Ρόδος 21-9-2012 Εκδήλωση Αντιπυρηνικού Παρατηρητηρίου

Από τη Χιροσίμα στη Φουκουσίμα

Ρόδος 21-9-2012

«Πόλεμος πατήρ πάντων» έλεγε ο Ηράκλειτος, 1 παράλληλα με το «πάντα ρει». Και η Ιστορία τον δικαιώνει. Είναι γεγονός ότι στις τόσες χιλιετίες της ανθρώπινης ιστορίας τα διαλείμματα της ειρήνης αντιστοιχούν μόνο σε 292 χρόνια! Μόνο στον 20^ο αιώνα έγιναν δύο Παγκόσμιοι πόλεμοι με 60 εκατομμύρια νεκρούς μόνο στην Ευρώπη!!  Η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι συγκλόνισαν την ανθρωπότητα όχι τόσο λόγω του αριθμού των άμεσων θυμάτων από μια μόνο βόμβα –στη Δρέσδη τα θύματα των βομβαρδισμών ήταν πολύ περισσότερα σε αριθμό- όσο για τις επιπτώσεις στο μέλλον της ίδιας της ανθρωπότητας. Παρ’ όλα αυτά η παράλογη κούρσα των πυρηνικών εξοπλισμών συνεχίστηκε, παράγοντας τερατώδη πυρηνικά όπλα, που θα μπορούσαν να καταστρέψουν πολλές φορές τον πλανήτη μέχρι το τέλος του ψυχρού πολέμου, οπότε μετά από λαϊκή πίεση ξεκίνησαν οι υπογραφές των Διεθνών Συμβάσεων για τη μείωση των πυρηνικών όπλων και τον τερματισμό των πυρηνικών δοκιμών. Στο μεταξύ μέχρι το 2000 οι βιομηχανικές πυρηνικές δραστηριότητες και οι ατμοσφαιρικές πυρηνικές δοκιμές προκάλεσαν παγκόσμια

500 εκατομμύρια αποβολές.

5 εκατομμύρια θανάτους νεογέννητων,

376 εκατομμύρια καρκίνους,

235 εκατομμύρια γενετικές βλάβες,

587 εκατομμύρια τερατογενέσεις,

5 εκατομμύρια διανοητικές καθυστερήσεις.

Συνολικά μέχρι το 2000 σε καιρό ειρήνης πάνω από 1.5 δισεκατομμύριο άνθρωποι σκοτώθηκαν, παραμορφώθηκαν ή αρρώστησαν από την πυρηνική τεχνολογία.

 Η Ιστορία δεν τελειώνει ποτέ, ρέει αέναα και μεις, τα ατελή ανθρώπινα πλάσματα στην ελάχιστη στιγμή της βιολογικής μας ύπαρξης ονειρευόμαστε ότι θ’ αλλάξουμε τον κόσμο, πιστεύουμε ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε το καλύτερο για όλους. Όμως κάθε γενιά προσπαθεί να διορθώσει τα λάθη των γονιών της με υπερβολές, που οδηγούν σε νέα λάθη, ενώ αυτή η αέναη τραμπάλα δεν τελειώνει ποτέ.

Σε κάθε λεξικό σαν πόλεμος βασικά ορίζεται η ένοπλη σύρραξη μεταξύ δύο κρατών. Όμως -όπως ο Κήγκαν επισημαίνει- «ο πόλεμος είναι κατά πολλές χιλιετίες παλαιότερος του κράτους». «Πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα» έγραφε ο Κλαούζεβιτς συμπληρώνοντας τον Αριστοτέλη, που θεωρούσε τον άνθρωπο πολιτικό ζώο. Όμως ο άνθρωπος είναι σκεπτόμενο, αλλά και παρασυρόμενο από τις συχνά παράλογες παρορμήσεις του πλάσμα, ενώ η φυσική εξέλιξη αποδεικνύει ότι ο πόλεμος υπάρχει παντού, όπου υπάρχει ζωή, ακόμη και στον έρωτα. Η επιβίωση κάθε πλάσματος σε αυτό τον φιλόξενο πλανήτη εξαρτάται από την προσαρμοστικότητα κάθε είδους στην αέναη μάχη για την ύπαρξη. Ο ίδιος ο οργανισμός μας δεν είναι παρά το πεδίο του αδιάλειπτου πολέμου μικροβίων, ιών, αλλά και του εμφυλίου σπαραγμού των ίδιων μας των κυττάρων για την επίτευξη της λεπτής ισορροπίας ανάμεσα σε δυνάμεις καταστροφής και δημιουργίας, που ορίζουμε σαν καλή υγεία. 

Το φιλειρηνικό κίνημα προπαγάνδιζε την ουτοπική εξαφάνιση του πολέμου μέσα από μια παιδεία ειρήνης, που έφθανε μέχρι την απαγόρευση ακόμη και του νεροπίστολου σαν δώρου σε παιδιά. Η Σοβιετική Ένωση -για πολιτικά οφέλη- πρωτοστατούσε σε αυτό τον αγώνα, παραβλέποντας το γεγονός ότι η ίδια ήταν δημιούργημα ματωβαμμένης επανάστασης.

Στην Ελλάδα στα σχολειά διδασκόμασταν ότι οι έλληνες είμαστε λαός φιλειρηνικός, που ποτέ δεν έκανε επεκτατικό πόλεμο. Ο Μεγαλέξανδρος έφθασε στην Ινδία για να εκπολιτίσει και όχι για να κατακτήσει τον κόσμο. Η αριστερή ιδεολογία ειδικά μετά τις εμπειρίες της Μικρασιατικής καταστροφής, της Κορέας, της δικτατορίας και της Κύπρου δαιμονοποιούσε τις εξωτερικές επεμβάσεις τύπου ΝΑΤΟ, αν και δεν απέρριπτε την ένοπλη αντίσταση. Προφανώς λησμονούσαμε το γεγονός ότι δε θα υπήρχαμε σαν κράτος χωρίς την ναυμαχία των ξένων στο Ναβαρίνο.

Οι ιστορικές διαψεύσεις

Η διάλυση της Σ. Ένωσης έδωσε ελπίδες -που γρήγορα διαψεύστηκαν- για την κατάργηση του ΝΑΤΟ και την υποκατάστασή του από τον ΟΑΣΑ, που θα προστάτευε με ειλικρίνεια την παγκόσμια ειρήνη.

Ο πόλεμος στον Κόλπο, μετά το Βιετνάμ δυνάμωσε παγκόσμια το ειρηνιστικό κίνημα, καθώς ήταν ευθεία επίθεση με γελοίες προφάσεις και ξεκάθαρο στόχο τα κέρδη από το πετρέλαιο. Εκεί πρωτογνωρίσαμε τα όπλα Απεμπλουτισμένου Ουρανίου, τα οποία προκύπτουν από τα απόβλητα των πυρηνικών εργοστασίων.

    Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία δίχασε τους ειρηνιστές. Θυμάμαι τη μεγάλη μου έκπληξη, όταν σε ειρηνιστικό συνέδριο, άκουσα την εκπρόσωπο της Βοσνίας να ζητά ξένη επέμβαση για να σταματήσουν οι βιαιότητες. Όταν τη ρώτησα πώς ήταν δυνατόν να ζητά κάτι τέτοιο, όταν γνωρίζουμε ότι οι ξένοι δε δίνουν τίποτε δωρεάν, μου απάντησε ότι -όπως στις πόλεις για την ασφάλεια απαιτείται η παρουσία αστυνομικού- το ίδιο και στην πατρίδα της απαιτείται η παρουσία ξένων ουδέτερων ενόπλων, που θα επιβάλουν την ειρήνη στους αντιμαχόμενους. Αν και το βλέπαμε να έρχεται (ακούγαμε ότι αλβανόφωνοι αρνιόντουσαν να εμβολιάσουν τα παιδιά τους, επειδή πίστευαν ότι οι σέρβοι γιατροί έκαναν γενοκτονία!) δεν φανταζόμαστε την ολόθερμη στήριξη του παγκόσμιου ειρηνιστικού κινήματος στην παράνομη επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας, όπου είδαμε για πρώτη φορά πυρηνικά όπλα να μετατρέπονται σε συμβατικά για να χρησιμοποιηθούν άμεσα και τα όπλα Απεμπλουτισμένου Ουρανίου να χρησιμοποιούνται μαζικά στο γειτονικό μας Κόσοβο. Οι έλληνες είμαστε οι μόνοι γραφικοί, που έβλεπαν προσχηματική αυτή την εισβολή, που είχε στόχο την επιβολή ξένων συμφερόντων στα Βαλκάνια. Ακόμη και τότε υποστηρίζαμε σθεναρά χωρίς να γινόμαστε πιστευτοί ότι ο πόλεμος ποτέ δεν έδωσε κάποια λύση, μονάχα πόνο, ειδικά στους άμαχους.

Το μεγάλο πρόβλημα του πολέμου σήμερα είναι ότι σε αντίθεση με τις παλιότερες (υποτίθεται πιο βάρβαρες)  εποχές, οι άμαχοι αντί να προστατεύονται -όπως απαιτεί το Διεθνές δίκαιο- αποτελούν τον κύριο στόχο κάθε ένοπλης σύρραξης.

Η δεύτερη επίθεση κατά του Ιράκ με κατασκευασμένη όπως αποδείχθηκε αφορμή το ανύπαρκτο πυρηνικό του οπλοστάσιο, εξόργισε ειδικότερα το αντιπυρηνικό κίνημα το οποίο είχε πρωτοστατήσει για τη δημιουργία των Συνθηκών περιορισμού των πυρηνικών όπλων, με σκοπό να εξαφανίσει τα πυρηνικά από όλα τα κράτη (πρώτιστα τους μεγάλους παίχτες) και όχι να δώσει στους ισχυρούς πρόσχημα για πόλεμο. Και δυστυχώς -την ώρα, που οι ίδιες οι μεγάλες δυνάμεις δεν προχωρούν σε διαδικασία αποπυρηνικοποίησης- το ίδιο πρόσχημα εξακολούθησε να χρησιμοποιείται σαν απειλή επέμβασης περιστασιακά κατά της Β. Κορέας και επίμονα κατά του Ιράν, την ώρα που το Ισραήλ κατέχει πυρηνικά, δεν έχει υπογράψει καμιά συνθήκη και δεν δέχεται κανενός είδους επιθεώρηση

Το θολό σκηνικό σήμερα

Η επονομαζόμενη αραβική ΄Ανοιξη ή επανάσταση της δημοκρατίας στις χώρες κυρίως της Μεσογείου, αρχικά με τα γεγονότα στην πλατεία Ταχρίρ το Μάρτη του 2011 συνένωσε την παγκόσμια κοινή γνώμη σε μια φωνή υπεράσπισης των λαϊκών ειρηνικών διαδηλώσεων, που καταπνίγονταν στο αίμα από τις δυνάμεις του καθεστώτος. Αργότερα, στην περίπτωση της Λιβύης, άρχισαν να υπάρχουν και σκεπτικιστές, οι οποίοι επεσήμαιναν ότι η αλλαγή στην στάση των κρατών απέναντι στο γνωστό Καντάφι και η έμπρακτη βοήθεια της Δύσης στους αντικαθεστωτικούς, δεν ήταν ανιδιοτελής, ενώ κάποιοι άλλοι φοβόντουσαν το ντόμινο ισλαμοποίησης της Μεσογείου από την αντικατάσταση των δικτατόρων από φανατικούς τύπου Ιράν.

Η Ιστορία παρέσυρε κάθε αντίρρηση ισοπεδώνοντας τις εκατέρωθεν βιαιότητες με το βιντεοσκοπημένο λυντσάρισμα του δικτάτορα από τη νέα τάξη δικαίου. Όμως είχε προηγηθεί η εκτέλεση των Τσαουσέσκου και Σαντάμ και κανείς -εκτός από τους ρώσους που έφθασαν στην αγιοποίηση της τσαρικής οικογένειας- δεν θρηνεί για το τέλος των δικτατόρων.

Σε αυτή τη συγκυρία ο ΟΗΕ προωθεί επιτέλους 2012 την προσπάθεια αποπυρηνικοποίησης της Μ. Ανατολής χωρίς μεγάλη επιτυχία, αφού το Ισραήλ εμμένει στα κεκτημένα αν και μη ομολογούμενα  πυρηνικά της και οι αραβικές χώρες κουράστηκαν να μένουν απαθείς με το πυρηνικό πιστόλι διαρκώς στον κρόταφο. Το θλιβερό είναι ότι οι Αποπυρηνικοποιημένες περιοχές του πλανήτη έχουν αυξηθεί και ένας κόσμος ελεύθερος από πυρηνικά θα ήταν εφικτός, αν επικρατούσε η κοινή λογική στις κυβερνήσεις. (χάρτης)

Η Συρία αποτελεί το Γόρδιο δεσμό της Μέσης Ανατολής καθώς πλήθος ξένα συμφέροντα συμπίπτουν σε μια ισορροπία τρόμου. Όμως η ένοπλη επίθεση ενός δυνάστη κατά του ίδιου του λαού του και ο βομβαρδισμός των δικών του πόλεων για να κρατηθεί στην εξουσία δεν είναι γεγονότα πρωτοφανέρωτα. Στην Καμπότζη ο Πολ Ποτ έκανε φρικτή γενοκτονία στον ίδιο του το λαό και η λύτρωση (χωρίς ποτέ να υπάρξει κάθαρση) ήλθε με εισβολή αμερικανών από το Βιετνάμ.

 Η Συρία αποτελεί σήμερα τη Λυδία λίθο για τους ειρηνιστές. Είναι σαφές ότι η Δύση παρά τις αντιστάσεις Κίνας και Ρωσίας στηρίζει τους αντικαθεστωτικούς σε αυτό τον παρατεινόμενο εμφύλιο, και κυνικά χρησιμοποιεί σαν casus belli το πρόσχημα χρήσης των -αν και απαγορευμένων- υπαρκτών σε κάθε στρατό χημικών και βιολογικών όπλων.

Τα πυρηνικά σήμερα

Σήμερα μετά 19.000 πυρηνικά όπλα εξακολουθούν επίσημα να υπάρχουν στις πυρηνικοκάτοχες δυνάμεις, (πίνακας) -αρκετά από αυτά διακινούνται μέσω Σούδας-, ενώ νέες χώρες απειλούν να προστεθούν στον κατάλογο της τρέλας και οι τρομοκράτες επαγρυπνούν.

    Σε περίοδο παγκόσμιας πια οικονομικής κρίσης ο κόσμος συνεχίζει τον παραλογισμό των πυρηνικών εξοπλισμών, ενώ πάνω από 1 δις άνθρωποι λιμοκτονούν και πολλοί περισσότεροι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό ή επαρκή ιατρική κάλυψη ή εκπαιδευτικό σύστημα, ενώ ακόμη και στον αναπτυγμένο κόσμο χιλιάδες εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι.

    Παρά την συνεχιζόμενη τραγωδία από το Τσερνομπίλ και στη Φουκούσιμα εξακολουθούν να κατασκευάζονται πανάκριβα ανασφαλή πυρηνικά εργοστάσια, όχι για την ενεργειακή κάλυψη των κρατών, αλλά με μόνο στόχο την απόκτηση της πρώτης ύλης για την κατασκευή πυρηνικών και ραδιενεργών όπλων.

   Η φωνή της λογικής όπως εκφράζεται από τα επιχειρήματα των επιστημόνων δεν εισακούεται από τις κυβερνήσεις που συνεχίζουν να ψεύδονται. Υπενθυμίζουμε τη φετινή μελέτη (24-4-2012) της Εταιρείας μας IPPNW Nuclear Famine: A Billion People at Risk—Global Impacts of Limited Nuclear War on Agriculture, Food Supplies, and Human Nutrition σχετικά με την πρόκληση πυρηνικού λιμού ακόμη και από περιορισμένη χρήση πυρηνικών με τίμημα το θάνατο 1 δις ανθρώπων παγκόσμια.

Ας σημειωθεί  ακόμη ότι ένα μόνο Trident υποβρύχιο, από αυτά που κυκλοφορούν στα πελάγη μας, έχει την δυνατότητα να καταστρέψει 100 πόλεις και να προκαλέσει παγκόσμιο λιμό. Ακόμη και οι πιο φιλόδοξοι στόχοι πυρηνικού αφοπλισμού αφήνουν τις ΗΠΑ και τη Ρωσία με οπλοστάσιο ικανό να προκαλέσει πολλαπλάσια καταστροφή από την περιγραφόμενη στην παρούσα μελέτη.

     Η "International Physicians for the Prevention of Nuclear War" -της οποίας αποτελούμε τον ελληνικό κλάδο- ιδρύθηκε το 1983, με πρωτοβουλία δυο καρδιολόγων γιατρών, ενός αμερικάνου κι ενός σοβιετικού, και με σλόγκαν το Ιπποκρατικό «κάλλιον εστι το προλαμβάνειν του θεραπεύειν" και διακήρυξε για πρώτη φορά τεκμηριωμένα ότι η Ιατρική είναι ανήμπορη να βοηθήσει την ανθρωπότητα σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου. Για τη συμβολή της στο σταμάτημα της κούρσας των εξοπλισμών, η IPPNW τιμήθηκε το 1985 με Νόμπελ ειρήνης. Μετά  την εμπειρία του πολέμου στον Κόλπο η IPPNW συνειδητοποιώντας ότι δεν υπάρχει πια διαχωρισμός στα μέσα μαζικής καταστροφής τροποποίησε το καταστατικό της έτσι που να περιλαμβάνει την πρόληψη κάθε είδους πολέμου και την προσπάθεια εδραίωσης της ειρήνης με την ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος.

     Τσερνομπίλ

   Το 2011 καταγγέλθηκε επίσημα η επί 50 χρόνια συνεχιζόμενη συγκάλυψη των στοιχείων της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (WHO)  και της Διεθνούς Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) και η παραποίηση των στοιχείων  που παρουσιάστηκαν στο Φόρουμ για το Τσερνομπίλ του ΟΗΕ που οργανώθηκε το Σεπτέμβρη του 2005.

         H παράδοξη συμμαχία ΙΑΕΑ και WHO ξεκινά από το πρωτόκολλο συνεργασίας, που υπέγραψαν στις 28 Μαΐου  1959 σύμφωνα με το οποίο «είναι αναγκαίο να υπάρξουν κάποιοι περιορισμοί στη δημοσιοποίηση εμπιστευτικών πληροφοριών». Πριν από αυτό και συγκεκριμένα το 1956 η WHO προειδοποιούσε «Η γενετική κληρονομιά είναι το πιο πολύτιμο στοιχείο της ανθρωπότητας. Καθορίζει τη ζωή όλων μας, την υγεία και την αρμονική ανάπτυξη των επόμενων γενεών. Όπως οι ειδικοί επιστήμονες, έτσι και μεις εκτιμούμε ότι η υγεία των μελλοντικών γενεών απειλείται από την ανάπτυξη της πυρηνικής βιομηχανίας και των πηγών ραδιενέργειας... Επίσης πιστεύουμε ότι οι μεταλλάξεις που προκαλούνται είναι βλαπτικές για τους ανθρώπους και το μέλλον της ανθρωπότητας». Μετά το 1959 η WHO δεν εξέδωσε ούτε μια ανακοίνωση για τη σχέση υγείας και ραδιενέργειας.

        Σκοπός της WHO  είναι η εξασφάλιση της υγείας των κατοίκων της γης, ενώ της ΙΑΕΑ βάσει του καταστατικού της το 1957 η προώθηση της πυρηνικής ενέργειας. Αυτά δεν είναι συμβατά.

        Η ΙΕΑΕ μετρά μόνο τα άμεσα θύματα της πυρηνικής έκρηξης και δεν υπολογίζει ούτε καν τις επιπτώσεις των  ατμοσφαιρικών πυρηνικών δοκιμών παρ’ ότι είναι τόσο καλά τεκμηριωμένες που οδήγησαν στην απαγόρευσή τους. Δεν υπολογίζει ούτε το ένα εκατομμύριο λιγότερες γεννήσεις που καταγράφηκαν στην Ευρώπη μετά το Τσερνομπίλ. Μόνο στην Ελλάδα σύμφωνα με τη μελέτη του Τριχόπουλου 23% των κυήσεων πρώτου τριμήνου τερματίστηκαν δηλαδή 2.500 επιθυμητές κυήσεις. Ευτυχώς, επειδή ενώ για τις τερατογενέσεις οι οποίες έχουν καταγραφεί σε όλη την Ευρώπη δεν υπάρχει στατιστική στην Ελλάδα, για τις Λευχαιμίες των παιδιών υπάρχει στατιστική (Ε. Πετρίδου) και αυξήθηκαν λόγω ενδομήτριας μόλυνσης κατά 2.6 φορές (σχεδόν τριπλασιάστηκαν). Δεν υπολογίζει σαν σημαντικές τις επιπτώσεις από την έκθεση σε χαμηλή δόση ραδιενέργειας παρ’ ότι μπαίνει μέσα στον οργανισμό και ακτινοβολεί για χρόνια περισσότερα από όσο το αναμενόμενο ανθρώπινης επιβίωσης.

        Οι επιπτώσεις από το Τσερνομπίλ εξακολουθούν να προκαλούν θύματα και θα συνεχίσουν για τουλάχιστον 60 χρόνια, όσο θα εξακολουθεί να ακτινοβολεί το Καίσιο, που αυτή τη στιγμή περιέχεται σε αυξημένες ποσότητες στα τρόφιμα όλης της Ευρώπης. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της IPPNW που παρουσιάστηκαν στο Διεθνές Συνέδριο του Βερολίνου για τα 25 χρόνια από το Τσερνομπίλ.

           Πληθυσμοί που εκτέθηκαν σε ραδιενέργεια λόγω της καταστροφής του Τσερνομπίλ

1) Εκκαθαριστές 830.000

2) Εκκενώθηκαν από την περιοχή των 30 χλμ 350.000

3) Πληθυσμός που ζει σε υψηλά μολυσμένες περιοχές στη Ρωσία, Λευκορωσία, και Ουκρανία 8.300.000

4) Ευρωπαϊκός πληθυσμός σε περιοχές που δέχθηκαν χαμηλότερες δόσεις ραδιενέργειας 600.000.000

Αναμενόμενες ασθένειες - βλάβες στην υγεία λόγω της έκθεσης σε ραδιενέργεια από το Τσερνομπίλ

        1) Καρκίνοι: Αναμενόμενη περίοδος επώασης 25-30 έτη. Προς το παρόν έχουν εμφανισθεί μόνο καρκίνοι θυρεοειδούς, μαστού, και εγκεφάλου στο γενικό πληθυσμό. Οι εκκαθαριστές εμφάνισαν και Καρκίνους σε άλλα όργανα όπως προστάτη, και στο αίμα.

        2) Γενετικές βλάβες, αποβολές, εκτρώσεις, κενό γεννήσεων.

        3) Άλλες ασθένειες. Πολυοργανικές νόσοι, διαταραχές στον εγκέφαλο, επιτάχυνση της διαδικασίας γήρανσης, ψυχιατρικά προβλήματα.

        Δε χρειαζόμαστε πια νέες μελέτες για το Τσερνομπιλ για να πείσουμε τους πληρωμένους μισθοφόρους του πυρηνικού λόμπυ. Από την ανακάλυψη της ραδιενέργειας άπειρες μελέτες τεκμηρίωσαν τις επιπτώσεις της σε τουλάχιστον τρεις γενιές πειραματοζώων. Και όμως για τους ανθρώπους οι μελέτες για τα θύματα των πρώτων πυρηνικών βομβών συγκαλύφθηκαν, λόγω του ότι η Ιαπωνία ήταν υπό αμερικανική κατοχή και στη δεύτερη γενιά των Hibahusha δεν έγιναν ποτέ. Η ίδια συγκάλυψη επιχειρήθηκε και με τα θύματα των πυρηνικών δοκιμών και τους πάσχοντες από το περίφημο «Σύνδρομο του Κόλπου», που αποδείχθηκε ότι οφειλόταν στο Απεμπλουτισμένο Ουράνιο.

ο πρόεδρος του Παρατηρητηρίου κ Σάββας Καραγιάννης και η κα Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου στη συζήτηση με το κοινό

Ας σημειωθεί  ότι κάθε πυρηνικός αντιδραστήρας περιέχει τη ραδιενέργεια 1.000 ατομικών βομβών τύπου Χιροσίμα και ότι ενώ η ραδιενέργεια από το Τσερνομπίλ εκλυόταν επί 10 ημέρες στην ατμόσφαιρα, η έκλυση από τους τουλάχιστον 4 λιωμένους αντιδραστήρες της Φουκουσίμα που εξακολουθούν να βυθίζονται σε τήξη στο υπέδαφος συνεχίζεται  μολύνοντας τα υπόγεια ύδατα και τη θάλασσα.  

Φουκουσίμα

Στις 11 Μαρτίου 1911 ο σεισμός 9 βαθμών χτύπησε τη Β. Ιαπωνία και προκάλεσε τσουνάμι στις Ανατολικές ακτές. Πάνω από 15.000 άνθρωποι πέθαναν σαν άμεση συνέπεια  και πάνω από 500,000 αναγκάστηκαν να εκκενώσουν την περιοχή.

Ο πυρηνικός σταθμός Fukushima Daiichi έπαθε τη μεγαλύτερη βλάβη από το σεισμό και το τσουνάμι, ενώ μικρότερα προβλήματα παρατηρήθηκαν σε όλα τα πυρηνικά εργοστάσια που σταδιακά έκλεισαν. Χωρίς ηλεκτρικό να τροφοδοτεί τα συστήματα ψύξης το νερό των αντιδραστήρων άρχισε να βράζει προκαλώντας το λιώσιμο των πυρήνων 1 και 3. Η TEPCO αρχικά απελευθέρωνε ατμό για ν’ ανακουφίσει την πίεση και να προλάβει μια γιγάντια έκρηξη. Αυτός ο ατμός μετέφερε ραδιενεργά στοιχεία στον Ειρηνικό ωκεανό. Όταν έγινε αντιληπτό ότι το λιώσιμο των πυρήνων ήταν ήδη γεγονός  διατάχθηκε μια ζώνη εκκένωσης 20 χμ γύρω από το εργοστάσιο και 200.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εκκενώσουν την περιοχή. Κατά τη διάρκεια της εκκένωσης πολλαπλές εκρήξεις κατάστρεψαν τους αντιδραστήρες 1,2 και 3 προκαλώντας φωτιά στα πυρηνικά απόβλητα του αντιδραστήρα 4. Ας σημειωθεί ότι η εκκένωση έγινε παραδόξως προς την κατεύθυνση των πνεόντων ανέμων με αποτέλεσμα να επιβαρυνθούν με πρόσθετη ραδιενέργεια οι μετακινούμενοι πληθυσμοί. Παραδόξως παρά την εμπειρία του Τσερνόμπιλ δεν χορηγήθηκαν προληπτικά ταμπλέτες Ιωδίου για την αποφυγή των βέβαιων κρουσμάτων Καρκίνου του Θυρεοειδή στα παιδιά, ενώ ότι η κυβέρνηση της Ιαπωνίας, όπως είχαν πράξει και οι ευρωπαίοι για τα τρόφιμα αποφάσισε όχι μόνο την αύξηση της αποδεκτής δόσης για αυτά αλλά και το δεκαπλασιασμό της αποδεκτής δόσης ραδιενέργειας στους παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία της Φουκουσίμα!! 

Για να ψύξουν τους πυρήνες η ΤΕPCO αποφάσισε να ρίξει θαλασσινό νερό στον αντιδραστήρα. Αυτό δε μπορούσε να αποτρέψει την περαιτέρω άνοδο της θερμοκρασίας καθώς οι ράβδοι του πυρηνικού καυσίμου ήταν ήδη μερικώς ακάλυπτοι. Σύμφωνα με την TEPCO όλες οι ράβδοι καυσίμου στον αντιδραστήρα 1ου έλιωσαν, καθώς και το 57% του 2ου και το 63% του 3^ου. Σαν αποτέλεσμα τεράστιες ποσότητες ραδιενεργού νερού ρύπαναν τα υπόγεια ύδατα και έπεσαν στον ωκεανό όπου εξακολουθούν να χύνονται.

Στις 2 Μαρτίου αποφασίστηκε μια εθελοντική εκκένωση σε ακτίνα 30 χμ. Στις 12 Απριλίου ανακοινώθηκε ότι το δυστύχημα ανήκει στην κατηγορία 7, όπως το Τσερνομπίλ. Όπως αποδείχθηκε μετά από ένα χρόνο η έκλυση ραδιενεργών σωματίων στην ατμόσφαιρα ήταν μεγαλύτερη κατά 3,7 φορές από το Τσερνομπίλ και η ραδιοτοξικότητα των στοιχείων σε κάθε αναπνοή κατά 28,3 φορές. Και όμως στην Ευρώπη σήμερα κανείς πια δε θυμάται τη Φουκουσίμα.

Εκείνοι που προσβλήθηκαν περισσότερο από οξεία έκθεση είναι οι υπάλληλοι, οι διασώστες και οι εκκαθαριστές. Σύμφωνα με πληροφορίες της Ιαπωνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας τα επίπεδα ραδιενέργειας μέσα στο σταθμό έφθασαν τα 1,000 mSv/h, δόση θανάσιμη για έκθεση λίγων ωρών στον άνθρωπο.

Σύμφωνα με την Ιαπωνική Επιτροπή 8.300 εργάτες ασχολήθηκαν με τη διάσωση και καθαρισμό. Τον Ιούλιο η TEPCO ανακοίνωσε ότι 111 εργάτες εκτέθηκαν σε επίπεδα ραδιενέργειας από 100- 678 mSv  χωρίς να υπολογίζεται η εσωτερική ακτινοβόληση μέσω εισπνοής ή κατάποσης που θα προκαλέσουν βλάβες όμοιες με εκείνες που παρατηρήθηκαν στους εκκαθαριστές του Τσερνομπιλ.

Παρά την εκκένωση 70.000 άνθρωποι με περίπου 9.500 παιδιά εξακολουθούσαν να ζουν σε υψηλά μολυσμένες περιοχές έξω από τη ζώνη εκκένωσης ένα χρόνο μετά το λιώσιμο των αντιδραστήρων.

Η συνολική ατμοσφαιρική εκπομπή Ιωδίου 131 τις πρώτες 3-4 μέρες της πυρηνικής καταστροφής τη Φουκούσιμα ανήλθαν στο 20% των συνολικών εκπομπών από το Τσερνομπιλ  και το 40-60% του συνολικού Καισίου 137. Επιπρόσθετα Στρόντιο 90, Ξένον 133, Πλουτώνιο 239 και πάνω από δυο ντουζίνες πυρηνικών καταλοίπων παραμένουν. Το 5,79% του fallout έπεσε στον ωκεανό και το 19% πάνω από την Ιαπωνική γη συμπεριλαμβανόμενης και της πυκνοκατοικημένης περιοχής του Τόκυο.

Με την εκτεταμένη απορροή των πυρηνικών αποβλήτων η Φουκούσιμα αποτελεί τη μεγαλύτερη πυρηνική ρύπανση των ωκεανών, η οποία συνεχίζεται. Ενώ στην Ευρώπη αδιαφορούμε στην Αμερική μετρούν καθημερινά την αύξηση της ραδιενέργειας στις ακτές και οι χάρτες θερμότητας των ωκεανών αποδεικνύουν τη συνεχιζόμενη  διαρροή θερμών υδάτων.

6.7070,000 άνθρωποι παραμένουν σε υψηλά μολυσμένες περιοχές 870 τχμ πέραν της ζώνης εκκένωσης και εκτίθενται σε υψηλή ραδιενέργεια  μέχρι και 200 φορές πάνω του φυσιολογικού.

Εν τούτοις η μεγαλύτερη απειλή είναι η συνεχιζόμενη εσωτερική έκθεση σε τροφή και νερό ή η εισπνοή ραδιενεργών ισοτόπων. Η μόλυνση ανιχνεύεται σε κάθε είδος φρούτα και λαχανικά που μεγαλώνουν και στο κρέας, ψάρι θαλασσινά ρύζι τσάι και νερό ακόμη και μέσα στο Τόκυο. Ας σημειωθεί ότι η κατανάλωση μόνο 500 γραμ μολυσμένων λαχανικών προκαλούν εσωτερική έκθεση  100 φορές μεγαλύτερη από την ετήσια επιτρεπόμενη δόση και 200 φορές μεγαλύτερη για τα παιδιά.

        Τα παιδιά απειλούνται περισσότερο επειδή έχουν μεγαλύτερη ραδιοευαισθησία και τα σώματά τους εκτίθενται περισσότερο σε μεγαλύτερη δόση. Η απόφαση να αυξηθούν τα επιτρεπόμενα όρια από το 1 στα 20 mSv/ έτος αυξάνει την έκθεση των παιδιών ενώ δεν είχαν διανεμηθεί ταμπλέτες Ιωδίου αυξάνει τον κίνδυνο Καρκίνου Θυρεοειδούς λόγω της έκθεσης σε Ι-131.

     Είναι πολύ νωρίς να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις αυτού του πυρηνικού δυστυχήματος, Θα χρειαστεί να γίνουν μεγάλες ανεξάρτητες επιδημιολογικές μελέτες. Είναι σημαντικό να γίνουν από ανεξάρτητους ερευνητές και όχι μέσω των TEPCO, JAEA, IAEA και συναφών οργανισμών. Οι ισχυρισμοί των επιστημόνων που συνδέονται με την πυρηνική βιομηχανία ότι δεν αναμένονται επιπτώσεις στην υγεία είναι αντεπιστημονικοί και ανήθικοι.

Και ενώ η Ιαπωνία έκλεισε όλα της τα πυρηνικά εργοστάσια και μέσα σε κλίμα γενικευμένων λαϊκών κινητοποιήσεων άνοιξε μόνο το ένα ξανά παρά την ενεργειακή ένδεια και οι περισσότερες χώρες -όπως η Γερμανία- αλλάζουν τον ενεργειακό τους προσανατολισμό προς τις ανανεώσιμες πηγές, υπάρχουν χώρες όπως η Τουρκία και η Ρωσία που εξακολουθούν να κατασκευάζουν πυρηνικά εργοστάσια, ενώ η εμμονή του Ιράν να προχωρήσει στην κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου χρησιμοποιείται από τις ΗΠΑ σαν αφορμή πολέμου, ακριβώς όπως είχε συμβεί και στην περίπτωση του Ιράκ.

        Δεν υπάρχει ασφάλεια στα πυρηνικά. Από την εξόρυξη του Ουρανίου, τις πυρηνικές δοκιμές,  τις βόμβες, τα ατυχήματα, τα ραδιενεργά απόβλητα και τα όπλα Απεμπλουτισμένου Ουρανίου όλος ο επικίνδυνος κύκλος των πυρηνικών όπλων και εργοστασίων σε αμφίδρομη σχέση στραγγαλίζει την υγεία του πλανήτη μας.

Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ούτε πράσινη ούτε φθηνή ούτε ασφαλής. Καιρός πια να απαιτήσουμε ΤΩΡΑ τον τερματισμό αυτού του παραλογισμού. Αρκεί να αντισταθούμε όλοι στα οργανωμένα συμφέροντα, που προωθούν και εξακολουθούν να στηρίζουν την πυρηνική τεχνολογία. Ειδικά για τη γειτονιά μας απαιτούμε από την ελληνική κυβέρνηση -μέσω των υπαρχόντων θεσμών της ΕΕ- να απαιτήσει το σταμάτημα κατασκευής κάθε πυρηνικού εργοστασίου ειδικά στις σεισμόπληκτες περιοχές του Ακούγιου και της Σινώπης ΤΩΡΑ . Στην Ιαπωνία αποφάσισαν το τέλος της εξάρτησής τους από τα πυρηνικά μέχρι το 2030 και όλο και περισσότερες χώρες εγκαταλείπουν αυτό τον παραλογισμό. Εδώ από την Ρόδο πιστεύουμε ότι όπω ήδη τα καταφέραμε με το Ακούγιου, το Κοζλοντούι και το Μπέλενε θα καταφέρουμε ξανά να σταματήσουμε την κατασκευή νέων πυρηνικών εργοστασίων στη γειτονιά μας.

 Ο πόλεμος είναι η φονικότερη ασθένεια στη γη, αλλά η Ιατρική, που έχει ήδη διαγράψει από την ιστορία της ανθρωπότητας με μαζικούς εμβολιασμούς θανάσιμες επιδημίες, όπως της Ευλογιάς, μας επιτρέπει να είμαστε αισιόδοξοι. Ο πόλεμος είναι μια αρρώστια, που θα μπορούσε να προληφθεί με το διάλογο. Όμως οι γιατροί γνωρίζουμε καλά ότι  όσα φάρμακα ή τεχνικές και αν αποκτήσαμε για την θεραπεία των νόσων, οι νοσογόνοι παράγοντες μεταλλάσσονται, νέες ασθένειες εμφανίζονται και όσες μάχες και αν κερδίζουμε, ο θάνατος θα είναι πάντα ο νικητής αφού οι άνθρωποι είμαστε θνητοί και ύψιστο καθήκον της Ιατρικής είναι το «ωφελέειν ή μη βλάπτειν», δηλαδή η στοιχειώδης ανακούφιση από τον πόνο.

Επίδοση  τιμητικής πλακέτας από τον τέως πρόεδρο κ Θανάση Αναπολιτάνο στην κα Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Ίσως ο πόλεμος να είναι ο τελικός θριαμβευτής. Ίσως ένας πυρηνικός χειμώνας εξαλείψει κάθε ζωή στον πλανήτη μας. Όμως όσο υπάρχουνε γιατροί, όσο υπάρχουν Άνθρωποι πρέπει -παρά τις απογοητεύσεις- να συνεχίζουν μέχρι τέλους ν’ αγωνίζονται για την πρόληψη της νόσου του πολέμου και τον περιορισμό του ανθρώπινου πόνου, στην κάθε ιστορική συγκυρία, σε ειρήνη και πόλεμο.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου