Ναι θρηνούμε και για τα ντουβάρια


Ναι θρηνούμε και για τα ντουβάρια

       Μετά τις πρόσφατες καταστροφές του ιστορικού κέντρου από τους κουκουλοφόρους το διαδίκτυο πλημμύρισε από αντιδράσεις κυρίως νέων, συχνά αυτοπροσδιοριζομένων αριστερών, που λοιδωρούσαν όσους θρηνούσαν για την καταστροφή των νεοκλασικών με το επιχείρημα «η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω από τα ντουβάρια» και «καλύτερα να θρηνείτε για τα εκατομμύρια των ανέργων».
      Αυτό που δεν φαίνεται να κατανοούν είναι ότι  κουκουλοφόροι σήμερα δεν είναι -όπως παλιότερα- μια μειοψηφία αναρχικών με ευαγγέλιο της καταστροφή, συν χουλιγκάνοι οπαδοί της βίας για τον χαβαλέ, συν οι εγκάθετοι προβοκάτορες της Αστυνομίας.
         Σήμερα πια πίσω από τις κουκούλες βρίσκονται  οι οικοπεδούχοι μεγαλοϊδιοκτήτες, που θέλουν να καταστρέψουν τα νεοκλασικά της Αθήνας για να στήσουν εμπορικά κέντρα, κάποιοι επιχειρηματίες που θέλουν να εισπράξουν την ασφάλεια, η μαφία των κουκουλοφόρων «προστατών» που απαιτούσαν χρήματα για να μη πυρπολήσουν τα μαγαζιά και οι επαγγελματίες λωποδύτες, που ξάφριζαν το εμπόρευμα.
        Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν είναι αριστερό ή επαναστατικό. Αντίθετα είναι επιχείρημα σκληρότερων μέτρων καταστολής για την κάθε εξουσία, διασυρμός και τροχοπέδη του παλλαϊκού ξεσηκωμού, που έμπρακτα εκδηλώθηκε με τη μαζική μη οργανωμένη προσέλευση εκατοντάδων χιλιάδων λαού στη διαδήλωση της 12-2-2012.
      Η Αριστερά πρέπει ξεκάθαρα να τονίσει ότι όπως αγωνίζεται για το πιάτο φαγητό του κάθε έλληνα πολίτη, το ίδιο σέβεται και περιφρουρεί τους πολιτισμικούς θησαυρούς, που οι προπάτορές μας σε δεινές οικονομικά συνθήκες έχτισαν, με στερήσεις διαφύλαξαν και οι αιώνες και οι κατακτητές σεβάστηκαν.
      Αρκετά χαϊδέψαμε τ’ αυτιά των μπαχαλάκηδων και των εκ του ασφαλούς επαναστατών με τις κουκούλες. Οι αληθινοί αντιστασιακοί κάνουν όπως έκαναν οι Γλέζος -Θεοδωράκης ακόμη και στα 90 τους. Με ανοιχτά πρόσωπα διαδηλώνουν και διεκδικούν με συνείδηση του κόστους και της θυσίας. Αν θέλουμε να παραμείνουμε στην κουλτούρα της Αριστεράς κι  ελεύθεροι σαν Έλληνες.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Σχόλια

  1. Maria Arvaniti Sotiropoulou17 Φεβρουαρίου 2012 στις 1:12 π.μ.

    Αγαπητή Μαρία, επειδή δεν κατάφερα να δημοσιεύσω ένα σχόλιο που έγραψα, στο στέλνω για να το δημοσιεύσεις εσύ.
    Σε χαιρετώ
    Σίσσυ Βωβού
    Το σχόλιό μου:

    Γιατί μιλάτε για την καταστροφή του ιστορικού κέντρου; Κάηκαν κάποια κτίρια, 50 απ' ότι άκουσα, το ιστορικό κέντρο έχει χιλιάδες. Μην υπερβάλλετε λοιπόν, όσο και αν θρηνείτε, ιδιαίτερα για το ωραιότατο κτίριο της φωτογραφίας, για το οποίο θρηνώ μαζί σας. Πάντως, εκτός από τα αξιόλογα στοιχεία περί των σύγχρονων εμπρηστών, παραμένουν και πληθαίνουν οι απελπισμένοι, οι οποίοι θα κάνουν πολλά και τυφλά. Άρα, οι πραγματικοί εμπρηστές είναι οι κυβερνήσεις μας, που δημιουργούν τους απελπισμένους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Maria Arvaniti Sotiropoulou17 Φεβρουαρίου 2012 στις 1:16 π.μ.

    Σίσσυ μου
    σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου.
    Συμφωνώ ότι οι κυβερνήσεις δημιουργούν τους απελπισμένους, αλλά πιστεύω ότι ο ρόλος της Αριστεράς είναι να ξαναφέρει την ελπίδα και όχι να επικροτεί τους κάθε είδους εμπρηστές.
    φιλικά
    Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Εικόνα
Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ        Πόρος. Το πρώτο επισκεπτήριο για τους νεοσύλλεκτους ναύτες και ψάχνεις για τη σωστή πύλη εξόδου κάπου εκεί κοντά στο ηρωικό αντιδικτατορικό «Βέλος» και ξάφνου πλημμυρίζει ο τόπος μπλε στολές μ’ άσπρα καπέλα τριγυρισμένα από παρδαλές αγκαλιές κι ο γιός σου ένας απ’ αυτούς.        «Ο ομορφότερος ναύτης!» σκέπτεσαι πριν τον σφίξεις στην αγκαλιά σου.        10 μέρες με τηλεφωνήματα πικρά. «Μας ξυπνούν από τις 5.... Μελάνιασε ο ώμος μου από το όπλο..... Φέρτε μου αντηλιακό, μας έφαγε ο ήλιος...και ωτασπίδες , 6 ροχαλίζουν στο θάλαμο...και τηλεκάρτες πολλές»       10 μέρες μ’ εκνευρισμό. «Πώς κακομάθαμε τούτη τη γενιά; Τι να λέγαν κι οι παλιότεροι με τα καψόνια;»       10 μέρες αγωνίας. «Καλομαθημένος. Μέχρι τώρα όλα του πήγαν τόσο καλά! Διαβάζεις τόσα! Μέχρι κι αυτοκτονίες στη σκοπιά.        Η Λυδία λίθος, Θ’ αντέξει; Πώς τον μεγάλωσα; Πόσ...
Διαβάστε περισσότερα

«Motherboard connected» Θεατρικό έργο των Γεωργίας Μπίρμπα- Στέλλας Αρκέντη

Εικόνα
  Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε στο θέατρο «Αλκμήνη» το σύγχρονο θεατρικό έργο των Γεωργίας Μπίρμπα και Στέλλας Αρκέντη  «Motherboard connected» , που αφορά το μοντέρνο πρόβλημα των σχέσεων των γονιών με τα όλο και περισσότερα παιδιά, που εθίζονται στα διαδικτυακά παιχνίδια και βρίσκεται στο δεύτερο μήνα παραστάσεων. Ο τίτλος παίζει με το εξάρτημα του υπολογιστή και τη μητρική σύνδεση, ενώ το θέμα εξοργίζει και προβληματίζει τους θεατές ειδικά όσους απορούν πώς τα σύγρονα παιδιά που τα έχουν όλα από τους γονείς τους καταφεύγουν σε τεχνητούς παραδείσους.  Το έργο ήταν καλογραμμένο με ισορροπημένο προβληματισμό των δύο απόψεων και παρέθετε και τις αιτίες που οδηγούν τους νέους σε αυτή την συχνά θανατηφόρα απόδραση.  Γνωρίζω προσωπικά λόγω συντοπιότητας στη Δίβρη τη συνάδελφο γιατρό λογοτέχνιδα και φίλη Γεωργία Μπίρμπα και πάντα εκτιμούσα το συγγραφικό της λόγο. Πιστεύω ότι με αυτό το έργο κάνει ένα βήμα περισσότερο στην εκφραστική της δεινότητα.  Άλλωστε η...
Διαβάστε περισσότερα

Άυλη πολιτιστική κληρονομιά και τα θρησκευτικά μας έθιμα

Εικόνα
  Η Ελλάδα έχει υπογράψει τη  Σύμβαση για την Προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς – UNESCO 2003 και ήδη έχει καταγράψει 119 στοιχεία ανάμεσα στα οποία πολλά αποτελούν θρησκευτική παράδοση κάθε τόπου όπως η ψαλτική τέχνη, το έθιμο του Αι Γιώργη στη Νεστάνη, τα πανηγύρια του Αγίου Συμεών στο Μεσολόγγι, του Αγίου Πέτρου στα Σπάτα, της Παναγίας στην Ελευσίνα,  το Μοιρολόι της Παναγίας στα Γιάνεννα και πολλά άλλα. Η εγγραφή στο Εθνικό μας ευρετήριο είναι απλή και γίνεται συνήθως με αίτηση πολιτιτικού Συλλόγου  στο https://ayla.culture.gr/%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%ba%ce%ae/ Στην άγρια εμπορευματοποίηση που επέβαλε ο τουρισμός στη Σαντορίνη είναι θαύμα το ότι επιβιώνουν αναλοίωτα τόσα στοιχεία άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως τα περίφημα πανηγύρια, και τα πασχαλινά μας έθιμα, όπως ο Λάζαρος, τα περίτεχνα βάγια και τα υπόλοιπα κατανυχτικά έθιμα, που έκαναν τη Μεγαλοβδομάδα μας μοναδική σε ευλάβεια. Στο Μεγαλοχώρι ανέκαθεν υπήρχαν κάποιες ιδιαιτερότητες. Οι ευσ...
Διαβάστε περισσότερα