Στη Σαντορίνη Στο Χριστό τα Θέρμη




Στο Χριστό τα Θέρμη


   Υπάρχει και μια άλλη Σαντορίνη, η Σαντορίνη της ερμιάς και της εγκατάλειψης. Στο Χριστό τα Θέρμη κατοικούσαμε όπως οι τρωγλοδύτες της Τυνησίας, σε υπόσκαφα δωματιάκια με νερό απ’ τη στέρνα κι αυτό υφάλμυρο, με τη θερμοπηγή πλάι στη θάλασσα χωμένη κάθε χρόνο στα βότσαλα και την άμμο -χρειάζεται να σκύψεις για να μπεις, ίσως να γονατίσεις κι ο ατμός που αναδύεται σου φέρνει δάκρυα στα μάτια, σε πνίγει- η νερομάνα καυτή κι οι «μπανιέρες» λαξεμένες στο βράχο προσμένουν σα θάμα πια τον ανάπηρο που θα θεραπεύσουν κι η παραλία μαχαίρι από μαυροκόκκινο χαλίκι και άμμο με τα βράχια να κρέμονται κάθετα κι αγριωπά πάνω σου -κατρακυλάς στην κατηφόρα δεν πορεύεσαι- να πυρώνουν τ’ απόγευμα να σε πυρπολούν κι η θάλασσα ευφρόσυνα να φτερουγά προκλητικά, να σε καλεί γύρω απ’ τον κόκκινο τετράγωνο βράχο για ν’ αρχίσεις τις βουτιές, κι εγώ θα σου κάνω πατητή και να δεις που δε πιάνεις πάτο, κρύα θάλασσα ζωντανή και μαργιόλισα, κουβαλά γνέματα της απειλής του ηφαιστείου και σου φωνάζω: «Εδώ, ίσα που πατώνω, σκάψε με το πόδι σου την άμμο το νιώθεις; ναι, ναι είναι ο σφυγμός του ηφαιστείου που δονείται στ’ ακροδάκτυλά σου, τ’ αμνιακό υγρό της γης ρέει στις πατούσες σου».
 Όλο σου το κορμί τρέμει απ’ την αψάδα της βαριάς θάλασσας, μπλε προς το μαύρο, ματώνει μονάχα ντροπαλά όταν ο ήλιος δροσίζεται κάθε δειλινό σ’ ερωτικό βύθισμα. Το ξωκλήσι καρφωμένο στο βράχο πιο ψηλά, λευκός λεκές στο γήινο βάρος που ξέρασαν της γης τα έγκατα, γλάρος έτοιμος να πετάξει, πρόκληση της ανθρώπινης ελπίδας που επιμένει να φτεροκοπά μπροστά την αμείλικτη βεβαιότητα του τελικού θριάμβου του θανάτου. 
Τώρα πια στην τουριστική Σαντορίνη επιβιώνουν ακόμη ελάχιστες κρυφές γωνιές σαν το Χριστό τα Θέρμη. Μακριά απ’ τα μπαράκια της ανωνυμίας και τον ανοργασμικό έρωτα κατά τις επιταγές της μόδας, μακριά από κείνους που ξεφυλλίζουν τα περιοδικά για να μάθουν πώς είναι «ιν» το καμάκι και ποιες γκόμενες φοριούνται τούτη τη σαιζόν, μακριά απ’ όσους πασχίζουν να ζουν με τις συμπεριφορές που επιβάλει η κάθε εποχή.
     



Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Εικόνα
Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ        Πόρος. Το πρώτο επισκεπτήριο για τους νεοσύλλεκτους ναύτες και ψάχνεις για τη σωστή πύλη εξόδου κάπου εκεί κοντά στο ηρωικό αντιδικτατορικό «Βέλος» και ξάφνου πλημμυρίζει ο τόπος μπλε στολές μ’ άσπρα καπέλα τριγυρισμένα από παρδαλές αγκαλιές κι ο γιός σου ένας απ’ αυτούς.        «Ο ομορφότερος ναύτης!» σκέπτεσαι πριν τον σφίξεις στην αγκαλιά σου.        10 μέρες με τηλεφωνήματα πικρά. «Μας ξυπνούν από τις 5.... Μελάνιασε ο ώμος μου από το όπλο..... Φέρτε μου αντηλιακό, μας έφαγε ο ήλιος...και ωτασπίδες , 6 ροχαλίζουν στο θάλαμο...και τηλεκάρτες πολλές»       10 μέρες μ’ εκνευρισμό. «Πώς κακομάθαμε τούτη τη γενιά; Τι να λέγαν κι οι παλιότεροι με τα καψόνια;»       10 μέρες αγωνίας. «Καλομαθημένος. Μέχρι τώρα όλα του πήγαν τόσο καλά! Διαβάζεις τόσα! Μέχρι κι αυτοκτονίες στη σκοπιά.        Η Λυδία λίθος, Θ’ αντέξει; Πώς τον μεγάλωσα; Πόσ...
Διαβάστε περισσότερα

«Motherboard connected» Θεατρικό έργο των Γεωργίας Μπίρμπα- Στέλλας Αρκέντη

Εικόνα
  Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε στο θέατρο «Αλκμήνη» το σύγχρονο θεατρικό έργο των Γεωργίας Μπίρμπα και Στέλλας Αρκέντη  «Motherboard connected» , που αφορά το μοντέρνο πρόβλημα των σχέσεων των γονιών με τα όλο και περισσότερα παιδιά, που εθίζονται στα διαδικτυακά παιχνίδια και βρίσκεται στο δεύτερο μήνα παραστάσεων. Ο τίτλος παίζει με το εξάρτημα του υπολογιστή και τη μητρική σύνδεση, ενώ το θέμα εξοργίζει και προβληματίζει τους θεατές ειδικά όσους απορούν πώς τα σύγρονα παιδιά που τα έχουν όλα από τους γονείς τους καταφεύγουν σε τεχνητούς παραδείσους.  Το έργο ήταν καλογραμμένο με ισορροπημένο προβληματισμό των δύο απόψεων και παρέθετε και τις αιτίες που οδηγούν τους νέους σε αυτή την συχνά θανατηφόρα απόδραση.  Γνωρίζω προσωπικά λόγω συντοπιότητας στη Δίβρη τη συνάδελφο γιατρό λογοτέχνιδα και φίλη Γεωργία Μπίρμπα και πάντα εκτιμούσα το συγγραφικό της λόγο. Πιστεύω ότι με αυτό το έργο κάνει ένα βήμα περισσότερο στην εκφραστική της δεινότητα.  Άλλωστε η...
Διαβάστε περισσότερα

Άυλη πολιτιστική κληρονομιά και τα θρησκευτικά μας έθιμα

Εικόνα
  Η Ελλάδα έχει υπογράψει τη  Σύμβαση για την Προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς – UNESCO 2003 και ήδη έχει καταγράψει 119 στοιχεία ανάμεσα στα οποία πολλά αποτελούν θρησκευτική παράδοση κάθε τόπου όπως η ψαλτική τέχνη, το έθιμο του Αι Γιώργη στη Νεστάνη, τα πανηγύρια του Αγίου Συμεών στο Μεσολόγγι, του Αγίου Πέτρου στα Σπάτα, της Παναγίας στην Ελευσίνα,  το Μοιρολόι της Παναγίας στα Γιάνεννα και πολλά άλλα. Η εγγραφή στο Εθνικό μας ευρετήριο είναι απλή και γίνεται συνήθως με αίτηση πολιτιτικού Συλλόγου  στο https://ayla.culture.gr/%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%ba%ce%ae/ Στην άγρια εμπορευματοποίηση που επέβαλε ο τουρισμός στη Σαντορίνη είναι θαύμα το ότι επιβιώνουν αναλοίωτα τόσα στοιχεία άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως τα περίφημα πανηγύρια, και τα πασχαλινά μας έθιμα, όπως ο Λάζαρος, τα περίτεχνα βάγια και τα υπόλοιπα κατανυχτικά έθιμα, που έκαναν τη Μεγαλοβδομάδα μας μοναδική σε ευλάβεια. Στο Μεγαλοχώρι ανέκαθεν υπήρχαν κάποιες ιδιαιτερότητες. Οι ευσ...
Διαβάστε περισσότερα