Φεύγοντας τη σωστή στιγμή

Φεύγοντας τη σωστή στιγμή

 ¨Μηδένα προ του τέλους μακάριζε» έλεγε ο Σόλων. Και ο Φιντέλ Κάστρο δίκαια είναι μακαριστός, αφού έζησε μια γεμάτη ζωή και είδε τα οράματά του να επιβιώνουν. Παρά τις άπειρες απόπειρες κατά της ζωής του και τη βαριά ασθένεια, που τον ανάγκασε σε μεταβίβαση της εξουσίας στον αδελφό του, έφυγε πλήρης ημερών, λαοφίλητος και λαομίσητος συνάμα, μα πάντα υπαρκτός. Ο Τσε Γκεβάρα με τον πρόωρο μαρτυρικό του θάνατο παρέμεινε αιώνια νέος και σύμβολο της επανάστασης, που πάντα θα εμπνέει ελπίδα στις επόμενες γενιές. Ο Κάστρο υλοποίησε το όραμα μιας ανεξάρτητης Κούβας με όλες τις απολαβές, αλλά και τις διαψεύσεις, τα λάθη, τις υπερβολές, τις καταχρήσεις, την καταπίεση, τους συμβιβασμούς, που πάντα συνοδεύουν ειδικά την ανεξέλεγκτη εξουσία. Σκληρός μαχητής προκαλούσε μέχρι το τέλος τα πιο έντονα συναισθήματα σε εχθρούς και φίλους.
 «Δεν υπάρχουν μεγάλοι άνδρες» έλεγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. «Υπάρχουν μεγάλα γεγονότα.»  Και ο Κάστρο τα προκαλούσε. Μεταμόρφωσε την Κούβα, σημάδεψε την εποχή του, κι έγινε σύμβολο παγκόσμιας λάμψης. Ενσάρκωσε τα οράματα όχι μόνο του λαού της Κούβας, αλλά και όσων πίστευαν σε ένα δικαιότερο κόσμο, αντιστάθηκε στις αμέτρητες επιθέσεις και το αδιάλειπτο εμπάργκο που επέβαλαν οι ΗΠΑ, λίγο έλειψε να γίνει αφορμή σε πυρηνικό ολοκαύτωμα, επιβίωσε μετά την κατάρρευση της Σ. Ένωσης και είδε τον αφροαμερικανό πρόεδρο των ΗΠΑ να επισκέπτεται φιλικά την Αβάνα πριν ενσκήψει ο τυφώνας Τραμπ.
«Καθένας έχει το θάνατο που του αξίζει» λένε. Ιδού ο Χίτλερ, ο Μουσολίνι κι ο Τσαουσέσκου. Όμως ο Φράγκο ή ο Στάλιν; Ο Πολ Ποτ; Τι απόγιναν τα πλήθη που με θρησκευτική κατάνυξη προσκυνούσαν την καλοδιατηρημένη μούμια του Λένιν; Τι πρόσφεραν είδωλα όπως η Μονρόε, ο Έλβις ή η Περόν που εξακολουθούν να λατρεύονται μετά θάνατον;
Άτροπος, Λάχεσις και Κλωθώ ρυθμίζουν τα του βίου, ορίζουν τα του θανάτου. Και οι τρεις φαίνεται ότι ευλόγησαν το λίκνο του βρέφους στην Κούβα και του χάρισαν ούριο άνεμο, γερό σκαρί με ευέλικτο πηδάλιο και χρόνο πολύ και σοφά ζυγισμένο. Έφυγε τη σωστή στιγμή.
Η Ιστορία στην επόμενη στροφή μελετά την τελική κρίση. Αμερόληπτη; Όχι απαραίτητα. Σύμφωνη πάντα με το κλίμα των ενιαυτών.
Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Σχόλια

  1. Maria Arvaniti Sotiropoulou29 Νοεμβρίου 2016 στις 11:16 μ.μ.

    Theofilos Iliades Σωστή περιγραφή ,σωστές επισημάνσεις ,τυρανος με όλη την αρχαια σημασία της λέξης ,ευεργέτης για τον Λαό της Κούβας,ερωτηματικό .Κανεις δεν ξέρει πως θα ήταν ο Λαός της χώρας αν δεν υπήρχε ο Κάστρο .Πραγματι έφυγε ,κατα τα φαινόμενα,την σωστή στιγμή .Δεν μπορεί όμως πρέπει να άφησε κάποια γραπτά για τα τελευταία δέκα χρόνια ,θα τα μάθουμε ποτέ ;;;;;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Εικόνα
Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ        Πόρος. Το πρώτο επισκεπτήριο για τους νεοσύλλεκτους ναύτες και ψάχνεις για τη σωστή πύλη εξόδου κάπου εκεί κοντά στο ηρωικό αντιδικτατορικό «Βέλος» και ξάφνου πλημμυρίζει ο τόπος μπλε στολές μ’ άσπρα καπέλα τριγυρισμένα από παρδαλές αγκαλιές κι ο γιός σου ένας απ’ αυτούς.        «Ο ομορφότερος ναύτης!» σκέπτεσαι πριν τον σφίξεις στην αγκαλιά σου.        10 μέρες με τηλεφωνήματα πικρά. «Μας ξυπνούν από τις 5.... Μελάνιασε ο ώμος μου από το όπλο..... Φέρτε μου αντηλιακό, μας έφαγε ο ήλιος...και ωτασπίδες , 6 ροχαλίζουν στο θάλαμο...και τηλεκάρτες πολλές»       10 μέρες μ’ εκνευρισμό. «Πώς κακομάθαμε τούτη τη γενιά; Τι να λέγαν κι οι παλιότεροι με τα καψόνια;»       10 μέρες αγωνίας. «Καλομαθημένος. Μέχρι τώρα όλα του πήγαν τόσο καλά! Διαβάζεις τόσα! Μέχρι κι αυτοκτονίες στη σκοπιά.        Η Λυδία λίθος, Θ’ αντέξει; Πώς τον μεγάλωσα; Πόσ...
Διαβάστε περισσότερα

«Motherboard connected» Θεατρικό έργο των Γεωργίας Μπίρμπα- Στέλλας Αρκέντη

Εικόνα
  Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε στο θέατρο «Αλκμήνη» το σύγχρονο θεατρικό έργο των Γεωργίας Μπίρμπα και Στέλλας Αρκέντη  «Motherboard connected» , που αφορά το μοντέρνο πρόβλημα των σχέσεων των γονιών με τα όλο και περισσότερα παιδιά, που εθίζονται στα διαδικτυακά παιχνίδια και βρίσκεται στο δεύτερο μήνα παραστάσεων. Ο τίτλος παίζει με το εξάρτημα του υπολογιστή και τη μητρική σύνδεση, ενώ το θέμα εξοργίζει και προβληματίζει τους θεατές ειδικά όσους απορούν πώς τα σύγρονα παιδιά που τα έχουν όλα από τους γονείς τους καταφεύγουν σε τεχνητούς παραδείσους.  Το έργο ήταν καλογραμμένο με ισορροπημένο προβληματισμό των δύο απόψεων και παρέθετε και τις αιτίες που οδηγούν τους νέους σε αυτή την συχνά θανατηφόρα απόδραση.  Γνωρίζω προσωπικά λόγω συντοπιότητας στη Δίβρη τη συνάδελφο γιατρό λογοτέχνιδα και φίλη Γεωργία Μπίρμπα και πάντα εκτιμούσα το συγγραφικό της λόγο. Πιστεύω ότι με αυτό το έργο κάνει ένα βήμα περισσότερο στην εκφραστική της δεινότητα.  Άλλωστε η...
Διαβάστε περισσότερα

Άυλη πολιτιστική κληρονομιά και τα θρησκευτικά μας έθιμα

Εικόνα
  Η Ελλάδα έχει υπογράψει τη  Σύμβαση για την Προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς – UNESCO 2003 και ήδη έχει καταγράψει 119 στοιχεία ανάμεσα στα οποία πολλά αποτελούν θρησκευτική παράδοση κάθε τόπου όπως η ψαλτική τέχνη, το έθιμο του Αι Γιώργη στη Νεστάνη, τα πανηγύρια του Αγίου Συμεών στο Μεσολόγγι, του Αγίου Πέτρου στα Σπάτα, της Παναγίας στην Ελευσίνα,  το Μοιρολόι της Παναγίας στα Γιάνεννα και πολλά άλλα. Η εγγραφή στο Εθνικό μας ευρετήριο είναι απλή και γίνεται συνήθως με αίτηση πολιτιτικού Συλλόγου  στο https://ayla.culture.gr/%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%ba%ce%ae/ Στην άγρια εμπορευματοποίηση που επέβαλε ο τουρισμός στη Σαντορίνη είναι θαύμα το ότι επιβιώνουν αναλοίωτα τόσα στοιχεία άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως τα περίφημα πανηγύρια, και τα πασχαλινά μας έθιμα, όπως ο Λάζαρος, τα περίτεχνα βάγια και τα υπόλοιπα κατανυχτικά έθιμα, που έκαναν τη Μεγαλοβδομάδα μας μοναδική σε ευλάβεια. Στο Μεγαλοχώρι ανέκαθεν υπήρχαν κάποιες ιδιαιτερότητες. Οι ευσ...
Διαβάστε περισσότερα