Θηλασμός και από άνδρες

Θηλασμός και από άνδρες το επόμενο βήμα

 Σαν "πολύ σημαντικό επίτευγμα" χαρακτηρίστηκε από τους ενδοκρινολόγους (15-2-2018) η επιτυχία θηλασμού από διεμφυλική γυναίκα η οποία -αν αποδειχθεί ασφαλής και αποτελεσματική- θα γίνει δημοφιλής μεταξύ των διεμφυλικών γυναικών και -γιατί όχι και των ανδρών;- που θέλουν να βιώσουν την εμπειρία θηλασμού !!! 

Για να πετύχει αυτή την "εμπειρία", σε παιδί που δεν είχε γεννήσει η ίδια, η συγκεκριμένη διεμφυλική λάμβανε θεραπεία θηλυκών ορμονών επί έξι χρόνια για να αποκτήσει πλήρως αναπτυγμένους μαστούς, χωρίς κάποια χειρουργική επέμβαση. Όταν η σύντροφός της ήταν έγκυος πεντέμισι μηνών, αλλά δεν έδειξε ενδιαφέρον να θηλάσει η ίδια το μωρό που θα γεννιόταν, η διεμφυλική γυναίκα άρχισε θεραπεία στο Κέντρο Διεμφυλικής Ιατρικής και Χειρουργικής του Όρους Σινά στη Νέα Υόρκη, ώστε να το κάνει εκείνη, σύμφωνα με το «New Scientist» και τη βρετανική «Γκάρντιαν».

Χάρη σε μια πειραματική θεραπεία που διήρκεσε τρεισήμισι μήνες και η οποία περιλάμβανε ορμόνες (προγεστερόνη και οιστραδιόλη), ένα φάρμακο για τη ναυτία (δομπεριδόνη) και τη διέγερση των μαστών μέσω αντλίας, η «τρανς» γυναίκα κατάφερε να παράγει 227 γραμμάρια γάλα τη μέρα. Ένα μήνα μετά την έναρξη της θεραπείας, άρχισε να έχει τις πρώτες σταγόνες γάλακτος, και μετά από τρεις μήνες παρήγαγε πλέον 227 γραμμάρια καθημερινά, έτσι που θήλασε αποκλειστικά επί έξι εβδομάδες, στη διάρκεια των οποίων ο παιδίατρος διαβεβαίωσε ότι το βρέφος ήταν υγιές και αναπτυσσόταν κανονικά. Επειδή όμως ένα μωρό καταναλώνει περίπου 500 γραμμάρια γάλακτος τη μέρα, μετά τις έξι εβδομάδες συμπλήρωνε τη διατροφή του με έτοιμο βρεφικό γάλα. 

 Επειδή το μητρικό γάλα είναι πολύτιμο ακριβώς επειδή μεταφέρει ουσίες (επιθυμητές πχ αντισώματα, αλλά και ανεπιθύμητες πχ φάρμακα), η επιστημονική ανακοίνωση καταλήγει ότι, "είναι πρόωρο η θεραπεία να τύχει ευρύτερης εφαρμογής, καθώς είναι ακόμη άγνωστες οι επιπτώσεις αυτού του γάλακτος στο μωρό".

Το εξοργιστικό σε αυτή την είδηση είναι ότι όλη η πολυδάπανη "θεραπεία" γίνεται όχι την καλύτερη υγεία παιδιού ή μάνας, αλλά για να εξυπηρετηθούν οι επιθυμίες μιας μητέρας, που δεν ήθελε να θηλάσει και μιας διεμφυλικής γυναίκας, που ήθελε να ζήσει την εμπειρία του θηλασμού. 

Κατά τον Ιπποκράτη η Ιατρική ανακαλύφθηκε «χάριν και ένεκα των πασχόντων» (Περί Αρχαίης Ιητρικής) και ο γιατρός δεν είναι τίποτε πιο πολύ από «φύσεως υπηρέτης και μιμητής». Όμως στην εποχή της χρηματιστηριακής παγκοσμιοποίησης, που διανύουμε, η Ιατρική έχει απομακρυνθεί από τις αρχές του Ιπποκράτη και αφού πέρασε από την Ιατρική της Ασθένειας (όπου ο ασθενής ταυτιζόταν με το σύμπτωμα) στην Ιατρική της Υγείας (όπου ενοχοποιείται, αν δεν προλάβει την εμφάνιση της νόσου) έχει σήμερα μεταλλαχτεί στη Διαχείριση της Περίθαλψης, όπου υπέρτατη αρχή αναγορεύεται η περιβόητη  cost efficiency. Σε αυτό το καθεστώς εμπορίου όλα επιτρέπονται, αφού για πρώτη φορά κέντρο λήψης ιατρικών αποφάσεων για τον ασθενή δεν είναι ο γιατρός, αλλά ο manager και το Χρηματιστήριο. Και όπως συμβαίνει στην κοινωνία της Αγοράς, για τη μεγιστοποίηση του κέρδους, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. 

Επειδή αρκετοί μπορεί να υπερασπισθούν την "πρωτοποριακή θεραπεία" μιλώντας για ανθρώπινα δικαιώματα και για πιθανά μελλοντικές παράδρομες θεραπευτικές δυνατότητες, πρέπει να θυμίσουμε ότι την ώρα που στον Τρίτο κόσμο παιδιά πεθαίνουν από πείνα, πολέμους και ιάσιμες ασθένειες και στον Δυτικό κόσμο θεραπεύονται μόνο όσοι μπορούν να πληρώσουν το κόστος, τέτοιες επιστημονικές ειδήσεις μαρτυρούν την πλήρη εκπόρνευση της Ιατρικής. 
Σε μιαν εποχή αχαλίνωτης εγωπάθειας, όπου μόνη αξία είναι το χρήμα και μόνος στόχος η κάλυψη των επιθυμιών των προνομιούχων είναι καθήκον όλων -και όχι μόνο των γιατρών- να προασπίσουν την Ιατρική από αυτή την εκπόρνευση. 

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου