Φρέσκο από το Μαιευτήριο

Φρέσκο από το μαιευτήριο

Τα περισσότερα μωρά είναι προϊόν ατυχήματος, λέγαμε παλιά. Τώρα πια τα περισσότερα μωρά είναι προϊόν μόχθου. Κάτι το Τσερνομπίλ, κάτι η ηλικία των επίδοξων γονιών, όταν αποφασίζουν για παιδί εκείνο δεν ανταποκρίνεται στην πρόσκληση. Βέβαια αμέσως μετά τη σύλληψη παρακολουθείται στενότερα από οιονδήποτε τρομοκράτη με εξετάσεις, πολλαπλούς ελέγχους, μετρήσεις, αξιολογήσεις, υπερηχογραφήματα, φωτογραφήσεις και λεπτομερή γονιδιακό έλεγχο, έτσι ώστε κατά τη γέννα να εξαφανίζονται κάθε είδους εκπλήξεις, από το φύλο μέχρι την γενετική νόσο. Η ώρα του τοκετού δεν αποφασίζεται πια από το κάλεσμα της φύσης, αλλά από το βάρος του τελειόμηνου εμβρύου, την ωρίμανση του πλακούντα και προγραμματίζεται σύμφωνα με τις υποχρεώσεις γονιών και γιατρού. Έτσι τα Μαιευτήρια πια θυμίζουν βιομηχανοποιημένους φούρνους απ‘ όπου βγαίνουν φρεσκοψημένα μωρά. Από τη μια μπαίνουν χαμογελαστές γυναίκες, που δε θα γνωρίσουν ποτέ τις οδύνες με τις οποίες ο Ιεχωβάς καταράστηκε την Εύα για το απαγορευμένο φρούτο, ακολουθεί η επίκληση του οικογενειακού ονόματος για να λάβεις συσκευασμένα ευπρεπώς τα ρούχα της επίτοκης και σε μια δυο ωρίτσες, ακολουθεί νέα πρόσκληση για την αίθουσα αναγγελιών, όπου στενοί συνήθως συγγενείς με κινητά και φωτογραφικές μηχανές απαθανατίζουν γυμνό (για την επίδειξη του επί βραχιολίου τεκμηρίου συγγένειας στο χέρι και πόδι) και ματωμένο ακόμη, το νέο μέλος της κάθε οικογένειας. Η ανάγνωση του αναγραφομένου στο πόδι και το χέρι πατρικού ονόματος και η σύγκριση του αριθμού με αυτού στο βραχιολάκι της μητέρας είναι σταθερή πρακτική οσάκις το νεογνόν επισκέπτεται το μητρικό θάλαμο για επίδειξη ή θηλασμό, ενώ γίνεται παρέλαση καταναλωτικών μάγων, οι οποίοι προσφέρουν δωρεά πακέτα ειδικών προϊόντων και προσφορές υπηρεσιών κατασκευασμένων ειδικά για την φροντίδα του δικού σας βρέφους.
     Παρ’ ότι η πλειοψηφία των μητέρων σήμερα επιλέγει το θηλασμό που είναι και ασφαλής και ανέξοδος, ήδη από την περίοδο της εγκυμοσύνης οι γονείς μετά από εντατική έρευνα αγοράς παραλαμβάνουν πληθώρα ευφάνταστων ειδικών αντικειμένων, που υποτίθεται ότι βοηθούν στη φροντίδα των παιδιών. Παρά την οικονομική κρίση, το παιδί στην ελληνική οικογένεια διατηρεί σχέση βασιλικής ασυλίας, πόσο μάλλον που οι συγγενείς και φίλοι συμβάλουν στην αγορά της προίκας κάθε νεογέννητου.
  Έτσι οι διάδρομοι των Μαιευτηρίων μπροστά στις πόρτες (καθ’ ότι στα δωμάτια απαγορεύεται) είναι γεμάτοι ευφάνταστες συνθέσεις λουλουδιών και μπαλόνια, που θριαμβευτικά κραυγάζουν στα διεθνή διαχωριστικά χρώματα ροζ «it’s a girl” ή γαλάζια “it’s a boy”. Οι συγγενείς και φίλοι συνωθούνται κατά το επισκεπτήριο, γύρω από το πλεξιγκλάς λίκνο, ζουζουνίζουν αντιμαχόμενοι «σε ποιον μοιάζει» το συνήθως κοιμισμένο νεογνό, μέχρι ν’ αποφασίσει κάποιος να τους εξορίσει στο σαλόνι, για να μην ενοχλούν δήθεν την γειτονική λεχώνα.
    Το κάθε μωρό συνήθως μοιάζει με γέροντα ΕΤ (Εξωγήινο), αλλά η φαντασία και οι ελπίδες των συγγενών ανακαλύπτουν ομοιότητες στα θολά ακόμη μάτια, τη στιγμιαία έκφραση, τη σε σκαριά ακόμη μύτη ή το αιώνια πεινασμένο στοματάκι. Οι ευχές όλων το αγκαλιάζουν. Να είναι καλότυχο.    Τίποτε άλλο δε χρειάζεται. Ήδη γεννήθηκε με τους καλύτερους οιωνούς και τις φροντίδες των γονιών του και τις επιστήμης. Ένα γαλάζιο ματάκι πάντα πάνω στο μαξιλάρι του. Γιατί η ζωή είναι γεμάτη απρόοπτα. Και ησυχία για να κοιμηθεί. Στον ύπνο του θα έλθουν οι Μοιράδες, που θα κλώσουν το μέλλον του. Ταπεινά και σιγανά, θάβουμε τη χαρά για τον ερχομό του. Το ξέρουμε. Η Ύβρις καραδοκεί και δεν επιτρέπονται οι συγκρίσεις με το Απόλυτο. Ευλογούμε τους θεούς για το δώρο της παρουσίας του. Γιατί γεννήθηκε εδώ και όχι στην Αφρική ή την Ινδία. Γιατί τα έχει όλα, πριν να τα χρειασθεί.
   Όμως το νανουρίζουμε ακριβώς, όπως τις εποχές της παλιάς λαϊκής ένδειας. «Κοιμήσου, συ μωράκι μου, σε κούνια καρυδένια, σε ρουχαλάκια κεντητά και μαργαριταρένια... Κοιμήσου συ παιδάκι μου, κι η τύχη σου δουλεύει, και το καλό σου ριζικό σου κουβαλεί και φέρνει... Ο ύπνος τρέφει τα μωρά, η υγειά τα μεγαλώνει και η κυρά η Παναγιά τα καλοξημερώνει.»

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου