Λάθος αιώνας

Λάθος αιώνας

Λάθος αιώνας! Πώς σύναξε την τόσον αφροσύνη; Πώς συγχέριασε  την πρόοδο με την οπισθοδρόμηση; Πώς χώρεσε τόσην οδύνη και τόση παραφροσύνη;

Ματωβαμμένος αιώνας. Στυγνότερος του Μεσαίωνα. Πώς χώρες την ανατολή και τον καταποντισμό τόσων ελπίδων; Πώς ισοπέδωσε τις αυταπάτες;

Μωρότεροι πορευόμαστε. Σοφότερος ο παλαιολιθικός πρόγονός μας, ανθρωπινότεροι οι Κύκλωπες κι οι Λαιστρυγόνες, γενναιότεροι οι χλευαζόμενοι ως δειλοί κλασσικοί τοξότες, ταπεινότερος ο μαστιγώσας τον Βόσπορο Ξέρξης, δικαιότερη η Ιερά Συμμαχία, επιεικέστερη η πυρά των μαγισσών της Ιεράς Εξέτασης. 

Στο χάος του λυκόφωτος του 20^ου αιώνα για τον εξορκισμό ενός λαοπλάνου πυρπολούνται εκατομμύρια αθώων, εξανδραποντίζονται στρατιές αμάχων, κονιορτοποιείται αιώνων πολιτισμός, μολύνεται με σπέρμα θανάτου το έμβρυον κάθε εμβίου.

Το ψέμα πότε άλλοτε ντύθηκε τόσην αλαζονεία; Πότε άλλοτε οι λέξεις δεν προδόθηκαν τόσο οικτρά; Πασιφιστές χαμαιλέοντες και σοσιαλιστές τυμβωρύχοι παζαρεύουν την ανοικοδόμηση του ολέθρου που εξακολουθούν να προκαλούν. Διπρόσωποι μακελάρηδες, απρόσωποι πολεμοκάπηλοι, άβουλα πιόνια στον ιστορικό τυφώνα που θα τους παρασύρει.

Το δίκιο θα νικήσει ξανά. Έτσι πορεύεται πάντα ο κόσμος. Καταλύοντας τις αυτοκρατορίες των αλαζόνων, αποσυνθέτοντας τους ισχυρούς σε τύρφη λήθης.

Όμως ποιο το όφελος για τον καθένα από αυτούς, που -όντας μοναδικοί- κατά δεκάδες διαμελίστηκαν από τη δειλία των «έξυπνων» βομβών τους; Δεν υπάρχει ανάσταση για τους ανώνυμους που λαμπάδιασαν στο βωμό των «λαθών» τους. Δεν υπάρχει αθανασία για τους αμέτρητους θαμμένους ζωντανούς των «παράπλευρων βλαβών» τους.

Μήτε υποψία άνοιξης στα μολυσμένα αποκαίδια της γης, που θα προστάτευαν με ανθρωπιστικούς πυραύλους. Ανασκαμμένοι τάφοι, θερμοκοιτίδες βουβές, υδραγωγεία χαίνοντα, πυορροούντες δρόμοι, ανεστραμμένα γεφύρια, σκότος και νυξ, βιασμός κάθε δικαίου.

Πρωτιές. Ποτέ άλλοτε, μήτε ο Χίτλερ δε σκόπευσε σκόπιμα νοσοκομεία και γιατρούς. Στο Βελιγράδι η τέταρτη εξουσία πρωτοέφυγε από το απυρόβλητο. Η ασυλία των πρεσβειών καταργήθηκε από τους συμμάχους τρομοκράτες.

Στόχος σε βιντεογκέιμ η κάθε ύπαρξη. Άγγελοι θανάτου υπερίπτανται υποδυόμενοι τη Θεία Δίκη, σ’ έναν ακήρυκτο πόλεμο/ Φαύλος αιώνας. Χώρεσε ήδη τόση φρίκη, εγκυμονεί όσην απανθρωπιά εκτρώθηκε από τους απολίτιστους προπάτορές μας, παρακαταθήκη μίσους στ’ αγέννητα παιδιά μας.

Η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης. Πάντα. Και τώρα.

δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Η ΑΥΓΗ 18-7-1999 με αφορμή την επίθεση στη Γιουγκοσλαβία αλλά ισχύει και σήμερα με τους αδιάκοπους πολέμους στη Συρία, την Ουκρανία, το Ιράκ και κυρίως με την συνεχιζόμενη γενοκτονία των Παλαιστινίων από τους εβραίους στη Γάζα.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου