Τα καλά νέα της οικονομικής μας κρίσης

                    Τα καλά νέα της οικονομικής μας κρίσης

   Μέσα στη γενική κατήφεια των οικονομικών τσουνάμι, που σαρώνουν την Ευρώπη κινδυνεύοντας να καταποντίσουν πρώτα απ' όλους τους έλληνες, στα ψιλά πέρασε η ανακοίνωση της επιστροφής όλων των ελλήνων στρατιωτών, που υπηρετούν στο Αφγανιστάν, καθώς και η θετική ψήφος της Ελλάδας για την εκπροσώπηση της Παλαιστίνης ως κράτους στον ΟΗΕ.

     Προφανώς ο ελληνικός λαός πνιγμένος από τα χρέη μικρή πια δίνει σημασία στην εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης, που πια δεν εμπιστεύεται. Όμως για όσους ασχολούμεθα με την προάσπιση της ειρήνης είναι θετικά βήματα για τα οποία παλεύαμε μάταια επί πολλά χρόνια. Αν και αυτό που μέτρησε ήταν το οικονομικό κόστος η επιστροφή των ελλήνων στρατιωτών από την εύφλεκτη περιοχή του Αφγανιστάν αποτελεί δικαίωση των θέσεων του ειρηνιστικού κινήματος. Θετική ακόμη φαίνεται η αναβλητικότητα στην κατασκευή των νέων πυρηνικών εργοστασίων σε Ακούγιου και Σινώπη, μετά την επιδείνωση των σχέσεων Τουρκίας Ρωσίας και λόγω του υψηλότατου πια κόστους κατασκευής τους.

   Η θετική ψήφος της Ελλάδας στον ΟΗΕ αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη, αφού πρόσφατα η Ελλάδα είχε κάνει φιλοισραηλινή στροφή. Η αναβάθμιση της Παλαιστίνης στον ΟΗΕ σε κράτος και μάλιστα με την συντριπτική πλειοψηφία των 138 υπέρ έναντι 9 κατά, έρχεται σαν συνέχεια στην απογοητευτική ματαίωση της συνδιάσκεψης στο Ελσίνκι για την αποπυρηνικοποίηση της Μ. Ανατολής με ευθύνη του Ισραήλ και τον πρόσφατο ανηλεή βομβαρδισμό στη Γάζα.

      Οι εξελίξεις στην Παλαιστίνη με την κατάφωρη επιβολή των νόμων του ισχυροτέρου και τη διαστρέβλωση κάθε δικαίου, προκαλούν επί πολλά χρόνια απογοήτευση και θυμό σε όσους από μας ελπίζουν στη δημιουργία ενός δίκαιου ασφαλέστερου κόσμου.

       Σήμερα η Μ. Ανατολή αποτελεί κανάλι, που φλέγεται και απειλεί την παγκόσμια ειρήνη. Υπάρχει ιστορική συνέπεια. Οι βαθιές οικονομικές κρίσεις, όπως αυτή που σήμερα βιώνουμε, ξεπερνιούνται συχνά μόνο με πόλεμο. Αυτή είναι η εξέλιξη, που πρέπει να αποφύγουμε πάση θυσία. Θα έπρεπε η ανθρωπότητα να γίνει σοφότερη, αλλά δυστυχώς βλέπουμε να επαναλαμβάνει διαρκώς τα ίδια λάθη. Όμως η γενίκευση της τραγωδίας, ήδη ανακατατάσσει τις απόψεις και δημιουργεί νέες συμμαχίες, ενώ η ανάκαμψη του φασισμού και ρατσισμού αφυπνίζει τις συνειδήσεις σε νέους συνασπισμούς αλληλεγγύης. Ας ελπίσουμε προς μια ελπιδοφόρο ανάταση. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, όχι πια μόνο για την Ελλάδα.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου