Αλήθειες και ψέματα
Αυτό αντέγραψα από την ανάρτηση της φίλης μου Αγνής Ζησίδου και σκέφθηκα ότι δεν έμαθα στα παιδιά μου πώς να καθαρίζουν τις φακές και να μαθαίνουν από τις εμπειρίες της γενιάς μου.
Έτσι παθιασμένος ενδοοικογενειακός εμφύλιος προκλήθηκε επειδή ο πατέρας τους κι εγώ κρίναμε πιθανό το στήσιμο του σκηνικού με την έγκυο (ινφλουένσερ;;;;;) στο βομβαρδισμένο Μαιευτήριο της μαρτυρικής Μαριούπολης.
-Είναι προπαγάνδα του Πούτιν, σχολίασαν με οργή. Εμείς ξέρουμε από ανθρώπους που ζουν εκεί. Δε μπορεί να αναπαράγετε τα ψέματα ενός δικτάτορα!!! Υπάρχουν αξιόπιστα ΜΜΕ!
Αν και τελικά αποδείχθηκε με τον πλέον τραγικό τρόπο ότι τα παιδιά μας είχαν δίκιο, αφού τόσο η έγκυος όσο και το παιδί έχασαν τελικά (13-3-2022) τη ζωή τους, η δυσπιστία για τις ειδήσεις εμμένει, ενώ ο πόνος από τη συνεχιζόμενη τραγωδία των αμυνόμενων Ουκρανών πυκνώνει τι καρδιές όλων μας.
Τα ενήλικα πλέον παιδιά μας ζουν σε ένα κόσμο ασπρόμαυρο, παρ’ ότι είναι τα ίδια παιδιά που φορούσαν το στόχο στο στήθος κατά τις διαδηλώσεις μας κατά του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία.
Δε μπορούν να καταλάβουν ότι εμείς έχουμε καθαρίσει πολλές φακές από το τσουβάλι, ενώ η γενιά τους αγόραζε τα πάντα συσκευασμένα στο σούπερ μάρκετ.
Κανείς δεν αρνείται ότι η νέα εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία είναι παράνομη και φρικτή. Για την ακρίβεια εμείς το λέγαμε όταν όλοι δεν άκουγαν και ελάχιστοι συμμετείχαν στην προσπάθεια να μην ξεκινήσει. https://ippnwgr.blogspot.com/2022/02/blog-post.html
Όμως ΔΕΝ ξεχνάμε ότι όσοι σήμερα αντιδρούν χειροκροτούσαν τον Πούτιν όταν ισοπέδωνε το Γκρόσνι (αφού ήταν η αναμενόμενη αντίδραση στις τρομοκρατικές επιθέσεις των Τσετσένων στο θέατρο της Μόσχας και την ακόμη τραγικότερη στο σχολείο του Μπεσλάν) και αντέδρασαν χλιαρά όταν κατέλαβε την Κριμαία.
Ήταν η ευγενική απάντηση στην χλιαρή αντίδραση της Μόσχας για την λάθος όπως αποδείχθηκε αντίδραση της Ουάσιγκτον στο Αφγανιστάν, τη Λιβύη και τη Συρία με πρόσχημα τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.
Είχαν προηγηθεί οι δύο πόλεμοι στον Κόλπο με ψεύτικο, όπως αποδείχθηκε πρόσχημα την δήθεν απόδειξη κατασκευής πυρηνικών όπλων και όργιο τηλεοπτικής παραπληροφόρησης όπου την ώρα που φίλοι και εχθροί γευόντουσαν τις συνέπειες της πρώτης χρήσης όπλων Απεμπλουτισμένου Ουρανίου, οι ετεροχρονισμένοι τυλιγμένοι σε πίσσα Κορμοράνοι πρωταγωνιστούσαν. Για τη γενιά μου είχε προηγηθεί το Βιετνάμ, που επί τόσα χρόνια υπέφερε από λάθος όπως οι ίδιοι παραδέχθηκαν πολιτικές εκτιμήσεις. Έχουν προηγηθεί οι πόλεμοι του Ισραήλ και η συνεχιζόμενη κατοχή στην Παλαιστίνη, η καταστροφή του ευημερούντος Λιβάνου, η μεταμόρφωση του Ιράν και οι πόλεμοι Ιραν -Ιρακ, οι επεμβάσεις των ΗΠΑ στην περιοχή και η συνεχιζόμενη τραγωδία στην Υεμένη.
Δεν ξεχνάμε ότι κατά την εισβολή της Τουρκίας με ΝΑΤΟικά σχέδια στην Κύπρο παρά τις επανειλημμένες καταδίκες στον ΟΗΕ κανείς δεν έπραξε στο παραμικρό, ενώ στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα στην οποία η κοινή γνώμη πίστευε ότι ήταν λάθος αυτή η παράνομη εισβολή σε μια χώρα, όπου πράγματι είχαν γίνει εγκλήματα εθνοκάθαρσης και τα οποία η δική μας οργάνωση είχε επισημάνει πολύ καιρό πριν.
 |
| ο κατασκευασμένος Κορμοράνος του 1991 |
Η λογοκρισία που επιβλήθηκε από τη Δύση μετά την εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία ήταν λάθος. Η παραπληροφόρηση και διασπορά ψευδών ειδήσεων γίνεται σε οποιοδήποτε πόλεμο, όμως η δαιμονοποίηση των Ρώσων συνολικά που επιβλήθηκε με την απαγόρευση της «Λίμνης των κύκνων», την αποβολή επωνύμων ή και Ρώσων φοιτητών από την ΕΕ, η απόφαση του Facebook να επιτρέπει ρητορική μίσους κατά των Ρώσων, αποδεικνύει ότι τίποτε δεν είναι ασπρόμαυρο, κυρίως στον πόλεμο.
Η διαφορά με τα παιδιά μας, που δίκαια συγκινούνται με τις εικόνες του συνεχιζόμενου πολέμου στην Ουκρανία είναι ότι εμείς τις έχουμε ξαναζήσει και όχι μόνο μια φορά. Η γενιά μας επιστρατεύθηκε το 1974 και έχουμε ζήσει επανειλημμένα την αγωνία φθάνοντας αρκετές φορές στα όρια της πολεμικής σύγκρουσης με την Τουρκία. Έχουμε καθαρίσει πολλές φορές τη φακή στο δικό μας πιάτο. Το λυπηρό είναι ότι ενώ οι γονείς μας κατάφεραν να μεταγγίσουν σε μας τις δραματικές εμπειρίες τους από τους πολέμους και την Κατοχή, εμείς αποδεικνύεται ότι δεν διδάξαμε τα παιδιά μας τίποτε από τα παθήματα του μετεμφυλιακού κράτους, της Χούντας και της τραγωδίας της Κύπρου. Ήταν η γενιά που διδασκόταν την κατανάλωση μέσα από τα ΜΜΕ όπως τα σημερινά παιδιά διδάσκονται κυριολεκτικά από το τάμπλετ τους.
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο πόλεμος ΔΕΝ λύνει κανένα πρόβλημα. Κατά τα 50 σχεδόν χρόνια της ειρηνιστικής μου δράσης είδα σε πολλούς πολέμους ανθρώπους μαχητικούς, -παθιασμένους για το δίκιο τους αρχικά- να οδηγούνται στην απελπισία, τη συνθηκολόγηση και την αναγνώριση ότι η ειρήνη είναι πάντα καλύτερη και ας είναι μόνο η αρχή μιας πορείας για ένα καλύτερο μέλλον. Όταν τα πάντα συντριβούν έχει ευτυχώς ιστορικά αποδειχθεί ότι ο άνθρωπος επιστρέφει στη συμφιλίωση και την αλληλεγγύη. Αρκεί να υπάρξει ευκαιρία παλινόρθωσης επειδή ο συγκεκριμένος πόλεμος με την διπλή απειλή, λόγω της πιθανής εμπλοκής και πυρηνικών όπλων ή ατυχήματος, θα έπρεπε να μας κάνει όλους πολύ πιο προσεκτικούς σε κάθε βήμα.
Πριν ξεκινήσει ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία μια συνάδελφος από τη Βοσνία έλεγε ότι θέλει ξένο στρατό σαν χωροφύλακα στη σπαραζόμενη από εμφύλιο χώρα της. Προχθές στη διαδικτυακή συζήτηση της IPPNW μια άλλη συνάδελφος από την ίδια περιοχή που δημιουργήθηκε μετά τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, είπε ότι οι γενοκτονίες πρέπει να προλαμβάνονται, όχι να γίνεται πόλεμος για να επιβληθούν.
Σήμερα ο Γκαίμπελς θεωρείται παρωχημένος. Το κακό είναι ότι και κατά τον καιρό της ειρήνης πλέον τα ψέματα κυριαρχούν, τα ΜΜΕ μεταμορφώθηκαν από ήρωες που τεκμηριώνουν την αλήθεια του Γουότεργκέιτ, σε φερέφωνα της κάθε εξουσίας, το παγκοσμιοποιημένο Διαδίκτυο με ψευδή στοιχεία κατασκευάζει το αποτέλεσμα σε ιστορικά δημοψηφίσματα και εθνικές εκλογές, οι άνθρωποι φανατίζονται για αστείες αφορμές και συχνά πολεμούν και πεθαίνουν για σίγουρα λαθεμένες επιλογές, ανασύρουν ρατσιστικές ή θρησκευτικές διενέξεις, δημιουργούν αντιπαλότητες κατασκευάζουν και αγοράζουν όλο και πιο φονικά όπλα την ώρα που η πλειοψηφία των ανθρώπων λιμοκτονούν, το νερό γίνεται πολύτιμο, ο πλανήτης κινδυνεύει με αφανισμό.
Δικτάτορες υπήρχαν και θα υπάρχουν, συχνά με τις ευλογίες των «δημοκρατικών» δυνάμεων και συχνά μ την επιβολή τους μέσω CIA για την προσπασία των αμρικανικών συμφερόντων. Άλλωστε η Ιστορία της Δύσης δεν της δίνει το δικαίωμα να κουνά το δάκτυλο σε οποιοδήποτε φανατικό. Δυστυχώς δεν είμαστε οι δυνάμεις του καλού και δεν παύουμε να το αποδεικνύουμε. Ύψιστο καλό αξιολογούμε τη δική μας ευημερία και μόνο αυτή. Δεν παύουμε να πατάμε το κουμπί που αφανίζει εκατομμύρια «ξένους» για να πετύχουμε καλύτερες τιμές στο δικό μας τραπέζι.
Λυπάμαι αλλά ΔΕΝ μπορώ να πω στα παιδιά και τα εγγόνια μου ποιος είναι ο δρόμος για ένα καλύτερο αύριο. Μπορώ να μιλήσω μόνο για τα δικά μας λάθη. Αν και η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει εδώ και τόσα χρόνια αυτή την Πανδημία του πολέμου δεν έχουμε καταφέρει να βρούμε το σωστό φάρμακο και κυρίως εμβόλιο. Γιατί σε κάθε πόλεμο και ιδίως στον πυρηνικό πρέπει να προλάβουμε. Πριν είναι πολύ αργά.
Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου
Vangelis Paravas Πόσο θλιβερά αυτά που βιώνουμε, όπως και η αδυναμία της δικής μας γενιάς να αντιληφθεί αυτά που περιγράφετε. Ο πόλεμος ΔΕΝ λύνει κανένα πρόβλημα, αντιθέτως δημιουργεί σε όλους πολύ περισσότερα, και κυρίως σε αυτούς που δεν έχουν πρόσβαση στην εξουσία, σε πόρους και σε χρήμα... Κι όμως συνεχίζουμε και πιστεύουμε, συμμετέχουμε σε αυτή την προπαγάνδα ένθεν κακείθεν, σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα λες και όλα σε αυτό τον κόσμο είναι ασπρόμαυρα. Πόσα παιδιά στέλνονται να πάρουν το ντουφέκι και να σκοτωθούν και να σκοτώσουν άλλα παιδιά, γιατί, για ποιο λόγο; Για του αφέντη το ψωμί, όπως έλεγε και ο Βάρναλης... Αν κάτι έπρεπε να μας διδάξει ο 20ος αιώνας θα ήταν μόνο πως ο πόλεμος ΔΕΝ είναι λύση. 2 παγκόσμιοι πόλεμοι και αμέτρητοι περιφερειακοί/τοπικοί με εκατοντάδες εκατομμύρια νεκρούς!!!!!! Αλλά φευ!
ΑπάντησηΔιαγραφή