙ να το κάνει. Με εξαναγκασμό πιστεύω δε γίνεται θηλασμός.. εφόσον το στρες και το αγχος κατά τη δική μου γνώμη, θα υπερκαλύπτουν τα όποια θετικά στοιχεία του θηλασμού. Εν ολίγης, από όλο το άρθρο, κρατάω την φράση "λλά καλύτερα εκφράζει τις ανάγκες του το ίδιο το παιδάκι τους" με καλύπτει και με βρίσκει σύμφωνο 100%. Σορρυ που απαντώ σε ένα γυναικείο θέμα, αλλά πιστεύω ότι συμμετέχουμε και εμείς κάπως.. λίγο πολύ, δεν έχει σημασία
    4 ώρες πριν · Δεν μου αρέσει · 4

    Evita Tachataki Πολύ καλά τα λέει η μαμά σου.
    4 ώρες πριν · Μου αρέσει! · 1

    Vagelis Papas SouLeo στερνοβύζι είσαι πουλάκι μου, ε?
    4 ώρες πριν · Μου αρέσει!

    Elli Ilia Μπράβο η μαμά. Πραγματικά ότι σε εκφράζει κ όπως νιώθεις καλύτερα. Πάνω από όλα είναι η ψυχολογία για παιδί κ μάνα. Με το ζόρι δεν γίνεται τίποτα
    3 ώρες πριν από κινητό · Μου αρέσει! · 1

    Xaxas Xaros Με το ζόρι γίνονται τουλάχιστον τα μισά... Ή μήπως κάθε φορά που σε ξυπνά το κλάμα του μωρού μέσα στη νύχτα σε διαπερνάνε κύματα ευτυχίας? Οι ψυχίατροι κάνουν χρυσές δουλειές! Να χαίρεστε το δυτικό πολιτισμό
    3 ώρες πριν · Μου αρέσει!

    Nikolina Agriti είσαι παιδί της Επισκληριδίου! Πέρα από τη Νίκη της καρδιάς μας είσαι και η Νίκη της Ιατρικής x
    3 ώρες πριν · Δεν μου αρέσει · 3

    Σπύρος Παπαδουλάκης Διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως, ως προς τα του θηλασμού. Όταν έχεις υποστεί την έμμεση ή άμεση πίεση στα "καλα" μαιευτήρια από γιατρούς, μαίες και "εκπροσώπους" των εταιρειών που παράγουν υποκατάστατα μητρικού γάλακτος ντυμένες με ιατρικές ποδιές (κάτι που αυτομάτως τις τοποθετεί σε θέση ισχύος), συνειδητοποιείς ότι κάτι δεν πάει καλά. Πίεση σε ανθρώπους που έχουν γίνει πρόσφατα γονείς, φυσικά και μέσα στην συναισθηματική θολούρα αδυνατούν να ξεχωρίσουν τι είναι σωστό και τι λάθος. Άσε που ο μητρικός θηλασμός δεν μπαίνει σε λογικές 'one size fits all' ούτε είναι κάτι που υπόκειται σε μόδες.
    3 ώρες πριν · Τροποποιήθηκε · Μου αρέσει! · 2

    Niki Sotiropoulou Κύριε Παπαδουλάκη, οι πρόσφατες εμπερίες μανάδων δείχνουν ότι τώρα επικρατεί η αντίθετη τάση στα μαιευτήρια. Το κείμενο αφορά το δικαίωμα της γυναίκας να επιλέξει τι θα κάνει, όχι αν η μια ή η άλλη λύση είναι σωστή
    3 ώρες πριν · Δεν μου αρέσει · 3

    Myrto Xanthopoulou συμφωνώ με το όπως νιώθει καλύτερα η μάνα και η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. ωστόσο υπάρχουν και κάποιες αντικειμενικές ιατρικές αλήθειες τόσο για τη γέννα (π.χ. μερικές διαλέγουν καισαρική επειδή βολεύει, στην Ελλάδα πάντα, όχι αλλού) όσο και για το θηλασμό, και καλό είναι οι μητέρες να ενημερώνονται σχετικά. καλή η επιλογή και είμαι υπέρμαχό της αλλά μην αγνοούμε και εντελώς τη φύση. προσωπική άποψη αυτή, πάντα.
    2 ώρες πριν · Μου αρέσει!

    Anna Tsiapouri Εύγε! Καταπληκτικό άρθρο!
    πριν από μία ώρα περίπου · Δεν μου αρέσει · 1

    Anna Vitaki http://pediatrics.aappublications.org/content/129/3/e827.full
    πριν από μία ώρα περίπου · Μου αρέσει!

    Maria Sotiropoulou σας ευχαριστώ κορίτσια και αγόρια που ασχοληθήκατε με το θέμα αν και απ' ότι κατάλαβα δεν έχετε ακόμη την εμπειρία. Για τα κορίτσια γράφτηκε. Θυμηθείτε το εκείνη την καλή ώρα, την ομορφότερη στη ζωή μας!!
    Πριν από 29 λεπτά · Μου αρέσει! · 2

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή κυρία Μαρία, έχω τρία παιδιά (φοιτητές)που δεν θήλασα λόγω επιλοχειας κατάθλιψης.Ειχα πάντα ενοχές αλλά τώρα περισσότερες γιατί ο ένα ς μου γιος-που είναι δίδυμος_πασχει από ελκωδη κολίτιδα.Πιστευω πώς εγώ ευθύνονται για το αυτοάνοσο του.Νοσησε όταν ήταν ενός μηνός μαζί με τον δίδυμο αδερφό του από γαστρεντερίτιδα και από τότε άρχισαν όλα τα άσχημα.Δεν ξέρω πως μπορώ να ανατρέψω (αν μπορώ) όλο το κακό που του προκάλεσα.

      Διαγραφή
    2. gia sas kai egw niotho poli asxima kathe mera giati den mporesa na thilaso. to vrefos mou einai 7 minon twra kai tis dino mono kseno gala. diavazw diafora gia paidiko karkino kai provlimata stin psixologia tou paidiou sto mellon. isxei
      kati tetoio?

      Διαγραφή
  5. Ioannis Tsipouridis Καταπληκτικά και τα δύο κείμενα: Ξεχωρίζω μια παράγραφο γιατί με αφορά ως άνδρα και την προσυπογράφω "Ναι είμαι θυμωμένη! Παραμένω θυμωμένη από την εποχή, που απόλαυσα την γέννα της μικρής μου Νίκης (συνειδητά το όνομά της σημαίνει για μένα τη νίκη της Ιατρικής πάνω στην δήθεν κατάρα της Εύας να γεννά με οδύνες τα παιδιά της). Σκεπτόμουν τότε ότι αν οι άνδρες γεννούσαν θα είχαν βρει πολύ συντομότερα τη λύση. Ποιος τότε, έβγαζε δόντι ή έκανε την απλούστερη επέμβαση χωρίς αναισθησία, την ώρα που απαιτούσαν από τις γυναίκες να γεννούν με τους χειρότερους πόνους; "

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. απαραδεκτο κειμενο,καμια επαφη με την πραγματικοτητα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αγαπητέ Δημήτρη
      για ποιά πραγματικότητα μιλάς;
      πότε γέννησες ή θήλασες;

      Διαγραφή
    2. καθολου... γεννησα με προγραμματισμενη καισαρικη ,επειδη ο γιατρος μου ειπε πως ειμαι μικροκαμωμενη για να γεννησω, ειδα το παιδι μου 5 ωρες αργοτερα και κανεις δε με βοηθησε να θηλασω με σωστες οδηγιες ,με αποτελεσμα επι 40 μερες να εχω πληγες στις θηλες και να θηλαζω κλαιγοντας απτον πονο και δαγκωνοντας το μαξιλαρι
      Τη δευτερη φορα ενημερωθηκα ,βρηκα σωστο γιατρο και πηρα τα πραγματα στα χερια μου ..γεννησα το παιδακι μου σπιτι μας χωρις να περασω τη γνωστη ρουτινα κι εγω κι εκεινο, δεν τον αποχωριστηκα ποτε και θηλαζει παντα μαζι με την αδερφη του ηρεμος κι ευτυχισμενος
      Το οτι ολες εχουμε δικαιωμα επιλογης δεν το αμφισβητει κανεις.
      Το κακο με αυτο το αρθρο ειναι οτι δινει αναληθεις πληροφοριες για τον τοκετο και τον θηλασμο και για μια εγκυο η θηλαζουσα μπορει να γινουν και επικινδυνες οδηγωντας τη σε αποθηλασμο ή λανθασμενες εντυπωσεις για τον τοκετο αν ειναι πρωτοτοκη.
      Δεν γνωριζω την ειδικοτητα σου αλλα ξερω πως ακομα και οι παιδιατροι και οι γυναικολογοι δεν διδασκονται για τον θηλασμο και τον φυσικο τοκετο.
      ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ λοιπον ,αφου το συστημα παρεχει αγνοια σαυτο το θεμα ,πριν δημοσιευσετε κατι ή πειτε σε καποια πελατισσα σας ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΑΠΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΥς ΦΟΡΕΙς Ή ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΗ ΜΙΛΑΤΕ!
      Το λεω γενικα στον κλαδο αλλα και ειδικα σε εσενα και πιστευω πως ειναι δικαιωμα καθε ασθενους να απαιτησει κατι τετοιο

      Διαγραφή
    3. Συμφωνώ. Υπάρχει μεγάλη ημιμάθεια γύρω από το θηλασμό και τη φυσιολογική γέννα. Οι ενδιαφερόμενες ας το ψάχνουν σε βάθος & ας παίρνουν το δυνατό περισσοτερες γνώμες από ειδικούς. Πέραν του ότι το αποτέλεσμα δικαίωνει, τα παιδιά μας αξίζουν το χρόνο μας.

      Διαγραφή
  7. Για λυπηση.. το χειροτερο ειναι οτι εισαι και γιατρος
    Οταν μια γυναικα κανει επισκληριδιο 'ανακουφιζεται' αποτους πονους αλλα παραλληλα αποκοπτεται απο το μωρο της. το εμβρυο κατα τον τοκετο ποναει οπως κι εμεις και με την επισκληριδιο απλα ποναει μονο του.. προσωπικα το βρισκω απανθρωπο κατι τετοιο ειδικα οταν το κανεις στο παιδι σου..
    Εκτος απο αυτο το φαρμακο της επισκληριδιου εχει οπως ολα παρενεργειες . εχεις διαβασει ποτε τις επιπτωσεις της συμφωνα με τον ΠΟΥ? -Παγκοσμιος Οργανισμος Υγειας-
    Ο λογος που ο τοκετος ειναι ταλαιπωρια και μαρτυριο για τις γυναικες πλεον ειναι επειδη εχει ιατρικοποιηθει τελειως. οι γυναικες πρεπει να γεννησουν την ταδε εβδομαδα ο τοκετος να κρατησει τοσες ωρες ενω παραλληλα να μπαινοβγαινουν χερια, να την κοβουν να την δενουν στο κρεβατι κτλ.. γιαυτο το λογο υπαρχουν τοσες επιπλοκες , μονο η οκυτοκινη για παραδειγμα που χρησιμοποιειται για ρουτινα σε ολους τους τοκετους εχει 50% πιθανοτητα για καισαρικη
    Δυστυχως στα μαιευτηρια δεν γινεται πλυση εγκεφαλου για τον θηλασμο..το αντιθετο μαλιστα!
    Το να μην εχει αρκετο γαλα μια γυναικα ειναι ορμονικο προβλημα υγειας, εξαιρετικα σπανιο και το οποιο διαγιγνωσκεται μονο με ειδικες εξετασεις. Ο συχνοτατος προωρος αποθηλασμος παλι ειναι αποτελεσμα λανθασμενων οδηγιων.. (''καθε 3 ωρες για 10 λεπτα απο καθε στηθος'' κτλ)
    Ο πονος στις θηλες ειναι αποκλειστικα και μονο απο λαθος σταση θηλασμου.
    Οταν μια γυναικα κανει παιδι κι εχει την εντυπωση πως θα συνεχισει τη ιδια ζωη που εκανε καλυτερα να μην το κανει.. αλλα αυτο δε σημαινει πως δεν θα εχει ζωη! ισα ισα που η ζωη της θα αποκτησει νοημα!
    Τα υπολοιπα δεν θα τα σχολιασω καν γιατι δεν μπορω να παρω στα σοβαρα τετοιες γελοιοτητες, απλα ενηερωσα λιγο την ασχετοσυνη σου..

    ..πραγματικα.. δεν θα ντραπεις αν το διαβασει αυτο καποιο απτα παιδια σου?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. προφανώς Μιρέλα μου ανήκεις στις τυχερές. Δεν είχες πρόβλημα με τον τοκετό ή το θηλασμό. Όπως διάβασες το εύχομαι για κάθε γυναίκα. Αυτό που λέω είναι ότι ΟΛΕΣ έχουμε δικαίωμα επιλογής για το πώς θα γεννήσουμε ή θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας. ¨Όσο για τα 4 παιδιά μου φυσικά και διαβάζουν όλα μου τα κείμενα και είναι περήφανα για μένα όπως είμαι κι εγώ γιαυτά.

      Διαγραφή
    2. Κυρια μιρελλα μου ο φασισμος σου προκαλει κυμματα γελιου.δυστυχως ετσι ειναι,οπως τα λεειβη γυναικα.γινεται μια βαναυση επιθεση στις λεχωνες ακομη κιαν δε μπορουν ν θηλασουν.γεννησα προσφατα.τι μωρου ουρλιαζε συνεχως,γαλα καθολου κ οταν ζητησα θηλαστρο,με ρωρησε γεματη κακια κ καχυποψια μια ξυνισμενη μαια τι σκοπους εχω οταν παω σπιτι!!!😠ακουσον ακουσον

      Διαγραφή
  8. Κι εμάς μας πήγαν όλα στραβά στο θηλασμό... και ραγάδες κάναμε και μάτωσαν οι θηλές και γάλα σκόνη αναγκαστήκαμε να δώσουμε αλλά σε 25 μέρες το γυρίσαμε σε αποκλειστικό θηλασμό. Οι 25 μέρες προσπάθειας δεν ήταν τίποτα μπροστά στην υγεία του παιδιού μου συν το ότι είναι μακράν πιο γρήγορο και πρακτικό το να θηλάζεις από το να "φτιάχνεις" το γάλα του παιδιού.
    Γνωρίζω άτομα που λόγω ασθένειας δε μπορούν να θηλάσουν, αλλά δε μειώνουν την αξία του θηλασμού. Ξέρω και άλλες που έχουν υιοθετήσει παιδί και το έχουν θηλάσει με λίγη βοήθεια {την ίδια βοήθεια που μπορεί να έχει μια γυναίκα με χαμηλή προλακτίνη.}
    Το να μη κάνεις για το παιδί σου το καλύτερο είναι λογικό να δημιουργεί τύψεις στη μάνα. Αντί όμως να την οπλίσει με πείσμα για να τα καταφέρει στο επόμενο παιδί, το κείμενό σας προσπαθεί να δικαιολογήσει κάτι που είναι β' διαλογής (το επεξεργασμένο αγελαδινό γάλα) με ύφος "Δε βαριέσαι καημένε!!!"
    Ε όχι δηλαδή! Ως γιατρός θα έπρεπε να μπορείτε να κατανοήσετε τα αποτελέσματα των ερευνών καθώς και το σκεπτικό του ΠΟΥ για τις οδηγίες που έχει βγάλει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Οι γονεις ειναι ελευθεροι να σιτιζουν και να μεγαλωνουν τα παιδια τους οπως πιστεύουν σωστό. Διαφωνώ με το άρθρο γιατί παρουσιάζει την φυσική μορφή σιτισμού ως κήρυγμα. Και το γραφικό με την μανούλα αγρότισσα.. ουδέν σχόλιον. Σας πίεσε κανείς να θηλάσεις; Μήπως βάζετε τα παιδιά σας σε κατώτερη μοίρα και έχετε την ζωούλα σας ως προτεραιότητα;

    Θέλεις να μου πεις οτι ο χρόνος που αφιερώνω στα παιδιά μου, που θηλάζουν επιτυχώς μακροχρόνια απο επιλογή κοινή μεταξύ μας, ως εργαζόμενη μητέρα με πτυχίο και μεταπτυχιακό πάει χαμένος γιατί είμαι θύμα μιας μόδας; Μόνο σαν αγρότισσα θα θήλαζα τα παιδιά μου; Καμιά άλλη δεν μπορεί;

    Που σαν μορφωμένη γυναίκα με κριτική ικανότητα (όχι βόδι που μασάει οτι τροφή βρει γραμμένη στο διαδίκτυο αμάσητη) ούτε μόδες ακολουθώ μα κάνω ότι μου ταιριάζει; Και βλέπω μελέτες επιστημονικές που αποδεικνύουν το αυτονόητο ότι σαν θηλαστικό το δικό μου γάλα εννοείται πως είναι καταλληλότερο για ένα ανθρωπάκι και της αγελάδας για μοσχαράκι (θου κύριε, ευτυχώς που δεν γέννησα μοσχαράκι γιατί δεν θα παρήγαγα το κατάλληλο γάλα να το μεγαλώσω φυσικά και θα υπέφερε το καημενούλι)

    Μήπως, αναρρωτιέμαι, αυτές οι επιθέσεις στις μανούλες που αποφασίζουν να θηλάσουν και με βοήθεια τα καταφέρνουν, γίνονται γιατί έχετε κόμπλεξ που δεν τα καταφέρατε; Τι να κάνουμε, και η μαμά μου δεν τα κατάφερε για πολύ αλλά δεν με ζηλεύει που εγώ μπορεσα και έκανα αυτό που ήθελα. Απεναντίας χαίρεται που μπορώ να ενημερώνομαι ενώ εκείνη όχι.

    Μην επιτίθεστε στις επιλογές των μανάδων. Δεν είναι μόδα, είναι επιλογή. Κρίμα είναι, μορφωμένη γυναίκα, επιστήμονας μάλιστα, να εκφράζεστε πικρόχολα και να παρασέρνετε με τα χαμηλού επιπέδου γραφόμενά σας και άλλες μάνες που δυσκολεύονται αλλά με την κατάλληλη ενημέρωση θα μπορούσαν να τα πάνε μια χαρά και να δουλεύουν κιολας.

    Α, και να μην παραλείψω να αναφέρω πως μια χαρά συνδυάζεται και η γυναίκα, μάνα, σύζυγος, νοικοκυρά, εαν κάποια το θέλει.. ρώτα τον άντρα μου και τους άντρες όλων όσων θηλάζουν και εργάζονται. Συνεργασία και καλή θέληση να υπάρχει...και αγάπη!

    Παρεπιπτώντως- μένω σε διαμέρισμα!! Σε πόλη!! Οπως και πολλές άλλες που γνώρισα στο πάρκο και θηλάζουν και εργάζονται! Ωχ- εργάζομαι, και προλαβαίνω να πάω και σε πάρκο- αλλά όχι σε δεξίωση, επιλέγω να παίζω με τα παιδιά μου, τι γραφικό και αυτό, ε; Συγγνώμη για την ελαφρά ειρωνεία αλλά πικράθηκα με αυτά που διάβασα, λες και είμαι η τριτοκοσμίτισσα που δεν έχω να φάω και δεν ξέρω να διαβάζω ή να κρίνω.

    Και κλείνοντας, το μπουκάλι δεν είναι αποτυχία, και τα μωρά του μπουκαλιού μεγαλώνουν, είμαι ένα απο αυτά. Η μητέρα μου έκανε ό,τι καλύτερο της επέτρεπαν οι συνθήκες. Εαν όμως μπορούμε να ενημερωθούμε και να κάνουμε κάτι ακόμα καλύτερο, σε τι σου φταίμε και μας επιτίθεσαι;

    (σημ: θα το σβύσετε το σχόλιο, επειδή δεν ταιριάζει με τις ιδέες σας; αναρρωτιέμαι..θα το αντιγράψω και θα το κρατήσω μαζί με τα προηγούμενα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξαναδιάβασε τον κείμενο. Και γω δεν ήξερα ότι σήμερα γίνεται τόσο καταπιεστικά κήρυγμα στα Μαιευτήρια. Το έζησα επειδή ήμουν πολλές ώρες στο Μαιευτήριο, σε τρίκλινο, για το 2ο εγγόνι μου, που φυσικά θηλάζει! Αυτό που λέω είναι ότι ΠΡΕΠΕΙ χωρίς τύψεις κάθε γυναίκα να επιλέγει.

      Διαγραφή
  10. Είναι απαράδεκτο μια μητερα και γιατρος οπως εσεις να έχει τέτοιες αντιληψεις για τη γέννηση και το θηλασμό ενός βρέφους και να τις μοιράζεται και δημόσια. Είναι δυνατόν ως μάνα να γράφετε για το "δήθεν δέσιμο του παιδιού με τη μανα"? Με τέτοιες αντιλήψεις κερδίζουν ολες οι βιομηχανίες που προωθουν τις σκονες και θυσιαζονται τα πάντα στο βωμο του χρηματος. Καποιοι γιατροι σαν κι εσας φαινεται πως γνωριζετε περισσοτερα απο τον ΠΟΥ που συστηνει θηλασμο του παιδιου ως τα δυο του χρονια. Όπως γραφει και η Μιρέλλα πιο πανω μακαρι να γινοταν πλυση εγκεφαλου για το θηλασμο. Δυστυχως δεν γινεται. Βρίσκουν ολες οι μαμαδες ευκολια στη σκονη. Που τελικα καμια ευκολια δεν εχει. Κουβαλας μαζι σου αποστερωμενα μπουκαλια,σκονες, πρεπει να εχει τη σωστη θερμοκρασια.... Σε συγκριση με το μητρικο που ειναι ακριβως ετσι οπως πρπει για να το πιει το μωρο. Ας μην αναλυσω τα οφελη του για μητερα και παιδι γιατι ποτε δεν θα τελειωσω.Ο εγωισμος μπαινει πανω απο ολα. Προκειμενου να κοιμηθουμε το βραδυ σερι ταιζουμε τα παιδια με σκονη. Μια μαμα ξενυχταει. Και θα σηκωθει οσες φορες ζητησει το μωρο της να θηλασει.Ακομα κι αν αυτο είναι καθε μια ωρα.
    Δε θέλω να πω άλλα. Διαβάζοντας ένα τετοιο κειμενο ομως μου γεννηθηκε η εξης απορια:εσεις για ποιο λογο έχετε τεσσερα παιδια?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σκέφθηκες ίσως Ηλέκτρα μου ότι πίσω από τον θηλασμό σήμερα υπάρχει ολόκληρη βιομηχανία σχετικών ειδών; Αυτό που λες ισχύει, προκάλεσε όπως γράφω θανάτους στον 3ο κόσμο, όμως και σήμερα η αποστείρωση πωλείται πολύ ακριβά.
      Έχω 4 παιδιά και 2 προς το παρόν εγγόνια, με πολλές θυσίες και περισσότερες χαρές, γιατί όπως γράφω είναι το καλύτερο που μπορεί να αποκτήσει κάποιος στη ζωή. Από κει κι έπειτα δεν πρέπει να γινόμαστε μαζοχίστριες.

      Διαγραφή
    2. Κα Σταυρακακη, ειστε ανεκδιηγητη....Ειστε ο δρακος που ευχομουν παντα να μην συναντησουν τα παιδια μου... Ο φασισμος της ελευθερης βουλησης, με προσβλητικες εκφρασεις... Ντραπηκα που διαβασα αυτα που γραψατε!!!!ΝΤΡΑΠΗΚΑ !!!!εσεις δεν ντραπηκατε που τα γραψατε?????????

      Διαγραφή
  11. πολυ λάθος τοποθέτηση εχω 2 παιδια και τα εχω θηλασει αποκλειστικα και εχω γυρισει στην δουλεια μου (ελευθερος επαγγελματιας) μετα απο 10 ημέρες
    μια χαρά τα κατάφερα και εγω και άλλες αρα υπαρχει ζωη και με αποκλειστικο θηλασμο!!τι κρίμα να είστε τόσο κάθετη και να μας παρομοιαζετε με ζωντανα μπιμπερό κρίμα πραγματικα κρίμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. No comment! Μένω άφωνη....
    Δείτε το πόσο ''καλό'' είναι το γάλα κατώτερων ειδών....
    Γιατρός κιόλας!

    http://www.youtube.com/watch?v=E-PQCCiw_Zs

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πράγματι, άχαρος –ίσως και αδόκιμος- ο ρόλος μου στη συζήτηση. Μια και είμαι ο πατέρας των παιδιών της συγγραφέως του άρθρου, που μεγαλώσαμε μαζί τα παιδιά μας –αν και η δική συμβολή ελάχιστη.. Θέλω όμως να πω δυο τρία λόγια αφού η ίδια (βλ. απαντήσεις) είναι τόσο ευγενική και συγκαταβατική και προ παντός δεν επιθυμεί να μπει στην ψυχοφθόρο και αντιπαραγωγική αντιπαράθεση.
    Λοιπόν, αγαπητές φίλες και φίλοι ( με τα ψευδώνυμα ύυαινες, μιρέλλες, καραμελλέντες, εύες, δημήτριους αλλά και επώνυμες), εντελώς αυθόρμητα θέλω να επισημάνω και να παρατηρήσω τα εξής:
    1. Είναι τυχαίο ότι μετά τα λίαν ευνοϊκά και επιδοκιμαστικά σχόλια για το τεκμηριωμένο άρθρο που προηγήθηκαν μέσα σε δυο ώρες (19-4-13 και από ώρας 8 έως 10) ήρθε ο βομβαρδισμός των επικρίσεων και μάλιστα με επιφωνήματα του τύπου «είσαι για λύπηση», «είσαι και γιατρός» «θα μου σβήσεις το σχόλιο» «χαμηλού επιπέδου γραφόμενα» και άλλα ηχηρά παρόμοια που δεν αντέχουν σε ειλικρινή διάλογο… Πιστεύω, όχι και τόσο αθώα.
    2. Είναι εκπληκτικό: η επίκληση του ΠΟΥ για ενίσχυση των επιχειρημάτων και μάλιστα για τις παρενέργειες του φαρμάκου της Επισκληριδίου αναισθησίας (!!!)… Ε!, κι εμείς κάτι ξέρουμε από τις κατά καιρούς αποφάνσεις (προσοχή στο ν) του ΠΟΥ που μας λέει (ανάλογα με την ισχύ των οικονομικών λόμπυ) ότι και λίγη ραδιενέργεια από τις πυρηνικές δοκιμές και τα πυρηνικά εργοστάσια δεν βλάπτει!!! (ιδίως τα μωρά σας!…). Άλλωστε η συγγραφέας του άρθρου με Υποτροφία του ΠΟΥ σπούδασε στην Αγγλία για θέματα Ηπατίτιδας και Αϊτζ, κάτι περισσότερο ξέρει από σας. Προκαλούν θυμηδία σε μένα (παιδίατρος το επάγγελμα) οι ιατρικές προσεγγίσεις του θέματος από κυρίες που πιθανότατα οι ιατρικές τους γνώσεις εξαντλούνται σε αναγνώσματα των περιώνυμων περιοδικών λαϊφ στάϊλ…
    3. Προκαλεί «θαυμασμό» η αντιπαραθετική αναφορά σε φτωχές χώρες του τρίτου Κόσμου και η ευεργετική επίδραση του θηλασμού (που εκεί πράγματι είναι). Ίσως θα ήταν πιο προσεκτικές εάν ήξεραν ότι η συγγραφέας του άρθρου (συνειδητή ακτιβίστρια, παλιό μέλος των «Γιατρών του Κόσμου» και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας κατά των Πυρηνικών-Βιοχημικών μέλους της βραβευμένης με Νομπέλ Ειρήνης το 1985 διεθνούς ΙPPNW) έχει επισκεφτεί αυτές τις χώρες, αλλά και εμπόλεμες ζώνες και ξέρει τι εκμετάλλευση έγινε με τα μολυσμένα σκονογάλατα των Εταιρειών, αλλά και τις μεθοδευμένες μεταλλάξεις τους (όπως γίνεται και στη χώρα μας) ανάλογα με τα συμφέροντα τους (πότε ξένο γάλα, πότε θηλασμός) και όχι βεβαίως για την υγεία των μανάδων και των μωρών τους…
    (συνέχεια στο επόμενο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. 4. Επειδή ακούγονται στα σχόλια σας και ηρωϊκές σκηνές του θηλασμού σας και «το δέσιμο» με το παιδί σας, καλό είναι να μάθετε ότι η συγγραφέας που πυροβολείτε, θήλασε τα 4 παιδιά της και μάλιστα τα δυο πρώτα τα γέννησε ως τεταρτοετής -πεμπτοετής φοιτήτρια της Ιατρικής και πήρε πτυχίο σε ηλικία 23 ετών (ο τότε τύπος είχε γράψει για την μικρότερη γιατρό που αποφοίτησε), χωρίς να χάσει ούτε μια εξεταστική περίοδο…
    5. Τώρα, πως γίνεται μια μάνα που γέννησε και μεγάλωσε 4 παιδιά (χρήσιμα στην κοινωνία), πριν 3 δεκαετίες (για την οποία μια επώνυμη πικρόχολη κυρία λέει «έχω απορία: για ποιο λόγο έχετε τέσσερα παιδία;»), κατάφερε εν μέσω δυσκολιών και θηλασμών και βιοπορισμών, να συγγράψει 14 λογοτεχνικά βιβλία (με πολλαπλά βραβεία και σημαντικές διακρίσεις), πως στον ομώνυμο θεσμό βγήκε τρίτη «Ελληνίδα Γυναίκα της Ευρώπης», πως πήρε το Βραβείο Ειρήνης «Ιπεκσί», πως πήρε το δημοσιογραφικό βραβείο «Χρυσό πενάκι –Παύλος Παλαιολόγος», πως στις 8 Μαρτίου («Ημέρα της Γυναίκας») φέτος πήρε το βραβείο «Αλίκη Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου» από τον Σύνδεσμο για τα Δικαιώματα της Γυναίκας» για την εν γένει κοινωνική-ανθρωπιστική προσφορά της, με παγκόσμια εγκωμιαστική απήχηση… Πως, πως, πως (για να μη ευλογώ με τα υπόλοιπα, τα γένια της οικογένειάς μου) το αφήνω στην κρίση των αναγνωστών του άρθρου της Μαρίας Αρβανίτη-Σωτηροπούλου.
    Αρκούν νομίζω, τα εκατοντάδες επιδοκιμαστικά σχόλια και τηλεφωνήματα. Ας υπάρχει και ο αντίλογος, αρκεί να είναι καλοπροαίρετος….
    Ουφ!, έκανα κι εγώ κάτι που ήθελα για την γυναίκα μου, αφού όταν θήλαζε και μεγάλωνε τα παιδιά μας, δεν της συμπαραστάθηκα όσο έπρεπε, γιατί ήθελα τότε …«να σώσω την ΕλλάδỨ, πλην δεν τα κατάφερα…
    Έρρωσθε, αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κε Σωτηροπουλε αδίκως μπαίνετε στον κόπο να απαντήσετε σε ανθρώπους που είναι τόσο απόλυτοι στις απόψεις του και κατηγορούν τις μητέρες που για οποιονδήποτε λόγο δε θήλασαν.αργοτερα όταν τα παιδιά τους θα κριθούν στο στίβο της ζωής,θα καταλάβουν αν πέτυχαν σαν γονείς.ο θηλασμός από μόνος του δεν δηλώνει καμία επιτυχία παρά μόνο ικανοποίηση των κόμπλεξ τους.

      Διαγραφή
  15. Καλά κάνετε και υπερασπίζεστε τη σύζυγό σας.. Είναι τραγικό το 2013, να υπάρχει τέτοια αντιμετώπιση προς μια γυναίκα που απλά λέει τη γνώμη της.. Με επιχειρήματα! Το ότι κάποιες γυναίκες διαφωνούν μαζί της, δεν τους δίνει το δικαίωμα να μιλάνε έτσι! Υπάρχει μεγάλος φανατισμός υπέρ του θηλασμού, σε σημείο που καταντά παράνοια και χάνει την αξία του πια! Έλεος φανατικές θηλάζουσες! Από που κι ως που μιλάτε έτσι σε μια γυναίκα που "τόλμησε" να έχει αντίθετη άποψη από εσας? Που ζούμε πια? Κι εγώ θηλάζω το γιο μου 12 μήνες τώρα, αλλά οκ, δεν έγινα και ανώτερο ον ξαφνικά! Χαλαρώστε επιτέλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Το αρθρο ειναι καταπληκτικο.Ενοιωσα πραγματικη συγκινηση καθως το διαβαζα. Παντου και παντα υπαρχουν τα κολημενα ατομα που δινουν μια καποια ουσια στη ζωη τους μεσα απο την ισχυρη προσκοληση σε ομαδες.Παιρνουν δυναμη απο τον ογκο της ομαδας.Ειναι που δεν μπορουν να σταθουν στα ποδια τους με αυτοπεποιθηση και κρυβονται πισω απο ισχυρες ακολουθιες πεποιθησεων που καποιοι αλλοι ανελαβαν να δημιουργησουν και να προωθησουν. Δεν με εντυπωσιαζει καθολου.Οι ανθρωποι απο αρχης υπηρξαν οπαδοι. Ακολουθησαν τα παντα οσο γελοια κι αν ηταν αυτα.Αισθανονται πιο ασφαλεις μεσα σε ενα συστημα, και φοβουνται την εκθεση της μοναδικοτητας. Ενα βασικο πραγμα που διδαξα στα τεσερα υπεροχα παιδια μου, ηταν η αρχη της διαφορετικοτητας. "Να κανεις αυτο που ταιριαζει σε σενα, αυτο που ειναι πιο κοντα στη φυση σου,αυτο που για σενα μοιαζει ποιο φυσιολογικο ακομη κι αν εισαι ο μονος που το βλεπει ετσι",τους ελεγα."Βαλε το μυαλο σου να δουλεψει,ακου τα παντα, και κρατα μονο την κεντρικη ιδεα, το νοημα, και μετα δες αν σου ταιριαζει"... Ο οπαδισμος δεν ηταν ποτε το φορτε μου. Υπηρξα σκεπτομενο ατομο και παντοτε ανελυα τις μοδες, που χτυπουσαν κατα καιρους τα μουτρα μου. Τα παιδια μου οταν τα ταιζα,τα εσφιγγα ζεστα στην αγκαλια μου,βυθιζομουν μεσα στα ομορφα ματια τους,και τους τραγουδουσα τρυφερα τα πιο ομορφοστολισμενα λογια του ακουστικου συστηματος. Επαιζα μαζι τους ατελειωτα παιχνιδια αγαπης και χαρας και απολαμβανα καθε μικροδευτερολεπτο της υπαρξης τους στη ζωη μου...Ποτισα την καρδια μου με το καθε τυχαιο χαμογελακι τους και αλλαξα το μυαλο μου σε μηχανη μαχης για να τα προστατευω απο μια γρατζουνια εως ενα πραγματικο προβλημα επιβιωσης. Δεν αγαπησα τιποτε και κανεναν περισοτερο, βαθυτερα, αποκλειστικοτερα, ειλικρινεστερα και πιο ανυστεροβουλα, απο οτι τα παιδια μου. Τα παιδια μου, που εγιναν τεσερα καταπληκτικα, αγαπησιαρικα, εντιμα και θαραλεα σκεπτομενα ατομα.... Αν με ρωτησετε τι γαλα τους εδωσα...Για να θυμηθω....Χμ...Κι απ'τα δυο? Η οχι?....Μαλλον στο ενα παιδι...Ναι,ναι..Κατι τετοιο..καλα λες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Κυρία Σωτηροπούλου συγχαρητήρια για τα επιτεύγματά σας, σύμφωνα με το σύζυγό σας είστε μια αξιέπαινη γυναίκα. Δυστυχώς όμως ως θηλάζουσα θα διαφωνήσω με το κείμενό σας. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι με τόσες ιδιότητες και ικανότητες, δεν μπορούσατε να γράψετε ένα πιο ήπιο κείμενο για την άποψή σας για το θηλασμό. Θα με ικανοποιούσε ένα κείμενο που θα αποφεύγατε χαρακτηρισμούς ενάντια στις θηλάζουσες. Σαν ιατρός, μητέρα και θηλάζουσα θα ξέρετε πολύ καλά οτι δεν είναι δήθεν το δέσιμο στο θηλασμό, δεν θηλάζουν αυτές που δε ντρέπονται ή δεν έχουν ζωή έξω απο το σπίτι, ούτε "οι λιγότερο τυχερές" ήταν πάντα η πλειοψηφία. Το κείμενο νόμιζα οτι μιλούσε για το κήρυγμα για τον αποκλειστικό θηλασμό και ξαφνικά διαβάζω κακούς χαρακτηρισμούς για τις θηλάζουσες. Θέλω να πω, θα μπορούσατε να γράψετε ένα κείμενο που με τη σωστή προσέγγιση ίσως και να με έβρισκε σύμφωνη σε μερικά σημεία, αλλά και μόνο ο τίτλος του κειμένου φωνάζει αγανάκτηση και στη συνέχεια εντόπισα μάλλον αγανάκτηση με το θηλασμό και όχι απαραίτητα με το κήρυγμα για τον αποκλειστικό θηλασμό. Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του, αλλά οποιοσδήποτε εκφράζεται δημόσια, πόσο μάλλον με την ιδιότητα του επιστήμονα, θα πρέπει να είναι τουλάχιστον λίγο προσεκτικός ώστε να μην προσβάλλεται κανείς απο αυτή την άποψη.
    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αγαπητή μου Μαρίλια
    Σε ευχαριστώ πολύ για την ψύχραιμη τοποθέτησή σου. Λυπάμαι αν σαν θηλάζουσα μητέρα ένιωσες ότι προσβάλλεσαι από το κείμενό μου. Η αγανάκτησή μου δεν στρέφεται κατά των γυναικών που θηλάζουν, αλλά αντίθετα κατά εκείνων που ενοχοποιούν όσες για οποιοδήποτε λόγο δε θηλάζουν. Και η αναφορά μου για τις αγρότισσες που από κάποιες θεωρήθηκε ειρωνική, αφορούσε απλώς την πρακτική πλευρά της ζωής και τις συνθήκες, που τώρα είναι διαφορετικές από την εποχή των γιαγιάδων μας, που πραγματικά θήλαζαν με επιτυχία στα χωράφια. Σήμερα πχ η νύφη μου ντρέπεται να θηλάσει δημόσια και διαμαρτύρεται γιατί ή δεν πρέπει να βγαίνει καθόλου ή σε εστιατόρια πρέπει να πηγαίνει στην τουαλέτα για να ταΐσει το μωρό της. Προφανώς θα έπρεπε να είμαι πιο προσεκτική για να μη νοιώσει οποιαδήποτε καλοπροαίρετη μητέρα, όπως εσύ ότι προβάλλεται από το κείμενό μου, που στοχεύει στην προάσπιση της ελευθερίας και την απενοχοποίηση, όσων δε θηλάζουν και όχι στο να σταματήσει το θηλασμό σε όσες το επιλέγουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Η αντίθετη από τη δική μου άποψη όπως καταγράφεται στο
    http://ellhnidamana.blogspot.gr/2013/04/arketa-me-tin-hmimatheia-gia-ton-apokleistiko-thilasmo.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Διονυσία Πάλμου Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας! Λυτρωτικό ήταν για εμένα και το άρθρο σας για τον θηλασμό! Το τι έχω περάσει με αυτή την καθαρά ρατσιστική αντιμετώπιση που εισπράτουν οι μαμάδες που δεν θηλάζουν δεν λέγεται! Εγώ είχα όλη την καλή διάθεση να θηλάσω αλλά δεν συνέβη γιατί απλά...δεν είχα γάλα! Όπως η γιαγιά μου, η μαμά μου και οι αδερφές μου! Δεν νομίζω ότι είμαστε "κακές" και "ανεύθυνες" μάνες! Δεν έπεσα στην παγίδα των ενοχών γιατί δεν είχα γάλα για να δώσω! Ούτε καν το έκοψα, έδωσα το ελάχιστο που είχα -σαν σιρόπι δηλαδή- και μόνο του το στήθος ρυθμίστηκε. Ανοησίες και δηθενιές γεμίζουν ενοχές τις νέες μανούλες. Οι έμπειροι γιατροί βέβαια γελούν ειρωνικά... Πάντως μέχρι στιγμής αναθρέφω τρία υγιέστατα παιδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ, Διονυσία μου. Είμαι σίγουρη ότι και η δική σου οικογένεια θα είναι το ίδιο ιδανική με των γονιών σου. Άλλωστε σας παρακολούθησα να μεγαλώνετε όλα τα χρόνια που ασκούσα την Ιατρική στη γειτονιά μας. Ιδιαίτερα θετικό είναι το παράδειγμα της μητέρας σου που αγόγγυστα πρόσφερε σε παππούδες, παιδιά εγγόνια και σε οποιονδήποτε άγνωστο είχε ανάγκη. Για τους ανθρώπους της προσφοράς, ο θηλασμός δεν είναι κάτι περισσότερο από ένα ενστικτώδες πρώτο βήμα προσέγγισης. Και όπως σε κάθε ανθρώπινη σχέση χρειάζεται πολύ περισσότερα να συνεισφέρουμε και για όλη μας τη ζωή.

      Διαγραφή

  21. Μαρία μου σε καμαρώνω.. είσαι αγωνίστρια, ακτιβίστρια, επιστήμονας, αλλά και καλή μάνα και γυναίκα γεμάτη ευαισθησία. Όχι αυτονόητα όλα αυτά. Να χαίρεσαι την οικογένεια σου και να σε χαίρονται και αυτοί!
    11-5-2014 Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Λυπούμαι πολύ που διαβασα ενα τετοιο κείμενο απο μια γυναίκα και γιατρό. Αν το γράφατε με την ιδιότητας μόνο της γυναίκας, δεν θα έμπαινα στην διαδικασία να σχολιάσω το κείμενο σας. Ειναι βέβαιο οτι κάθε ανθρωπος εχει την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης των δικών του απόψεων, δεδομένου όμως ότι κάνετε προτάσεις και συστάσεις και με την ιδιότητα της γιατρού ("Σαν γιατρός και γυναίκα θα είχα να προτείνω στους τυχερούς νέους γονείς,(...)") ήθελα να σας πω ότι σαν γιατρός κάνετε πολύ μεγαλο σφάλμα να εμφανίζετε τον θηλασμό και τις θηλάζουσες γυναίκες με αυτόν τον αισχρό τρόπο στο κείμενο σας. Λετε οτι αυτό που θελατε να εκφράσετε ειναι οτι καθε γυναικα θα πρεπει να ειναι ελεύθερη να παρει τις δικές τις αποφάσεις και να μεγαλώσει τα παιδία της οπως εκείνη θελει και θεωρεί σωστό. Μα και βεβαια αυτό ισχύει, αλλά γιατι δεν γραψατε τότε οτι καθε γυναικα ειναι ελευθερη να καπνίζει κατα την διαρκεια της εγκυμοσύνης; Γιατί δεν γράψατε οτι καθε γυναικα ειναι ελεύθερη να τρωει μονο ανθυγιεινό φαγητό (junk food) οσο ειναι έγκυος και μετα αυτό να δίνει και στο παιδί της; Μηπως δεν ειναι ελευθερη μια γυναικα να τα κανει αυτά; Σαφώς και ειναι ελεύθερη. Παρόλα αυτα, η ελευθερία αυτη δεν αλλάζει τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας οτι 1) Το καπνιζα κατα την διάρκειας της εγκυμοσύνης κανει κακό στο έμβρυο 2) Η μητέρες θα πρεπει να θηλάζουν αποκλειστικά τα μικρά τους για 6 μήνες και μετα να συνεχιζουν μεχρι τουλάχιστον 2 χρόνια (εκτός αν υπάχει προβλημα υγειας στην μητερα) , όπως και πολλές άλλες συστάσεις 3) κτλ, κτλ..... Να προσθέσω βέβαια εδώ, όπως ήδη θα γνωρίζετε, ότι ο ΠΟΥ βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα και όχι σε προσωπικές απόψεις….
    Αντί λοιπον να αναλώνεστε σε αυτες τις αισχρολογίες (περι χωραφιών και δέντρων, κτλ) για τις θηλάζουσες μητέρες μήπως σαν γιατρός θα πρεπει να αρχίσετε να διαβάζετε τις συστάσεις του ΠΟΥ και να βοηθήσετε και εσεις εκείνες τις γυναικες που από φόβο ότι δεν θα τα καταφέρουν, ή από φόβο ότι δεν τους φτανει το γαλα , ή από φόβο μήπως πονέσουν, να τις βοηθήσετε να ξεπεράσουν τους φοβίες τους; Και στην τελική, εσείς ως γυναικα (και όχι ως γιατρος) εχετε αναρωτηθεί ποτέ πως στην φυση όλα τα θηλαστικά εχουν αρκετο γαλα και μπορούν να μεγαλώσουν τα μικρά τους και ο ανθρωπος δεν εχει ή δεν μπορεί ;;;;
    Με εκτίμηση,
    Δασκαλάκη Ευαγγελία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αγαπητή Ευαγγελία
    μάλλον δεν έχεις καταλάβει τι λέω. Ήδη από το 1987 περιόδευα σε σχολεία μιλώντας για τις συνέπειες του καπνίσματος, για τα ναρκωτικά κλπ Σχετικά με το Κάπνισμα δημοσιεύτηκε και στο περιοδικό "Σύγχρονη γυναίκα" (Ιούνιος-Αυγουστος 89) όπου ενημέρωνα τις γυναίκες για θέματα υγειας άρθρο μου με τίτλο "αυτοκτονήστε καπνίζοντας". Όσο για την ΠΟΥ θυμίσου τι έγινε με την πρόσφατη "πανδημία " του Η1Ν1, το σκάνδαλο των Tamiflu και τι γίνεται με τις ανακοινώσεις της σχετικά με τα πυρηνικά ατυχήματα
    http://mariasot.blogspot.gr/2012/05/blog-post_23.html
    http://ippnwgr.blogspot.gr/2013/02/blog-post_28.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανακάλυψα αργά το κείμενό σας (και το λιθοβολισμό του!)
    Είπα κι εγώ λοιπόν από δω σα γυναίκα, θηλάζουσα μητέρα και επαγγελματίας να μπω σ΄ένα μικρό κόπο και ν΄αφήσω ένα εγκωμιαστικό σχόλιο για το κείμενο, την ιστορία και τη στάση σας. Μου άρεσε το κείμενό σας, εν πολλοίς επειδή κατάλαβα την καλή του πρόθεση και γενικά το πνεύμα του.
    Ελπίζω πάντως να μην πτοήστε αγαπητή κυρία... Μπορεί το λεγόμενο new age (που περιέχει και την επιστροφή σε κάθε φυσικό ως -άκριτα- το ορθότερο και καταλληλότερο δια πάσα νόσο κλπ) να είναι ολοένα και πιο δυνατό και οι ζηλωτές τρομακτικοί, θέλω όμως να πιστεύω ότι, σιγά-σιγά, η ισορροπία θα επανέλθει και η σχέση με την πραγματικότητα θα αποκατασταθεί...
    Σας εύχομαι υγεία και ευημερία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Φαίνεται ότι έχει καταλαγιάσει η θύελλα, ωστόσο ας πω και γω τη γνώμη μου ως πατέρας και δή νέος. Από τότε που η γυναίκα μου σταμάτησε να θηλάζει - λόγω σειράς δυσάρεστων περιστατικών έκοψε το γάλα της- είμαστε όλοι πολύ καλύτερα, σε σημείο που δεν βρίσκω το λόγο γιατί στο επόμενο παιδί να ξαναδοκιμάσει να θηλάζει αποκλειστικά. Η κόρη μου κοιμάται καλύτερα, η κόρη μου τρέφεται καλύτερα, η κόρη μου είναι εξαιρετικά ανεπτυγμένη για τους μήνες της, η κόρη μου δεν αρρώστησε καθόλου παρότι εγώ ως εκπαιδευτικός δυνητικά έρχομαι σε επαφή με ό,τι ιό κυκλοφορεί. .Συνεπώς τίποτα άσχημο δεν της συνέβη. Αντίθετα η γυναίκα μου σταμάτησε να σφαδάζει από τους πόνους (ναι είχαμε βρει τη σωστή στάση. Ναι δοκιμάσαμε με επίθετες θηλές. Όχι, τίποτα από αυτά δεν βοήθησε...), έπαψε να τρομάζει κάθε φορά που ήταν ώρα να φάει η μικρή, νοιώθει πολύ καλύτερα και δεν φοβάται να δείξει την αγάπη της. Κι επιπλέον, απέκτησα κι εγώ ρόλο, καθώς πλέον κι εγώ μπορώ να την ταίσω με αποτέλεσμα και το συναισθηματικό δεσμό μαζί της να ενισχύω, και την γυναίκα μου να ξεκουράζω, και να βιώνω πιο απτά την χαρά της πατρότητας. Άρα γιατί στο επόμενο παιδί να ξαναπεράσουμε τα ίδια; Την ίδια εποχή γέννησε και ένα φιλικό μας ζευγάρι. Όλα τους πήγαν μια χαρά, η μάνα απολαμβάνει το θηλασμό, το παιδί μεγαλώνει σωστά, τα πάντα τέλεια. Συνεπώς, κάθε περίπτωση δεν είναι ίδια. Και όσο άτοπο είναι να εξαναγκάσεις τη γυναίκα μου να θηλάσει το παιδί, άλλο τόσο άτοπο θα ήταν να εξαναγκάσεις τη φίλη μας να μην το κάνει. Πράγμα που σημαίνει ότι συμφωνώ μέχρι κεραίας με όσα αναφέρει η συντάκτρια του άρθρου η οποία αναφέρει το προφανές: Ό,τι κάθε περίπτωση δεν είναι η ίδια και ότι είναι δικαίωμα να κάθε γυναίκας και κάθε οικογένειας να αποφασίζει πως θα μεγαλώσει το παιδί της. Τόσο απλά! Συνεπώς το κείμενο δεν στρέφεται ενάντια στον αποκλειστικό θηλασμό αλλά στους μουζαχεντίν ποζεράδες που ξανα ανακάλυψαν την "φύση", τους ίδιους που θα μπορούσες να δεις, τη δεκαετία του '80, ως όψιμους "φεμινιστές" να λιθοβολούν όποια τυχόν τολμούσε να θελήσει να θηλάσει το παιδί της, κόντρα στο συρμό της εποχής.
    Θέλω επιπλέον να εκφράσω την ενόχληση μου για όλους εκείνους που αυτόκλητα ενδύονται το ρόλο του "σωτήρα και μεσσία" και μας κουνούν το δάκτυλο πατερναλιστικά εν ονόματι οποιασδήποτε κατ' επίφασιν "πολιτικής ορθότητας". Και ταυτόχρονα την οργή μου για τις ενοχές που στην προσπάθειά τους να υπερισχύσει η θέση τους δύναται να προκαλέσουν σε ευάλωτες εκ του τοκετού συναισθηματικά γυναίκες. Και τέλος, τον προβληματισμό του για τον συντηρητισμό που υφέρπει τεχνηέντως σε τέτοιου είδους "νεωτερισμούς".
    Θεωρώ επίσης απαράδεκτες τις προσωπικές επιθέσεις που εξακοντίστηκαν στην συντάκτρια. Το δικαίωμα στη διαφωνία είναι ιερό, πλην η λασπολογία το μόνο που πρόδηλα φανερώνει είναι ένδεια επιχειρημάτων και κακή ανατροφή.
    Κύρια Σωτηροπούλου, θα ήθελα να μου επιτρέψετε να αναδημοσιεύσω το κείμενο σας και τα σχόλια τα οποία το συνοδεύουν στο ιστολόγιο μου ως εκπαιδευτικό υλικό για την θεματική ενότητα "ισότητα" και ως άσκηση στην "αξιολόγηση επιχειρημάτων". Σας ευχαριστώ,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ για το κείμενο και την κατάθεση της δικής σας εμπειρίας για το θέμα. Δυστυχώς περνάμε μιαν εποχή φανατισμού για θέματα δήθεν επιστροφής στη φύση. Ευχαρίστως να χρησιμοποιήσετε το κείμενό μου.Το έγραψα για να βοηθήσω με την εμπειρία μου τους νεώτερους.
      και πάλι σας ευχαριστω
      Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

      Διαγραφή
    2. Εξαιρετικο το αρθρο του κυριου.

      Διαγραφή
  26. Συγχαρητήρια για την ισορροπημένη τοποθέτηση.

    Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν άφθονες φωνές από εμπαθείς μητέρες με καταναγκαστική εμμονή με τον θηλασμό, συνήθως μέσης ή χαμηλότερης μόρφωσης. Η σημερινή κοινωνία ζει με αγαθά προηγμένης τεχνολογίας και άνεσης σε σχέση με παλιά, αλλά πρέπει να θηλάσει μέχρι να το παιδί να πάει σχολείο, αλλιώς "κινδυνεύει να στερηθεί". Και μόνο ο τρόπος που το θέτουν ακυρώνει κάθε επιχείρημά. Τα αίτια της συγκεκριμένες συμπεριφοράς βρίσκονται σε βαθύτερες ψυχικές αδυναμίες και ευαλωτότητες που προκαλεί ο σύγχρονος τρόπος ζωής, αλλά δε θα επεκταθώ. Πουθενά δεν υπάρχει έγκυρη, σαφής και ορθή ιατρική μελέτη που να βεβαιώνει την ανωτερότητα του μητρικού γάλακτος έναντι των τεχνητών, τόσο στη σωματική ανάπτυξη (αντίθετα υπάρχει κίνδυνος υποσιτισμού), όσο και στην ψυχική (υπάρχουν ανεκδοτικά δεδομένα για ψυχικά προβλήματα στα παιδιά μετά από παρατεταμένο θηλασμό).

    Είμαι πατέρας ενός νεογνού 20 ημερών και λόγω ιστορικού χρόνιας αλλεργίας της μητέρας δοκιμάζουμε μητρικό και τεχνητό γάλα. Δε θα διστάσουμε να επιλέξουμε το δεύτερο για αποκλειστική χρήση, αν δούμε ότι υπερτερεί. Είμαι ιατρός-νευρολόγος και γνωρίζω την τρομακτική ποικιλομορφία των περιπτώσεων και την αναγκαιότητα της εξατομίκευσης. Η εντατική προώθηση του θηλασμού από μητέρες-"ταλέντα" δεν είναι σωστή και αντικειμενική, γιατί σπείρει τη σύγχυση, την απόγνωση και τη δυστυχία στις υπόλοιπες που είναι η πλειοψηφία. Είναι σαν κάποιος Αγιορείτης να προσπαθεί να πείσει τους πολίτες να ακολουθήσουν τον δικό του, ακραίο τρόπο ζωής, χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν η ιδιαιτερότητα του καθενός. Για την ώρα, όμως, αποτελεί μόδα γιατί βολεύει τις φανατικές του "αθλήματος", τους παιδίατρους που καθίστανται ειδικοί σε κάτι ακόμα και τα ΜΜΕ που προσφέρουν συγκίνηση προβάλοντας το φαινόμενο.

    Κάτι τελευταίο. Ο κίνδυνος μη σύνδεσης της μητέρας με το παιδί δεν υφίσταται στη χώρα μας, η οποία είναι ισχυρά οικογενειο-κεντρική και οι μητέρες ούτως ή άλλως είναι δεμένες για πάντα με τα παιδιά τους. Σε βόρειες χώρες το ταμπεραμέντο είναι πολύ πιο ψυχρό και ο θηλασμός είναι μια ευκαιρία για προσέγγιση των δύο, αλλά στην Ελλάδα, που το παιδί μένει μέχρι τα 30+ στο γονεϊκό περιβάλλον, υπάρχει άφθονος χρόνος και ευκαιρίες για σύνδεση. Αντίθετα, ο θηλασμός επιτείνει την τελευταία και υφίσταται ο κίνδυνος για ψυχικά-συμπεριφορικά προβλήματα στο παιδά (ανασφάλεια, "κακομάθεια" κα.), όπως συχνά επισημαίνουν παιδοψυχίατροι.

    Με Φιλικούς Χαιρετισμούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Να προσθέσω στην αναφορά σας στην αγρότισσα. Αν "το φυσικό είναι ό,τι καλύτερο για το παιδί μου", τότε να γενάμε στο ύπαιθρο, να τυλίξουμε το νεογνό με προβιά κατσίκας και να ζούμε στη σπηλιά, όχι να γενάμε με αναισθησία και μετά να ξαπλώνουμε στους 25 βαθμούς Κελσίου, με 165 κανάλια στη ΤV και με τον άντρα ξεκούραστο και να λέμε ότι ο θηλασμός είναι πολύ δύσκολος. Ήταν δύσκολος για την Αρχαία Σπαρτιάτισα και για την Παριζιάνα επί Λουδοβίκου, όταν ήταν θέμα ζωής και θανάτου. Η εγκυμοσύνη, ο τοκετός και ο θηλασμός είναι ένας "φυσικός Καιάδας" και όσοι δεν τα αντέχουν πεθαίνουν από τη φύση. Ευτυχώς, σήμερα η τεχνολογία έχει ελαχιστοποιήσει τη σημασία όλων αυτών και, πια, δεν έχει σημασία αν κάποια γενήσει φυσιολογικά ή με καισαρική ή αν θα θηλάσει για 1-2-3 χρόνια, αρκεί να επιβιώσει αυτή και το παιδί. Σημασία, αντίθετα, έχει να τρέφεται σωστά για όλη του τη ζωή, να έχει παιδεία και ελεύθερο πνεύμα κλπ. Ο πραγματικός λόγος, λοιπόν, της εμμονής δεν είναι για να προσφέρουμε "ό,τι καλύτερο μπορούμε", αλλά για να καλυφθούν χρόνια προσωπικά κενά και ανασφάλειες της μητέρας. Το αποκορύφωμα είναι να απαιτούμε να επιτρέπεται στη μέση του δρόμου με το βυζί προκλητικά κρεμασμένο έξω, κάτι που παραπέμπει σε σεξουαλικά συμπλέγματα.

    Μια πρόσφατη έρευνα με τίτλο "Είναι ο θηλασμός πράγματι το καλύτερο;" (http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0277953614000549) που μελέτησε σε 11 σωματικά και νοητικά σημεία πάνω από 8000 αδέλφια μεταξύ τους (για να εξαλειφθεί η επίδραση του οικογενειακού παράγοντα) μέχρι προχωρημένη ηλικία δεν βρήκε καμία απολύτως διαφορά μεταξύ φυσικού και τεχνητού γάλακτος. Οι ερευνητές πολύ ώριμα καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι "σε μακροπρόθεσμη βάση καλό είναι να στρέψουμε την προσοχή μας σε άλλα, σημαντικότερα θέματα". Άλλωστε, είναι αναμενόμενο αφού το 99% των γονιδίων του ανθρώπου είναι πανομοιότυπα με των άλλων θηλαστικών. Δεν μιλάμε για μετάγγιση αίματος ή μεταμόσχευση νεφρού, αλλά για απλή διατροφή με αγελαδινό γάλα, που έτσι κιαλλιώς θα κάνει για τα υπόλοιπα 70 χρόνια της ζωής του. Είναι ντροπή να λένε κάποιες ότι "δεν θα κάνω το παιδί μου αγελάδα", γιατί θα εύχονταν στο Θεό να το είχαν κάνει, αν είχει γεννηθεί πρόωρο, με εγκεφαλική βλάβη ή αν απλά δεν είχαν κατεβάσει γάλα.

    Να τονίσω ότι δεν αναφέρομαι στις μητέρες που θηλάζουν αποκλειστικά, αλλά δεν έχουν κανένα πρόβλημα, τύψη ή κόμπλεξ να γυρίσουν σε μπιμπερό, αν παρουσιαστεί πρόβλημα και που δεν παρακινούν άλλες γυναίκες με εγκάθετο και προσβλητικό τρόπο. Η εμμονή και η παραπληροφόρηση, όμως, για κάθε τί που έχει σχέση με τον θηλασμό, ενώ η υπόλοιπη ζωή της μητέρας και του παιδιού είναι αφύσικη, είναι είτε υποκρισία, είτε αμορρφωσιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο γυναικείος μαστός αγαπητέ, "γιατρέ" φέρει γαλακτοφόρους αδένες από καταβολής κόσμου...Τώρα αν για κάποιους τα βυζιά είναι μόνο για φαντασιώσεις αρκεί αυτές να μένουν μόνο μέσα στο δικό τους μυαλό, τότε δεν φταίνε οι γυναίκες που ταϊζουν τα μωρά τους και πρέπει να κρύβονται, αλλά το νοσηρό μυαλό αυτού που το βλέπει έτσι....Εκτός αν εσείς τρώτε καλυμμένος με πετσέτα ή στον αποπατο γιατί η αλήθεια είναι, ότι υπάρχουν μερικοί που τρώνε πολύ αηδιαστικά...

      Διαγραφή
  28. Όσο ήμουν έγκυος διάβασα τα πάντα για τον θηλασμό και μίλησα και με ειδικούς. Είχα και όλες τις φίλες μου που είχαν κάνει παιδιά πριν από μένα. Συνειδητά επέλεξα να ΜΗΝ θηλάσω. Ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ και αν κάνω δεύτερο παιδί το ίδιο θα ακολουθήσω και χωρίς τύψεις. Το παιδί μου είναι ήρεμο, ευτυχισμένο, υγιές! Κοιμαται ήρεμα και όμορφα. Εγώ είμαι ήρεμη και ευτυχισμένη εξίσου και με τον άντρα μου έχουμε τέλεια σχέση και ισορροπημένη. Με στήριξε απόλυτα σε αυτή μου την απόφαση. Είμαι κάθετη στο ότι αυτό είναι επιλογή της κάθε γυναίκας και κανένας, ΜΑ ΚΑΝΕΝΑΣ δεν έχει λόγο στο τι θα κάνω εγώ με το παιδί μου. Το παν είναι να δίνεις όλη σου την αγάπη και να μεγαλώνει σε ένα ήρεμο περιβάλλον. Αυτό. Όλα τα άλλα οι φανατικοί που λέτε κρατήστε τα για τον εαυτό σας. Οι άντρες δεν πρέπει καν να έχετε άποψη εννοείται. Ευτυχώς στο μαιετηριο δεν είπαν κουβέντα που ζήτησα χάπι απογαλακτισμου. Αλλιώς τις έβλεπα να φεύγουν από το παράθυρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Θα ξεκινήσω λέγοντάς συγχαρητήρια για το τόσο δυνατό κείμενο κ που επιτέλους κάποιος μιλά έξω από τα δόντια για την παραφροσύνη που υπάρχει στον μαιευτικό χώρο κ στον κύκλο των μαμαδων. Είμαι μητέρα 2 παιδιών 22 μηνών κ 6 μηνών αντίστοιχα. Για αρκετούς λόγους τους οποίους δεν θα αναφέρω εδώ, δεν κατάφερα να θηλασω πάρα ελάχιστα. Όμως μπόρεσα να δώσω για 2 μήνες μητρικό γάλα στα παιδιά με την βοήθεια της άντλησης. Πραγματικά μια μητέρα που δεν θηλάζει το μωράκι της μπορεί να αισθανθεί ενοχές κ λύπη κ φυσικά οίκτο κ αποκλεισμό από άλλες μανάδες που θηλάζουν τόσο τέλεια κ δείχνουν τόσο καλές κ ήρεμες μανούλες. Αρκετούς μήνες μετά την γέννηση του δεύτερου παιδιού μου άρχισα να σκέφτομαι το θέμα του θηλασμού. (Την κόρη μου την θήλασα ελάχιστα κ είχα πείσει τον εαυτό μου ότι το δεύτερο θα το θηλασω. Μόνο που δεν έγινε.) Μήπως μπορούσα να τα είχα καταφέρει καλύτερα.. Μήπως δεν προσπάθησα αρκετά κτλ. Κ διάβασα το κείμενο σας όπου πραγματικα ήταν πολύ απελευθερωτικο κ συμπυκνωμένα είδα πως δεν σκέφτομαι μόνο εγώ έτσι.. Δεν παραλογιζομαι κτλ.. Δεν ειναι της ιδέας μου ότι είναι πλέον τρεντ ο θηλασμός. Ο θηλασμός είναι κάτι υπέροχο αλλά καθαρά προσωπική υπόθεση για κάθε γυναίκα. Οι άνθρωποι πιστεύουν πως στηρίζουν η συμπονουν μια μητέρα όταν της λενε.. Αα δεν θήλασες. Εε καλό ήταν να το κράταγες λίγο ακόμη.. Εκείνη θήλασε για ένα χρόνο το παιδί της.. Κ διαφορα αλλά σχολια που μόνο αμφιβολίες κ ενοχές φέρνουν. Με εμενα ο θηλασμός δεν λειτούργησε κ τώρα ξέρω ότι πήρα την σωστή απόφαση για τα παιδιά μου να τα ταισω με γάλα φορμουλας. Σχεδόν από τις πρώτες μέρες της γέννησης τους πίνουμε γαλα φορμουλας κ είναι υγιέστατα, πανέμορφα κ Χαρούμενα παιδάκια. Πιστεύω επίσης πως μια χαρούμενη μαμά δίνει πολλά περισσότερα από μια μάνα που σκέφτεται..παλι ξύπνησε? Τι να κάνω τώρα? Πάλι στο στήθος με πόνους για να κοιμηθεί το πολύ 10 λεπτά κ μέτα πάλι τα ιδια. Τώρα που το σκέφτομαι διάφοροι παράγοντες παίζουν ρόλο στο αν θα καταφέρει να θηλάσει μια μητέρα η όχι. Απο ιατρικους μέχρι το πως βίωσε κ όλο το διάστημα της εγκυμοσύνης.δεν κατάφερα να θηλασω κ τώρα ποια δεν έχω καμία ενοχή για αυτό. Τώρα που έχουν περάσει κ τα 2 στις στερεάς τροφές χαίρομαι πολύ περισσότερο γιατί μπορώ να τους δίνω κ να μαγειρεύω ωφελιμες τροφές για όλους μας. Θέλω κ εγώ να πω με την σειρά μου στις νέες μαμάδες ότι δεν είναι ντροπή αν δεν καταφέρουν η αν δεν θέλουν να θηλασουν. Είναι επιλογή τους κ ένα μωρό θα τα καταφέρει εξίσου καλά κ με το γάλα φορμουλας. Περισσότερη σημαντική είναι η αγάπη που θα τους προσφερουμε. Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ που γλίτωσα τουλάχιστον 2 συνεδρίεςγια το. Θέμα αυτό. Με την ψυχολόγο μου. Καλη συνέχεια!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ισότητα δεν σημαίνει δικαιοσύνη.
    Δεν είναι δυνατό να κάνουμε ίσα τη γυναίκα σε οτιδήποτε αφορά τους άνδρες.
    Ένας άνδρας μπορεί να θηλάσει ένα μωρό με εάν πάρει χάπι.
    Είναι αφύσικο.
    Με αυτή την λογική την άρρωστη, τότε πρέπει άνδρες και γυναίκες να παίζουν ποδόσφαιρο ή μπάσκετ μαζί ή να αλλάζουν ρούχα στα αποδυτήρια μαζί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Ο Τηλέμαχος από τη Δίβρη δεν έφυγε ποτέ

Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης