Η Ελλάδα μας πέθανε (1995)Το Βλέμμα του Οδυσσέα

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Εικόνα
Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ        Πόρος. Το πρώτο επισκεπτήριο για τους νεοσύλλεκτους ναύτες και ψάχνεις για τη σωστή πύλη εξόδου κάπου εκεί κοντά στο ηρωικό αντιδικτατορικό «Βέλος» και ξάφνου πλημμυρίζει ο τόπος μπλε στολές μ’ άσπρα καπέλα τριγυρισμένα από παρδαλές αγκαλιές κι ο γιός σου ένας απ’ αυτούς.        «Ο ομορφότερος ναύτης!» σκέπτεσαι πριν τον σφίξεις στην αγκαλιά σου.        10 μέρες με τηλεφωνήματα πικρά. «Μας ξυπνούν από τις 5.... Μελάνιασε ο ώμος μου από το όπλο..... Φέρτε μου αντηλιακό, μας έφαγε ο ήλιος...και ωτασπίδες , 6 ροχαλίζουν στο θάλαμο...και τηλεκάρτες πολλές»       10 μέρες μ’ εκνευρισμό. «Πώς κακομάθαμε τούτη τη γενιά; Τι να λέγαν κι οι παλιότεροι με τα καψόνια;»       10 μέρες αγωνίας. «Καλομαθημένος. Μέχρι τώρα όλα του πήγαν τόσο καλά! Διαβάζεις τόσα! Μέχρι κι αυτοκτονίες στη σκοπιά.        Η Λυδία λίθος, Θ’ αντέξει; Πώς τον μεγάλωσα; Πόσ...
Διαβάστε περισσότερα

Άυλη πολιτιστική κληρονομιά και τα θρησκευτικά μας έθιμα

Εικόνα
  Η Ελλάδα έχει υπογράψει τη  Σύμβαση για την Προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς – UNESCO 2003 και ήδη έχει καταγράψει 119 στοιχεία ανάμεσα στα οποία πολλά αποτελούν θρησκευτική παράδοση κάθε τόπου όπως η ψαλτική τέχνη, το έθιμο του Αι Γιώργη στη Νεστάνη, τα πανηγύρια του Αγίου Συμεών στο Μεσολόγγι, του Αγίου Πέτρου στα Σπάτα, της Παναγίας στην Ελευσίνα,  το Μοιρολόι της Παναγίας στα Γιάνεννα και πολλά άλλα. Η εγγραφή στο Εθνικό μας ευρετήριο είναι απλή και γίνεται συνήθως με αίτηση πολιτιτικού Συλλόγου  στο https://ayla.culture.gr/%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%ba%ce%ae/ Στην άγρια εμπορευματοποίηση που επέβαλε ο τουρισμός στη Σαντορίνη είναι θαύμα το ότι επιβιώνουν αναλοίωτα τόσα στοιχεία άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως τα περίφημα πανηγύρια, και τα πασχαλινά μας έθιμα, όπως ο Λάζαρος, τα περίτεχνα βάγια και τα υπόλοιπα κατανυχτικά έθιμα, που έκαναν τη Μεγαλοβδομάδα μας μοναδική σε ευλάβεια. Στο Μεγαλοχώρι ανέκαθεν υπήρχαν κάποιες ιδιαιτερότητες. Οι ευσ...
Διαβάστε περισσότερα

Μνήμες της αγαπημένης μας Μαίρης

Εικόνα
  Έφυγε η αγαπημένη σε όλους μας, αδελφή, μάνα, γιαγιά   Μαίρη Σωτηροπούλου- Αβραντίνη. Επειδή δεν είχα την τύχη να γνωρίσω την πεθερά μου την οποία ο άνδρας μου αγαπούσε τόσο ώστε να βαφτίσει δύο από τα παιδιά μας με το όνομά της (Αδαμάντιος ο πρωτότοκος και Διαμαντούλα το τρίτο παιδί) από την αρχή της γνωριμίας μας το ρόλο της μάνας του έπαιζε για μένα η μονάκριβη αδελφή του η Μαίρη. Στο σπίτι της πήγα για την πρώτη οικογενειακή γνωριμία και έλεγε πάντα ότι εκείνη είχε πει στο Σωτήρη ότι είμαι η κατάλληλη νύφη, όταν με είχε πρωτοδεί μαζί του στο Τζάννειο νοσοκομείο, όπου τότε παρακολουθούσα σαν φοιτήτρια. «Διαμαντή μην κάνεις ανάκριση στο κορίτσι!» μάλωσε τον άνδρα της, που με ρωτούσε διάφορα για τη ζωή μου όσο κείνη ετοίμαζε το άψογο όπως πάντα τραπέζι. Εκείνη και ο Διαμαντής ήλθαν στους γονείς μου για την πρώτη συγγενική γνωριμία. «Εξαιρετική οικογένεια!!!» είπε η θεία μου Αργυρούλα, όταν τους γνώρισαν. (Εκείνη την εποχή η «καλή οικογένεια» ήταν -και μάλλον πάντα ε...
Διαβάστε περισσότερα