Αποπυρηνικοποιημένη Μ. Ανατολή.

Αποπυρηνικοποιημένη Μ. Ανατολή.

  Αναγκαιότητα ή ουτοπία;

Ζούμε σε μιαν ατμόσφαιρα «deja vue” με το ίδιο ακριβώς επίκεντρο: τον Κόλπο και τα στενά του και με ίδια αφορμή: Το αν δικαιούται  κάποια άλλη χώρα εκτός από τους ήδη έχοντες (φανερά ή κρυφά) να κατέχει πυρηνικά.
Οργανώσεις όπως η δική μας πρωτοστάτησαν για την υπογραφή των αντιπυρηνικών συμφωνιών και νιώσαμε οργή όταν είδαμε ότι αυτές οι συνθήκες χρησιμοποιήθηκαν, σαν πρόσχημα -ψευδώς όπως αποδείχθηκε- για το δεύτερο πόλεμο στο Ιράκ, που μόλις έληξε με την απόσυρση των αμερικανών και τραγικά (όπως τα προβλέπαμε τότε) για την περιοχή  αποτελέσματα.
Και τώρα ξανά οι ίδιες συμφωνίες χρησιμοποιούνται σαν πρόσχημα κατά του Ιράν, την ώρα που το Ισραήλ που σίγουρα κατέχει πυρηνικά αρνείται οιονδήποτε έλεγχο.
Η πυρηνική εποχή μετά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι χαρακτηρίστηκε από την ισορροπία του τρόμου. Όταν τα πυρηνικά όπλα έφθασαν σε θηριώδες ύψος και έγιναν ικανά να καταστρέψουν εκατοντάδες φορές ολόκληρο τον πλανήτη, αυτοαχρηστεύθηκαν. Η ισορροπία του τρόμου κατέρρευσε πριν από το ναυάγιο της σοβιετικής αυτοκρατορίας. Οι ΗΠΑ βάλθηκαν να δασκαλεύουν άλλους να μη κατασκευάσουν νέα πυρηνικά την ώρα που οι ίδιες κατασκεύαζαν τη νέα μίνι γενιά τους. Για να ξεπουλήσουν τα ξοφλημένα όπλα τους μετέτρεψαν πυρηνικές κεφαλές σε συμβατικές για να διαλύσουν τη Γιουγκοσλαβία. Αξιοποίησαν δημιουργικά τα πυρηνικά απόβλητα των εργοστασίων τους κατασκευάζοντας όπλα Απεμπλουτισμένου Ουρανίου. Τώρα απειλούν πότε τη Β. Κορέα και πότε το Ιράν ή τη Συρία επειδή κατασκευάζουν λένε πυρηνικά εργοστάσια, αν και στις ίδιες τις Συμφωνίες που επικαλούνται, αναφέρεται σαφώς ότι οι χώρες που κατέχουν πυρηνική τεχνογνωσία δεσμεύονται να βοηθήσουν τους μη έχοντες, αν θέλουν να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες. Όσο και αν εμείς πιστεύουμε ότι τα εργοστάσια είναι το πρώτο βήμα για την κατασκευή πυρηνικών όπλων (και έχει αποδειχθεί στις περιπτώσεις Ινδίας- Πακιστάν) σύμφωνα με τις Συμφωνίες, που εκείνοι υπέγραψαν η πυρηνική ενέργεια θεωρείται θεμιτή, καθαρή και εξαγώγιμη. Γιαυτό και μόλις οι ταραξίες όπως η Β. Κορέα συμφωνήσουν ν’ αγοράσουν από αυτούς, η πολιτική των ΗΠΑ τους διαγράφει από τη λίστα των κακών του πλανήτη.
Η υποκρισία των κρατούντων φαίνεται ξεκάθαρα στον ΟΗΕ όπου, όταν τίθενται σε ψηφοφορία κάθε χρόνο οι αντιπυρηνικές συμφωνίες, οι πυρηνικοκάτοχοι χώρες και οι δορυφόροι τους ψηφίζουν κατά των αντιπυρηνικών συμφωνιών, τις οποίες επικαλούνται για να επιτεθούν σε τρίτες χώρες.
 Έτσι και φέτος στις 2 Δεκεμβρίου του 2011 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε με ψήφους 130 ΝΑΙ, 26 ΟΧΙ και 23 ΑΠΟΧΗ, το ψήφισμα 66/46, που καλεί όλα τα κράτη να προχωρήσουν στην υποχρέωση τους για πυρηνικό αφοπλισμό. Ανάμεσα στα 26 ΟΧΙ  που υποστηρίζουν  τα πυρηνικά όπλα και η Ελλάδα.
Η Σύμβαση είχε αρχικά εισαχθεί το 1996 μετά την ομόφωνη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου ότι «υπάρχει υποχρέωση των κρατών να προχωρήσουν με καλή πίστη σε συμφωνίες και διαπραγματεύσεις για τον πυρηνικό αφοπλισμό σε όλες τις παραμέτρους του κάτω από αποτελεσματικό διεθνή έλεγχο» και επανέρχεται για ψηφοφορία κατ’ έτος διευρύνοντας διαρκώς την πλειοψηφία των ΝΑΙ.
Δυστυχώς η Ελλάδα αν και δεν κατέχει πυρηνικά όπλα και αν και όλες οι κυβερνήσεις δηλώνουν απερίφραστα και επανειλημμένα ότι είναι  κατά των πυρηνικών, σταθερά ψηφίζει ΟΧΙ. Επανειλημμένα τουλάχιστον από το 2006 επισημάναμε αυτή τη διγλωσσία στον εκάστοτε ΥΠΕΞ και την καταγγείλαμε με Δελτία Τύπου, αλλά μάταια. Off the record μάθαμε ότι η ψήφος μας στον ΟΗΕ έχει διπλωματική αξία και συμβαδίζει με την πολιτική της ΕΕ και των ΗΠΑ. Η πολυκομματική κυβέρνηση Παπαδήμου ακολούθησε την ίδια υποκριτική στάση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και σε σχετικές ερωτήσεις απαντά ότι είναι κυβέρνηση με καθορισμένο στόχο τα οικονομικά και δε μπορεί να λάβει θέση για οποιοδήποτε άλλο θέμα!!
Φέτος ο ΟΗΕ προωθεί κάτι που το φιλειρηνικό κίνημα πρότεινε από παλιά, ένα σχέδιο αποπυρηνικοποιημένης Μέσης Ανατολής και ανέθεσε στις ΜΚΟ της περιοχής, όπως η δική μας να προωθήσουν την υπογραφή σχετικού ψηφίσματος στα εθνικά κοινοβούλια. Με την ιδιότητα της προέδρου του ελληνικού κλάδου της τιμημένης με Νόμπελ Ειρήνης 1985 IPPNW, είχα παραβρεθεί το Μάρτιο του 2011 σε εν πλω (Πειραιάς -Κουσάντασι- Κάιρο) Συνέδριο της γνωστής ιαπωνικής ΜΚΟ Peace Boat με θέμα την προετοιμασία αυτής της πρότασης.
Η Αποπυρηνικοποίηση της Μ. Ανατολής είναι εξαιρετικά επείγουσα λόγω της κατάστασης, που δημιουργήθηκε στην περιοχή μετά το ντόμινο των αραβικών εξεγέρσεων, τη συνεχιζόμενη τραγωδία στη Συρία και την αδιάλειπτη κρίση στο Ιράν. Στην Τουρκία ήδη έγιναν κάποιες συναντήσεις προώθησης της πρότασης του ΟΗΕ με κυβερνητική μάλιστα πρωτοβουλία και ο τουρκικός κλάδος της IPPNW διοργάνωσε το Δεκέμβρη 2011 Συνέδριο από το οποίο βγήκε η «διακήρυξη της Άγκυρας», ενώ και  στην Ευρώπη γίνονται τέτοιες προσπάθειες για την προώθηση του θέματος τόσο με συναντήσεις αντιπροσώπων του ΟΗΕ, όσο και με συσκέψεις ΜΚΟ με τους αρμόδιους υπουργούς για την προώθηση του θέματος.
Από τις 15-11-2011 προωθήσαμε τόσο στους έλληνες βουλευτές, όσο και στους αρμοδίους υπουργούς την επιστολή του ΟΗΕ για την αποπυρηνικοποιημένη Μέση Ανατολή και δεν υπήρξε καμιά απάντηση, παρ’ ότι οι υπουργοί εξωτερικών  και εθνικής αμύνης (κ Δήμας και Αβραμόπουλος) ανήκουν στη ΝΔ, η οποία στο νέο της πρόγραμμα υποστηρίζει ότι τάσσεται όχι μόνο κατά των πυρηνικών όπλων, αλλά και (μετά τη Φουκούσιμα) κατά των πυρηνικών εργοστασίων.
Υποθέτουμε ότι μετά τις νέες λόγω ΑΟΖ ισορροπίες, η ελληνική κυβέρνηση δε θέλει να κακοκαρδίσει το Ισραήλ, που επειδή είναι το μόνο κράτος που κατέχει πυρηνικά στην περιοχή, αρνείται να υποστεί οιονδήποτε διεθνή έλεγχο. Αυτή του όμως η συμπεριφορά δημιουργεί επιθετικά αντανακλαστικά στα γειτονικά αραβικά κράτη. Πχ πρόσφατες δημοσκοπήσεις στην Αίγυπτο τάσσονται κατά των πυρηνικών εργοστασίων (αλλά υπέρ των πυρηνικών όπλων!!), ενώ οι άραβες της περιοχής ελπίζουν ότι το Ιράν θα αποκτήσει ΚΑΙ αυτό πυρηνικά όπλα για να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στον ισραηλινό κίνδυνο. Το γεγονός ότι μια πυρηνική έκρηξη στο Ισραήλ θα καταστρέψει αδελφωμένα εβραίους και παλαιστίνιους δε φαίνεται ν’ απασχολεί κανένα από εκείνους που- όπως πιστεύουν ότι ο Ιεχωβάς  έταξε στον Αβραάμ και τους μετά χιλιετίες απογόνους του την Παλαιστίνη, έτσι διακηρύττουν ακόμη το μότο του Σαμψών «Αποθανέτω η ζωή μου μετά των αλλοφύλων».
Το φιλειρηνικό αντιπυρηνικό κίνημα εξακολουθεί να προωθεί τις πρωτοβουλίες του ΟΗΕ, όπως αρχικά συμφωνήθηκαν για να καταλήξουμε στην εξαφάνιση των πυρηνικών από όλους και όχι για να μη μπορούν κάποιοι να έχουν την ώρα, που άλλοι κατέχουν και συχνά προωθούν.
Παρά την οικονομική κρίση πιστεύουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να προωθήσει την φιλειρηνική αντιπυρηνική πολιτική, η οποία χωρίς κανένα οικονομικό κόστος θα ξαναδώσει κύρος στη χώρα και αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό στον έλληνα πολίτη.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου