Κοιτούσες

Κοιτούσες 

Κοιτούσες
Το πρόσωπό σου στη φωτογραφία
Και δεν το γνώριζες

Άκουγες
Τη φωνή σου στο μεγάφωνο
Κι έμοιαζε ξένη

Τα χνάρια σου
Πάνω στην άμμο δεν ξεχώριζες

Βούλιαζες
Μέσα στη νύχτα
Και καρδιά σου ξένη

Βουβά τα μάτια
Σε καρτέραγαν ν’ αρχίσεις
Το πιο όμορφο παλιό τραγούδι σου

Μα συ, τον ουρανό κρατούσες
Σε ματωμένες ξώβεργες
 3-12-1981
Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Εικόνα
Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ        Πόρος. Το πρώτο επισκεπτήριο για τους νεοσύλλεκτους ναύτες και ψάχνεις για τη σωστή πύλη εξόδου κάπου εκεί κοντά στο ηρωικό αντιδικτατορικό «Βέλος» και ξάφνου πλημμυρίζει ο τόπος μπλε στολές μ’ άσπρα καπέλα τριγυρισμένα από παρδαλές αγκαλιές κι ο γιός σου ένας απ’ αυτούς.        «Ο ομορφότερος ναύτης!» σκέπτεσαι πριν τον σφίξεις στην αγκαλιά σου.        10 μέρες με τηλεφωνήματα πικρά. «Μας ξυπνούν από τις 5.... Μελάνιασε ο ώμος μου από το όπλο..... Φέρτε μου αντηλιακό, μας έφαγε ο ήλιος...και ωτασπίδες , 6 ροχαλίζουν στο θάλαμο...και τηλεκάρτες πολλές»       10 μέρες μ’ εκνευρισμό. «Πώς κακομάθαμε τούτη τη γενιά; Τι να λέγαν κι οι παλιότεροι με τα καψόνια;»       10 μέρες αγωνίας. «Καλομαθημένος. Μέχρι τώρα όλα του πήγαν τόσο καλά! Διαβάζεις τόσα! Μέχρι κι αυτοκτονίες στη σκοπιά.        Η Λυδία λίθος, Θ’ αντέξει; Πώς τον μεγάλωσα; Πόσο επηρεάσθηκε απ’ τον περίγυρο;»        -Πώς αντέχαμε εμείς; λένε οι παλιοί. Και μαρτυρούσαμε λόγω φρονημάτ
Διαβάστε περισσότερα

Ο Τηλέμαχος από τη Δίβρη δεν έφυγε ποτέ

Εικόνα
Το «εκρηκτικό δίδυμο της Δίβρης» όπως ο Τηλέμαχος έλεγε, πάνω στην πεζογεφυρα που κατασκεύασε  Η Δίβρη είναι τυχερός τόπος, επειδή έχει γεννήσει πολλούς άξιους ανθρώπους, που ευεργέτησαν τον τόπο και τους ανθρώπους του, αν και οι μεταγέστεροι σπάνια τους μνημονεύουν. Από παλιά καθένας με τα όπλα του, άλλοι από την Αμερική και άλλοι από τόπους ευθύνης στην Αθήνα, φρόντιζαν για την ευποιία και τη βελτίωση της ζωής των κατοίκων της. Και βέβαια δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο της Δίβρης, η αχαριστία των ευεργετημένων και η τάση των νεότερων να ξεχνούν τους αγώνες που προηγήθηκαν για να απολαμβάνουν οι ίδιοι όσα σήμερα θεωρούν φυσιολογικά στη ζωή τους. Ο Τηλέμαχος Φωτεινός ήταν η πρόσφατη χαρακτηριστική περίπτωση Διβριολάτρη, που κυριολεκτικά μέχρι την τελευταία του πνοή φρόντιζε για το καλό της Δίβρης, την ώρα που το διαδικτυακό καφενείο (facebook) βούιζε από διάφορους «Σφήκες», που ανίκανοι να παράγουν οι ίδιοι μέλι, προσπαθούν να κεντρίσουν όποιον αποδεινκύεται πιο παραγωγικός.  Γνώρισα τ
Διαβάστε περισσότερα

Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης

Εικόνα
Το κείμενο είναι εκλαϊκευμένη απόδοση της επιστημονικής μου εργασίας στο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών για την έδρα Ιστορία της Ιατρικής το 1991 Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης είναι το μοναδικό στον κόσμο υπόσκαφο Λεπροκομείο και λειτούργησε μέχρι το 1930 σε υπόσκαφα χτίσματα στην Καλντέρα κάτω από το ξωκλήσι του αη Γιάννη του Ελεήμονα.* Η ιδιαιτερότητα των καταλυμάτων δεν πήγαζε από προκατάληψη κατά των ασθενών, αφού η αρχιτεκτονική του νησιού στηρίζεται στα υπόσκαφα κτίσματα και επειδή την ίδια εποχή η κοινωνική κατάσταση ήταν φεουδαρχικής δομής, δηλαδή όλοι οι άκληροι αγρότες ζούσαν σε υπόσκαφα με μόνο εισόδημα ότι η φιλανθρωπία του αφεντικού προσέφερε. Τα λεπροκομεία ιδρύθηκαν στην Ευρώπη από το 12ο αιώνα και πήραν στη μεν Δύση τη μορφή απάνθρωπων γκέτο, στο δε Βυζάντιο λειτούργησαν μεν σαν χώροι απομόνωσης αλλά παρείχαν στοιχειώδη περίθαλψη πχ Βασιλειάδα. Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης ιδρύθηκαν πριν από τον 18ο αιώνα κατά τα Βυζαντινά πρότυπα, διό
Διαβάστε περισσότερα