"Από τη Χιροσίμα στη Φουκουσίμα" στη Σαντορίνη

Στο κατάμεστο  "Μπελλώνειο" πολιτιστικό κέντρο στα Φηρά της Σαντορίνης έγινε στις 3-11-2013 με πρωτοβουλία του τοπικού τμήματος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού η ομιλία μου "Από τη Χιροσίμα στη Φουκουσίμα". Για πρώτη φορά στη γενέτειρά μου μίλησα για όσα αγωνίζομαι να διαδώσω για να εξαλειφθεί ο πυρηνικός εφιάλτης που απειλεί τον πλανήτη μας και κάλεσα τους συμπατριώτες μου σε κοινούς αγώνες. 
κα Μαίρη Κορωνιού
Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα φορτισμένο συγκινησιακά. Όλη η Σαντορίνη με αγκάλιασε μακαρίζοντας τη μνήμη των γονιών μου, αφού πολλοί από το ακροατήριο ήταν παλιοί τους μαθητές και με θυμόντουσαν από παιδάκι. Ιδιαίτερα θα σταθώ στην μαζική προσέλευση όλων των συγχωριανών μου Μεγαλοχωριανών, που δε χόρταινα να γλυκοφιλώ ανάμεσα τους η επί πολλά χρόνια πετυχημένη πρόεδρος Εμπορείου και οικογενειακή φίλη Ρένα Γρίβα. Προλόγισε με υπερβολικούς (κατά τη γνώμη μου) επαίνους και σε ιδιαίτερα φορτισμένη συγκινησιακά ατμόσφαιρα η πρώτη μου δασκάλα κα Μαίρη Κορωνιού,

 Με καλωσόρισε ευγενικά η πρόεδρος του δημοτικού διαμερίσματος Μεγαλοχωρίου κα  Μαρκέλα Πιτσικάλη

κα Μαρκέλα Πιτσικάλη


και αντιφώνησε με υπερβολικούς λόγω αγάπης επαίνους η πρόεδρος του ΕΕΣ Θήρας κα Μαργαρίτα Πελεκάνου,
κα Μαργαρίτα Πελεκάνου
η οποία μου προσέφερε σαν αναμνηστικό το σχετικό με τη Σαντορίνη βιβλίο "Φωτιά στη θάλασσα". Την εισήγηση ακολούθησαν ερωτήσεις των παρευρισκομένων και όλοι στο τέλος με γλύκαναν με τα ενθουσιώδη σχόλια τους για την επικοινωνία μας.




Από τη Χιροσίμα στη Φουκουσίμα
Σαντορίνη 3-11-2013
«Πόλεμος πατήρ πάντων» έλεγε ο Ηράκλειτος,  παράλληλα με το «πάντα ρει». Και η Ιστορία τον δικαιώνει. Είναι γεγονός ότι στις τόσες χιλιετίες της ανθρώπινης ιστορίας τα διαλείμματα της ειρήνης αντιστοιχούν μόνο σε 292 χρόνια! Μόνο στον 20ο αιώνα έγιναν δύο Παγκόσμιοι πόλεμοι με 60 εκατομμύρια νεκρούς μόνο στην Ευρώπη!!  Η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι συγκλόνισαν την ανθρωπότητα όχι τόσο λόγω του αριθμού των άμεσων θυμάτων από μια μόνο βόμβα –στη Δρέσδη τα θύματα των βομβαρδισμών ήταν πολύ περισσότερα σε αριθμό- όσο για τις επιπτώσεις στο μέλλον της ίδιας της ανθρωπότητας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σήμερα τα χρήματα που απαιτούνται για την εξάλειψη της πείνας παγκόσμια εκτιμώνται στα 30 δις δολάρια το έτος, όσο δηλαδή ξοδεύονται για τους εξοπλισμούς κάθε 3 ημέρες.
Παρ’ όλα αυτά η παράλογη κούρσα των πυρηνικών εξοπλισμών συνεχίστηκε, παράγοντας τερατώδη πυρηνικά όπλα, που θα μπορούσαν να καταστρέψουν πολλές φορές τον πλανήτη μέχρι το τέλος του ψυχρού πολέμου, οπότε μετά από λαϊκή πίεση ξεκίνησαν οι υπογραφές των Διεθνών Συμβάσεων για τη μείωση των πυρηνικών όπλων και τον τερματισμό των πυρηνικών δοκιμών, οι οποίες έχουν ήδη αυξήσει ανεπανόρθωτα τα επίπεδα ραδιενέργειας σε όλο τον πλανήτη.
 Στο μεταξύ μέχρι το 2000 οι βιομηχανικές πυρηνικές δραστηριότητες και οι ατμοσφαιρικές πυρηνικές δοκιμές προκάλεσαν παγκόσμια
500 εκατομμύρια αποβολές.
5 εκατομμύρια θανάτους νεογέννητων,
376 εκατομμύρια καρκίνους,
235 εκατομμύρια γενετικές βλάβες,
587 εκατομμύρια τερατογενέσεις,
5 εκατομμύρια διανοητικές καθυστερήσεις.
Συνολικά μέχρι το 2000 σε καιρό ειρήνης πάνω από 1.5 δισεκατομμύριο άνθρωποι σκοτώθηκαν, παραμορφώθηκαν ή αρρώστησαν από την πυρηνική τεχνολογία.
 Η Ιστορία δεν τελειώνει ποτέ, ρέει αέναα και μεις, τα ατελή ανθρώπινα πλάσματα στην ελάχιστη στιγμή της βιολογικής μας ύπαρξης ονειρευόμαστε ότι θ’ αλλάξουμε τον κόσμο, πιστεύουμε ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε το καλύτερο για όλους. Όμως κάθε γενιά προσπαθεί να διορθώσει τα λάθη των γονιών της με υπερβολές, που οδηγούν σε νέα λάθη, ενώ αυτή η αέναη τραμπάλα δεν τελειώνει ποτέ. Επειδή ο πόλεμος αντίκειται στη θεμελιώδη ιατρική ηθική οι γιατροί σε κάθε πόλεμο βρέθηκαν πάντα στην πρώτη γραμμή του για να περισώσουν ότι μπορούν περιθάλποντας τους στρατιώτες που κομματιάζονται στα φονικά πεδία ή τον άμαχο πληθυσμό που εξολοθρεύεται από βόμβες, λιμούς ή επιδημίες στα μετόπισθεν. Γιατροί όπως ο σαντορινιός ιατροφιλόσοφος Ιωσήφ Δεκιγάλλας,

που πούλησε το Ασπρονήσι για να δημιουργήσει ένα από τα πρώτα -πρότυπο τότε- λεπροκομεία στα Λουβιάρικα. Από την εποχή του τρωικού πολέμου κιόλας βλέπουμε ότι στο γιατρό κάθε κοινωνία όχι μόνο επιτρέπει αλλά και επιβάλλει μια προνομιακή θέση πάνω από παρατάξεις με μόνη σημαία το συμφέρον του ενός που έτυχε σ' αυτή τη μάχη να γλιτώσει.
Όμως ο γιατρός δε μπορούσε να μένει απαθής γλυτώνοντας κάθε φορά με τόσο κόπο τον καθένα τραυματία για να τον βλέπει να  ξαναγίνεται βορά των όποιων όπλων. Γιαυτό και γιατροί δημιούργησαν και στελεχώνουν οργανισμούς όπως ο "Ερυθρός Σταυρός" ή  οι "Γιατροί χωρίς σύνορα" και οι "Γιατροί του κόσμου" ή η διεθνής οργάνωση των γιατρών κατά των βασανιστηρίων. Γιατροί που σπεύδουν με κίνδυνο της ζωής τους, όπου η ανάγκη τους καλεί. Γιατροί  που όπως ο Λαμπράκης, ο Αλλιέντε και ο Σβάιτσερ ανήκουν στους πρωτοπόρους και μάρτυρες του ειρηνιστικού κινήματος. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό. Ο γιατρός έχει καθήκον να προλαβαίνει τις πολιτικές αποφάσεις που οδηγούν σε πόλεμο. Γιατί για τους γιατρούς, η ειρήνη είναι η κατάσταση υγείας της διεθνούς κοινωνίας. Γιατί μόνο σε συνθήκες ειρήνης μπορεί ο γιατρός ν' ασκήσει το λειτούργημά του, που είναι η προάσπιση της ζωής πάνω στον πλανήτη μας.
Έτσι το 1980, με πρωτοβουλία δυο καρδιολόγων γιατρών, ενός αμερικάνου κι ενός σοβιετικού, και με σλόγκαν το Ιπποκρατικό "Κάλλιον εστι το προλαμβάνειν του θεραπεύειν" ιδρύθηκε η "International Physicians for the Prevention of Nuclear War" -της οποίας αποτελούμε τον ελληνικό κλάδο- και διακήρυξε για πρώτη φορά τεκμηριωμένα ότι η Ιατρική είναι ανήμπορη να βοηθήσει την ανθρωπότητα σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου. Για τη συμβολή της στο σταμάτημα της κούρσας των εξοπλισμών, η IPPNW τιμήθηκε το 1985 με Νόμπελ ειρήνης. Όμως κανένα βραβείο δεν λύνει το πρόβλημα. Η Ειρήνη βήμα με βήμα κερδίζεται κι ίσως ο αγώνας για την κατάκτησή της να μη σταματήσει ποτέ, αφού η Ιστορία σαν κινούμενη άμμος δημιουργεί νέα δεδομένα, που απαιτούν νέες αντιλήψεις. Γιαυτό και μετά  την εμπειρία του πολέμου στον Κόλπο η IPPNW συνειδητοποιώντας ότι δεν υπάρχει πια διαχωρισμός στα μέσα μαζικής καταστροφής τροποποίησε το καταστατικό της έτσι που να περιλαμβάνει την πρόληψη κάθε είδους πολέμου και την προσπάθεια εδραίωσης της ειρήνης με την ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος.
Ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός στη Γενική Συνέλευση της 26-11-2011 υιοθέτησε ψήφισμα για τη στενή συνεργασία με την “International Physicians for the Prevention of Nuclear  War”, ώστε στα πλαίσια του ΟΗΕ να νομοθετηθεί η πλήρης απαγόρευση των πυρηνικών όπλων τα οποία εξακολουθούν να απειλούν το μέλλον της ανθρωπότητας. Η Εταιρεία μας από κοινού με τον ΔΕΣ και άλλες ΜΚΟ έφερε στην ολομέλεια του ΟΗΕ στις 26 Σεπτεμβρίου το θέμα του χαρακτηρισμού των πυρηνικών σαν όπλων αντίθετων με τους ανθρωπιστικούς νόμους. Η Ελλάδα δυστυχώς δεν στήριξε τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία για λόγους “εθνικού συμφέροντος” όπως μας ενημέρωσαν από το ΥΠΕΞ.
Τα πυρηνικά σήμερα





Σήμερα μετά 19.000 πυρηνικά όπλα εξακολουθούν επίσημα να υπάρχουν στις πυρηνικοκάτοχες δυνάμεις, (πίνακας) -αρκετά από αυτά διακινούνται μέσω Σούδας-, ενώ νέες χώρες απειλούν να προστεθούν στον κατάλογο της τρέλας και οι τρομοκράτες επαγρυπνούν.
    Σε περίοδο παγκόσμιας πια οικονομικής κρίσης ο κόσμος συνεχίζει τον παραλογισμό των πυρηνικών εξοπλισμών, ενώ πάνω από 1 δις άνθρωποι λιμοκτονούν και πολλοί περισσότεροι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό ή επαρκή ιατρική κάλυψη ή εκπαιδευτικό σύστημα, ενώ ακόμη και στον αναπτυγμένο κόσμο χιλιάδες εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι.
       Η φωνή της λογικής όπως εκφράζεται από τα επιχειρήματα των επιστημόνων δεν εισακούεται από τις κυβερνήσεις που συνεχίζουν να ψεύδονται. Υπενθυμίζουμε τη μελέτη (24-4-2012) της Εταιρείας μας IPPNW Nuclear Famine: A Billion People at RiskGlobal Impacts of Limited Nuclear War on Agriculture, Food Supplies, and Human Nutrition σχετικά με την πρόκληση πυρηνικού λιμού ακόμη και από περιορισμένη χρήση πυρηνικών με τίμημα το θάνατο 1 δις ανθρώπων παγκόσμια.
Ας σημειωθεί  ακόμη ότι ένα μόνο Trident υποβρύχιο, από αυτά που κυκλοφορούν στα πελάγη μας, έχει την δυνατότητα να καταστρέψει 100 πόλεις και να προκαλέσει παγκόσμιο λιμό. Ακόμη και οι πιο φιλόδοξοι στόχοι πυρηνικού αφοπλισμού αφήνουν τις ΗΠΑ και τη Ρωσία με οπλοστάσιο ικανό να προκαλέσει πολλαπλάσια καταστροφή από την περιγραφόμενη στην παρούσα μελέτη.
          Αν και η πυρηνική ενέργεια διαφημιζόταν σαν φθηνή, ασφαλής και πράσινη σήμερα αποδείχθηκε ότι δεν είναι τίποτε από όλα αυτά. O λόγος για να διακινδυνεύσουν οι κυβερνήσεις τόσο μεγάλο κόστος με τόσο μεγάλο ρίσκο δεν είναι η ενεργειακή τους αυτάρκεια, αλλά η ανάγκη τους να κατασκευάσουν πυρηνικά όπλα ή τουλάχιστον να είναι έτοιμες για την κατασκευή τους.
Ας σημειωθεί  ότι κάθε πυρηνικός αντιδραστήρας περιέχει τη ραδιενέργεια 1.000 ατομικών βομβών τύπου Χιροσίμα και ότι ενώ η ραδιενέργεια από το Τσερνομπίλ εκλυόταν επί 10 ημέρες, η έκλυση από τους τουλάχιστον 4 τραυματισμένους αντιδραστήρες της Φουκούσιμα συνεχίζει να εκλύεται.
Καμιά χώρα μέχρι σήμερα δεν έχει βρει ασφαλή τόπο για την αποθήκευσή των ραδιενεργών καταλοίπων. Έτσι οι τόποι πυρηνικών δοκιμών και τα πυρηνικά εργοστάσια που κλείνουν χρησιμοποιούνται σαν  εκτεταμένες, αμελέτητες, αχαρακτήριστες "χωματερές" για υψηλού κινδύνου  ραδιενεργά απόβλητα. Για να ξεφορτωθούν αυτά τα απόβλητα κατασκεύασαν τις βόμβες Απεμπλουτισμένου Ουρανίου, που χρησιμοποιήθηκαν τουλάχιστον στο Ιράκ και τη Γιουγκοσλαβία και τελικά απαγορεύθηκαν, αφού ευθύνονται με την δια βίου εκ των έσω ακτινοβόληση όσων ατόμων το εισέπνευσαν με τραγικές, όπως αποδείχθηκε συνέπειες.


     Τσερνομπίλ
   Το 2011 καταγγέλθηκε επίσημα η επί 50 χρόνια συνεχιζόμενη συγκάλυψη των στοιχείων της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (WHO)  και της Διεθνούς Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) και η παραποίηση των στοιχείων  που παρουσιάστηκαν στο Φόρουμ για το Τσερνομπίλ του ΟΗΕ που οργανώθηκε το Σεπτέμβρη του 2005.
       
 H παράδοξη συμμαχία ΙΑΕΑ και WHO ξεκινά από το πρωτόκολλο συνεργασίας, που υπέγραψαν στις 28 Μαΐου  1959 σύμφωνα με το οποίο «είναι αναγκαίο να υπάρξουν κάποιοι περιορισμοί στη δημοσιοποίηση εμπιστευτικών πληροφοριών». Πριν από αυτό και συγκεκριμένα το 1956 η WHO προειδοποιούσε «Η γενετική κληρονομιά είναι το πιο πολύτιμο στοιχείο της ανθρωπότητας. Καθορίζει τη ζωή όλων μας, την υγεία και την αρμονική ανάπτυξη των επόμενων γενεών. Όπως οι ειδικοί επιστήμονες, έτσι και μεις εκτιμούμε ότι η υγεία των μελλοντικών γενεών απειλείται από την ανάπτυξη της πυρηνικής βιομηχανίας και των πηγών ραδιενέργειας... Επίσης πιστεύουμε ότι οι μεταλλάξεις που προκαλούνται είναι βλαπτικές για τους ανθρώπους και το μέλλον της ανθρωπότητας». Μετά το 1959 η WHO δεν εξέδωσε ούτε μια ανακοίνωση για τη σχέση υγείας και ραδιενέργειας.
        Σκοπός της WHO  είναι η εξασφάλιση της υγείας των κατοίκων της γης, ενώ της ΙΑΕΑ βάσει του καταστατικού της το 1957 η προώθηση της πυρηνικής ενέργειας. Αυτά δεν είναι συμβατά.
        Η ΙΕΑΕ μετρά μόνο τα άμεσα θύματα της πυρηνικής έκρηξης και δεν υπολογίζει ούτε καν τις επιπτώσεις των  ατμοσφαιρικών πυρηνικών δοκιμών παρ’ ότι είναι τόσο καλά τεκμηριωμένες που οδήγησαν στην απαγόρευσή τους. Δεν υπολογίζει ούτε το ένα εκατομμύριο λιγότερες γεννήσεις που καταγράφηκαν στην Ευρώπη μετά το Τσερνομπίλ. Μόνο στην Ελλάδα σύμφωνα με τη μελέτη του Τριχόπουλου 23% των κυήσεων πρώτου τριμήνου τερματίστηκαν δηλαδή 2.500 επιθυμητές κυήσεις. Ευτυχώς, επειδή ενώ για τις τερατογενέσεις οι οποίες έχουν καταγραφεί σε όλη την Ευρώπη δεν υπάρχει στατιστική στην Ελλάδα, για τις Λευχαιμίες των παιδιών υπάρχει στατιστική (Ε. Πετρίδου) και αυξήθηκαν λόγω ενδομήτριας μόλυνσης κατά 2.6 φορές (σχεδόν τριπλασιάστηκαν). Δεν υπολογίζει σαν σημαντικές τις επιπτώσεις από την έκθεση σε χαμηλή δόση ραδιενέργειας παρ’ ότι μπαίνει μέσα στον οργανισμό και ακτινοβολεί για χρόνια περισσότερα από όσο το αναμενόμενο ανθρώπινης επιβίωσης.

        Οι επιπτώσεις από το Τσερνομπίλ εξακολουθούν να προκαλούν θύματα και θα συνεχίσουν για τουλάχιστον 60 χρόνια, όσο θα εξακολουθεί να ακτινοβολεί το Καίσιο, που αυτή τη στιγμή περιέχεται σε αυξημένες ποσότητες στα τρόφιμα όλης της Ευρώπης. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της IPPNW που παρουσιάστηκαν στο Διεθνές Συνέδριο του Βερολίνου για τα 25 χρόνια από το Τσερνομπίλ.
           Πληθυσμοί που εκτέθηκαν σε ραδιενέργεια λόγω της καταστροφής του Τσερνομπίλ
1) Εκκαθαριστές 830.000
2) Εκκενώθηκαν από την περιοχή των 30 χλμ 350.000
3) Πληθυσμός που ζει σε υψηλά μολυσμένες περιοχές στη Ρωσία, Λευκορωσία, και Ουκρανία 8.300.000
4) Ευρωπαϊκός πληθυσμός σε περιοχές που δέχθηκαν χαμηλότερες δόσεις ραδιενέργειας 600.000.000

Αναμενόμενες ασθένειες - βλάβες στην υγεία λόγω της έκθεσης σε ραδιενέργεια από το Τσερνομπίλ

        1) Καρκίνοι: Αναμενόμενη περίοδος επώασης 25-30 έτη. Προς το παρόν έχουν εμφανισθεί μόνο καρκίνοι θυρεοειδούς, μαστού, και εγκεφάλου στο γενικό πληθυσμό. Οι εκκαθαριστές εμφάνισαν και Καρκίνους σε άλλα όργανα όπως προστάτη, και στο αίμα.
        2) Γενετικές βλάβες, αποβολές, εκτρώσεις, κενό γεννήσεων.
        3) Άλλες ασθένειες. Πολυοργανικές νόσοι, διαταραχές στον εγκέφαλο, επιτάχυνση της διαδικασίας γήρανσης, ψυχιατρικά προβλήματα.
        Δε χρειαζόμαστε πια νέες μελέτες για το Τσερνομπιλ για να πείσουμε τους πληρωμένους μισθοφόρους του πυρηνικού λόμπυ. Από την ανακάλυψη της ραδιενέργειας άπειρες μελέτες τεκμηρίωσαν τις επιπτώσεις της σε τουλάχιστον τρεις γενιές πειραματοζώων. Και όμως για τους ανθρώπους οι μελέτες για τα θύματα των πρώτων πυρηνικών βομβών συγκαλύφθηκαν, λόγω του ότι η Ιαπωνία ήταν υπό αμερικανική κατοχή και στη δεύτερη γενιά των Hibahusha δεν έγιναν ποτέ. Η ίδια συγκάλυψη επιχειρήθηκε και με τα θύματα των πυρηνικών δοκιμών και τους πάσχοντες από το περίφημο «Σύνδρομο του Κόλπου», που αποδείχθηκε ότι οφειλόταν στο Απεμπλουτισμένο Ουράνιο.
 
Φουκουσίμα

Στις 11 Μαρτίου 1911 ο σεισμός 9 βαθμών χτύπησε τη Β. Ιαπωνία και προκάλεσε τσουνάμι στις Ανατολικές ακτές. Πάνω από 15.000 άνθρωποι πέθαναν σαν άμεση συνέπεια  και πάνω από 500,000 αναγκάστηκαν να εκκενώσουν την περιοχή.
Ο πυρηνικός σταθμός Fukushima Daiichi έπαθε τη μεγαλύτερη βλάβη από το σεισμό και το τσουνάμι, ενώ μικρότερα προβλήματα παρατηρήθηκαν σε όλα τα πυρηνικά εργοστάσια που σταδιακά έκλεισαν. Χωρίς ηλεκτρικό να τροφοδοτεί τα συστήματα ψύξης το νερό των αντιδραστήρων άρχισε να βράζει προκαλώντας το λιώσιμο των πυρήνων 1 και 3. Η TEPCO αρχικά απελευθέρωνε ατμό για ν’ ανακουφίσει την πίεση και να προλάβει μια γιγάντια έκρηξη. Αυτός ο ατμός μετέφερε ραδιενεργά στοιχεία στον Ειρηνικό ωκεανό. Όταν έγινε αντιληπτό ότι το λιώσιμο των πυρήνων ήταν ήδη γεγονός  διατάχθηκε μια ζώνη εκκένωσης 20 χμ γύρω από το εργοστάσιο και 200.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εκκενώσουν την περιοχή. Κατά τη διάρκεια της εκκένωσης πολλαπλές εκρήξεις κατάστρεψαν τους αντιδραστήρες 1,2 και 3 προκαλώντας φωτιά στα πυρηνικά απόβλητα του αντιδραστήρα 4. Ας σημειωθεί ότι η εκκένωση έγινε παραδόξως προς την κατεύθυνση των πνεόντων ανέμων με αποτέλεσμα να επιβαρυνθούν με πρόσθετη ραδιενέργεια οι μετακινούμενοι πληθυσμοί. Παραδόξως παρά την εμπειρία του Τσερνόμπιλ δεν χορηγήθηκαν προληπτικά ταμπλέτες Ιωδίου για την αποφυγή των βέβαιων κρουσμάτων Καρκίνου του Θυρεοειδή στα παιδιά, ενώ ότι η κυβέρνηση της Ιαπωνίας, όπως είχαν πράξει και οι ευρωπαίοι για τα τρόφιμα αποφάσισε όχι μόνο την αύξηση της αποδεκτής δόσης για αυτά αλλά και το δεκαπλασιασμό της αποδεκτής δόσης ραδιενέργειας στους παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία της Φουκουσίμα!! 

Για να ψύξουν τους πυρήνες η ΤΕPCO αποφάσισε να ρίξει θαλασσινό νερό στον αντιδραστήρα. Αυτό δε μπορούσε να αποτρέψει την περαιτέρω άνοδο της θερμοκρασίας καθώς οι ράβδοι του πυρηνικού καυσίμου ήταν ήδη μερικώς ακάλυπτοι. Σύμφωνα με την TEPCO όλες οι ράβδοι καυσίμου στον αντιδραστήρα 1ου έλιωσαν, καθώς και το 57% του 2ου και το 63% του 3ου. Σαν αποτέλεσμα τεράστιες ποσότητες ραδιενεργού νερού ρύπαναν τα υπόγεια ύδατα και έπεσαν στον ωκεανό όπου εξακολουθούν να χύνονται.
Στις 2 Μαρτίου αποφασίστηκε μια εθελοντική εκκένωση σε ακτίνα 30 χμ. Στις 12 Απριλίου ανακοινώθηκε ότι το δυστύχημα ανήκει στην κατηγορία 7, όπως το Τσερνομπίλ. Όπως αποδείχθηκε μετά από ένα χρόνο η έκλυση ραδιενεργών σωματίων στην ατμόσφαιρα ήταν μεγαλύτερη κατά 3,7 φορές από το Τσερνομπίλ και η ραδιοτοξικότητα των στοιχείων σε κάθε αναπνοή κατά 28,3 φορές. Και όμως στην Ευρώπη σήμερα κανείς πια δε θυμάται τη Φουκουσίμα.
Εκείνοι που προσβλήθηκαν περισσότερο από οξεία έκθεση είναι οι υπάλληλοι, οι διασώστες και οι εκκαθαριστές. Σύμφωνα με πληροφορίες της Ιαπωνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας τα επίπεδα ραδιενέργειας μέσα στο σταθμό έφθασαν τα 1,000 mSv/h, δόση θανάσιμη για έκθεση λίγων ωρών στον άνθρωπο.
Σύμφωνα με την Ιαπωνική Επιτροπή 8.300 εργάτες ασχολήθηκαν με τη διάσωση και καθαρισμό. Τον Ιούλιο η TEPCO ανακοίνωσε ότι 111 εργάτες εκτέθηκαν σε επίπεδα ραδιενέργειας από 100- 678 mSv  χωρίς να υπολογίζεται η εσωτερική ακτινοβόληση μέσω εισπνοής ή κατάποσης που θα προκαλέσουν βλάβες όμοιες με εκείνες που παρατηρήθηκαν στους εκκαθαριστές του Τσερνομπιλ.
Παρά την εκκένωση 70.000 άνθρωποι με περίπου 9.500 παιδιά εξακολουθούσαν να ζουν σε υψηλά μολυσμένες περιοχές έξω από τη ζώνη εκκένωσης ένα χρόνο μετά το λιώσιμο των αντιδραστήρων.
Η συνολική ατμοσφαιρική εκπομπή Ιωδίου 131 τις πρώτες 3-4 μέρες της πυρηνικής καταστροφής τη Φουκούσιμα ανήλθαν στο 20% των συνολικών εκπομπών από το Τσερνομπιλ  και το 40-60% του συνολικού Καισίου 137. Επιπρόσθετα Στρόντιο 90, Ξένον 133, Πλουτώνιο 239 και πάνω από δυο ντουζίνες πυρηνικών καταλοίπων παραμένουν. Το 5,79% του fallout έπεσε στον ωκεανό και το 19% πάνω από την Ιαπωνική γη συμπεριλαμβανόμενης και της πυκνοκατοικημένης περιοχής του Τόκυο.

Με την εκτεταμένη απορροή των πυρηνικών αποβλήτων η Φουκούσιμα αποτελεί τη μεγαλύτερη πυρηνική ρύπανση των ωκεανών, η οποία συνεχίζεται. Ενώ στην Ευρώπη αδιαφορούμε στην Αμερική μετρούν καθημερινά την αύξηση της ραδιενέργειας στις ακτές, οι χάρτες θερμότητας των ωκεανών αποδεικνύουν τη συνεχιζόμενη  διαρροή θερμών υδάτων, ενώ στις 25 10-2013 το Καίσιο στον Ειρηνικό ήταν 45 εκατομύρια φορες περισσότερο του φυσιολογικού με συνέπεια να καταστρέφονται τεράστιες ποσότητες αλιευμάτων.
6.7070,000 άνθρωποι παραμένουν σε υψηλά μολυσμένες περιοχές 870 τχμ πέραν της ζώνης εκκένωσης και εκτίθενται σε υψηλή ραδιενέργεια  μέχρι και 200 φορές πάνω του φυσιολογικού.
Εν τούτοις η μεγαλύτερη απειλή είναι η συνεχιζόμενη εσωτερική έκθεση σε τροφή και νερό ή η εισπνοή ραδιενεργών ισοτόπων. Η μόλυνση ανιχνεύεται σε κάθε είδος φρούτα και λαχανικά που μεγαλώνουν και στο κρέας, ψάρι θαλασσινά ρύζι τσάι και νερό ακόμη και μέσα στο Τόκυο. Ας σημειωθεί ότι η κατανάλωση μόνο 500 γραμ μολυσμένων λαχανικών προκαλούν εσωτερική έκθεση  100 φορές μεγαλύτερη από την ετήσια επιτρεπόμενη δόση και 200 φορές μεγαλύτερη για τα παιδιά.
        Τα παιδιά απειλούνται περισσότερο επειδή έχουν μεγαλύτερη ραδιοευαισθησία και τα σώματά τους εκτίθενται περισσότερο σε μεγαλύτερη δόση. Η απόφαση να αυξηθούν τα επιτρεπόμενα όρια από το 1 στα 20 mSv/ έτος αυξάνει την έκθεση των παιδιών ενώ δεν είχαν διανεμηθεί ταμπλέτες Ιωδίου αυξάνει τον κίνδυνο Καρκίνου Θυρεοειδούς λόγω της έκθεσης σε Ι-131.
     Είναι πολύ νωρίς να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις αυτού του πυρηνικού δυστυχήματος, Θα χρειαστεί να γίνουν μεγάλες ανεξάρτητες επιδημιολογικές μελέτες. Είναι σημαντικό να γίνουν από ανεξάρτητους ερευνητές και όχι μέσω των TEPCO, JAEA, IAEA και συναφών οργανισμών. Οι ισχυρισμοί των επιστημόνων που συνδέονται με την πυρηνική βιομηχανία ότι δεν αναμένονται επιπτώσεις στην υγεία είναι αντεπιστημονικοί και ανήθικοι. Η απόφαση για την τέλεση των Ολυμπιακών αγώνων του 2020 στο Τόκυο είναι τουλάχιστον παράλογη.
Και ενώ η Ιαπωνία έκλεισε όλα της τα πυρηνικά εργοστάσια και μέσα σε κλίμα γενικευμένων λαϊκών κινητοποιήσεων άνοιξε μόνο το ένα ξανά παρά την ενεργειακή ένδεια και οι περισσότερες χώρες -όπως η Γερμανία- αλλάζουν τον ενεργειακό τους προσανατολισμό προς τις ανανεώσιμες πηγές, υπάρχουν χώρες όπως η Τουρκία και η Ρωσία που εξακολουθούν να κατασκευάζουν πυρηνικά εργοστάσια, ενώ η εμμονή του Ιράν να προχωρήσει στην κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου χρησιμοποιείται από τις ΗΠΑ σαν αφορμή πολέμου, ακριβώς όπως είχε συμβεί και στην περίπτωση του Ιράκ.


        Δεν υπάρχει ασφάλεια στα πυρηνικά. Από την εξόρυξη του Ουρανίου, τις πυρηνικές δοκιμές,  τις βόμβες, τα ατυχήματα, τα ραδιενεργά απόβλητα και τα όπλα Απεμπλουτισμένου Ουρανίου όλος ο επικίνδυνος κύκλος των πυρηνικών όπλων και εργοστασίων σε αμφίδρομη σχέση στραγγαλίζει την υγεία του πλανήτη μας.
Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ούτε πράσινη ούτε φθηνή ούτε ασφαλής. Καιρός πια να απαιτήσουμε ΤΩΡΑ τον τερματισμό αυτού του παραλογισμού. Αρκεί να αντισταθούμε όλοι στα οργανωμένα συμφέροντα, που προωθούν και εξακολουθούν να στηρίζουν την πυρηνική τεχνολογία. Ειδικά για τη γειτονιά μας απαιτούμε από την ελληνική κυβέρνηση -μέσω των υπαρχόντων θεσμών της ΕΕ- να απαιτήσει το σταμάτημα κατασκευής κάθε πυρηνικού εργοστασίου ειδικά στις σεισμόπληκτες περιοχές του Ακούγιου και της Σινώπης ΤΩΡΑ . Στην Ιαπωνία αποφάσισαν το τέλος της εξάρτησής τους από τα πυρηνικά μέχρι το 2030 και όλο και περισσότερες χώρες εγκαταλείπουν αυτό τον παραλογισμό.

 Ο πόλεμος είναι η φονικότερη ασθένεια στη γη, αλλά η Ιατρική, που έχει ήδη διαγράψει από την ιστορία της ανθρωπότητας με μαζικούς εμβολιασμούς θανάσιμες επιδημίες, όπως της Ευλογιάς, μας επιτρέπει να είμαστε αισιόδοξοι. Ο πόλεμος είναι μια αρρώστια, που θα μπορούσε να προληφθεί με το διάλογο. Όμως οι γιατροί γνωρίζουμε καλά ότι  όσα φάρμακα ή τεχνικές και αν αποκτήσαμε για την θεραπεία των νόσων, οι νοσογόνοι παράγοντες μεταλλάσσονται, νέες ασθένειες εμφανίζονται και όσες μάχες και αν κερδίζουμε, ο θάνατος θα είναι πάντα ο νικητής αφού οι άνθρωποι είμαστε θνητοί και ύψιστο καθήκον της Ιατρικής είναι το «ωφελέειν ή μη βλάπτειν», δηλαδή η στοιχειώδης ανακούφιση από τον πόνο.
Ίσως ο πόλεμος να είναι ο τελικός θριαμβευτής. Ίσως ένας πυρηνικός χειμώνας εξαλείψει κάθε ζωή στον πλανήτη μας. Όμως όσο υπάρχουνε γιατροί, όσο υπάρχουν Άνθρωποι που συστρατεύονται σε οργανισμού όπως ο ΕΕΣ πρέπει -παρά τις απογοητεύσεις- να συνεχίζουν μέχρι τέλους ν’ αγωνίζονται για την πρόληψη της νόσου του πολέμου και τον περιορισμό του ανθρώπινου πόνου, στην κάθε ιστορική συγκυρία, σε ειρήνη και πόλεμο.



Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Ο Τηλέμαχος από τη Δίβρη δεν έφυγε ποτέ

Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης