Χριστουγεννιάτικα έθιμα
Χριστουγεννιάτικα έθιμα
Αν ρωτήσεις τα παιδιά για τα χριστουγεννιάτικα έθιμα θα μιλήσουν για το δένδρο, τη φάτνη, τα δώρα, τα ρεβεγιόν. Παρά την εγκληματικότητα και τα συνεπακόλουθα και για τα κάλαντα. Φέτος η Αθήνα νοστάλγησε τη φαντασμαγορία του δένδρου στο Σύνταγμα. Όσο και αν προσπάθησαν να καθιερώσουν το καράβι σαν χριστουγεννιάτικο ντεκόρ δεν έπιασε. Ήταν φυσικό αφού πουθενά δε στολιζόταν στα ελληνικά σπίτια, Απλώς χρησίμευε σαν εξάρτημα των παιδιών που στα νησιά έλεγαν τα κάλαντα. Το δένδρο ζει και βασιλεύει, ακόμη και σαν ομοίωμα αποκριάτικου γαϊτανακιού, ενώ τα φωτάκια πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο παρά την οικονομική κρίση στα παράθυρα και τα μπαλκόνια τόσο της Αθήνας όσο και στο τελευταίο αγροτόσπιτο. Και ήταν εντελώς αψυχολόγητη η από τηλεοράσεως διαφήμιση του Υπουργείου Περιβάλλοντος να περιοριστούν -ειδικά τώρα που και οι δήμοι ούτε τα στοιχειώδη δεν έπραξαν- τα λαμπάκια στα μπαλκόνια.Τα νησιά φέτος μια από τις σπάνιες φορές, είδαν πασπάλες χιονιού να ντύνουν το χειμωνιάτικο τοπίο. Τα χιονισμένα Χριστούγεννα ήταν πάντα για την Ελλάδα εισαγόμενο ιδανικό σκηνικό. Μάταια κάποιοι φωτισμένοι δάσκαλοι προσπαθούσαν να μας πείσουν για το ασυμβίβαστο γεωγραφικά Βηθλεέμ- χιονιού και παλαιότερα δεν είχαμε και τηλεόραση να δούμε και Χριστούγεννα με μαγιό. Έτσι δεν παύαμε να θεωρούμε ότι Χριστούγεννα χωρίς χιόνι είναι μαγιονέζα δίχως αυγό.
Σε εποχές αλλοτινής λιτότητας όπου το ξερακιανό δενδράκι ντυνόταν με μπαμπάκι και στολιζόταν με οικολογικά αυτοσχέδια υλικά με βάση το χαρτί και τα καρύδια, πρόσθετη αυτοσχέδια διακόσμηση αποτελούσαν δίπλα στη φάτνη τα κεσεδάκια με κριθάρι (κλεμμένο από τις κότες) που μόλις είχε βλαστήσει. Σαν όλα τα παιδιά, ευχαρίστως υιοθετούσαμε κάθε ξένο έθιμο που ήταν συμφέρον. Έτσι η επιστολή στον αη Βασίλη και τα παπούτσια στην πόρτα (ελλείψει τζακιού) στηνόντουσαν τη νύχτα της πρωτοχρονιάς. Δεν το πιστεύαμε. Το εφαρμόζαμε με θρασύτατο ωφελιμισμό. Εφάρμοσα κι εγώ για χρόνια το συμπαθητικό τελετουργικό στα παιδιά μου και ξαφνιάστηκα όταν η κόρη μου έκλαψε όταν της είπα με τη βεβαιότητα ότι το ήξερε ότι αη Βασίλης δεν υπάρχει. Οι δικοί μου γονείς που είχαν ήδη υποστεί οικονομική αφαίμαξη για τα δώρα μας, διπλωματικά γέμιζαν τα παπούτσια με καρύδια και γλυκά και μεις οι ζαβολιάρηδες κάναμε ότι δεν καταλαβαίναμε τη σκηνοθεσία. Σιγά σιγά τα παιχνίδια φθήνυναν εισαγόμενα από χώρες μη χριστιανικές. Υιοθετήσαμε μέχρις υπερβολής το Χριστουγεννιάτικο καταναγκαστικό στολισμό.
τα Κάλαντα Νικηφόρου Λύτρα |
Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου
Στάθης Χριστοδουλόπουλος Εικόνες πραγματικά γιορτινές. Τότε που ξεχωρίζαμε τη γιορτή από την καθημερινή. Μια μπουκιά από Χριστόψωμο ήταν ευλογία. Με τη γραφή σου ,Μαρία μου, σκάβεις βαθειά στη μνήμη μας..
ΑπάντησηΔιαγραφήTheodosis Mpolos αξεχαστα χρονια της αθωοτητας τοτε που μας εφτανε ενα παραμυθι για δωρο και ενα δεκαρικο απ τα καλαντα και ενα σινεακ με χοντρο-λιγνο σαρλο για ψυχαγωγια και απ το ραδιοφωνο να ακουμε τον ερχομο του νεου χρονου με το κλεισιμο των φωτων και το ανοιγμα για την υποδοχη του
ΑπάντησηΔιαγραφήanagiotis Mpourlakis ΤΟΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΒΓΕΝΑΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΓΑΜΕ ΣΤΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΓΑΜΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΗ ΝΟΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΔΟΣΗ ΤΟ ΚΑΛΟ ΧΑΡΤΖΙΛΙΚΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΜΑΡΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή