Βροχή στην πόλη

Βροχή στην πόλη

Ευφρόσυνα ηχούν οι πλαταγισμοί των ιστίων της καταιγίδας. Φωταγωγείται ο θόλος.

Ανυπεράσπιστη η τερατώδης πολιτεία παραδίδεται άνευ όρων στην ερωτική πολιορκία των ουρανών. 

Κάποιοι άγγελοι μετακομίζοντας διψούν και ξέχασαν τις βρύσες ανοιχτές στ’ ανώγεια της κτίσης. 

Κακονοικοκυρές ξεχείλισαν τους συννεφένιους νεροχύτες και τα δάκρυα του θεού έπνιξαν τους υπονόμους μας.

Ντέφια οι σκεπές, πιάνα τα μπαλκόνια.

Τα τροχοφόρα διψασμένα σκυλιά γλύφουν την άσφαλτο.

Υδάτινοι δρόμοι χαράσσονται στην έρημο των  λεωφόρων.

Σκουπίδια ταχύπλοα μεταναστεύουν και στροβιλίζονται πριν λιμνάσουν στις σκάρες της αποχέτευσης με τ’ όνειρο των ωκεανών στα μουσκεμένα βλέφαρα.

Ηδονικός άνεμος ανατριχιάζει τις νεραντζιές που ανθοφορούν ελπίδα.

Ο καστανάς στη γωνία ζεσταίνει με μοσκοβολιά τις μνήμες μας.

Μουτρωμένα λεωφορεία αγκομαχούν  στάσιμα στην εναλλασσόμενη φωτεινή παλέτα των φαναριών. Σκανταλιάρικα ΙΧ σκαρφαλώνουν στις νησίδες, ανοιγοκλείνουν το μάτι στους απέναντι και πηδούν θριαμβευτικά στη διέξοδο του αδιεξόδου μποτιλιαρίσματος.

Μαραμένα μαρουλόφυλλα στα περίπτερα οι εφημερίδες, μάταια πασχίζουν να κρυφτούν πίσω από πλαστικές ασπίδες.

Φιλομαθής άνεμος τις ξεφυλλίζει, αποδελτιώνοντας τις ειδήσεις της αρεσκείας του. Ο «καιρός» προμηνύει χιονιά και ο άνεμος τουρτουρίζοντας οπισθοχωρεί έντρομος κλέβοντας την εφημερίδα που φτερουγίζει πανικόβλητη και αρπάζεται στα πόδια των περαστικών σαν παιδί, που ζητιανεύει.

Ο δήμαρχος για την ψυχαγωγία των ψηφοφόρων άφησε σκόπιμα ξεκόλλητες τις πλάκες των πεζοδρομίων, έτσι που σε κάθε βήμα να τραμπαλίζονται φτύνοντας λάσπες στα διπλανά πόδια.

Τα παιδιά με φωσφορικά αδιάβροχα επιλέγουν τις βαθύτερες λακκούβες για τους πήδους, που εκτινάσσουν σιντριβάνια λάσπης στους ανέμελους.

Κάποιο φορτηγό ζηλεύει και περιλούει από την άσφαλτο τους ταραξίες.

Στα πεζοδρόμια άναψαν φανταχτερές ομπρέλες λαμπρότερες από του Ζογγολόπουλου στο Μετρό. Μανιτάρια κινούμενα απλώνουν το ουράνιο τόξο της αισιοδοξίας.

Όμορφη η βροχή στην πόλη!

Δώσε, Θεέ,  έστω μιαν όμορφην ομπρέλα στον φτωχό, όταν ξερνάς τις ευλογίες σου.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου